Radar

om jezelf een redelijk beeld te geven kijk gewoon bij je bank toets je inkomen en kijk wat de maximale hypotheek is.
Bij ontslag uit de hoofdelijkheid is dat de eerste toets.
Doordat zij geen inkomen had is hypotheek ook op mijn inkomen verstrekt.

Het is inderdaad aan de bank om wel of niet mee te werken aan het verlenen van ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid, maar je zult het zelf moeten aanvragen.

Ik krijg trouwens het idee dat hier iemand een vraag stelt die een onderwaarde in zijn woning heeft en toch nog een manier wil zien om te cashen. "Juist ook dat regres kan het voor haar voordelig maken om toch accoord te gaan. ze is weg en maar zitten nog in het eerste gedeelte van het proces.
Afgrenzing schuld is moment van inschrijving van de scheiding in de GBA.
Door deels korte looptijd van de schuld wordt er behoorlijk afgelost en kan er zich uiteindelijk dus een situatie gaan voordoen waarbij ik een vordering heb op haar die we dan ook gaan incasseren."

De inschrijving van de scheiding in het bevolkingsregister werkt alleen tussen de ex-echtgenoten. De bank heeft daar niets mee te maken. Als TS dus om een of andere reden niet meer betaald hangt de ex als nog. Wat je maar eerlijk en redelijk (en gebruikelijk) noemt.

Marcel,

Zeker niet cashen, als compensatie is haar ondermeer alimentatie geboden tot de pensioendatum.. Contante waarde hiervan is een fors bedrag.

Dus gewoon geen verlies nemen en kinderen niet uit hun woonomgeving halen.
Cashen gaat alleen dan gebeuren indien er doelbewust geprobeert wordt mij in onnodige financiele problemen te brengen. Op dit moment inderdaad onderwaarde maar door deels korte looptijd lening is deze onderwaarde binnen enkele jaren weg.

Cashen gaat alleen dan gebeuren indien er doelbewust geprobeert wordt mij in onnodige financiele problemen te brengen. Op dit moment inderdaad onderwaarde maar door deels korte looptijd lening is deze onderwaarde binnen enkele jaren weg.

Vind ik nog steeds erg dreigend overkomen. Je bent zelf ook debet aan je financiële problemen. Je was er immers zelf ook bij toen je het huis kocht en de hypotheek afsloot.

Ik blijf dan ook bij mijn eerdere standpunt: woning verdelen, ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid regelen en regeling treffen inzake de onderwaarde. Je ex behoort hier de helft van aan jou te vergoeden. Dit zou met andere posten verrekend kunnen worden.

Ik heb mij (en ik niet alleen!) verbaasd over de hoogte van die forse restschuld van 100.000 euro en nu ik lees dat dat die schuld een korte looptijd heeft waarop behoorlijk wordt afgelost (door wie?), denk ik dat het hier gaat om een consumptieve schuld waarvoor TS hoofdelijk is en die wellicht door ex tot de maximale kredietlimiet is volgetrokken!
Een krediethypotheek dus waarvoor wellicht bij de aankoop van de woning een hogere hypothecaire inschrijving is gevestigd.
Ik kan me daarom wel voorstellen dat partijen de hakken in het zand zetten en elk voorstel van de wederpartij met het nodige argwaan/scepcis bekijken. Soms lijkt het net op een schaakspel waarbij het er primair om gaat 3 of meer zetten vooruit te denken en dat is niet iedereen gegeven en al helemaal niet als je er emotioneel bij betrokken bent.
Natuurlijk is de oplossing die Marcel aangeeft een vorm van "eerlijk delen", maar daar heb je wel beide partijen voor nodig en zover zijn ze nog lang niet.
De rol van de bank is in dit verhaal wel cruciaal en het ontslag uit wiens hoofdelijkheid dan ook is voor hun een principiele kwestie en is zeker niet alleen afhankelijk van de vraag of gelijktijdig de woning wordt toegescheiden aan de partij die de financiele verplichtingen op zich neemt. Waarom mag een bank die ex niet gewoon hoofdelijk houden om op enig moment diezelfde ex voor hun karretje te spannen om TS aan zijn betalingsverplichtingen te herinneren? Theorie? Vergeet het maar: ga je oor maar eens te luister leggen op die "bijzonder beheer" afdelingen van banken en sommige incassobureaus en deurwaarderskantoren weten ook van wanten op dit punt!
Partijen willen verder met hun leven en niet meer van elkaar afhankelijk zijn in welke zin dan ook. Het is heel goed dat TS zich in beginsel bereid verklaart mee te werken aan hoofdelijk ontslag van de totale hypotheciare schuld: kan later nog van pas komen in welke gerechtelijke procedure dan ook en wat is de feitelijke waarde van die maandelijks oplopende regresvordering? Ik zal meteen het antwoord geven: 0,0, dus zorg dat je er wat redelijk onherroepelijks voor terugkrijgt om later het huis te verkopen en niet als een bedelaar met je pet in de hand naar ex moet om de benodigde handtekeningen op te halen. Ja ex deelt dan (over10/20 jaar?)in beginsel mee in de mogelijke verkoopwinst: so what het is maar geld hoor en in de tussentijd kun je je eigen plezierige leventje op de rails zetten.
Maar wat heeft NU de voorkeur: een redelijk echtscheidingsconvenant met akte van verdeling en laten partijen daar ook redelijke adviseurs voor inhuren die er als alternatief niet op uit zijn naar de rechter te stappen, procedures te rekken enz. ad 275 euro per uur ex BTW! Mijn advies: zet je daarvoor in, als in de toekomst zich ook nog nieuwe partners met eigen ego's op het toneel verschijnen, dan is de beer echt los!

Courier,
er zit een tegenstrijdigheid in je bijdrage. JE geeft aan dat partijen van elkaar af willen en onafhankelijk wil laten zijn, maar vervolgens wil je de lening pas later regelen.

De eerlijkheid en evenwichtigheid die ik zoek is heel simpel: je bent geen eigenaar meer van een woning, maar nog wel aansprakelijk voor de schuld. Dat is niet in balans als je er niet woont. Maar blijkbaar vind jij het normaal om aansprakelijk te zijn voor andermans schulden terwijl daar voor jou niets tegen over staat. Of andersom: je deelt nog mee in de baten, maar niet meer in de lasten. Ook niet reeel. Sterker nog: de Belastingdienst kan het ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid zonder de woning te verdelen zien als een schenking. De ex is dan wel van een schuld af, maar krijgt er een aandeel in de stenen voor terug. Haar vermogen stijgt daardoor (dit is een lastige kronkel, maar klopt wel).

Daarbij komt dat je die hele tijd zelf geen nieuw bestaan kunt opbouwen omdat je geen nieuwe hypotheek kunt krijgen. Op dat moment zal namelijk boven komen drijven dat je mede-eigenaar bent van een woning.

De oplossing inzake de aflossing van een groot deel van de lening kan simpel zijn: verpand een spaarpolis aan een hypotheek. Deze komt na verloop van tijd vrij en lost een deel van de lening af. Zo vreemd is dat niet.

om jezelf een redelijk beeld te geven kijk gewoon bij je bank toets je inkomen en kijk wat de maximale hypotheek is.
Bij ontslag uit de hoofdelijkheid is dat de eerste toets.
Doordat zij geen inkomen had is hypotheek ook op mijn inkomen verstrekt.

Dit geldt helaas niet voor een huis wat met Euro 100.000,- is overgefinancieerd.

Seagoing,
Waarom geld dat niet voor een woning met onderwaarde? Als jij op 1 inkomen de lasten kunt opbrengen, kan en zal de bank gewoon ontslag kunnen verlenen.

Er zijn in dit geval dubbele risico's voor de bank.

1. de eigenaar kan de hypotheek-lasten niet meer opbrengen en een executieverkoop is aangewezen. De bank krijgt geen rente-inkomsten meer van de hypotheek (winstderving), maar hoeft geen verlies te leiden
2. Het huis is bij lange na niet waard waarvoor het is gefinancierd, en de bank leidt bij een executieverkoop een aanzienlijk verlies.

Op dit moment zou elke willekeurige bank absoluut geen financiering verlenen voor een onderwaarde van Euro 100.000,-.

Het is te verwachten dat de bank , ondanks een positieve inkomenstoets, haar risico absoluut niet wenst te vergroten door een van de twee partners te ontslaan van de hoofdelijke verantwoordelijkheid.

Marcel:
Ik denk dat je mijn bijdrage niet goed hebt gelezen en zoals jij het samenvat daar herken ik mij niet in. TS en ex zijn te vergelijken met 2 musici die gelijktijdig spelen, zij het in verschillende orkesten. Als de meest ideale juridische oplossing niet mogelijk is, zoek dan in harmonie naar een second best oplossing. En TS krijgt er in mijn voorstel wel degelijk wat voor terug namelijk vrijheid van handelen op elk moment in de toekomst, geen aasgieradvocaat aan je broek, geen gerechtelijke procedures en dito dure advocaat maar vooral:

RUST IN DE TENT

Een fiscale schenking van TS aan ex bij ontslag hoofdelijkheid? Ex is toch al mede-eigenaar? Beetje vreemde gedachtenkronkel! Jaja, dat onverdeelde eigendom in box 3, zou aasgieradvocaat daar wel over hebben nagedacht? Ook zonder ontslag hoofdelijkheid heeft ex daar "last" van.

De koele vaststellingen van seagoing racer lijken mij niet onjuist, partijen moeten het ook niet aansturen op executie daar heeft alleen de koper baat bij!

Bij dat voorstel over die spaarpolis neem ik aan dat je bedoelt dat ex dan de verzekeringnemer wordt, TS de begunstigde en op wiens leven dan wel? TS is van bouwjaar 1959, dus dat wordt een dure zaak en vindt ex het prettig om gedurende tig-aantal jaren maandelijks te worden herinnerd aan TS waar ze gillende van ellende de deur uit gelopen is? En welk verzekerd bedrag moet je kiezen en stel dat tzt bij verkoop geen verlies maar toch winst wordt gemaakt? Moet TS dan meewerken aan wijziging begunstiging? En stel dat de verkoop eerder plaatsvindt dan de einddatum van de spaarpolis? Op wiens bordje komt dan het fiscale nadeel van eventuele tussentijdse afkoop? En het belangrijkste:Wie gaat ex met dit voorstel over de streep trekken?
Ex heeft er primair belang bij dat TS de hypotheek keurig elke maand betaalt; haar bezit in stenen hoeft geen belemmering te zijn zelf een huis te kopen, immers het bezit van o.g. staat uitsluitend in het kadaster en niet in het BKR.

Courier,
Aangezien je blijft hameren op een, in mijn ogen volledig overbodige en zeer risicovolle volmacht, wil je toch vragen welke oplossing je bedacht voor het geval een van beiden overlijdt, failliet gaat of hertrouwt en weer gaat scheiden. Dan kun je nog wel een volmacht hebben, maar daar heb je niet zo veel aan, behalve als de ex overlijdt.

Marcel:
Daar wil ik graag antwoord op geven, maar mag ik dan eerst vernemen of de diverse vrijblijvende ballonnetjes die je recent hebt opgelaten definitief als doorgeprikt kunnen worden beschouwd?

Welke vrijblijvende ballontjes? Verdelen is verdelen. Niets vrijblijvends aan. Ik heb juist steeds aangegeven dat er zsm ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid moet komen en dat tegelijk de akte van verdeling getekend moet worden. Niet de een wel de lusten en de ander zowel de lusten als de lasten (of andersom wat ook nog wel eens gebeurt). Jij blijft doordrijven op wel de lasten regelen, niet de lusten. Maar de lust kan in heel veel gevallen juist een last worden, ook al zou je nu iets regelen met een volmacht. Dat lijkt een oplossing, maar is het zeker niet.

En een opmerking als: "het is maar geld, maar de volmacht geeft rust in de tent" is een van korte termijn visie. Op lange termijn blijven ze aan elkaar veroordeelt en zal op het moment dat de woning wel verkocht is alsnog contact gezocht moeten worden. Je hebt weliswaar een volmacht, daar betekent niet dat je die zomaar mag gebruiken. Voor de bepaling van de koopprijs, de datum van overdracht en de betaling van de koopprijs heb je toch de ex nodig. Zij moet namelijk nog wel het gebruik van de volmacht goedkeuren. Zij blijft immers ook bevoegd om zelf te handelen.

Ik betwijfel of TS + ex in dit stadium wel zijn gediend van een "pas-de-deux" van spitsvondige buitenstaanders die niet tot in detail van alle feiten en feitjes op de hoogte kunnen zijn en al helemaal niet wat er in de hoofden van partijen zoal rondspookt.
De onherroepelijke volmacht die mij voor ogen staat zal geen beperkte- maar juist een uitgebreide strekking moeten hebben. En wel opgesteld door een neutrale buitenstaander met verstand van (ir)rationele zaken: de notaris dus. Daarbij kunnen de (niet limitatieve) aspecten die jij aandraagt aan de orde komen en fatsoenlijk worden getackeld. Uitgangspunt moet zijn dat degene die het huis bewoont en netjes de woonlasten betaalt op elk moment volledig vrijheid van handelen verkrijgt: Let op het woordje "onherroepelijk" en het substitutieonaire karakter van die volmacht. Wil ex verkopen in de toekomst? Dan komt ze bij TS op de koffie en niet andersom!
Laat partijen eerst bij de bank dat ontslag uit de hoofdelijkheid regelen. Ts heeft zich daar -heel verstandig!- in principe daartoe bereid verklaard. Gaat de bank accoord (wat ik eigenlijk in dit stadium niet verwacht) dan komt pas de volgende fase en daarover hebben meerdere forumleden uitstekende en nog wel gratis gedachten aan het geduldige papier toevertrouwd. Laat voorlopig de factor "tijd" maar even zijn werk doen.

Courier,
Ik zie nog steeds geen argumenten voor de volmacht (en al helemaal voor de macht van substitutie).

Laat partijen eerst bij de bank dat ontslag uit de hoofdelijkheid regelen. Ts heeft zich daar -heel verstandig!- in principe daartoe bereid verklaard. Gaat de bank accoord (wat ik eigenlijk in dit stadium niet verwacht) dan komt pas de volgende fase

Er zal geen volgende fase komen want hierover struikelt het voorstel met zekerheid al.

Niet voor niets dat TS de hoofdelijke aansprakelijkheid naar de bank toe in stand wil houden. Echter dan is het een foplossing en ernstig oneerlijk tegenover zijn ex.

Zitten zeker een paar goede bijdrage bij, echter helaas niet echt mensen met vergelijkbare ervaringen.

Oplossingen zijn niet zwart wit en vergen inzicht in de meerdere aspecten die spelen.
Voor mij persoonlijk zijn met name de belangen van de kinderen van cruciaal belang daar is heel veel aan de hand en is voor mij ook de reden dat ik mij zal doodvechten. En ik werk daarom ook niet mee dat voor hun op korte termijn ook de woonomgeving moet veranderen.

Wat mij betreft op korte termijn strik erom heen.

Indien uit de akte van verdeling blijkt dat er sprake is van overbedeling kan de belastingdienst een aanslag voor schenking opleggen.
Hier zijn door advocaten echter indien zaken in goed constructief overleg gaan best in staat dat zodanig in te kleden dat die kans klein is dat dit ook echt gebeurd.

Kern zit gezamenlijk zoeken naar redelijke en billike oplossingen

Eric,
Termen als doodvechten kan ik niet rijmen met de gedachte dat alles voor de kinderen goed geregeld moet worden.

Daarnaast ben ik zeer benieuwd hoe een advocaat op legale wijze een schenking denkt te masceren. Zowel een notaris zal dit signaleren als de belastinginspecteur.

En hoewel ik een eind met je mee kan gaat als je de kinderen niet de dupe wilt laten worden van de scheiding, moet je voor ogen houden dat juridisch gezien de kinderen niets met de verdeling te maken hebben.

Eric,
Ik denk dat je op dit forum geen mensen met vergelijkbare eigen ervaringen zult tegenkomen. Je moet het doen met serieuze reacties van diegenen die spreken vanuit hun eigen vakgebied e/o praktijkervaring. Nu ik zie dat jullie beiden een eigen advocaat hebben lijkt het mij niet zinvol daar doorheen te fietsen. Dat je nu prioriteit geeft aan de belangen van de kinderen strekt je alleen maar tot eer!