Radar

Ik stel dat bij vervanging van een defect produkt ik recht heb op nieuw en niet refurbished of revisie.

Zie mijn uitleg hierboven.

Dat recht heb je wettelijk niet, dus mag je deze dan ook niet claimen.

En als jij een wettelijke regel vindt waaruit dat blijkt dat jij gelijk hebt, dan kunnen wij er ook wat van leren.

Dit is appels met peren vergelijken.

Dat is het dus niet.

Dat recht heb je wettelijk niet, dus mag je deze dan ook niet claimen

jij hebt nergens met wettelijke ondetbouwing mijn stelling weerlegd.

Ik heb namelijk recht op nieuw. simpel winkelier naar magazijn pakt doos met nieuw produkt en geeft dit aan klant.

keep on dreaming in je eigen virtuele wereldje bbcs. de dag dat jij een klant krijgt die jou een lesje garantie en BW geeft komt vanzelf.

De gang naar de rechter is niet goedkoop, ik denk dat jij dan je toko wel kunt opdoeken.

BBCS schreef:Wettelijk moet de winkelier het probleem oplossen. Dit kan door middel van een reparatie of vervanging van het product. De keuze hierbij ligt bij de winkelier, niet bij de consument.

Dat je dit durft te beweren vlak onder een draad waar de wetgever geciteerd wordt en daar toch een ander beeld uit naar boven komt is buiten gewoon arrogant. De wetgever is helder als herstel en vervanging beiden mogelijk zijn en niet buiten verhouding op elkaar dan is de keuze aan de consument. Winkeliers die daar geen gehoor aan gegeven zouden door de rechter aan de hoogste boom moeten worden gehangen.

En je blijft me verbazen want kort daarna haal je dit artikel aan waarin staat:

2) Herstel of vervanging
In principe kan de koper een keuze maken tussen het laten herstellen of vervangen van een defect product. Een keuze is echter niet altijd mogelijk. Een gebroken spiegel is niet te repareren, maar wel te vervangen. Soms is herstel zo duur, dat dit niet gevergd kan worden van de verkoper. Of is het gewoonweg eenvoudiger en goedkoper om het product te vervangen. Het omgekeerde, wel herstel maar geen vervanging, komt ook voor. Van een auto met een kras op de spiegel, kan de koper in redelijkheid enkel het herstel van de spiegel vorderen.

bron: http://www.davidversusgoliath.nl/index.php?pagenum=9

Daar staat niet "de winkelier kan een keuze maken"

BBCS schreef:Hoe ik ook zoek, ik kom nergens tegen dat bij vervanging van een product de winkelier verplicht is om een nieuw product te verstrekken en dat hij geen gereviseerd of refurbished product mag verstrekken.

Net als de term 'economische levensduur' staat dit inderdaad ook niet letterlijk in de wet. Maar het product moet wel aan de conformiteits voldoen. De bewijslast daarvan licht bij de winkelier. Het ontbreken van bewijs van het tegendeel is daar voor niet voldoende; daar komt de opmerking 'als er geen gebruikssporen zijn' immers op neer. De winkelier zou wel moeten bewijzen dat het product in een bepaalde staat verkeert. Die staat hangt af van het gebruik van beiden producten. Als de ondeugdelijke product nauwelijk is gebruikt moet het refurbished product zo goed als nieuw zijn. Deze bewijslast lijkt mij onhaalbaar. Daarnaast is er natuurlijk conform de eerste zes maanden een omkering van de bewijslast.

Ik heb namelijk recht op nieuw. simpel winkelier naar magazijn pakt doos met nieuw produkt en geeft dit aan klant.

Nergens in de wet staat dat je dat recht hebt, dus kun je dat recht niet opeisen.

jij hebt nergens met wettelijke ondetbouwing mijn stelling weerlegd.

Omdat die nergens in de wet staat, sukkel!

En ook geef jij nergens aan dat je wettelijk dat recht hebt, dus zijn die beschuldigen onterecht.

In de wet staat nergens dat de winkelier bij vervanging verplicht is om een nieuw product te verstrekken, en in de wet staat ook nergens dat de consument een gereviseerd of refurbished product te accepteren.

In de wet staat:

Burgerlijk Wetboek 7 (BW7)

Artikel 21 | BW7, Boek 7, Titel 1, Afdeling 3
1.
Beantwoordt het afgeleverde niet aan de overeenkomst, dan kan de koper eisen:

a.
aflevering van het ontbrekende;

b.
herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;

c.
vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking van het overeengekomene te gering is om dit te rechtvaardigen, dan wel de zaak na het tijdstip dat de koper redelijkerwijze met ongedaanmaking rekening moet houden, teniet of achteruit is gegaan doordat hij niet als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud ervan heeft gezorgd.

En de artikelen waarna ik eerder verwezen heb is alles wat ik ervan kon vinden.

Als de winkelier het product niet kan repareren, dan dient hij deze te vervangen. Meer wordt er niet over gesproken.

Dus stop met die onzin:

jij hebt nergens met wettelijke ondetbouwing mijn stelling weerlegd.

Ik heb namelijk recht op nieuw. simpel winkelier naar magazijn pakt doos met nieuw produkt en geeft dit aan klant.

keep on dreaming in je eigen virtuele wereldje bbcs. de dag dat jij een klant krijgt die jou een lesje garantie en BW geeft komt vanzelf.

De gang naar de rechter is niet goedkoop, ik denk dat jij dan je toko wel kunt opdoeken.

Ik denk dat als het inderdaad op een rechtzaak zou komen, dat jij vet gaat verliezen.

Want aangezien in de wet nergens staat op wat voor manier de winkelier een vervangend product moet vervangen en of dit een nieuwe moet zijn of niet.
Hoe durf jij dan te zeggen:

Ik heb namelijk recht op nieuw.

Want dat recht heb je dus niet.
Als het in de wet nergens staat dat jij dat recht WEL hebt, dan heb je het niet.

Maar dat zul jij van mij nooit aannemen.

Maar het product moet wel aan de conformiteits voldoen. De bewijslast daarvan licht bij de winkelier. Het ontbreken van bewijs van het tegendeel is daar voor niet voldoende; daar komt de opmerking 'als er geen gebruikssporen zijn' immers op neer. De winkelier zou wel moeten bewijzen dat het product in een bepaalde staat verkeert. Die staat hangt af van het gebruik van beiden producten. Als de ondeugdelijke product nauwelijk is gebruikt moet het refurbished product zo goed als nieuw zijn. Deze bewijslast lijkt mij onhaalbaar. Daarnaast is er natuurlijk conform de eerste zes maanden een omkering van de bewijslast.

Dat is toch meer als logisch?

Als de consument een gereviseerd product zou krijgen als het product vervangen wordt, kan en mag men de dezelfde eisen stellen dan als men een nieuw product zou krijgen.

De fabrikanten doen dat ook.
Als een fabrikant besloten heeft om een gereviseerd product te verstrekken in plaats van een nieuwe, dan moet dat gereviseerd product aan de dezelfde eisen voldoen als een nieuw product.

Dus mag de consument daaruit vloeiend ook de dezelfde eisen stellen en de dezelfde verwachtingen hebben als een nieuw product.

Als de ondeugdelijke product nauwelijk is gebruikt moet het refurbished product zo goed als nieuw zijn. Deze bewijslast lijkt mij onhaalbaar. Daarnaast is er natuurlijk conform de eerste zes maanden een omkering van de bewijslast.

Ik zie persoonlijk het probleem hiervan niet zo.
Immers als een refurbished of gereviseerd product niet goed zou zijn, dan kan dat toch ook gebeuren met een nieuw product. Daar zit geen verschil in.
En als jij dan een nieuw product zou krijgen en die blijkt achteraf niet goed te zijn, dan zit je dan met de dezelfde bewijslast.

Of je nu een nieuw vervangend product krijgt of een refurbished of gereviseerd product, juridisch gezien zit daar totaal geen verschil in de regelgeving. Dus maakt het ook niet uit of het vervangend product nieuw, refurbished of gereviseerd is. Er worden gewoon de dezelfde eisen aan gesteld.

Omdat die nergens in de wet staat, sukkel!

Wil je dit soort uitspraken voor je houden. Dit getuigt van onmacht, dan gaan mensen schelden.

Dat jij in je eigen virtuele wereldje leeft kan ik niet helpen. Je wordt hier keer op keer gewezen hoe de vork in de steel zit, maar lezen van de tegenargumenten is er niet bij.

Je praat jezelf regelmatig tegen. Nogmaals in het consumentenrecht gaat men uit van de positie van de consument.

Dus als ergens een recht wordt toegekend is dat aan de consument en niet aan de winkelier.

Dus als ik recht heb op vervanging of ontbinding, dan bepaal IK als consument wat er gebeurt en niet de winkelier hoe graag die dat misschien wil omdat een bepaalde actie hem beter uit komt.

Nogmaals, als ik recht heb op vervanging en ik krijg een gereviseerd produkt heeft de winkelier een probleem. Ik eis nieuw en zal desnoods de gang naar de rechter maken.

refurbished is helemaal onacceptabel.

Dus als ik recht heb op vervanging of ontbinding, dan bepaal IK als consument wat er gebeurt en niet de winkelier hoe graag die dat misschien wil omdat een bepaalde actie hem beter uit komt.

Nogmaals, als ik recht heb op vervanging en ik krijg een gereviseerd produkt heeft de winkelier een probleem. Ik eis nieuw en zal desnoods de gang naar de rechter maken.

Jij hebt helemaal niks te eisen, en ga dan maar lekker naar de rechter.

BBCS,

Stel ik heb een pomp gekocht. Deze gaat na 1 jaar kapot. De klant eist vervanging, maar heeft daar geen recht op want herstel is twee keer zo goedkoop dan vervanging door een nieuw product. Deze winkelier schrijft service met een hoofdletter en besluit daarom het product te vervangen door een gerepareerd product. Op welke manier zou de winkelier kunnen aantonen dat het gerepareerde pomp ook slechts 1 jaar is gebruikt?

Deze winkelier schrijft service met een hoofdletter en besluit daarom het product te vervangen door een gerepareerd product.

Er zit een groot verschil tussen een gerepareerd product en een gereviseerd product.

Op welke manier zou de winkelier kunnen aantonen dat het gerepareerde pomp ook slechts 1 jaar is gebruikt?

Praktisch gezien kan hij dat niet.

Bij een gerepareerd product worden andere eisen gesteld als bij een gereviseerd product.

Het mooie van een gereviseerd product is dat het de dezelfde eigenschappen moet bezitten als een nieuw product, maar is gewoon veel goedkoper.

Kijk, als consument zijnde hoef je geen genoegen te nemen bij vervanging met een gerepareerd product, omdat je dan niet de dezelfde verwachtingen kunt hebben als bij een nieuw product.
Echter is een gereviseerd product wel een optie, omdat je als consument zijnde de dezelfde eisen ervan kunt stellen als van een nieuw product.

In het kort:

Bij een gerepareerd product worden de dezelfde eisen gesteld als bij een tweedehands product
bij een gereviseerd product worden de dezelfde eisen gesteld als bij een nieuw product.

Deze eisen zullen wel niet wettelijk geregeld zijn, maar deze eisen zijn wel door de fabrikanten gesteld.

Dit zijn regels die niet wettelijk bepaald zijn, maar wel door de industrie zelf.
Naast wettelijke regels zijn er ook regels die door de industrie zelf opgelegd zijn.

Een mooi voorbeeld hiervan is het ESD-veilig werken.
Dit is in de wet niet geregeld, maar wel in de industrie.
Zo zijn er de diverse ISO normen. Normen die voor de industrie gelden, maar nergens wettelijk geregeld zijn.

Zo zijn er de diverse ISO normen. Normen die voor de industrie gelden, maar nergens wettelijk geregeld zijn.

Juist. Wat zijn dan de normnummers voor repaires en furbished? Als die normen door de fabrikant zijn vastgelegd (zoals jij zegt), moet dat ook in de normtabel staan. En hoe kan de consument dat verschil controleren? Of moet hij vertrouwen op de blauwe ogen van de winkelier??

Ik maak op dat een product 'gereviseerd' word als het DOA is. Klopt dit? Dan is het wat mij betreft gewoon als 'nieuw' aan te merken.

Ik heb hier in mijn woonplaats goede contacten met een bedrijf dat computers opkoopt bij bedrijven die hun computersystemen "updaten".

Dit bedrijf koopt de computers op en maakt van deze computers werkzame computers.

Ook koopt dit bedrijf computerprodukten zoals monitoren en printers op die onder garantie zijn vervangen en ook produkten die DOA zijn.

Men reviseert geen monitoren of printers. die worden gewoon verkocht aan dit soort bedrijven.

Misschien dat men in witgoed, wasmachines en dergelijke de apparaten reviseert kan ik me voorstellen, maar bij computers is dat niet gebruikelijk.

Ik heb het vermoeden dat er een addertje onder het gras zit. Het bljift voor mij toch allemaal troubel wat reviseren nu precies in houd. Volgens van Dalen is reviseren het nazien van machines en zo nodig herstellen. Dit kunnen dus ook best machines van drie jaar oud zijn die vervolgens als nieuw worden versleten. Het verschil tussen gerepareerde en gereviseerde producten zie ik niet.

Het verschil tussen gerepareerde en gereviseerde producten zie ik niet.

Neem nu het voorbeeld van die pomp:

Bij revisie worden alle rubbers e.d. vervangen en bij reparatie alleen de defecte onderdelen.

In de computerbranche worden voornamelijk printers en monitoren op die manier vervangen.

Echter wordt dit alleen door de fabrikanten gedaan, en eigenlijk nooit door de winkelier.

Eigenlijk moet je bij revisie het zo zien dat alle onderdelen die aan slijtage onderhevig zijn dan op voorhand vervangen worden, iets wat bij reparatie niet gebeurd.

Dus als bij een wasmachine op die manier gereviseerd wordt, is dat logischerwijze veel goedkoper, maar ook worden goede onderdelen op die manier hergebruikt.

Een ander verschil is dat je bij een gerepareerd product de kwaliteit mag verwachten van een tweede handsproduct en bij een gereviseerd product de kwaliteit van een nieuw product mag verwachten.
En dat is dus het grote verschil.
Een ander groot voordeel is dat het reparatietermijn teruggebracht wordt van een paar weken naar een paar dagen.

Dus is het gewoon zo:

Bij de keuze voor reparatie of vervanging ligt eigenlijk bij de winkelier en als vervanging sneller gaat dan reparatie, dan wordt het product vervangen. En dat gebeurd dus ook vaak om die periode van ongemak zo kort mogelijk te houden. Dus in plaats van een paar weken (4 tot 8 weken of nog langer) is de tijd van het ongemak maar een paar dagen.

Maarja, daar ben je zeker weer doof voor.
Wel eisen dat je je eigen product gerepareerd terugkrijgt, maar dat de reparatietermijn maar een paar dagen duurt. En dat kan vaak niet.

Dit kunnen dus ook best machines van drie jaar oud zijn die vervolgens als nieuw worden versleten. Het verschil tussen gerepareerde en gereviseerde producten zie ik niet.

Ik snap jouw ophef hierover niet.

De wet spreekt over 2 soorten transacties: nieuw en tweedehands.

Als jij een vervangend product krijgt maakt het voor de wet totaal niet uit of het een nieuw product of een gereviseerd product is: je mag er namelijk als consument de dezelfde eisen aan stellen als aan een nieuw product, of het moet specifiek worden vermeld.

Dus als jij een nieuw product koopt en er zitten gebruikssporen op, dan hoef je dat nooit te accepteren. Dat is logisch.
Dit is ook het geval bij een vervangend product.

Ik heb het al eerder aangegeven dat de wet alleen spreekt over een vervangend product meer niet. En of dat vervangend product nu een gerepareerd product, een gereviseer product of een nieuw product is, spreekt de wet niet over.

Dus kun je als consument dan ook helemaal niet zeggen dat je recht hebt op een nieuw vervangend product en dat je het recht hebt om een gereviseerd of een gerepareerd vervangend product te weigeren.

Hoe jij of ik er over denken doet er niet toe, zo is het in de wet geregeld. En zolang er niet aangetoond kan worden dat je als consument wettelijk het recht hebt om een gereviseerd of een gerepareerd vervangend product te weigeren, dien je als consument zijnde dat wettelijk gewoon te accepteren.

Hoe jij of ik er over denken doet er niet toe, zo is het in de wet geregeld. En zolang er niet aangetoond kan worden dat je als consument wettelijk het recht hebt om een gereviseerd of een gerepareerd vervangend product te weigeren, dien je als consument zijnde dat wettelijk gewoon te accepteren.

Vertel mij waar de wetgever dit specifiek aangeeft. Dat kun jij niet.

De wetgever heeft ook duidelijk gesteld dat met vervanging van het produkt de garantieperiode niet opnieuw ingaat, maar dat de oorspronkelijke datum van aankoop blijft gelden.

Voor mij is dit reden genoeg om aan te nemen dat de wetgever bij vervanging bedoelt nieuw.

Immers de consument loopt het risico dat hij bij vervanging nog maar 1 dag garantie heeft.

Ook is het zo dat, als ik extra garantie koop, dit niet van toepassing is op het vervangende produkt. Ik moet opnieuw die extra garantie kopen en dat doe ik niet voor een gereviseerd produkt. Wel Voor nieuw uit de doos.

M.a.w indien ik als vervangend produkt een gereviseert produkt zou krijgen en niet nieuw loop ik de risico's en is, als het mis gaat, de winkelier de lachende persoon, immers hij heeft een grote kostenpost weten te voorkomen en de consument zit met de brokken.

Ik denk niet dat de wetgever dit voor ogen heeft bij vervanging. We spreken over consumentenbescherming met wetgeving en niet over winkeliers matsen.

Dus zolang jij niet keihard kunt bewijzen (en dat kan jij niet) dat een gereviseerd produkt is toegestaan als vervanging kom jij met nieuw of de (dure) problemen zijn voor jouw rekening.

Quote:
Hoe jij of ik er over denken doet er niet toe, zo is het in de wet geregeld. En zolang er niet aangetoond kan worden dat je als consument wettelijk het recht hebt om een gereviseerd of een gerepareerd vervangend product te weigeren, dien je als consument zijnde dat wettelijk gewoon te accepteren.

Vertel mij waar de wetgever dit specifiek aangeeft. Dat kun jij niet.

Klopt, en aangezien jij ook specifiek niet kan aangeven dat jij wettelijk het recht hebt om een gereviseerd product te weigeren, heb je het gewoon te accepteren.

We spreken over consumentenbescherming met wetgeving en niet over winkeliers matsen.

Die consumentenbescherming moet zich ook aan de wet houden.

En die consumentenbescherming geeft de consument geen vrijbrief.

Jij gooit het steeds op die consumentenbescherming, maar dat is wel onterecht.

Zowel de consument als de winkelier moeten zich aan de wet houden en hebben beide rechten EN plichten.

Als de wet niet spreekt over welke condities die vervangend product moeten hebben, dan kun jij niet zomaar zeggen dat je het recht hebt om een gereviseerd product te weigeren.
Dat recht heb je niet.
Punt.

Dus zolang jij niet keihard kunt bewijzen (en dat kan jij niet) dat een gereviseerd produkt is toegestaan als vervanging kom jij met nieuw of de (dure) problemen zijn voor jouw rekening.

En jij kunt niet keihard bewijzen dat je dat mag weigeren.

We spreken over consumentenbescherming met wetgeving en niet over winkeliers matsen.

De wetgever moet zowel met de consument ALS met de winkelier rekening houden, dat is de wetgever verplicht.

Dat jij als consument alleen met de winkelier te maken hebt en dat jij niks met de voorschakels van de winkelier te maken hebt, betekend dus niet dat de wetgever dat ook mag doen.

De wetgever dient zowel met bescherming van de consument ALS met de bescherming van de winkelier rekening te houden.

En voor de rechter geldt precies hetzelfde.
De wetgever en de rechter moeten de winkelier en de consument als gelijke partijen zien.

We spreken over consumentenbescherming met wetgeving en niet over winkeliers matsen.

Ach gut, is het niet van consumentje matsen??

Binnen het consumenten recht heeft de koper de verplichting om het aankoopbedrag te betalen. Daarnaast heeft de koper de plicht om een defect binnen gerede termijn (2 maanden) aan de verkoper te melden.

De verkoper heeft de verplichting om conform BW 7 en de europeese richtlijn en niet te vergeten het quelle arrest eventuele defecten onder garantie te repareren.

BW 7 : 17 non conformiteit noem jij levenslange GRATIS reparatie.

Als jij een gereviseerd produkt mag leveren doe ik bij problemen een beroep op non conform. Immers een printer behoort te printen. stopt de printer met printen voldoet het produkt niet aan de gestelde verwachting in het koopcontract. Hij print niet meer en is dus non conform. BW 7 : 17 jo BW 7 : 21