Radar

er is niemand die u dwingt om producten te kopen die niet veilig zijn voor uw kinderen...
en op GIFTIGE producten staat altijd een zwart kruis in een rood vierkant en soms zelfs een vlammetje ernaast....
heerlijk toch dat we in een maatschappij leven waarin bijna alles al is voor gekauwd en dan nog proberen we onze eigen verantwoordelijkheid bij een ander neer te leggen...

sja.....

hallo,

ook graag zou ik mijn visie toe willen voegen, alvorens wij allemaal naar de fabrikanten kijken van schoonmaakmiddelen en medicaties! loop voor de grap eens in uw eigen huis rond en bekijk eens wat u allemaal tegenkomt wat een "gevaar" kan zijn voor uw kinderen! als u tot de conclusie komt dat uw huis "kinderveilig" is dan denk ik dat u zich op de rest van de wereld mag storten! het gevaar zit in een klein hoekje en niet eens bij de schoonmaakkast die hoog, droog en op slot zit.

en wat is "kinderveilig" ?


als ouder ben je verantwoordelijk voor je kind en zijn/haar veiligheid!

Vanish is niet speciaal voor ouder met kinderen hoor. De doelgroep van Vanish is naar mijn mening eerder jonge stellen dan ouders met kinderen. En als je kinderen hebt en een schoonmaakmiddel koopt dan moet je gewoon zorgen dat je het goed opbergt zodat kinderen er niet bij kunnen, dat is je eigen verantwoordelijkheid. Lijkt me zeeeer logisch, maar goed....

Zo heb ik dus enkele maanden geleden een fles glorix gekocht met de zogenaamde kindvriendelijke sluiting (wat op het etiket stond)
En eigenlijk geloofde ik het niet dus ik heb m`n dochter van 4 jaar gezegd probeer jij eens die dop los te draaien maar het lukte het haar dus wel (gelukkig bergen we die produkten altijd goed op) Toen contact opgenomen hier over met het call center en ik moest dus die desbetreffende fles terug sturen zonder inhoud en ze gingen onderzoeken hoe dat kon (kreeg dus wel een nieuwe fles terug) Nadat ik een telefoontje kreeg bleek dus dat de doppen van te zacht plastic waren gemaakt.Afgelopen week maar heb ik haat het nog een keer laten doen en wallah het lukte haar dus weer dus er is maar een tip
Dit soort produkten in de allerbovenste kast opbergen.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 50-er/
60-er/70-er jaren, nog leven?

Volgens de theorieën anno 2004 zouden we toch al lang dood moeten zijn?

Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes,gordel of airbag.

Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium.

Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden.

Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest
je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten.

Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze
handjes en beperkte motoriek openen.

Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers er tussen zat waren ze weg.

Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je vast te houden
aan de schroefveren van het zadel voor je.

Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets.

Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles.

Brood stond stijf van conserveringsmiddelen, na twee weken was een
Bums nog net zo vers als in de winkel.

Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als
die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer.

Een kauwgom legde je 's avonds op het nachtkastje en stak je 's morgens weer in je mond.

Op school hadden ze maar één maat bank en met zo'n heerlijk gevaarlijke klep eraan.

Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook je fiets was of te
groot of te klein.

Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk
om hem zelf te plakken.

We gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging.

Niemand wist in de tussentijd waar we waren en we hadden geen GSM mee!

Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde
niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken.
Er ging ook geen volwassene met je mee.

Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch niet dik.

We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van.

De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender te duwen (die zaten aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek.

We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en hier werd niemand
voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon 'ongelukken' en soms kreeg je er
ook nog zelf een extra pak slaag voor.

Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene die zich
er druk over maakte, laat staan een lieveheersbeestje op je jas knoopte.

Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen,
we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergeten waren.

We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht mee doen; wie niet goed genoeg was
moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen.

Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen
de zelfde lessen. Zij deden soms een klas nog een jaar en daarover waren ook geen discussies
op ouderavonden. De meester had altijd gelijk.

We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes, en als je ze vergeten was kon je op school niets kopen! Als je de korst niet at had je een beetje meer honger de rest van de dag.

Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter! Als je moeder aan de
huisdeur naar je zwaaide was je een watje!

Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen.

Edward,

Na al deze hatelijke reacties toch wat bijval: een rondgang door mijn keuken levert ook de nodige gevaren op: mijn schaar heeft een rood handvat.. De messen van mijn grasmaaier zijn van glimmend materiaal gemaakt (hoor je de kinderen al: kijk 's! Ik kan mezelf zien..) Tot overmaat van ramp is de afstand tussen de mensen precies even groot als een kinderhand. Dit is geen onachtzaamheid Edward, dit is opzet!

Overigens, en dat is nog wel het allerleukste, plaats Edward dit hele verhaal zelf in de categorie 'speelgoed'..

Gewwon alle schoonmaakprodukten in een bovenkastje, heb ik altijd gehad en nooit geen problemen met de kinderen. Niks mis mee om die produkten boven in de kastjes te zetten,mijn kinderen keken er niet naar om en ook bij een ander niet, had nooit hun interesse gewekt en medicijnen horen hoog in t medicijnkastje dus daar kan kind ook niet bij.
Als je je rommel maar opruimt is er niets aan de hand.