Radar

henry.withoot schreef: ↑

08 dec 2020 15:38

Moet ik bij het 2de verzoek ook weer een termijn van 7 dagen hanteren waar ik dan de gevraagde stukken over aanvraag?

Ik vind aan de hand van uw reactie u een heel naar persoon en vraag u vriendelijk om zich niet meer in deze discussie te mengen, aangezien lezen niet uw sterkste punt blijkt te zijn en uw opmerking dan ook niets bijdraagt aan deze discussie.

Beste Mevrouw xxxx

In een vorig schrijven verzocht ik om stukken waaruit blijkt dat deze vordering niet verjaard blijkt te zijn.
Zou u alsnog aan dit verzoek willen voldoen zodat ik vast kan stellen dat dit niet het geval blijkt.
Het is namelijk nu aan u om aan te tonen dat dit niet zo is.

Bij dezen nogmaals in alle vriendelijkheid, maar expliciet: "Zou u mij kopieën van alle aan mij verzonden sommaties, aanmaningen en stuitingen kunnen toesturen?"

Tevens ben ik bereid te betalen als blijkt dat de vordering terecht en nog niet verjaard is, en maak dan gaarne gebruik van de eerdere door uw aangeboden betalingsregeling.

Met vriendelijke groet

Beste Mevrouw xxxx

In een vorig schrijven verzocht ik om stukken waaruit blijkt dat deze vordering niet verjaard blijkt te zijn.
Zou u alsnog aan dit verzoek willen voldoen zodat ik vast kan stellen dat dit niet het geval blijkt.
Het is namelijk nu aan u om aan te tonen dat dit niet zo is.

Bij dezen nogmaals in alle vriendelijkheid, maar expliciet: "Zou u mij kopieën van alle aan mij verzonden sommaties, aanmaningen en stuitingen kunnen toesturen?"

Tevens ben ik bereid te betalen als blijkt dat de vordering terecht en nog niet verjaard is, en maak dan gaarne gebruik van de eerdere door uw aangeboden betalingsregeling.

Met vriendelijke groet

U stelt dat de vordering is verjaard, helaas kunnen wij uit uw schrijven niet opmaken wat de reden van verjaring is.
Wettelijk gezien is het, op grond van artikel 150 Wetboek van Rechtsvordering, aan u om uw stelling te
onderbouwen zodat wij uw verzoek in behandeling kunnen nemen.
Vertrouwende u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

Artikel 150De partij die zich beroept op rechtsgevolgen van door haar gestelde feiten of rechten, draagt de bewijslast van die feiten of rechten, tenzij uit enige bijzondere regel of uit de eisen van redelijkheid en billijkheid een andere verdeling van de bewijslast voortvloeit.

Geachte heer, mevrouw,

Graag reageer ik op uw stelling dat de bewijslast dat de vordering niet verjaard is, bij mij zou liggen. Dat is pertinent onjuist. Ik zal u uitleggen waarom dat het geval is, en ik raad u aan deze zaak met een jurist binnen uw organisatie te bespreken om verdere escalatie te voorkomen. Een vordering verjaart op grond van art. 3:307 lid 1 BW vijf jaar na opeisbaarheid.

Artikel 3:307 BW:
1Een rechtsvordering tot nakoming van een verbintenis uit overeenkomst tot een geven of een doen verjaart door verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de vordering opeisbaar is geworden.

Het is dus niet mijn stelling, dat de vordering verjaard is, maar dat vloeit direct voort uit de wet. Die verjaring kan door de schuldeiser (dus door u) worden gestuit op grond van art. 3:317 lid 1 BW:

Artikel 3:317 BW:
1De verjaring van een rechtsvordering tot nakoming van een verbintenis wordt gestuit door een schriftelijke aanmaning of door een schriftelijke mededeling waarin de schuldeiser zich ondubbelzinnig zijn recht op nakoming voorbehoudt.

Deze stuiting vloeit niet voort uit de wet, maar vereist een actieve handeling van de kant van u, namens de schuldeiser: de stuitingshandeling. U stelt dat de vordering niet verjaard zou zijn. Het door u aangehaalde artikel luidt:

Artikel 150 Rv.:
De partij die zich beroept op rechtsgevolgen van door haar gestelde feiten of rechten, draagt de bewijslast van die feiten of rechten, tenzij uit enige bijzondere regel of uit de eisen van redelijkheid en billijkheid een andere verdeling van de bewijslast voortvloeit.

In deze casus stel ik niets (want: verjaring vloeit direct voort uit de wet), maar stelt u wél wat, namelijk dat er geen sprake is van verjaring. Dat moet u dus bewijzen.

Nu ik toch bezig ben, wijs ik u er ook gelijk even op dat u niet alleen moet bewijzen dat u de vordering tijdig heeft gestuit, maar dat u ook moet bewijzen dat deze stuitingshandelingen mij bereikt hebben. Dat is geregeld in art. 3:37 lid 3 BW, 1e zin:

Artikel 3:37 lid 3 BW, 1e zin:
3 Een tot een bepaalde persoon gerichte verklaring moet, om haar werking te hebben, die persoon hebben bereikt.

Indien u geen bewijzen van de stuiting en de ontvangst ervan door mij wilt of kunt overleggen, ga ik er vanuit dat u niet tijdig en/of juist gestuit heeft. Ik dat geval sommeer ik u geen verdere actie meer richting mij te ondernemen.

Mocht u hiermee in gebreke blijven, zal ik niet aarzelen een tuchtklacht tegen u in te dienen bij de Kamer voor Gerechtsdeurwaarders, waarbij ik mijn kosten op u zal verhalen.

Met vriendelijke groet,

xxxxxxx"

henry.withoot schreef: ↑

10 dec 2020 15:15

[ ik moet stiekem een beetje lachen, gisteren moest ik nog aardig zijn tegen ze van je]

Meiklokje schreef: ↑

10 dec 2020 15:21

Moneyman, zeer symphatiek de wijze waarop u Ts bij staat, dat mag ook wel eens gezegd worden. Ik stop een paar duiten in de digitale fooienpot voor aandragers van goede adviezen

NeoDutchio schreef: ↑

08 dec 2020 12:48

Een verjaringstermijn gaat lopen vanaf het moment dat de laatste brief verstuurd is. Dus niet vanaf het moment dat de rekening er is. Met doe reden zou je nooit meer hoeven te betalen na 5 jaar.
U bent in 2016 verhuisd, hebt u op het oude adres nooit een herinnering ontvangen? De kans is ook zeer groot dat er ook na 2016 een herinnering verstuurd is naar het laatst bekende adres. Vanaf dat moment wordt de verjaring gestuit en begint het termijn opnieuw.

Maar waarom betaald u niet gewoon die factuur? Ik lees nergens een betwisting.

ben321 schreef: ↑

13 dec 2020 21:18

Beetje flauw, maar je schrijft de termijn

Moneyman schreef: ↑

10 dec 2020 15:33

En, eerlijk gezegd: ik wordt er niet blij van als collega's uit het vak op deze manier blijk geven van een totaal gebrek aan kennis, ...