Radar

Als we vast houden aan de beperkte definitie, zoals jullie allebei graag willen dan geld dat:

1. De economische levensduur puur een belastingsaangelegenheid is. De regels hierbij zijn dat de koper zelf de economische levenduur bepalen, maar tussen tijds niet mag veranderen. Sinds 1 jan 2007 eist de belastingsdienst dat deze termijn minimaal 5 jaar bedraagt. Daarvoor gold minimaal 3 jaar maar dan wel met een (fictieve) restwaarde van 10%.

2. Het consumentenrecht geen economische levensduur kent.

Sorry, maar ik kan je niet volgen. De economische levensduur beschrijf je in elk geval niet.

Ik ben van mening dat hij recht heeft op de dagwaarde, wanneer het product opnieuw kapot gaat.

Ik ben van mening dat dat niet zo is. En de belastingdienst die je er ineens bij haalt heeft er volgens mij ook niets mee te maken.

Het product is niet door de verkoper deugdelijk afgeleverd, omdat het voor het voor herstel terug naar de fabrikant moest. Dit was niet eenmaal, niet tweemaal noodzakelijk, maar liefst vijf maal nodig.

Elke keer is het produkt snel en correct gerepareerd. Misschien is de koper er niet deugdelijk mee om gegaan. Dat is dan nu aan hem om dat aan te tonen aangezien hij nu de bewijslast draagt. Ook is het niet altijd dezelfde reparatie geweest, dus over ondeugdelijk kun je niet spreken. Als laatste neem ik aan dat iedereen zelf wel kan bedenken dat je niet na de gebruiksperiode van 3 jaar nog eens kunt gaan zeuren om ergens een beetje geld uit te wringen omdat het produkt misschien nog wel eens kapot gaat. Mierenn..ker is dan niet meer het juiste woord en dit kun je ook gewoon niet menen.

Ik heb nog een stofzuiger uit 1938 die toen gerepareerd is. Volgens de afschrijving moet ik nu nog 0,00004% krijgen als hij nu stuk gaat. Toch maar eens kijken of de fabrikant nog bestaat en mij 12 cent wil geven.

Ik ben wel benieuwd wat de reaktie van een hoofdkantoor dan is. Dat je uitgelachen zal worden lijkt me duidelijk, maar hoe erg?

oke nou ga ik je wat vertellen er zijn genoeg bedrijven die wel goed met hun klanten omgaan bijna 60% van onze huisartikkelen en enzovoort zijn van de merk philips.We hadden een dvd speler voor 1,5 jaar hij ging steeds kapot (4 keer).we hebben toen de nieuwste model gekregen met 250 gb hardrive en een surroundsyteem voor onze boxen(die dvd recorder die wij gaven had geen hd en had ingebouwd surroundssteem).Verder die surroundsyteem hebben we nu 1 jaar bijna al 4 keer kapot gegaan en we hebben hem woendsdag opgehaald en het was een nieuwe.Hij werkt nu perfect integendeel tot onze laptop .

Die laptop is soms 4-5 uur aan maar tot is toch normaal of niet?Ik ben er altijd normaal meeomgegaan en hem nooit ergens meegebracht.

Me hele bedrag is ook teveel gebracht maar ze geven me niet eens 1 extra maand garantie.Reparaties duren 2 weken dat is niet veel maar wat heb ik eraan als ze weer kapot gaan?.

Maar wat doe je als je geen pc hebt en je moet je werk afmaken en je moet een dealine halen met een berdijf?

Dan kun je bij de bibliotheek werken, of zorgen voor een backup pc/laptop. Deze laptop heeft zijn tijd er ruim opzitten en dan zou ik deze als backup gaan gebruiken en een nieuwe halen. Een laptop kun je best 4 tot 5 uur achter elkaar gebruiken, maar als het een Celeron processor in de laptop is zal de laptop vaak warm worden en dan gaat de levensduur achteruit.

Ik kan ook niet zeggen dat ze slecht met je zijn omgegaan. Elke keer is de laptop gemaakt en nog snel ook. Niet elk bedrijf geeft meteen een nieuw apparaat als er iets stuk gaat en de bedrijven die dat wel doen, doen dat incidenteel. Gelukkig maar, anders werd alles veel en veel duurder want de prijs wordt altijd terugberekend. Kosten hoger -> prijs van nieuwe artikelen hoger.

Elke keer is het produkt snel en correct gerepareerd. Misschien is de koper er niet deugdelijk mee om gegaan. Dat is dan nu aan hem om dat aan te tonen aangezien hij nu de bewijslast draagt.

De geschiedenis van het product lijkt mij daarvoor voldoende. De bewijslast voor gebreken die zich hebben voor gedaan binnen de garantie periode liggen bij de verkoper.

Ook is het niet altijd dezelfde reparatie geweest, dus over ondeugdelijk kun je niet spreken.

Een product dat aan de eisen voldoet en van goede kwaliteit is hoeft helemaal niet gerepareerd te worden. Je kan natuurlijk een keer pech hebben maar na 5/6 reparaties binnen 3 jaar mag je met recht je vertrouwen opzeggen in de kwaliteit van dat product.

En de belastingdienst die je er ineens bij haalt heeft er volgens mij ook niets mee te maken.

Dat komt omdat de economische levensduur, waar uit jullie de gebruikesduur van drie vandaan halen, er niets mee te maken heeft. De economische levensduur is iets tussen koper en belastingsdienst, niet tussen verkoper en koper.

Ik heb nog een stofzuiger uit 1938 die toen gerepareerd is. Volgens de afschrijving moet ik nu nog 0,00004% krijgen als hij nu stuk gaat. Toch maar eens kijken of de fabrikant nog bestaat en mij 12 cent wil geven.

Onrealistische voorbeelden aanhalen kan ik ook. Een auto waarvan de verkoper beweerd dat deze een gebruikersduur heeft van drie jaar, terwijl de eigenaar er na drie jaar toch nog een paar ton voor krijgt.

Dat komt omdat de economische levensduur, waar uit jullie de gebruikesduur van drie vandaan halen, er niets mee te maken heeft. De economische levensduur is iets tussen koper en belastingsdienst, niet tussen verkoper en koper.

De computer is in 3 jaar afgeschreven, dus na 3 jaar is de computer niets meer waard.

Dus na het verstrijken van de economische levensduur is dus de computer niets meer waard en kun en mag je van de winkelier niet verwachten dat hij dan nog een gedeelte of geheel de kosten meebetaald!

Na het verstrijken van de economische levensduur zijn alle kosten voor rekening van de koper.


Ik ken mensen die een eigen zaak hadden en precies zo deden wat alfatrion zegt.
Weet je wat van hun bedrijf geworden is?

Niets! Failliet!!!! Doordat de kosten hoger waren dan de inkomsten.


1 advies alfatrion!:
Ga eens een cursus economie of bedrijfskunde volgen, dan kom je erachter dat je onzin zit te praten en dat wat jij zegt en wilt economisch en bedrijfskundig totaal onhaalbaar en totaal onverantwoord is.

Sinds 1 jan 2007 eist de belastingsdienst dat deze termijn minimaal 5 jaar bedraagt.

Let op!

Met ingang van 1 januari 2007 is het afschrijvingspercentage op bedrijfsmiddelen gewijzigd. De afschrijving is per jaar maximaal 20% op de aanschaf en het gebruik van de bedrijfsmiddelen. Voor goodwill geldt een percentage van maximaal 10%.

Bron:http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/ ... en-04.html

Wordt de computer voor meer dan 10% privé gebruikt, dan is sprake van loon. Een vergoeding moet u dan tot het loon rekenen. Bij een verstrekte computer rekent u de waarde in het economische verkeer tot het loon. Bij een terbeschikkinggestelde computer moet u in het eerste, tweede en derde jaar, 30% van de waarde in het economisch verkeer van de computer tot het loon rekenen. U moet daarbij uitgaan van de waarde op het moment van de eerste ingebruikneming. De bijtelling geldt alleen voor de eerste 3 jaren na de eerste ingebruikneming van de computer. Vanaf het vierde jaar kunt u de computer zonder bijtelling ter beschikking stellen.

Bron:http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/ ... on-13.html

Daarbij komt ook nog dat de fabrikanten en distributeurs op 3 jarig afschrijving zijn ingesteld.
Daarnaast zijn sommige onderdelen na 2½ jaar al niet meer leverbaar.

Daar moet ook rekening mee gehouden worden!

Onrealistische voorbeelden aanhalen kan ik ook.

Helaas is dit topic er ook 1 van. Geld retour voor een laptop na 3 jaar gebruik gebeurt nooit. Ik vind het prima dat je weer regels weet te verzinnen, de belastingdienst komt er ook al aan te pas, maar geld terug zal de topicstarter nooit lukken, hoe goed jij de regels ook meent te kennen.


ps. een auto heeft én een veel hogere aanschafwaarde en een totaal andere afschrijving. je voorbeeld klopt dus niet.

Het is heel simpel. Als je meent dat ik regels verzin, dan laat je me toch gewoon een wet zien waaruit dit blijkt.

@ikbenik:

Vanaf 1 januari 2007 bent u voor bedrijfsmiddelen verplicht om af te schrijven over minimaal 5 jaar. Er hoeft echter geen rekening meer gehouden te worden met een restwaarde. Bij de berekening van de afschrijving van bedrijfsmiddelen aangekocht voor 1 januari 2007 moet de afschrijving over de resterende waarde verspreid worden over een langere afschrijvingsperiode. Dat vergt dus wat rekenwerk!
http://www.inzakengaan.nl/fiscus/invest ... ftrek.html

Hier staat m.i. niets tussen dat tegenstrijdig is met de berichten van de belastingsdienst.

Dat een computer na drie jaar geen waarde meer heeft is eenvoudig weg niet waar. Laat er maar eens eentje voor de grap taxeren.

Het is heel simpel. Als je meent dat ik regels verzin, dan laat je me toch gewoon een wet zien waaruit dit blijkt.

Die wetten zijn er niet, anders zou je ze niet verzinnen. Je bent erg goed in het opsommen van wetten. Dat doe je goed. Ook al hebben ze vaak niets met het onderwerp te maken, toch weet je ze zo te draaien dat je er geld uit kunt slaan. In de praktijk lukt dat gelukkig niet, anders zouden we door dit soort idioterie 1 keer een tv kopen die vervolgens gefinancieerd wordt door de winkel voor de rest van ons leven. Denk je echt dat het zo werkt? Volgens mij wel. Alleen vergeet je dat die tv dan wel 380.000 euro gaat kosten bij aanschaf.

Kom jij voortaan maar eens met wetten die ondersteunen wat jij zegt. Niet van die onzin als "mijn mening is...", want dat zijn geen wetten.

Ik heb gesteld dat het consumentenrecht geen economische levensduur kent en daar dus niet tot beperkt is. Het is aan de gene die beweren dat dit wel zo is om dat te onderbouwen.

Een notebook van 3 jaar oud is waardeloos. Probeer hem maar te verkopen en dan zie je meteen de waarde. Dat is onderbouwing genoeg.

De waarde van het notebook is na 3 jaar misschien nog 10 tot 15%

Dit zijn je eigen woorden. Tien tot vijfitien procent is iets anders dan waardeloos.

Er staat ook "misschien". Dat is een uitdrukking.

Als je beweerd dat de consument geen recht heeft op de restwaarde, hoe hoog deze ook mogen zijn, omdat het product buiten de economische levensduur bevind dan moet je dat toch zelf kunnen onderbouwen. Daar hem je mij toch niet voor nodig?

Ik heb even veel recht als jij om hier deel te nemen aan de discussie. Ik heb net zo goed recht op de vrijheid van meningsuiting als jij. Op het moment dat je het zo persoonlijk speelt geef je een brevet van onvermogen af. Je laat daarmee zien dat je de discussie niet met inhoudelijk argumenten en onderbouwing kunt winnen.

Als je beweerd dat de consument geen recht heeft op de restwaarde, hoe hoog deze ook mogen zijn, omdat het product buiten de economische levensduur bevind dan moet je dat toch zelf kunnen onderbouwen.

Een product dat buiten de economische levensduur is heeft als restwaarde 0!

Is dat nu zo moeilijk om dat te begrijpen?

De consument heeft best recht op restwaarde, maar niet van de winkel/fabrikant wanneer dit na de garantieperiode is. Officieel heeft de consument na die periode totaal geen recht op restwaarde. Dat kan ook niet anders. Als je een Mercedes hebt die na 10 jaar zoveel gebreken heeft dat hij niet meer rijdt, dan kun je ook de dagwaarde niet gaan ophalen bij de dealer.

En ja, jij mag hier ook discussieren en ik blijf daar inhoudelijk tegenin gaan. Ik speel het niet persoonlijk, dat maak jij ervan. Wat er echter gebeurt is dat jij wetten mengt met je persoonlijke mening en uitleg en vervolgens doet alsof dat 1 geheel is. Door feiten en je mening te mengen kun je overal een antwoord op hebben en is discussie eigenlijk zinloos. Voor elke gebeurtenis die niet in het voordeel van de consument is, noem jij een wet op waardoor dat wel zou moeten zijn. Zoals in dit geval ook. Er is GEEN wet die zegt dat je restwaarde kan terughalen bij de fabrikant/winkelier wanneer je na gebruik tot het einde van de afschrijvingstermijn geen vertrouwen meer hebt in het artikel. Dat is zogenaamde l*lkoek. Na 3 jaar gebruik heb je wél vertrouwen in het produkt, anders had je het niet 3 jaar gebruikt. Jij vindt dat je altijd geld terug moet kunnen krijgen, wat er ook gebeurt, wanneer het ook gebeurt. En daar is de wetgever het niet mee eens. Verantwoordelijkheid is niet eeuwig.

Ik heb gesteld dat het consumentenrecht geen economische levensduur kent en daar dus niet tot beperkt is.

En waarom dan niet?

Ochja, om de consument overdreven te beschermen.


In 3 jaar is de computer afgeschreven, dus niets meer waard.

De gehele markt is hierop gebaseerd en ingesteld.

In tegenstelling wat sommige zeggen wordt de levensduur ook bepaald door de technische ontwikkelingen.



Als bij jou een AMD moederbord kapot gaat na 3 jaar, verdom ik het als winkelier om mee te betalen aan een nieuw moederbord, geheugen en processor!

Een product dat buiten de economische levensduur is heeft als restwaarde 0!

Is dat nu zo moeilijk om dat te begrijpen?

Voor alfatrion is een redelijke termijn/verantwoordelijkheid oneindig. De economische levensduur telt voor hem niet en daardoor kun je ook over 20 jaar nog best een paar euro terugkrijgen van de winkelier of fabrikant. Een produkt wordt nooit geheel waardeloos, dus die paar tientjes zijn dan leuk meegenomen. Immers: als je recht op herstel hebt dan heb je ook recht op geld retour.

Dus na 3 jaar geen garantie meer op een laptop van 1000 euro, dan heb je wel nog recht op een % van het geld om te repareren. Dat geld moet je ook gewoon cash kunnen krijgen wanneer je geen vertrouwen meer hebt in je produkt. Waarom betalen winkeliers ons eigenlijk niet om hun produkten te gebruiken?