LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Foutje in de eerste regel..POLITIE moet POLITIEK ZIJN
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Ik heb zelf ook het verplichte traject gehad bij het CWI. Maar het is zo duidelijk dat het CWI van nu niet het arbeidsburo van vroeger is. Zij willen veel, het zijn aardige mensen en hebben begrip voor jouw situatie. Maar voor de mensen van het CWI zijn de mogelijkheden te beperkt.
Na een halfjaar op het naar het UWV en intregratieburo (wat een naam trouwens, waar in moet je intregreren )
Iedereen weet bij deze drie organisaties wat het probleem is. Maar het probleem is in feite gewoon Den Haag, bij het ministerie van Sociale Zaken.
Zij zijn degenen die eens een fatsoenlijk manier van aanpak van de werkloosheid moeten doen en het vinden en begeleiden van een nieuwe functie.
Ik vind werk.nl eigenlijk bedroevend slecht. Er staan vacatures op die vaak incompleet zijn. Vaak weet je om welk bedrijf het gaat en zoek je website op van het bedrijf. Daarop staan allerlei gegevens bij de vacature die ontbreken op werk.nl. Dat is vooral de leeftijdsgrens. Op werk.nl ontbreekt de slogan: "wij zoeken mensen in de leeftijd van 20 tot 24 jaar met 1 tot 4 jaar werkervaring op MBO-niveau".
Intressant zo'n functie. Een MBO-er die al klaar is op zijn 16e en vervolgens al vier jaar heeft gewerkt.
Hierop let het CWI niet. Vacatures met leeftijdsdiscriminatie.
Verder denk je via het werk.nl te kunnen solliciteren, maar dat is helemaal niet zo . Eerst reageren via werk.nl en dan krijg je wellicht bericht dat je alsnog eens een brief in word kan sturen naar dat en dat adres. Nep dus, je moet direkt kunnen reageren bij het bedrijf. Elke seconde dat je te laat bent met reactie maakt je kans op deze functie nihil.
Helaas heb ik het ook meegemaakt bij sollicittiegesprekken dat ik helemaal niets meer hoor.
Een keer via een selectiebureau . Deze man heb ik eerst een gesprek gehad en ik had toen een goed gevoel. Daarna ben ik bij dat bedrijf op gesprek geweest. Tot op heden moet ik nog steeds wat horen.
Net zoals bij een rechtstreekste sollicitatie bij een woningstichting in Veenendaal. Ook na het gesprek: u hoort van ons. Ik moest er zelf achteraan. Het antwoord weet je dan wel. Ik kreeg een afwijzing. Toen was ik zo pissig op deze club dat ik boos heb gereageerd. Ik had toch niets meer te verliezen. In het gesprek praten zij over over klachtgericht werken, zorgvuldigheid. Kennelijk is deze verhuurder het zelf niet instaat om aan deze termen inhoud te geven .
Ik heb nu werk. Het bevalt mij voor geen meter. Maar voorlopig heb ik wat en kijk ik om mij heen. In 2006 wordt een omslag verwacht op de Nederlandse arbeidsmarkt door de uitstroom van de baby-boomers. Mijn kansen zullen dan weer toenemen.
Maar het is voor mij wel duidelijk dat door de sollicitaties ik veel geleerd heb van het Nederlandse bedrijfsleven en mijn achting hiervoor dermate is gedaald.
Het plezier in werken is afgelopen. Niet contacten met de mensen waar je mee werkt, dat niet, dat vind ik fijn en belangrijk. Maar de werkgevers hoeven van mij geen loyaliteit meer te verwachten in die zin die ik vroeger had voor mijn werkgever .
Na een halfjaar op het naar het UWV en intregratieburo (wat een naam trouwens, waar in moet je intregreren )
Iedereen weet bij deze drie organisaties wat het probleem is. Maar het probleem is in feite gewoon Den Haag, bij het ministerie van Sociale Zaken.
Zij zijn degenen die eens een fatsoenlijk manier van aanpak van de werkloosheid moeten doen en het vinden en begeleiden van een nieuwe functie.
Ik vind werk.nl eigenlijk bedroevend slecht. Er staan vacatures op die vaak incompleet zijn. Vaak weet je om welk bedrijf het gaat en zoek je website op van het bedrijf. Daarop staan allerlei gegevens bij de vacature die ontbreken op werk.nl. Dat is vooral de leeftijdsgrens. Op werk.nl ontbreekt de slogan: "wij zoeken mensen in de leeftijd van 20 tot 24 jaar met 1 tot 4 jaar werkervaring op MBO-niveau".
Intressant zo'n functie. Een MBO-er die al klaar is op zijn 16e en vervolgens al vier jaar heeft gewerkt.
Hierop let het CWI niet. Vacatures met leeftijdsdiscriminatie.
Verder denk je via het werk.nl te kunnen solliciteren, maar dat is helemaal niet zo . Eerst reageren via werk.nl en dan krijg je wellicht bericht dat je alsnog eens een brief in word kan sturen naar dat en dat adres. Nep dus, je moet direkt kunnen reageren bij het bedrijf. Elke seconde dat je te laat bent met reactie maakt je kans op deze functie nihil.
Helaas heb ik het ook meegemaakt bij sollicittiegesprekken dat ik helemaal niets meer hoor.
Een keer via een selectiebureau . Deze man heb ik eerst een gesprek gehad en ik had toen een goed gevoel. Daarna ben ik bij dat bedrijf op gesprek geweest. Tot op heden moet ik nog steeds wat horen.
Net zoals bij een rechtstreekste sollicitatie bij een woningstichting in Veenendaal. Ook na het gesprek: u hoort van ons. Ik moest er zelf achteraan. Het antwoord weet je dan wel. Ik kreeg een afwijzing. Toen was ik zo pissig op deze club dat ik boos heb gereageerd. Ik had toch niets meer te verliezen. In het gesprek praten zij over over klachtgericht werken, zorgvuldigheid. Kennelijk is deze verhuurder het zelf niet instaat om aan deze termen inhoud te geven .
Ik heb nu werk. Het bevalt mij voor geen meter. Maar voorlopig heb ik wat en kijk ik om mij heen. In 2006 wordt een omslag verwacht op de Nederlandse arbeidsmarkt door de uitstroom van de baby-boomers. Mijn kansen zullen dan weer toenemen.
Maar het is voor mij wel duidelijk dat door de sollicitaties ik veel geleerd heb van het Nederlandse bedrijfsleven en mijn achting hiervoor dermate is gedaald.
Het plezier in werken is afgelopen. Niet contacten met de mensen waar je mee werkt, dat niet, dat vind ik fijn en belangrijk. Maar de werkgevers hoeven van mij geen loyaliteit meer te verwachten in die zin die ik vroeger had voor mijn werkgever .
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
bedank Radar voor het aandacht besteden aan de toestanden bij het vinden van nieuw werk en de sollicitatie ellende die er bij komt kijken.
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Geloof het of niet, maar het kan nog gekker als het gaat om het uitblijven van een reactie van werkgevers.
Op diverse vacature sites heb ik mijn CV geplaatst en ik pas mijn CV met regelmaat aan. Een werkgever had op mijn CV gereageerd en stelde een oriënterend gespek voor. Hierop had ik positief geantwoord. Nadien niets meer vernomen. Enkele dagen later wederom contact opgenomen, maar ook hierop geen reactie ontvangen. Wat moet je met een dergelijk geval, werkgever chanteren of stalken? Ik zou het niet weten, maar ik word hiervan depri!
Het is niet meer dan fatsoenlijk dat een werkgever een bericht stuurt naar sollicitanten, zowel als een sollicitant reageert op een vacature als dat een werkgever reageert op een CV. Het is geen argument om te zeggen "we hebben tig-honderd reacties gehad, dus is berichten sturen ondoenlijk" of "het is te duur, tijdrovend en geen menskracht". In deze tijd van ICT is met eenvoudige hulpmiddelen (mail merge, ook voor e-mail berichten) mogelijk binnen 1 dag honderden berichten te versturen.
Een reactie op dit onderwerp naar ik aanneem van een werkgever gezien de inhoud, dat het te duur is, tijd rovend is en geen menskracht slaat echt nergens op. Deze persoon stelt zelfs voor, dat een sollicitant een retourenvelop meestuurt om de kosten voor de werkgever te drukken. Blijkbaar begrijpt deze persoon niet, dat solliciteren bergen met geld kost (porto, telefoon, reiskosten etc.). Nu snap ik best, dat de kosten voor de baten uitgaat maar de baten blijven uit. Ik word van dergelijke reacties niet goed! Maar mocht deze persoon / werkgever zich toch bedenkt en besluiten de fatsoensregels in acht te nemen om sollicitanten te berichten, dan bied ik mijzelf hierbij aan. Ik bezit ruime ervaring in het runnen van wervings- en selectieproces, ook als het gaat om grote hoeveelheid aan reacties op 1 vacature. Dus persoon / werkgever laat wat van je horen!
Op diverse vacature sites heb ik mijn CV geplaatst en ik pas mijn CV met regelmaat aan. Een werkgever had op mijn CV gereageerd en stelde een oriënterend gespek voor. Hierop had ik positief geantwoord. Nadien niets meer vernomen. Enkele dagen later wederom contact opgenomen, maar ook hierop geen reactie ontvangen. Wat moet je met een dergelijk geval, werkgever chanteren of stalken? Ik zou het niet weten, maar ik word hiervan depri!
Het is niet meer dan fatsoenlijk dat een werkgever een bericht stuurt naar sollicitanten, zowel als een sollicitant reageert op een vacature als dat een werkgever reageert op een CV. Het is geen argument om te zeggen "we hebben tig-honderd reacties gehad, dus is berichten sturen ondoenlijk" of "het is te duur, tijdrovend en geen menskracht". In deze tijd van ICT is met eenvoudige hulpmiddelen (mail merge, ook voor e-mail berichten) mogelijk binnen 1 dag honderden berichten te versturen.
Een reactie op dit onderwerp naar ik aanneem van een werkgever gezien de inhoud, dat het te duur is, tijd rovend is en geen menskracht slaat echt nergens op. Deze persoon stelt zelfs voor, dat een sollicitant een retourenvelop meestuurt om de kosten voor de werkgever te drukken. Blijkbaar begrijpt deze persoon niet, dat solliciteren bergen met geld kost (porto, telefoon, reiskosten etc.). Nu snap ik best, dat de kosten voor de baten uitgaat maar de baten blijven uit. Ik word van dergelijke reacties niet goed! Maar mocht deze persoon / werkgever zich toch bedenkt en besluiten de fatsoensregels in acht te nemen om sollicitanten te berichten, dan bied ik mijzelf hierbij aan. Ik bezit ruime ervaring in het runnen van wervings- en selectieproces, ook als het gaat om grote hoeveelheid aan reacties op 1 vacature. Dus persoon / werkgever laat wat van je horen!
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
bij ons is het tegenwoordig de omgekeerde wereld geworden
indien ze nieuw personeel nodig hebben plaatst men(om bergen mail en post te voorkomen) geen vacatures meer
iemand van de desbetreffende afdeling en personeelszaken worden naar de data bank werkelozen gestuurd en zoekken daar een aantal geschikte personen uit
deze worden uitgenodigd voor een gesprek waarvan er dan een word aangenomen
zo is een bedrijf snel klaar zonder te veel rompslomp
heb inmiddels vernomen dat langzaam maar zeker steeds meer bedrijven deze manier van vacatures opvullen hanteren uit economische redenen
indien ze nieuw personeel nodig hebben plaatst men(om bergen mail en post te voorkomen) geen vacatures meer
iemand van de desbetreffende afdeling en personeelszaken worden naar de data bank werkelozen gestuurd en zoekken daar een aantal geschikte personen uit
deze worden uitgenodigd voor een gesprek waarvan er dan een word aangenomen
zo is een bedrijf snel klaar zonder te veel rompslomp
heb inmiddels vernomen dat langzaam maar zeker steeds meer bedrijven deze manier van vacatures opvullen hanteren uit economische redenen
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Geachte Redactie,
Ik ben sinds november 2003 werkloos ge worden i.v.m. bedrijfseconomische redenen, ebn dus sinds december 2003 al op zoek naar een parttime-baan voor 24 uur per week. Heb dus al talloze sollicitatiebrieven geschreven, waar tot heden nog geen baan.
Sta bij verschillende uitzendburo's ingeschreven en bij het CWI, maar tot nu toe nog niks. Volg nu bijna een jaar een training bij een reintegratiebedrijf, en zelfs daar komt niks uit. Mijn WW uitkering loopt in november 2005 af, en als er dan nog geen baan in het verschiet ligt, dan heb ik geen inkomen meer, omdat mijn man werkt.
Het is soms om moedeloos van te worden. Hopelijk komt daar snel verandering in. We hopen maar het beste. Heb ik wel eens het idee dat de uitzendbranche ook maar zo zo is.
Met vriendelijke groet,
Alice Boogmans van Bekkum
Ik ben sinds november 2003 werkloos ge worden i.v.m. bedrijfseconomische redenen, ebn dus sinds december 2003 al op zoek naar een parttime-baan voor 24 uur per week. Heb dus al talloze sollicitatiebrieven geschreven, waar tot heden nog geen baan.
Sta bij verschillende uitzendburo's ingeschreven en bij het CWI, maar tot nu toe nog niks. Volg nu bijna een jaar een training bij een reintegratiebedrijf, en zelfs daar komt niks uit. Mijn WW uitkering loopt in november 2005 af, en als er dan nog geen baan in het verschiet ligt, dan heb ik geen inkomen meer, omdat mijn man werkt.
Het is soms om moedeloos van te worden. Hopelijk komt daar snel verandering in. We hopen maar het beste. Heb ik wel eens het idee dat de uitzendbranche ook maar zo zo is.
Met vriendelijke groet,
Alice Boogmans van Bekkum
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Ik ben al vier jaar werkeloos, en na honderden sollicitaties via internet, werkgevers en het CWI kom ik tot dezelfde conclusie dat er maar mondjesmaat teruggeschreven of geantwoord wordt. Afgelopen maand bijvoorbeel heb ik 26 brieven de deur uitgedaan, ik ben 1 keer op gesprek mogen komen en heb twee afwijzingen gehad. Bij een van die afwijzingen weet ik dat de vacature nog steeds op het raam van de winkel hangt, dus ze werven nog wel.. Dat vind ik helemaal kwalijk!
Het is niet meer dan fatsoenlijk om antwoord te geven... en de Nederlandse werkgevers maken zich op grote schaal schuldig aan asociaal gedrag!
Het is niet meer dan fatsoenlijk om antwoord te geven... en de Nederlandse werkgevers maken zich op grote schaal schuldig aan asociaal gedrag!
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
moet je eens kijken op cwi vacature chauffeur buitenland, staat genoeg op zoek zelf werk op ritten naar oost europa, turkye vervolgens bel je op krijg je mustava of ali aan de telefoon en vervolgens krijg je te horen ik jou niet nodig hebben ik al iemand hebben of ze bieden je werk op duitsland aan op souten met die oplichters het gaat die jongens toch puur om de vergunningen, verder heb ik in het verleden ook veel gesolliciteerd via het cwi nooit een reactie terug gehad, ben bij mijn laatste gesprek bij het cwi zo weggelopen ik was aan de beurt zat met beste vrouw aan tafel zat ze haar anwb abbonement op te zeggen die trut ik heb weer werk gevonden maar aan het cwi en mensen zoals karr.1 heb je geen ene moer aan, mensen gewoon naar het bedrijf toe stappen niet bellen of mailen schrijven en helemaal geen cwi dan maak je de meeste kans!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Gelukkig, ik ben dus niet de enige die helemaal gék wordt van dat stelletje sufferds bij het CWI... Ik heb nu werk, maar toen ik 7 jaar geleden een baan zocht, en mij inschreef bij het CWI, hoorde ik nul komma niks. Nee stel je voor, gezonde Nederlandse vrouw onder de 40, die zorgt wel voor zichzelf, daar kunnen ze niet mee 'scoren'. Ik had dus al hoog en breed weer een baan, en dat ook netjes gemeld, toen ik een briefje kreeg van het CWI dat ik eens zou moeten komen praten over 'begeleding' naar werk... Zelfs spellen kunnen ze niet want bij het CWI wordt je alleen aangenomen als je verder echt nergens meer terecht kan...
Mijn man is 52 en u raadt het al: hij wordt altijd uitgenodigd n.a.v. een brief met mooi CV erbij... omdat hij daarbij zijn leeftijd niet vermeld! Het is sinds 1 mei 2004 bij WET verboden om leeftijden te vermelden in advertenties - maar in 90% van de gevallen doen ze het toch. Dus: hij stuurt altijd een brief zonder leeftijd, mag altijd op gesprek en wordt prompt altijd afgewezen! En het CWI? Dat schrijft hem gewoon niet in! Ze hebben er niet eens een goed excuus voor, behalve dan dat ze wat hij kan niet in hun systemen kwijt kunnen... Hij is docent automatisering! En gelukkig heeft hij veel free-lance werk en zit hij niet thuis, maar toch zou hij best een vaste baan willen.
Toevallig zag ik laatst ook een interessante baan. Ik schreef een brief en hoorde niks. Na een week belde mijn man voor mij op: ja, de naam was bekend, ik zou die vrijdag wat horen. Vrijdag: geen bericht. Week later: afwijzingsbrief. Mail gestuurd met de vraag waarom ik was afgewezen want ik kon alles wat in de vacature stond. Uurtje daarna: telefoon. Brief was foutje, ik mocht komen praten. Ik daarheen om te praten. Leuk gesprek. Ik zou de week erna wat horen. Week erna: geen bericht. Week erna: weer niks. Ik bellen. Het antwoord: ja, we hebben al iemand aangenomen maar waarom u het niet geworden bent dat weet ik niet. De man van PZ - die ik dus aan de lijn had - klaagde ook al dat hij zoveel brieven had gekregen. Toen heb ik gezegd dat ik het zeer onbeschoft vond allemaal en dat hij dan misschien maar een vacature moest plaatsen voor een assistent! Die kon dan mooi die afwijzingsbrieven verzenden... Waarop die man de onbeschaamdheid had om te zeggen dat ik blij moest zijn dat ik uitgenodigd was. Waarop ik dus gewoon zei dat hij blij moest zijn dat ik had gesolliciteerd! Want zo is het wel: ik heb een baan en dan nog, ik wil niet zomaar overal werken. Na dit gedoe wil ik bij dat bedrijf ook niet eens meer werken...
Het helpt niet maar het luchtte heerlijk op, dat telefoontje! Ook hier lotgenoten tegenkomen is bijzonder prettig! Wellicht dat de lucht inderdaad volgend jaar een beetje opklaart, en de werkgevers in gaan zien dat niet iedereen boven de 45 seniel is of een vermogen wil verdienen. (Uitgezonderd dan de grote bazen van de grote bedrijven, die 'verdienen' genoeg voor een hele straat... Maar daar zal je de werkgevers ook niet over horen!)
Mijn man is 52 en u raadt het al: hij wordt altijd uitgenodigd n.a.v. een brief met mooi CV erbij... omdat hij daarbij zijn leeftijd niet vermeld! Het is sinds 1 mei 2004 bij WET verboden om leeftijden te vermelden in advertenties - maar in 90% van de gevallen doen ze het toch. Dus: hij stuurt altijd een brief zonder leeftijd, mag altijd op gesprek en wordt prompt altijd afgewezen! En het CWI? Dat schrijft hem gewoon niet in! Ze hebben er niet eens een goed excuus voor, behalve dan dat ze wat hij kan niet in hun systemen kwijt kunnen... Hij is docent automatisering! En gelukkig heeft hij veel free-lance werk en zit hij niet thuis, maar toch zou hij best een vaste baan willen.
Toevallig zag ik laatst ook een interessante baan. Ik schreef een brief en hoorde niks. Na een week belde mijn man voor mij op: ja, de naam was bekend, ik zou die vrijdag wat horen. Vrijdag: geen bericht. Week later: afwijzingsbrief. Mail gestuurd met de vraag waarom ik was afgewezen want ik kon alles wat in de vacature stond. Uurtje daarna: telefoon. Brief was foutje, ik mocht komen praten. Ik daarheen om te praten. Leuk gesprek. Ik zou de week erna wat horen. Week erna: geen bericht. Week erna: weer niks. Ik bellen. Het antwoord: ja, we hebben al iemand aangenomen maar waarom u het niet geworden bent dat weet ik niet. De man van PZ - die ik dus aan de lijn had - klaagde ook al dat hij zoveel brieven had gekregen. Toen heb ik gezegd dat ik het zeer onbeschoft vond allemaal en dat hij dan misschien maar een vacature moest plaatsen voor een assistent! Die kon dan mooi die afwijzingsbrieven verzenden... Waarop die man de onbeschaamdheid had om te zeggen dat ik blij moest zijn dat ik uitgenodigd was. Waarop ik dus gewoon zei dat hij blij moest zijn dat ik had gesolliciteerd! Want zo is het wel: ik heb een baan en dan nog, ik wil niet zomaar overal werken. Na dit gedoe wil ik bij dat bedrijf ook niet eens meer werken...
Het helpt niet maar het luchtte heerlijk op, dat telefoontje! Ook hier lotgenoten tegenkomen is bijzonder prettig! Wellicht dat de lucht inderdaad volgend jaar een beetje opklaart, en de werkgevers in gaan zien dat niet iedereen boven de 45 seniel is of een vermogen wil verdienen. (Uitgezonderd dan de grote bazen van de grote bedrijven, die 'verdienen' genoeg voor een hele straat... Maar daar zal je de werkgevers ook niet over horen!)
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Het is heel simpel, veel bedrijven denken als volgt.
Geschikte kandidaat gevonden, probleem van vacature opgelost.
Het sturen van afwijzingsbriven aan de andere kandidaten kost alleen maar tijd en geld; hardstikke zonde, dus laat ze maar barsten.
CWI, RWI, integratie-bureaus en meer van die clubs, zijn leuk bezig elkaar bezig te houden, maar leveren geen of nauwelijks toegevoegde waarde.
Werk.nl komt volgens mij ook tot stand op basis van een team dat aan de hand van gepubliceerde advertenties - met vertraging want het zijn tenslotte ambtenaren - vacatures invult volgens een vast vraag/antwoord programma. En wanneer de advertentie niet precies overeenkomt met dat schema - dat zal dus vaak zo zijn, en de ambtenaar kan niet denken of aanvllende gegevens opvragen - wordt een item overgeslagen of verkeerd ingevuld. Daardoor worden vacatures te laat geplaatst op de site met onvolledige en/of onjuiste gegevens. Wat aldus het resultaat wordt met de zoekmachine van het CWI of wanneer je op zo'n advertentie reageert laat zich raden.
Geschikte kandidaat gevonden, probleem van vacature opgelost.
Het sturen van afwijzingsbriven aan de andere kandidaten kost alleen maar tijd en geld; hardstikke zonde, dus laat ze maar barsten.
CWI, RWI, integratie-bureaus en meer van die clubs, zijn leuk bezig elkaar bezig te houden, maar leveren geen of nauwelijks toegevoegde waarde.
Werk.nl komt volgens mij ook tot stand op basis van een team dat aan de hand van gepubliceerde advertenties - met vertraging want het zijn tenslotte ambtenaren - vacatures invult volgens een vast vraag/antwoord programma. En wanneer de advertentie niet precies overeenkomt met dat schema - dat zal dus vaak zo zijn, en de ambtenaar kan niet denken of aanvllende gegevens opvragen - wordt een item overgeslagen of verkeerd ingevuld. Daardoor worden vacatures te laat geplaatst op de site met onvolledige en/of onjuiste gegevens. Wat aldus het resultaat wordt met de zoekmachine van het CWI of wanneer je op zo'n advertentie reageert laat zich raden.
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Heb je wel eens goed gekeken wat voor soort lui er werken bij die CWI? Juist! bedoel ik, verwacht je toch niets van gaat niks vanuit. Waar halen ze die vandaan?
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
En die worden allemaal deskundige consulenten genoemd.
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Sorry hoor maar het CWI is er alleen maar om werklozen te helpen. En blijkbaar wordt dit niet door iedereen gewaardeerd, waarom komen jullie er dan? Waarom kijken jullie dan nog op werk.nl als het zon rotsite is zoals jullie zeggen. JUIST omdat er toch veel vacatures op staan en omdat praatje met een adviseur toch wel eens handig kan zijn.
Enne je wordt pas met een HBO opleiding aangenomen bij het CWI dus dom zijn ze daar zeker niet!
Enne je wordt pas met een HBO opleiding aangenomen bij het CWI dus dom zijn ze daar zeker niet!
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Als ze dan echt niet dom zijn, zouden ze toch een betere score moeten behalen. Keer op keer blijkt dat uiterst bedroevend en duur, ik geloof gemiddeld 1 succes per kwartaal per medewerker.
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Hahaha
Er wordt toch wel veel beter gescoort.
Het is sneu dat mensen altijd het probleem bij een ander neerleggen.
Kijk ook eens bij jezelf wat je misschien wel fout doet, het probleem bij een ander neerleggen gaat zo gemakkelijk.
Er wordt toch wel veel beter gescoort.
Het is sneu dat mensen altijd het probleem bij een ander neerleggen.
Kijk ook eens bij jezelf wat je misschien wel fout doet, het probleem bij een ander neerleggen gaat zo gemakkelijk.
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Hallo,
Gelukkig heb ik na 16 maanden thuis te hebben gezeten ( WW ) weer een baan.
Ik doe het nu 1 maand en dagelijks van Delft naar Amsterdam met de auto.
Dat is geen pretje maar ik heb het er graag voor over , over 4 maanden wordt ik 50 dus ik ben heeeel blij dat ik weer wat kan betekenen in de maatschappij.
Heel veel zaken klinken bekend ook ik kreeg op de 10 brieven maar hooguit 1 of 2 antwoorden van de werkgevers terug en in 99,9 % al bij voorhand een afwijzing.
Maar wat ik het ergste vind is dat het CWI zelf ook niet antwoord !
Ik heb een sollicitatie e-mail gestuurd naar een vacature waarvan de werkgever anoniem was en de contactpersoon van het CWI het aanspreekpunt is. Ik stuur de beste man een e-mail , maar krijg gewoon geen antwoord terug , is het zo moeilijk om even de replay knop in te drukken van je e-mail programma ? . Tevens vind ik dat het CWI zich ook schuldig maakt aan leeftijdsdiscriminatie, in de vacature wordt duidelijk vermeld dat de voorkeur uitgaat naar iemand tussen de 25 en 30 jaar. Ik vind dit dus niet kunnen en mag volgens mij ook niet.
Voor alle werkzoekende sterkte er mee !!
Ron.
Gelukkig heb ik na 16 maanden thuis te hebben gezeten ( WW ) weer een baan.
Ik doe het nu 1 maand en dagelijks van Delft naar Amsterdam met de auto.
Dat is geen pretje maar ik heb het er graag voor over , over 4 maanden wordt ik 50 dus ik ben heeeel blij dat ik weer wat kan betekenen in de maatschappij.
Heel veel zaken klinken bekend ook ik kreeg op de 10 brieven maar hooguit 1 of 2 antwoorden van de werkgevers terug en in 99,9 % al bij voorhand een afwijzing.
Maar wat ik het ergste vind is dat het CWI zelf ook niet antwoord !
Ik heb een sollicitatie e-mail gestuurd naar een vacature waarvan de werkgever anoniem was en de contactpersoon van het CWI het aanspreekpunt is. Ik stuur de beste man een e-mail , maar krijg gewoon geen antwoord terug , is het zo moeilijk om even de replay knop in te drukken van je e-mail programma ? . Tevens vind ik dat het CWI zich ook schuldig maakt aan leeftijdsdiscriminatie, in de vacature wordt duidelijk vermeld dat de voorkeur uitgaat naar iemand tussen de 25 en 30 jaar. Ik vind dit dus niet kunnen en mag volgens mij ook niet.
Voor alle werkzoekende sterkte er mee !!
Ron.
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Maar doen alsof het CWI (of UWV) fouten maakt is ook makkelijk. Uiteraard moet je ook bij jezelf nagaan wat je misschien wel fout doet en dat oplossen, maar dat zou het CWI (of UWV) ook eens moeten doen.Het is sneu dat mensen altijd het probleem bij een ander neerleggen.
Kijk ook eens bij jezelf wat je misschien wel fout doet, het probleem bij een ander neerleggen gaat zo gemakkelijk.
Re: Sollicitatiebrieven onbeantwoord
Ik wil best reageren hoor als dat van mij gevraagd wordt, maar ik zie er geen aanleiding toe. Voorlopig zie en lees ik alleen verhalen van mensen die zichzelf o zo zielig vinden maar te beroerd zijn om een baan aan te pakken die misschien niet op hun niveau is of misschien net helemaal wat ze zoeken.
Kom op zeg, werk is werk, als je wilt kun je werken. Ik zie het hele probleem niet.
Kom op zeg, werk is werk, als je wilt kun je werken. Ik zie het hele probleem niet.