Radar

Goed dan verwijs ik je even naar de volgende link: http://www.tvgelderland.nl/ ga vervolgens naar Hallo Gelderland en dan naar WETTELIJKE GARNTIE.

Daar staat alles in vermeld!

Mijn advies is sowieso, probeer er eerst met de detaillist op fatsoenlijke wijze uit te komen. Met de fabrikant kan evt. ook maar is feitelijk niet de juiste weg. Mocht je er met beiden partijen niet uitkomen dan schrijf je in eerste instantie een brief aan de detaillist. Aangetekend en wel met een termijn om te reageren. Daarna spreek je je rechtsbijstandsverzekering aan wanneer de detaillist niet thuis geeft.

Daarbij nog een praktische zaak.
Als je eerst naar de fabrikant stapt en je wordt afgewezen, dan is het voor de winkeliers soms onmogelijk om daarna met de fabrikant te onderhandelen. Want de fabrikant wijst dan alles af.
Wil je de winkeliers in het algemeen kwaad doen dan moet de het bovenstaande vooral doen. Dat vinden wij heel fijn.

Lees nou eens wat ik zei man, ik heb die regels zelf toch niet verzonnen!

Goed dan verwijs ik je even naar de volgende link: http://www.tvgelderland.nl/ ga vervolgens naar Hallo Gelderland en dan naar WETTELIJKE GARNTIE.

Daar staat alles in vermeld!

Ik vind daar het volgende niet in terug en ook niet in de wetboeken:

Dacht dat ik heel duidelijk ben geweest over de regels die evident in het burgelijk wetboek staan beschreven. Ja het is echt zo 14 dagen bedenktijd.

Het enige waar ik naar hoef te kijken zijn de wetboeken en niet naar de uitspraken van de consumentenprogramma's en de consumentenbond.

Ik heb hier ook vaak de praktische kant van de regels toegelicht en niet alleen de theoretische.

Dus om de tijdsduur van het ongemak voor de klant zo kort mogelijk te houden kiezen de winkelier en de fabrikant er soms voor om de klant naar de fabrikant door te verwijzen. Nogmaals dit gaat in overleg met de winkelier met de fabrikant en dit heeft helemaal niets te maken met het afschuiven van de verantwoordelijkheden van de winkelier.
Bijvoorbeeld:
Een monitor gaat na 2 jaar defect. De klant kan zich wenden tot de fabrikant en deze zal na een afspraak gemaakt te hebben de monitor bij de klant thuis omruilen. Dit kost een paar dagen.
Als de klant de monitor naar de winkelier moet brengen en deze moet het dan opsturen naar de distributeur enz, enz, dan gaan er wel ettelijke weken overheen.
Daarom is er voor de praktische kant gekozen, puur om de overlast tot het minimum te brengen.
Maarja, de consumentenbond vind dit niet goed (staat ook nergens in de wet dat het niet mag) en zet dit verhaal gelijk in het hokje van dat de winkelier zijn verantwoordelijkheid afschuift.

Ik probeer hier niet alleen de theoretische weg te bespreken maar ook de praktische weg hoe dingen vaak in de praktijk opgelost wordt.
Maar er worden vaak regels bijverzonnen, en daarmee is de gaos compleet.
Over de economische levensduur: deze wordt bepaald door de fabrikant en/of winkelier. En niet door een rechter, geschillencommissie of consumenten. Is wettelijk bepaald en iedereen moet zich daar aan houden. Ik heb hier wel eens gelezen: ik vind dat een product x 10 jaar mee moet gaan. En daar ontleed ik mijn rechten aan.
Als de fabrikant en/of winkelier zegt dat dat product een economische levensduur heeft van 4 jaar dan kun je wel zeggen dat je vindt dat dat product 10 jaar mee moet gaan, maar je kunt je recht dan alleen halen op die 4 jaar!

Lees dit dan nog maar eens een keer......

Wettelijke garantie!

Een apparaat dat u koopt heeft een verwachte levensduur. Volgens de wet is het zo dat u recht heeft op wettelijke garantie als u als consument niet hoeft te verwachten dat een bepaald mankement zich voordoet. M.a.w. het apparaat of een onderdeel gaat, buiten uw schuld, kapot maar zou het langer moeten doen. Het apparaat is dan ‘non-conform’ zoals de wet dat noemt in artikel 7:17 van het Burgerlijk Wetboek.

De vraag is steeds: is het normaal dat zich nu bij dit apparaat dit mankement voordoet? Is dat niet ‘normaal’, en u hoefde dat dus niet te verwachten, dan hebt u allerlei wettelijke rechten tegen uw verkoper. Kort gezegd: recht op gratis reparatie, op vervanging (ander apparaat dus dat het wel goed doet), of de koopprijs terug. De verkoper is verplicht tot reparatie, tenzij reparatie onzinnig is of gewoon te duur. In dat geval kan de verkoper u een vervangend aparaat geven. Wil hij dat niet, dan zal de verkoper u de koopprijs moeten teruggeven.
De verkoper kan er voor kiezen om u meteen de koopprijs terug te geven. Zie artikel 7:21 Burgerlijk Wetboek. Nota bene: koopprijs, niet een tegoedbon dus!

Het burgelijk wetboek is blauw van cover, succes!!

Burgerlijk Wetboek / druk 6

bol.com prijs: € 256,02

Dacht dat ik heel duidelijk ben geweest over de regels die evident in het burgelijk wetboek staan beschreven. Ja het is echt zo 14 dagen bedenktijd.

Hoe je aan die bedenktijd komt is mij een compleet raadsel.
Ik heb alles nagezocht en er niets over kunnen vinden.
De enige bedenktijd die in de wet omschreven staat is met het kopen van een huis en kopen op afstand.
Daarnaast is het vaak een service van grote winkelketens dat je een product binnen 7 of 14 dagen terug mag brengen en dat je dan je geld terugkrijgt.
Dit is geen wet en hier kun je ook geen rechten aan ontlenen.

Schijnt zo wel te zijn, want dit hoorde ik van een fotohandelaar zelf. Lijkt me stug dat ie dit gaat verzinnen, maar moet nog wel even nakijken waar dit staat vermeld. Word vervolgd.

Het zal niet lang meer duren en er zijn geen kleine ondernemers meer door dit soort wetten en regels.

Ik zie de kleinere zaken om heen 1 voor 1 verdwijnen en ook de grotere zaken beginnen langzaam om te vallen.
Van de 12 electronicazaakjes die we hier in de regio hadden zijn er nog een stuk of 4 over.
De consument heeft dan gewonnen, alleen hij kan nergens meer terecht voor een apparaat met service.

Ondernemers zullen niet vlug meer in deze handel willen stappen want de risico's zijn te hoog of alleen kortstondig in deze materie actief willen zijn.
Zodra garanties dan gaan spelen de toko op te heffen want een zaak die niet meer bestaat kun je ook niets claimen.

Ik denk dat consumenten bescherming veels te ver aan het gaan is en het word tijd dat we een organisatie krijgen die de winkeliers gaat beschermen want anders hebben we straks geen middenstand meer over.

ik wil straks nog wel de keuze hebben mijn apparaat bij de detaillist te kunnen kopen.

Just my 2 cents

Ik denk met gedegen merkonderzoek en een goede relatie met de leverancier/producent de kleine middenstander het zal overleven.
Bij de kleine zelfstandige hoort service op 1 te staan.
Zo ook in het geval van de topic starter.
Heeft niets te maken met de kleine zelfstandige de das omdoen.
Aleen maar met service

Tuurlijk heeft een detaillist een belangrijke rol. Dat heb ik ook nooit ontkend.
Waar het mis gaat is dat de wet omschrijft dat de detaillist wel voor moet zorgen dat iets opgelost word. Binnen en buiten de garantieperiode. Dat is vrij logisch.
Als na de garantieperiode iets defect gaat en het is duidelijk geen fabricagefout, dan is de detaillist wel verplicht om de probleem op te lossen, maar wel degelijk uurloon en materiaalkosten in rekening brengen.
Waar het nu fout gaat is dat de consumentenbond en de geschillencommissies van mening zijn dat de detaillist toch geld genoeg heeft en dat alles gratis moet. Want zeggen ze, de consument heeft na de garantieperiode ook recht op een werkend product.
Ze vergeten wel 1 ding, dat de consument tegenwoordig bijna alleen zeer goedkope wegwerpproducten wilt hebben en daarbij ook levenslange garantie. En dat is practisch onmogelijk.

Waar het om gaat is dat de theoretische regels en de practische werkelijkheid en uitvoering niet op elkaar zijn afgestemd.
Hierdoor gaat het nu zo ontzettend mis.
De theorie en de praktijk moet eerst op elkaar worden afgestemd, dan is het pas uitvoerbaar.

Een voorbeeld: Op een artikel wordt bijvoorbeeld €200,- winst gemaakt. En er wordt dan van een detaillist verwacht dat hij na de garantieperiode bijvoorbeeld €400,- tot €600,- voor zijn rekening neemt.
Van die €200,- moeten wel alle vaste lasten betaald worden.
Ik wil hiermee niet zeggen dat ik mijn verantwoordelijkheid niet neem, maar ik probeer hiermee aan te geven dat het niet kan en hopelijk dat de ogen van de consument opengaan en tot inzicht komen hoe moeilijk het is voor de detaillist. Meer niet.

Schijnt zo wel te zijn, want dit hoorde ik van een fotohandelaar zelf. Lijkt me stug dat ie dit gaat verzinnen, maar moet nog wel even nakijken waar dit staat vermeld. Word vervolgd.

Nogmaals het staat nergens vermeld, dus is het geen wet.
Daardoor kun en mag je er geen rechten aan ontlenen.
Deze regel zal ik nooit uitvoeren, dan ben ik zo failliet.
En dat is nu ook weer niet de bedoeling.

Zoals ik al eerder zei vind ik dat je een beetje doordraaid. Inderdaad de consument heeft veel meer rechten gekregen de laatste tijd, maar dat is ook niet voor niks. Als je Philips opbelt voor een monteur of wat dan ook komen ze gelijk van heeft nog u garantie. Kijk dit soort vragen irriteert de consument. In heel veel gevallen is het defect niet het gevolg van verkeerd gebruik. Als de teletekst het bijvoorbeeld ineens niet meer doet lijkt het me zeer evident dat de consument hier geen schuld aan heeft. Gebeurt dit al na 3 jaar bij een A merk van 3000 dan moet zowel detaillist als fabrikant niet moeilijk doen. Het grootste probleem zit bij de fabrikant en met name een bedrijf als Sony doet heel erg moeilijk. Die zegt gewoon 1 jaar is 1 jaar. Well dit soort fabrikanten moeten keihard worden aangepakt.

Dat kleine ondernemers het moeilijker krijgen heeft niets met dit soort wetjes te maken. Er komen gewoon steeds meer winkels bij. Zelfs de supermarktenwereld heeft het heel erg moeilijk. AH maakt de dienst uit zo lijkt het en de rest zit met flinke concurrentiestrijd. Loonkosten worden ook steeds meer, het afdragen van belastingen, huur van het pand etc etc. Heeft niks met de consument te maken.

Ik heb je naar een site verwezen waar alles heel duidelijk in staat vermeld. Ben trouwens heel benieuwd wat ikbenik voor soort zaak heeft. Mijn laatste item over dat ruilen voor geld ben ik nog aan het uitzoeken. Maar de fotohandelaar die ik sprak was daar heel duidelijk over. Ik moest mijn filmcamera teruggeven zei hij want dat staat in de wet.

Er zijn trouwens wel meer regeltjes voor de consument. Als jij bijvoorbeeld een duur expressoapparaat koopt voor 400,- en je ziet hem daarna ergens anders staan voor 299,- dan mag het product sowieso geruild worden omdat het prijsverschil teveel afwijkt. Ook dat is een wet die is beschreven.

Beste PJ66,
ik wil graag even reageren op de uitlatingen die je hier doet. Allereerst, als een dure LCD tv een defect vertoont is dat heel vervelend en dient dit gewoon opgelost te worden. Wend je hiervoor tot de winkel waar je het product gekocht hebt. Je verdere uitlatingen zijn verder echt absurd en niet op de wet gebaseerd.

garantie
Als een winkel 1 jaar garantie geeft op een product betekent dit dat de winkel u belooft dat er zich binnen 1 jaar na aaschaf geen defecten voordoen. Mochten er zich toch defecten voordoen wordt dit kosteloos hersteld of vervangen. Na de garantieperiode geldt dit gewoonweg niet meer!

Boete
Het boetebedrag van 450 duizend euro dat u noemt is werkelijk absurd en dit staat nergens in de wet. Verder heb ik met mijn collega's nagekekn of er enige er gerechtelijke uitspraken met deze strekking zijn, ook deze zijn er niet.

Ruilen
De wet gaat ervan uit dat als een consument naar een winkel gaat, een product uitkiest, afrekent en het product mee naar huis neemt, hij dit weloverwogen heeft gedaan, zich voldoende heeft ingelicht en volledig toerekeningsvatbaar is. Hier geldt dan ook koop is koop, en zowel de winkel als consument mogen deze koop niet meer terugdraaien. 14 dagen omruilgarantie die een aantal winkels biedt is dan ook een service, en een winkel mag hier elke voorwaarde aan stellen die hij wil (bijv. ongeopende verpakking, aankoopbewijs etc etc) Iets anders is het bij kopen op afstand, als de winkel geen mogelijkheid biedt het product af te halen. Hier geldt een wettelijke bedenktijd van 7 dagen, maar ok hier geldt dat een winkel een geopende verpakking niet hoeft terug te nemen.



wet consumentenkopen
er bestaan wel wettelijke bepalingen over deugdelijke producten. Als u een auto koopt mag u ervanuit gaan dat deze bijv. 150.000 km kan rijden. Dit betekent echter niet dat er binnen de levensduur geen technische defecten mogen optreden. Iets anders is het als uw auto na 3 jaar volledig is doorgeroest, u heeft dane en ondeugdelijk product gekregen. Ook iets anders is het als een belangirjk onderdeel van uw LCD Tv al na 1,5 jaar kapot gaat, u kunt dan een gedeelte van de reparatiekosten van de winkel terugverlangen op basis van non-conformiteit. U dient buiten de garantie wel zelf aan te tonen dat het defect niet door uw toedoen is ontstaan.

Het lijkt me verstandig dat u op een forum als dit niet allerlei onzin verkondigt, waardoor andere consumenten mogelijk op het verkeerde been worden gezet.

Graag zou ik ook uw verwijzing zien naar de verplichting van een verkoper een product (een hygienisch product nog wel!) terug te nemen als u het ergens goedkoper ziet.

Een verkoper is volledig vrij elke prijs te vragen voor een product die hij wil. Een verstandige verkoper zorgt dat de mix tusesn service en prijs goed is, anders houdt hij weinig klanten over. Een koper daarentgen is volledig vrij te kopen waar hij wil. een verstandige koper koopt daar waar hij de service krijgt die hij wenst, en waar hij niet te veel betaalt.

De wet gaat ervanuit dat als u een product koopt in een winkel, u dit weloverwogen heeft gedaan. Koop is dan ook koop en zowel u als de verkopende partij kunnen na de verkoop niet meer afzien van datgene dat is afgesproken. Veel winkels bieden als extra service een omruilgarantie (bijv. 8 dagen). Hier mag een winkel elke voorwaarde aan verbinden die het goeddunkt, bijv. dat dit niet geldt voor geopende verpakkingen of gebruikte producten.

De producten met electronica hebben een korte garantieperiode.
Bijvoorbeeld 1,2 of 3 jaar. Dit is niet voor niets.
In tegenstelling tot materialen waarvan je de levensduur kunt bepalen zoals metaal, hout, kunststof e.d. is dit met electronica niet het geval.
Dus het kan voorkomen bij een wasmachine dat je na 6 jaar gratis reparatie hebt op de metalen onderdelen en maar 2 jaar op de electronica.
Nu willen de consumenten dat de electronica langer meegaat.
Maar je kunt niet met regeltjes en wetten iets afdwingen wat in de praktijk nooit kan. En dat gebeurd dus nu.

Nog even 1 opmerking: In de wet staat niet dat een winkelier de hulp mag inroepen van de fabrikant.
De consumentenprogramma's en vooral de consumentenbond bepalen dit. Die zeggen dat de als consument niets met de fabrikant te maken heb en dat als ik als winkelier een product opstuur naar de fabrikant , dat de consument hier geen boodschap aan heeft.
Onzin dus.
De reden dat ik de fabrikant erbij roep heeft een hele practische redenen:
- De fabrikant is vaak van de problemen op de hoogte en dan vraag ik de fabrikant wat de beste methode is om een probleem op te lossen als ik er zelf niet uitkom.
- De fabrikant is de producent en ontwikkelaar van een product en als ik het niet kan repareren, dan kunnen zij de beste reparatiemethode ontwikkelen of een vervangende onderdeel maken.
- Soms wordt een consument door de fabrikant en de winkelier doorverwezen naar de fabrikant. Dit heeft niets te maken met het afschuiven van de verantwoordelijkheden van de winkelier (zoals vaak beweerd wordt), maar wordt gedaan puur om de tijd van het ongemak voor de consument zo kort mogelijk te houden.
- De fabrikanten beschouwen de winkelier als tussenpersoon en nemen vaak zelf de eindverantwoordelijkheid (wat ook zo hoort). De taak van de winkelier is wel over de producten zo goed mogelijk advies te geven en mee te denken met de wensen van de consument. En heeft ook als belangrijke taak als tussenpersoon tussen de consument en de winkelier.

Met komst van de prijzenvechters en de dozenschuivers is dit veranderd. Deze groep detaillisten willen deze taak niet vervullen.
Aan de andere kant zijn de consumenten behoorlijk mondig en veeleisend geworden. Opgehitst door de consumentenbond zien zij de winkelier en fabrikant als hun vijand. En dat is jammer.
Nu worden de wetten overdreven geïntepeteerd ten koste van de gehele verstandhouding tussen de consument, winkelier en fabrikant.

Bijvoorbeeld: wat mag je van een product verwachten. Daar bedoeld de wetgever mee als je een computer koopt en je wilt ermee teksverwerken, nieuwe spellen spelen en videobewerken, dat dat ook mogelijk is. Dus wat je ermee wilt doen dat moet mogelijk zijn. De wet zelf heeft het niet over de levensduur van een product. Daar zijn dan weer de verschillende instanties die daar hun eigen mening over hebben. Ze zeggen domweg: het staat er niet lettelijk in maar wij vinden dit, vij vinden dat. En dat wordt dan aangenomen dat het in de wetboeken staat.

Terug te komen op de problemen van de topicstarter.
De monteur van Philips zelf (dus de fabrikant) kan als enige het probleem oplossen. De winkelier kan in dit geval zelf niets doen om het probleem op te lossen. Dus is het de taak van de fabrikant om dit te toen. Even vanuitgaand dat je dat product en type wilt hebben.
Volgens de verschillende instanties mag dit beslist niet. Maar volgends de wetboeken geen probleem.
Er wordt nu naar het probleem gekeken en geprobeerd wordt om dit op te lossen. En daar gaat het de wet om. Wie het doet maakt niet uit.

De praktische reparatiemethoden zoals die al tientallen jaren in de consumentenproductenmarkt gebruikt worden en de theoretische uitleg van de regels en wetten door de verschillende instanties komen niet overeen. En daar is nu alle ellende van gekomen. Dus we worden ook gek gemaakt door die instanties. Die instanties zijn druk bezig om de consument tegen de winkelier en fabrikant op te zetten.
En als ik om me heen kijk lukt ze dat aardig.
Ik ben zelf detaillist en ook consument. En wat nu gebeurd is gewoon ronduit belachelijk voor woorden en de consument, de detailhandel en de fabrikanten zijn hiervan de dupe.
Er wordt wel voorgehouden dat de consument aan de winnende hand is maar dat is maar schijn. Want op deze manier gaat het helemaal fout en daar is niemand bij gebaat.

In heel veel gevallen is het defect niet het gevolg van verkeerd gebruik. Als de teletekst het bijvoorbeeld ineens niet meer doet lijkt het me zeer evident dat de consument hier geen schuld aan heeft. Gebeurt dit al na 3 jaar bij een A merk van 3000 dan moet zowel detaillist als fabrikant niet moeilijk doen.

Zoals ik al aangaf is het niet de schuld van de consument, winkelier of fabrikant.
Het heeft namelijk te maken dat electronica zeer teer is en niets kan hebben. Alles moet zo goedkoop mogelijk zijn en dat gaat ten koste van de levensduur van electronica.
Over de levensduur van electronica kan ik kort zijn: niemand heeft daar invloed op. Niemand.
De oudere generatie mensen weten dit. De nieuwe generatie consumenten weten dit niet en willen dit ook niet weten.
Waarom geeft men op een nieuw dak 15 tot 25 jaar garantie en op electronica maar 1 tot 3 jaar? Denk even na.

Ik lach me dood om reacties als Martinp en ikbenik. Ik heb de artikelnummers hier al genoemd en ik heb ook al gezegd dat de boete van 450.000,- eraan komt. Dit is geen FABELTJE van mij. Ik ken de wet vrij goed en heb zodoende ook al twee zaken gewonnen. Martinp kent duidelijk de wet niet en zit duidelijk fout heel erg fout zelfs. En die boete die komt er maar kennelijk woon je niet in Gelderland want dit item is al meerdere malen uitgebreid besproken in TV Gelderland.

Dus nogmaals de garantietermijn houdt niet op na precies 1 jaar. Dus koop je een A merk wasmachine van 800,- en na 2 jaar is er een defect dan is de winklier 100% aansprakelijk om de kosten 100% te vergoeden. Dit geld alleen bij normaal gebruik. MartinP kan hier wel hard gaan roepen, maar je komt er wel achter. Die boete komt binnen een half jaar, waarvan akte!

Wettelijke vorderingen van consumentkoper tegen verkoper in geval van non-conformiteit bij consumentenkoop


Non-conformiteit
Indien een gekochte zaak (TV, wasmachine, auto, mobieltje, computer, koffieapparaat, etc.) een mankement heeft dat de consumentkoper op grond van de koopovereenkomst niet behoefte te verwachten, dan noemt de wet dat: non-conformiteit (artikel 7:17 BW). Praktisch gesproken is het handig deze vraag te stellen: is het normaal dat zich nu bij dit artikel dit mankement voordoet? Is dat niet ‘normaal’, hoefde je dat mankement (nog) niet te verwachten, dan is de gekochte zaak ‘non-conform’. Het spreekt voor zich dat het mankement niet door toedoen of eigen schuld van de consumentkoper zelf mag zijn veroorzaakt. Het moet een ‘fout’ zijn die ligt in de gekochte zaak. Dat wellicht een of andere garantietermijn, die veel winkeliers hanteren, is verstreken, is hierbij in het geheel niet relevant.

Bewijs non-conformiteit
Een van de hoofdregels in het procesrecht luidt: ‘hij die stelt, bewijst’. Indien de consumentkoper stelt dat de TV, etc, een mankement heeft dat hij niet behoefde te verwachten, en dus stelt dat de zaak non-conform is, moet de consumentkoper deze stelling, indien de verkoper dat gemotiveerd betwist, bewijzen.
Mogelijke manieren om te bewijzen dat het mankement niet door uw schuld is ontstaan:

-aangeven hoe en hoe vaak u het produkt heeft gebruikt

-bellen met andere winkels of deskundigen of het defect normaal is na een bepaalde tijd (b.v. is het normaal dat een printer van … euro na 1,5 jaar geen papier meer pakt?)

-op internet kijken of dezelfde klachten vermeld worden op verschillende consumentensites om te kijken of het probleem vaker voorkomt.

-vraag familie of vrienden of ze al eens met het mankement in aanraking zijn geweest.


In de praktijk is het vaak zo dat de verkoper bij die betwisting van de door de consumentkoper gestelde non-conformiteit aanvoert dat het mankement toch door toedoen van de consument is ontstaan. Dan worden de stellingen ‘verlegd’ naar de eigen schuld van de consumentkoper; het bewijs van eigen schuld dient de verkoper te leveren.

De wetgever helpt de consumentkoper voor het geval waarin het mankement zich voordoet binnen zes maanden na aflevering van de zaak (artikel 18 lid 2 BW). Dan wordt bij consumentenkoop, behoudens bijzondere omstandigheden, vermoed dat de zaak bij aflevering al non-conform was. Het is dan aan de verkoper om dat wettelijke vermoeden te ontzenuwen; de verkoper dient dan het tegendeel te bewijzen. In de praktijk zal het dan wel veelal hierop uitdraaien dat de verkoper stelt en moet bewijzen dat het mankement door toedoen van de consumentkoper is ontstaan.

Een voorbeeld uit de rechtspraak. Het ging om een auto van een bepaald merk en type, met een automatische versnelling. Bij het (automatisch) overschakelen van de eerste naar de tweede versnelling, gaf de auto een ‘oncomfortabele’ schok. Is de auto daardoor non-conform? Deskundigen vertelden dat al de auto’s uit die serie dat hadden; het was een ‘producteigenschap’. De rechtbank Almelo nam dat over en oordeelde dat de auto niet non-conform was. In hoger beroep oordeelde het gerechtshof Arnhem anders. De consumentkoper, die een proefrit had gemaakt met een zelfde auto die niet ‘oncomfortabel’ schokte, behoefde dat mankement daarom niet te verwachten. Dus is de auto non-conform. Als al de auto’s uit die serie dat mankement hebben, zijn ze allemaal non-conform.

Wat kunt u eisen van de verkoper (winkelier?)
De mogelijke vorderingen tegen de verkoper (winkelier)

Gratis reparatie
Kan het mankement worden ‘hersteld’, dan is dat de eerste optie. Als de zaak reparabel is en dat van de winkelier redelijkerwijs mag worden verwacht, kun je ‘herstel’ (reparatie) vorderen. De winkelier hoeft niet over te gaan tot reparatie als de reparatiekosten te duur zijn in verhouding tot de waarde van de defecte zaak; zie artikel 7:21 lid 1 onder b BW.
De winkelier mag je als consumentkoper geen reparatiekosten in rekening brengen. Reparatie=gratis; zie artikel 7:21 lid 2 BW.

Vervanging
Als reparatie geen optie is, dan kun je een vervangend apparaat vorderen, d.w.z. een zelfde zaak zonder dat mankement, tenzij het mankement zo gering is dat dit niet redelijk is; vergelijk artikel 7:21 lid 1 sub c BW.

Schadevergoeding
Stel dat je een andere TV moet huren, omdat jouw (non-conforme) TV een poos in reparatie is. Die huurkosten kun je dan als schadevergoeding van de winkelier vorderen. Artikel 7:24 lid 1 BW.

Ontbinding overeenkomst en teruggave koopsom
Als reparatie of vervanging geen redelijke optie is voor de winkelier (die opties zijn feitelijk onmogelijk of je kunt dat in redelijkheid niet van de winkelier vergen of hij doet het gewoonweg niet; zie artikel 7:22 lid 2 BW), dan kun je de overeenkomst ontbinden en de terugbetaling van de koopsom vorderen; zie artikel 7:22 lid 1 onder a BW. Het mankement moet wel ernstig genoeg zijn (dus bijvoorbeeld geen ontbinding van een koopovereenkomst betreffende een auto als (alleen) de spiegel los hangt). Bij ontbinding moet je dan natuurlijk wel de gekochte zaak aan de winkelier teruggeven.





Prijsvermindering
Wil je de zaak niet teruggeven, dan is een vermindering van de koopsom mogelijk; zie artikel 7:22 lid 1 onder b BW. Je krijgt dan een deel van de koopsom terug (in evenredigheid met de mindere waarde van de gekochte zaak als gevolg van het mankement).

NB 1) is de gekochte zaak onveilig (bijvoorbeeld een spontaan in brand vliegende TV waardoor je letselschade oploopt en/of schade aan de overige inboedel wordt veroorzaakt), dan is, behoudens enkele uitzonderingen, de verkoper niet aansprakelijk, maar moet je voor schadevergoeding naar de producent van die onveilige zaak; zie artikel 7:24 lid 2 BW en artikel 6:185 e.v. BW.

NB 2) met het bovenstaande krijg je een idee van enkele mogelijke vorderingen tegen de verkoper. In elk praktijkgeval moet bekeken worden wat de beste oplossing is. Het is wel goed te beseffen dat in geval van non-conformiteit de verkoper de aansprakelijke persoon is. Menig verkoper verschuilt zich nogal eens achter ‘de fabrikant’. Dat is echter het probleem van de verkoper en niet van de consumentkoper! De verkoper kan trouwens alle kosten die hij in verband met de wettelijke rechten van de consumentkoper moet maken, op zijn beurt verhalen op zijn voorschakel (groothandel en/of fabrikant).