Als zelfstandige moet je juist op zulke onvoorziene situatie zijn voorbereid. En daar dus een flinke buffer voor opbouwen. Net als dat je erop had moeten/kunnen anticiperen dat je de hoeveelheid werk (en inkomen) die je in de wat jongere jaren aankunt, niet totaan je pensioen zult kunnen volhouden. Daarom zou je als zelfstandige in de bloei van je leven ook flink moeten reserveren voor later, wanneer het allemaal minder makkelijk gaat en je minder goed zo lang kunt werken. Net als dat hij voor bijvoorbeeld onderhoud en vervanging van zijn materialen, gereedschap, auto etc., maar ook voor zijn pensioen, zal moeten reserveren.Door het unieke ambacht wat mijn partner doet en hij van zijn werk houd wil hij dit gewoon blijven doen zoals de afgelopen 18 jaar ... en dat er vorig jaar winter en begin dit jaar weinig werk los komt hadden wij niet voorzien .
Uit je verhaal maak ik op dat hij in elk geval geen goedee reserve voor slechte tijden heeft opgebouwd. En dan kan ik mij voorstellen dat hij ook voor een aantal van de andere kostenposten te weinig (of misschien wel niets) heeft gereserveerd. (Overigens is dat niet iets specifiek voor jouw partner, maar hebben de meeste zelfstandigen daar last van. Veel mensen onderschatten hoeveel dit allemaal kost en rekenen zich zo rijk.)
Als op deze manier veel te weinig van de omzet wordt gereserveerd voor deze kosten, dan blijft er dus op paiper wel een veel te hoog inkomen over. Zo kan het lijken of je inkomen heel hoog is. Terwijl eigenlijk veel groter deel van de omzet gereserveerd had moeten worden voor deze kosten.
De alimentatie is dan gebaseerd op dat veel te hoge inkomen. Als er een veel groter (en realistischer) deel van de omzet was gereserveerd voor alle kosten, dan zo het resterende inkomen veel lager zij geweest en zou de alimentatie ook veel lager zijn geweest. Misschien dat dat nu nog te herzien is, maar dat zal wel veel moeite kosten.