Radar

De eigendomsoverdracht en de rechtvaardiging daarvan wordt geregeld door respectievelijk art. 5:14 lid 1 BW en art. 7:21 lid 2 BW. Het ene artikel maakt dat het eigendom wordt overgedragen op het moment van plaatsing en het andere artikel geeft daar de rechtvaardiging voor.

5:14 lid 1 BW gaat alleen over het nieuwe bestanddeel dat de defecte bestanddeel in de hoofdzaak vervangt, niet over de defecte bestanddeel die uit de hoofdzaak is genomen.

Dat klopt. Als de rechtsregels aangegeven dat de verkoper recht heeft op het oude non-conforme goed, dan zou er spraken zijn van ongerechtvaardigde verrijking waren het niet dat de koper dan helemaal niet verrijkt zou worden. Zo als je weet stel ik me op het standpunt dat niet uit de wet volgt dat de verkoper hier recht op zou hebben.

Artikel 7:21 lid 2 BW had bij het Quelle arrest ook geen betrekking op het anderhalf jaar gebruik van het non-conforme goed. Het gebruik hiervan wordt ook gerechtvaardigd door de koopovereenkomst.

alfatrion schreef:Dat klopt. Als de rechtsregels aangegeven dat de verkoper recht heeft op het oude non-conforme goed, dan zou er spraken zijn van ongerechtvaardigde verrijking

En waarom dan wel?

alfatrion schreef:waren het niet dat de koper dan helemaal niet verrijkt zou worden. Zo als je weet stel ik me op het standpunt dat niet uit de wet volgt dat de verkoper hier recht op zou hebben.

De koper wordt wel verrijkt.

alfatrion schreef:Artikel 7:21 lid 2 BW had bij het Quelle arrest ook geen betrekking op het anderhalf jaar gebruik van het non-conforme goed. Het gebruik hiervan wordt ook gerechtvaardigd door de koopovereenkomst.

Bij het Quelle arrest gaat het erom dat de verkopende partij geen gebruikskosten in rekening mag brengen als het product kosteloos wordt vervangen.

Echter zijn er wel degelijk geluiden vanuit de juridische wereld waarbij men het daar niet mee eens is, omdat de koper dan wel degelijk verrijkt wordt.

In de wetgeving is ook bepaald dat de verkopende partij wel degelijk een gebruiksvergoeding mag vragen (ik kan op dit moment niet zo snel vinden welke artikel).
Is ook logisch, want als een koper na 5,5 jaar problemen heeft qua kwaliteit/levensduur welke de zaak volgens de koopovereenkomst had moeten bezitten, heeft die koper wel 5,5 jaar van dat product gebruik kunnen maken.
Dat is een punt waarbij de ene groep juristen de uitspraak van het Quelle arrest volgt en de andere groep juristen het daar niet mee eens is.

Op zich ben ik het persoonlijk wel mee eens dat in geval van non-conformiteit de verkopende partij geen kosten in rekening mag brengen, maar aan de andere kant ben ik het niet eens dat er geen gebruikskosten in rekening gebracht mag worden.
In het voorbeeld van die 5,5 jaar, heeft die koper wel 5,5 jaar probleemloos van dat product gebruik kunnen maken. Ik vind het persoonlijk niet eerlijk tegenover de verkopende partij dat die koper dan totaal kosteloos gesteld dient te worden.
Het Europese Hof heeft geoordeeld dat de koper dan niet verrijkt wordt, omdat die koper dan eindelijk het product in bezit krijgt, welke die koper ten tijde van de levering had moeten krijgen.
Ik ben het daar niet mee eens, omdat die koper dan 5,5 jaar erbij krijgt. Ik kan dat persoonlijk niet zeggen dat het niet een verrijking van de koper is. Dat is in mijn ogen wel degelijk een verrijking van de koper.

En voor de azijnzeikers: volgens de wetgeving mag de verkopende partij geen gebruikskosten in rekening brengen. Punt.
Maar persoonlijk ben ik het er niet mee eens.

Een ander voorbeeld:

Als de fabrikant bepaald heeft dat een product tien jaar probleemloos mee zal gaan (dus tien jaar garantie geeft), vind ik het persoonlijk niet eerlijk dat na negen jaar geen gebruikskosten in rekening gebracht mogen worden, omdat de koper wel negen jaar probleemloos van het product gebruik heeft kunnen maken.

Aan de ene kant mag de verkopende partij dus geen kosten in rekening brengen (als het niet om eigen schade gaat), maar aan de andere kant heeft de koper wel negen jaar probleemloos gebruik gemaakt van het product.

Ik verwacht eigenlijk ieder ogenblik een reactie van TS dat het apparaat allang weer terug is

Het citeren van uitspraken zonder bronvermelding, is niet okee. De lezer kan het niet nazoeken, en het zou eventueel wel een verzonnen artikel of niet bestaande auteur kunnen zijn. Echter ik ben er hier vanuit gegaan dat je ter goeder trouw bent en dat de genoemde citaten ook werkelijk bestaan en door deze (juridisch onderlegde) personen zijn geuit.

Daar komt voor mij gelukkig bij dat het 2e citaat naadloos aansluit bij mijn opvatting, en dat ik dus blijkbaar niet de enige bent die er zo over denkt. Verder ontkracht het ook jouw stelling dat de rechtvaardiging in dit geval in de wet te vinden is. Dus dank je wel voor het plaatsen ervan..

Dit was het betreffende citaat :

d) Ongerechtvaardigd. Een verrijking is ongerechtvaardigd indien daarvoor geen redelijke grond aanwezig is. De nadere uitwerking van dit criterium wordt aan de rechtspraak overgelaten. Rechtvaardiging in rechtshandeling. Niet ongerechtvaardigd is een verrijking die haar grondslag vindt in een rechtshandeling (bijvoorbeeld koop tegen zeek lage prijs); hier rechtvaardigt de gegeven toestemming de verrijking. Deze rechtvaardiging bestaat in beginsel ook wanneer iemand onder de marktwaarde een zaak koop die in het verleden op kosten van een derde is verbeterd; de derde zal jegens de koper geen aanspraak hebben uit art. 6:212, tenzij zich bijzondere omstandigheden voordoen (HR 30 september 2005, LJN AR7928, NJ 2007, 154; Koker/Cornelius). Rechtvaardiging in de wet. Ook de wet kan een bepaalde verrijking rechtvaardigen, zoals in art. 3:120 (vruchten komen toe aan bezitter te goede trouw) of art. 5:6 (verkrijging voor vinder). Een vordering uit art. 6:212 is dan uitgesloten. Niet-rechtvaardigde wetsartikels Maar er zijn ook wetsbepalingen die een verrijking toebrengen zonder deze te rechtvaardigingen, en die derhalve niet aan een vordering uit ongerechtvaardigde verrijking in de weg staan (met name ordeningsregels zoals die der natrekking, art. 5:14; zie voor een illustratie aant. 7h (Indien een verrijking door de wet wordt toegebracht, zal derhalve steeds de strekking van het bewuste voorschrift dienen te worden onderzocht: als de wet de verrijking niet rechtvaardigt, behoort een vordering uit ongerechtvaardigde verrijking nog tot de mogelijkheden (TM, Parl. Gesch. 6. P. 829/30 en HR 15 maart 2002, NJ 2004m 126; Daams/Straat).

Allereerst spreekt deze persoon ook duidelijk uit dat ongerechtvaardigd = onredelijk (in het kader van BW 6:212), iets wat ik inmiddels al 5 pagina's verkondig.

Voor wat betreft de rechtvaardiging door de wet dient er blijkbaar een wetsartikel te zijn wat deze rechtvaardiging regelt. Het voorbeeld van de vinder (BW5:6) is illustratief. Daarin wordt expliciet geregeld dat een eerlijke vinder na 1 jaar eigenaar wordt van een gevonden product.

Er bestaat echter helemaal geen wetsartikel waarin wordt beschreven dat extra onderdelen die na kostenloze reparatie van een product overblijven ook nog kostenloos eigendom worden van de koper. In die zin is er dus geen rechtvaardiging in de wet te vinden voor deze verrijking

Ik verwacht eigenlijk ieder ogenblik een reactie van TS dat het apparaat allang weer terug is

Ach het is nu gewoon hobbyisme geworden, maar ik vind deze wel leuk, het is immers (nog) geen ordinaire scheldpartij geworden

Leo The Emperor schreef:Het citeren van uitspraken zonder bronvermelding, is niet okee.

Waar heb je heb je het over. Ik heb de naam van de boeken en de makers genoemd. Ik hem me dus gehouden aan art. 25 Aw. Op 22 dec 2011 10:22 verwijs jij naar een stel vonnissen zonder daar links bij te geven, en daarnaast neem jij een citaat van mij op zonder mij als maker te vermelden. Dat laatste is iets dat je regelmatig doet.

Leo The Emperor schreef:Daar komt voor mij gelukkig bij dat het 2e citaat naadloos aansluit bij mijn opvatting, en dat ik dus blijkbaar niet de enige bent die er zo over denkt.

Ik gaf op 22 dec 2011 16:17 al aan dat "Ongerechtvaardigd wil zeggen dat er voor de verrijking een rechtsgrond mist". Daarop ontkende jij dat. De makers van tekst en commentaar geven aan dat "Een verrijking is ongerechtvaardigd indien daarvoor geen redelijke grond aanwezig is." Dat komt aardig met elkaar overeen met mijn opvatting. Daarin tegen had jij had het over een onredelijke verrijking en dat staat er niet!

Leo The Emperor schreef:Verder ontkracht het ook jouw stelling dat de rechtvaardiging in dit geval in de wet te vinden is.

Dat onzin.

Leo The Emperor schreef:Er bestaat echter helemaal geen wetsartikel waarin wordt beschreven dat extra onderdelen die na kostenloze reparatie van een product overblijven ook nog kostenloos eigendom worden van de koper.

Dit is de omgekeerde wereld. De koper heeft op het defecte bestanddeel het eigendom vanwege art. 5:3 jo 3:84 BW. Er bestaat geen wetsartikel dat hierin verandering brengt op het moment dat de reparateur het bestanddeel afsplitst.

Ach het is nu gewoon hobbyisme geworden, maar ik vind deze wel leuk, het is immers (nog) geen ordinaire scheldpartij geworden

Je opmerking op 23 dec 2011 14:28 komt aardig in de buurt van een Argumentum ad hominem. Het is in ieder geval op de persoon in plaats van op de bal. Naast kritiek op andere leveren kun je zelf natuurlijk ook zoeken in literatuur en de jurisprudentie om daar vervolgens zelf links naar te geven.

BBCS schreef:

alfatrion schreef:Dat klopt. Als de rechtsregels aangegeven dat de verkoper recht heeft op het oude non-conforme goed, dan zou er spraken zijn van ongerechtvaardigde verrijking

En waarom dan wel?

alfatrion schreef:waren het niet dat de koper dan helemaal niet verrijkt zou worden. Zo als je weet stel ik me op het standpunt dat niet uit de wet volgt dat de verkoper hier recht op zou hebben.

De koper wordt wel verrijkt.

ALS aan art. 7:21 BW een lid wordt toegevoegd, waarin staat dat indien de verkoper in de uitvoering van zijn herstel verplichting bestanddelen vervangt hij hierop het eigendom krijgt, DAN zou dit een grond zijn voor ONgerechtvaardigde verrijking, maar omdat de verkoper zijn eigendom kan opeisen is er dan geen verrijking.

BBCS schreef:Echter zijn er wel degelijk geluiden vanuit de juridische wereld waarbij men het daar niet mee eens is, omdat de koper dan wel degelijk verrijkt wordt.

Heel leuk, maar het hoogste gerechtshof heeft gesproken en zij hebben het laatste woord. Met "ik ben het er niet mee eens" kom je niet ver.

BBCS schreef:Op zich ben ik het persoonlijk wel mee eens dat in geval van non-conformiteit de verkopende partij geen kosten in rekening mag brengen, maar aan de andere kant ben ik het niet eens dat er geen gebruikskosten in rekening gebracht mag worden.

Jij wilt consumenten dus verplichten om te betalen voor het feit dat de verkoper tekortgeschoten is in zijn verplichting om een conform product te leveren.

Waar heb je heb je het over.

Bron vermelding is niet alleen maar een naam weergeven , maar ook waar en wanneer het is gepubliceerd. Hoe kan een forumlezer dit anders na lezen?.
Ik heb overigens alleen uit dit topic zelf geciteerd, zowel anderen als jezelf, en de bron is dus gewoon door forumlezers direct na te lezen en te controleren.

Ik heb inmiddels ongeveer 10 keer gezegd : Ongerechtvaardigd = onredelijk. (in het kader van BW6:212)

De makers van tekst en commentaar geven aan dat "Een verrijking is ongerechtvaardigd indien daarvoor geen redelijke grond aanwezig is."

Zoek de verschillen.

Het kenmerkende verschil met jouw opvatting is dat jij het steeds hebt over een rechtsgrond. Ik heb iedere keer gesteld dat een rechtsgrond niet de bepalende factor voor dit artikel is, maar redelijkheid en billijkheid.
Zoals je misschien is opgevallen hebben bovengenoemde auteurs het ook niet over een rechtsgrond, maar over redelijke grond. Sterker nog ze geven expliciet aan dat alleen een rechtsgrond onvoldoende kan zijn :

Maar er zijn ook wetsbepalingen die een verrijking toebrengen zonder deze te rechtvaardigingen, en die derhalve niet aan een vordering uit ongerechtvaardigde verrijking in de weg staan

Dat onzin.

en ja waarom dan?? Iets betere argumentatie zou al welkom zijn.

Dit is de omgekeerde wereld. De koper heeft op het defecte bestanddeel het eigendom vanwege art. 5:3 jo 3:84 BW. Er bestaat geen wetsartikel dat hierin verandering brengt op het moment dat de reparateur het bestanddeel afsplitst

Het gaat in artikel 6:212 helemaal niet over eigenaarschap maar over financiele compensatie voor ongerechtvaardigde (= zonder redelijke grond) verrijking.

Leo The Emperor schreef:Bron vermelding is niet alleen maar een naam weergeven , maar ook waar en wanneer het is gepubliceerd. Hoe kan een forumlezer dit anders na lezen?.

Ze kunnen het boek bestellen bij Bol.com. Ik heb de naam van het boek en de auteurs op gegeven. Googlen op internet wil ook nog wel eens wat opleveren.

Leo The Emperor schreef:Ik heb overigens alleen uit dit topic zelf geciteerd, zowel anderen als jezelf, en de bron is dus gewoon door forumlezers direct na te lezen en te controleren.

Je hebt zelf regelmatig verwezen naar vonnissen uit de jurisprudentie, maar daarbij heb je nog geen een vonnis gegeven. Wat je dus beweerd dat anderen er voor moet zorgen dat alles controleerbaar is, maar jij niet.

Daarnaast geeft jij doorgaans geen links naar de berichten die je citeert noch dat je de auteursnaam noemt. Vanuit de lezer geredeneer moet die dus op zoek gaan naar waar het staat en door wie het is geschreven.

Ik vind dat je eerst zelf je zaakjes op orde moet hebben voordat je anderen gaat bekritiseren dat wat zij doen "niet oke" is. Dat begint bij art. 25 Aw.

Leo The Emperor schreef:Ik heb inmiddels ongeveer 10 keer gezegd : Ongerechtvaardigd = onredelijk. (in het kader van BW6:212)

Je kunt dat nog tien keer herhalen, maar in het wetsartikel of de literatuur is dat niet terug te vinden. Volgens tekst en commentaar is ongerechtvaardigd = geen redelijke grond en om daar achter te komen moet volgens mijn andere bron daarvoor de betrokken rechtsregels worden afgetast.

Leo The Emperor schreef:Het kenmerkende verschil met jouw opvatting is dat jij het steeds hebt over een rechtsgrond.

Het zijn juristen, natuurlijk hebben zij het ook over een rechtsgrond. Ze hebben het niet over een politie grond of een internationale grond of een omdat-ik-dat-vind grond.

Leo The Emperor schreef:Sterker nog ze geven expliciet aan dat alleen een rechtsgrond onvoldoende kan zijn :

Maar er zijn ook wetsbepalingen die een verrijking toebrengen zonder deze te rechtvaardigingen, en die derhalve niet aan een vordering uit ongerechtvaardigde verrijking in de weg staan

Die wetsartikels geven geen rechtsgrond maar een rechtsgevolg. Rechtsgrond betekent vrij vertaalt dat een partij verplicht is om iets te doen.

Stel een werknemer leent van zijn werkgever een netwerkkaart. Deze wordt daarop uiteraard in de computer van de werknemer geplaatst. Het rechtsgevolg van natrekking is dat de netwerkkaart van de werknemer is. De werkgever is vanuit een overeenkomst of vanuit de wet hier, echter, niet toe verplicht. Dat betekent dat er geen rechtsgrond bestaat. Wel rechtgevolg + geen rechtsgrond + verrijking = ongerechtvaardigd verrijkt. (uitzonderingen daar gelaten)

Een consument die iets geleverd krijgt zonder rechtsgrond moet dit terug op grond van de onverschuldigde betaling. Er bestaat immers geen rechtsgrond voor. Dit is onmogelijk wanneer dit wordt genuttigd. De verrijking die dan plaats vind is ongerechtvaardigd omdat daar nog steeds geen rechtsgrond voor bestaat.

Dit verklaart heel goed waarom de jurisprudentie waar jij naar verwees uitviel zo als deze uitviel.

Een consument die iets dubbel heeft besteld maar slechts een maal nuttigt moet toch dubbel betalen, omdat er aan beide betalingen een rechtsgrond in de vorm van een overeenkomst bestaat.

Leo The Emperor schreef:

Dit is de omgekeerde wereld. De koper heeft op het defecte bestanddeel het eigendom vanwege art. 5:3 jo 3:84 BW. Er bestaat geen wetsartikel dat hierin verandering brengt op het moment dat de reparateur het bestanddeel afsplitst

Het gaat in artikel 6:212 helemaal niet over eigenaarschap maar over financiele compensatie voor ongerechtvaardigde (= zonder redelijke grond) verrijking.

Goed, daar heb je een punt. Ik moet het verder toelichten. De overeenkomst geeft de verkoper de verplichting om de computer, inclusief alle bestanddelen, in eigendom over te dragen. Daarnaast heeft de verkoper die verplichting vanuit de wet. (art. 7:9 BW e.v.) Dit gebeurt dus niet zonder redelijke grond.

De verrijking wordt ook helemaal niet veroorzaakt doordat de koper het defecte onderdeel in eigendom heeft gekregen, want daarvoor heeft hij gewoon een reële prijs betaald. De verrijking wordt veroorzaakt doordat de verkoper een nieuw onderdeel in de computer plaatst. Dit is een rechtsgevolg van natrekking ex 5:14 BW. De verkoper is daartoe verplicht van art. 7:21 BW en dat ook meteen de redelijke grond geeft voor de verrijking. Zie hiervoor het Quelle arrest.

Het zijn juristen, natuurlijk hebben zij het ook over een rechtsgrond. Ze hebben het niet over een politie grond of een internationale grond of een omdat-ik-dat-vind grond.

Dat is ongeveer dezelfde redenering als : De winterschilder merkt op dat de grond rond zijn huis nogal kaal is, waarbij jij dan interpreteert dat hij met grond wel grondverf bedoelt, alleen omdat het een winterschilder is.

Nee, grond is gewoon een synoniem voor reden of argument. Niets meer en niets minder, en de rest is gewoon creatief lezen. Dat staat er namelijk helemaal niet.

Het is niet alleen dit creatief lezen, waarmee je de zaak verdraaid, de redenering draai je ook steeds 180 graden om.

Er staat in 6:212 dat een verrijking zonder redelijke grond (reden of argument) ongerechtvaardigd is, en jij maakt er ieder keer van dat het aanwezig zijn van een rechtsgrond sec, al een rechtvaardiging moet opleveren.
Het is niet alleen zo dat dit nergens in 6:212 staat, het omgekeerde is in de jurisprudentie terug te vinden, en ook de door jou geciteerde personen geven expliciet aan dat rechtsgrond een ongerechtvaardigde verrrijking niet in de weg behoeft te staan. Dit is inmiddels al meerder keren gemotiveerd zo gesteld.

Het is blijkbaar niet je bedoeling om deze situatie juridisch helder te krijgen, maar het eigen gelijk lijkt het hoogste doel. Ik zou namelijk niet weten hoe ik anders het iedere keer opnieuw aanhalen van het Quelle arrest moet interpreteren. Dit arrest gaat over iets heel anders en heeft gewoon helemaal niks met dit topic niks te maken. Misschien dat de discussie niet helemaal gaat zoals je wenst en dat je daarom maar een totaal overbodige uitspraak erbij haalt waarbij de koper wel in het gelijk is gesteld. Dit dient echter geen enkel redelijk doel, en dat is inmiddels wel afdoende gesteld.

Enfin, ik ben er wel klaar mee om ieder keer dezelfde onzin terug te lezen, en zal daarom op dit topic niet meer reageren. Merry Xmas

Leo,

Jij bent nu gewoon weer bezig om vuil op de man te spelen. Wie inhoudelijk sterk staat hoeft niet op de persoon te spelen, maar wie op de persoon speelt staat inhoudelijk niet erg sterk. Ik heb het liever over de inhoud en als jij daar niet toe staat in bent doe je er inderdaad verstandig aan om weg te blijven.

alfatrion schreef:Leo,

Jij bent nu gewoon weer bezig om vuil op de man te spelen. Wie inhoudelijk sterk staat hoeft niet op de persoon te spelen, maar wie op de persoon speelt staat inhoudelijk niet erg sterk. Ik heb het liever over de inhoud en als jij daar niet toe staat in bent doe je er inderdaad verstandig aan om weg te blijven.

kinderachtige reactie , je krijgt geen gelijk dus wordt het op de man volgens jou?

Het is blijkbaar niet je bedoeling om deze situatie juridisch helder te krijgen, maar het eigen gelijk lijkt het hoogste doel. Ik zou namelijk niet weten hoe ik anders het iedere keer opnieuw aanhalen van het Quelle arrest moet interpreteren. Dit arrest gaat over iets heel anders en heeft gewoon helemaal niks met dit topic niks te maken. Misschien dat de discussie niet helemaal gaat zoals je wenst en dat je daarom maar een totaal overbodige uitspraak erbij haalt waarbij de koper wel in het gelijk is gesteld. Dit dient echter geen enkel redelijk doel, en dat is inmiddels wel afdoende gesteld.

vind dit wel een eerlijk antwoord van Leo.

fijne kerst nog.

ciske schreef:kinderachtige reactie , je krijgt geen gelijk dus wordt het op de man volgens jou?

De opmerking dat ik een gekleurde bril op zou hebben impliceert dat er iets met mij mis zou zijn. Dat ik niet de bedoeling zou hebben om het juridisch helder te krijgen impliceert onzuivere intenties. Op de inhoud zijn die opmerkingen niet gericht. Beide opmerkingen gaat over mijn persoon, dus ja er wordt op de man gespeeld.

In de besproken situatie is er wel een koopovereenkomst, is er non-conform geleverd en wordt er een beroep gedaan op art. 7:21 BW. In het Quelle arrest is er wel een koopovereenkomst, is er non-conform geleverd, en wordt er een beroep gedaan op art. 7:21 BW. Ik vind het dus van toepassing. In de jurisprudentie waar Leo op wijst is er niet eens een overeenkomst.

De opmerking dat ik een gekleurde bril op zou hebben impliceert dat er iets met mij mis zou zijn. Dat ik niet de bedoeling zou hebben om het juridisch helder te krijgen impliceert onzuivere intenties. Op de inhoud zijn die opmerkingen niet gericht. Beide opmerkingen gaat over mijn persoon, dus ja er wordt op de man gespeeld

valt mij op dat jij dat nogal gauw denkt.

voor de rest ...ook jij fijne kerst.

alfatrion schreef:

ciske schreef:kinderachtige reactie , je krijgt geen gelijk dus wordt het op de man volgens jou?

De opmerking dat ik een gekleurde bril op zou hebben impliceert dat er iets met mij mis zou zijn. Dat ik niet de bedoeling zou hebben om het juridisch helder te krijgen impliceert onzuivere intenties. Op de inhoud zijn die opmerkingen niet gericht. Beide opmerkingen gaat over mijn persoon, dus ja er wordt op de man gespeeld.

In de besproken situatie is er wel een koopovereenkomst, is er non-conform geleverd en wordt er een beroep gedaan op art. 7:21 BW. In het Quelle arrest is er wel een koopovereenkomst, is er non-conform geleverd, en wordt er een beroep gedaan op art. 7:21 BW. Ik vind het dus van toepassing. In de jurisprudentie waar Leo op wijst is er niet eens een overeenkomst.

In de overeenkomst wordt bepaald wat en wie welke eigendommen bezit.

Nogmaals:
Als een deelonderdeel uit de hoofdzaak wordt gehaald, maakt die deelonderdeel geen deel meer uit van de hoofdzaak en bepaald de overeenkomst wie het eigendom bezit van dat uitgenomen deelonderdeel.

Het Quelle arrest heeft daar niets mee te maken.

Het Quelle arrest gaat over of de verkopende partij bij kosteloze vervanging van een zaak gebruikskosten in rekening mag brengen of niet.

En de verrijking die daar besproken wordt, heeft niets te maken of het vervangen zaak wel of niet eigendom blijft van de koper.
De verrijking waar men in het Quelle arrest het over heeft, is dat bij kosteloze vervanging, en zeker na een bepaalde periode, geen verrijking is voor de koper, omdat die koper op dat moment het product krijgt die de koper ten tijde van de aflevering behoorde te krijgen. Dat is de mening van het hof.
Diverse juristen en ook ikzelf zijn het daar niet mee eens, omdat de koper wel een bepaalde periode van het product heeft genoten. Dus is het wel een verrijking van de koper.
Een voorbeeld:
Als een koper een product zou kopen waarvan de fabrikant tien jaar probleemloze werking garandeert en na negen jaar raakt het product onherstelbaar beschadigd waardoor deze vervangen dient te worden, is het voor de koper wel degelijk een verrijking, omdat dan geen gebruikskosten in rekening gebracht mag worden. De koper verkrijgt met het nieuwe product nieuwe periodes (zoals de technische en economische levensduur) waardoor de probleemloze periode niet tien jaar, maar negentien jaar bedraagt.
Dat is niet eerlijk, omdat de koper wel negen jaar probleemloos van het product gebruik heeft kunnen maken.

Vanmorgen bij Dixons geweest om de laptop van mijn zoontje's op te halen. In de reparatieopdracht had ik heel duidelijk aangegeven dat ik, omdat niet duidelijk kon worden aangetoond dat het een zelf toegebrachte schade was, het scherm retour wilde ontvangen. En jullie raden het al... het scherm was er natuurlijk niet bij. De winkel geeft dan als reactie dat zij daar natuurlijk niet van op de hoogte zijn en dat ze wel voor ons willen bellen hierover, maar ja het is tenslotte zaterdag en de manager werkt niet eerder als woensdag pas, dus ... Toen wij aangaven dat het volgens de wettelijke bepalingen zo was dat zij de bewijslast hadden, kreeg ik van de manager te horen dat ik niet met de wet bij hem moest aankomen. Stom natuurlijk van mij, want waarom zou ik met mijn wettelijk vastgelegde rechten bij de verkoper aankomen die mij dit product heeft verkocht???

Uiteindelijk hebben we de laptop maar mee genomen (ik had ook geen zin om mijn zoontje weer teleur te moeten stellen) en heeft de manager belooft om woensdag contact op te nemen met de reparatie-afdeling om te kijken of het scherm nog niet vernietigd is. Wat natuurlijk wel het geval zal blijken te zijn, maar ja, ik ben nogal principieel ingesteld.

Op de reparatieopdracht stond in heel kleine lettertjes onderaan nog wel een opmerking dat als je binnen 2 maanden een gelijkwaardig product zou aanschaffen, je de onderzoekskosten á € 80 retour zou krijgen. En omdat ik zelf een tablet zoek, wil ik die dan nog wel aanschaffen via hen, mits die € 80 als korting geven wordt op het tablet. De manager van Dixons was niet eens op de hoogte van die bepaling !! op mijn vraag of nog nooit iemand van die regeling gebruik heeft gemaakt moest hij het antwoord schuldig blijven. Zodat hij daar ook navraag na moet doen, als hij dan toch woensdag contact gaat opnemen met te hoofdkantoor. Ik ben erg benieuwd wat daar uitkomt.

Verder moet ik zeggen dat deze manager ons netjes te woord heeft gestaan, dus uiteindelijk zijn we toch redelijk tevreden met het eindresultaat. Maar dat is dan puur te danken aan de manier waarop deze manager met ons heeft gepraat en bereid is in actie te komen. Dus we konden de winkel toch met een verlaten in de hoop op een beter resultaat in 2012. Iedereen die op dit topic heeft gereageerd wens in dan ook het beste voor het nieuwe jaar.