Ik snap niet waarom je begint over een chipje in de hiel, die is er niet, en er zijn geen plannen voor. Zo doordravend kan je alles in een discussie als deze wel als ongewenst wegzetten, want vanaf het begin is dat jouw mening, zoveel is wel duidelijk.Dhr.Janssen schreef:Leuk om te zien dat er een discussie losbarst. Waar het mij met name om gaat is de keuzevrijheid. Een paspoort is een keuze, een rijbewijs is een keuze maar een 'minimale vorm van ID' is geen keuze.bprosman schreef:... Ik zou graag van TS willen weten waar de ID wet hem beperkt heeft in zijn vrijheden zoals hij beweert. Of is het puur een financiële kwestie ?
Het eenmalig betalen van 50 euro (volwassenen) of 30 euro kinderen (allebei ongeveer) is dus geen keuze. Ik las iemand die reageerde dat 'wij Nederlanders' een autoriteitsprobleem hebben. Daar zit bij mij wel een kern.
Ik heb voor mijn werk 17 jaar de gehele wereld rond gereisd. Bijna alle continenten verschillende keren en langdurige periodes gezien. Veel vrienden gemaakt en mensen ontmoet, van India tot in Afrika en verder.
Het interessante van zovele reizen is dat je zoveel andere indrukken krijgt dan in je eigen lokale omgeving, dat je vanzelf wat meer afstand neemt van zaken. Wat 'waar of juist' is op de ene plek is onjuist on de andere. Het zijn alleen maar meningen. Dat geldt voor godsdiensten, overtuigingen, normen en waarden etc. Met waarheid heeft het volgens mij vaak weinig op.
Uiteindelijk realiseer ik mij keer op keer dat wij allemaal als baby's ter wereld zijn gekomen en ik stel mij voor dat wij allemaal in dezelfde ziekenhuiskamer liggen. Zwart, blank, geel, doktor, zwerver, minister, politieagent etc. Het valt mij op dat al deze baby's opgroeien met allen hun eigen overtuiging, opgelegd door hun omgeving, die ook al 'slachtoffers' waren van hun ouders. En ieder een maakt hun eigen belevingswereld tot hun waarheid.
De ene baby denkt zelfs op later leeftijd dat hij 'meer of minder' is dan de andere. Of dat nou in functie is of omdat men denkt in rassendiscriminatie of bijvoorbeeld het klassen-systeem in India.
Dat een overheid bepaald (adviseert) dat ik voor het reizen een paspoort nodig heb, daar kan ik mee leven. Het is een keuze. Evenals een rijbewijs of een bankrekening.
Maar een ID kaart is geen keuze (ik bedoel dus überhaupt een vorm van ID, maar dit is de voordeligste voor zover ik weet).
Wat als straks een chipje in je hiel geen keuze meer is? De ene baby vindt dat de andere gemerkt moet worden omdat hij dan gedwee tussen de dranghekken in het gareel kan lopen en vrolijk roept dat hij/zij zo vrij is? Want ergens anders is het toch nog slechter?
Mijn probleem is vaak dat ik het grote geheel zie. Ik ben een slechte burger. Als ik mij aan de wet houd is dat toeval of een keuze, niet omdat ik hem logisch vindt. Het is mijns inziens een gedrocht, ondersteund door mensen die klaarblijkelijk geen zin hebben om met een schone lei nog eens te kijken of we in onze huidige evolutie dit nodig wel nodig hebben, en met plezier doordraaft en wetgeving op wetgeving maakt om de mensen een (vals) gevoel van bescherming te geven.
Ik realiseer me dat ik nu door sommigen (of allen) hier als gek kan worden verklaard en dat is prima. Dat bevestigt dan mijn denkwijze.
Ik heb overigens een goede baan, een eigen bedrijf en kan het prima betalen. Daar gaat het niet om.
Onze keuzevrijheid wordt beperkt door angstzaaien en een vals gevoel van vrijheid, terwijl in de achterkamertjes alleen maar wordt gedacht hoe men het volk (geef ze brood en spelen..) verder kan worden gecontroleerd.
Edit; ongepast van me..
Als je een werkelijk inhoudelijk juiste discussie wenst te voeren over de ID plicht, zou ik dat soort hellend vlak argumenten mijden, zo smoor je je eigen discussie.
) ineens anders denken over een "legitimatieplicht" zodat de politie weet wie dr in je buurt "los rondloopt".