alfatrion schreef:Zoals ik heb aangegeven bestaat het probleem er niet enkel uit dat de levensverwachting gestegen is. Tussen 1945 en 1965 zijn er ongeveer 50% meer baby's geboren. Mede daardoor waren er relatief weinig ouderen en was dus de premie relatief laag. Nu zijn daardoor mede relatief veel ouderen en is daardoor is de premie relatief duur. Wil je dit aanpakken dan moet je iets doen aan de afhankelijkheid.
Een voordeel van een goed omslagstelsel is dat een verhoging van de lasten vanwege een toename van ouderen kan worden gedempt door een besparing op de lasten voor jongeren per saldo. Een tweede voordeel vind ik dat in ‘ons’ stelsel de lasten en het risico behoorlijk goed verdeeld zijn tussen omslagstelsel (AOW), opbouwstelsel (collectief pensioen) en individueel bijsparen. Dit betekent o.a. een verdeling over verschillende ‘soorten’ inkomen, verschillende groepen mensen en een verschillende verrekening door de tijd.
Op het moment dat de AOW werd ingevoerd, waren die kinderen nog niet aan het werk. De groep AOW-ers was relatief klein, maar de rest van de mensen is dan nog niet meteen de premiebetalende groep. De werkenden die toen relatief weinig AOW-premie hoefden te betalen, moesten dus wel weer relatief meer betalen aan bijvoorbeeld het onderwijs. Bovendien was het toen veel gebruikelijker dat een gezin maar éénverdiener was. Dat betekent (even zwart-wit) dat die eenverdiener in zijn eentje moest opdraaien voor zijn gezin, de AOW van een kleine groep mensen en de ontplooiing van een grote groep kinderen. Tegenwoordig is het zo dat je juist veel meer aan ouderen uitgeeft.
Vervelend van de huidige situatie is dat er niet alleen een verschuiving plaatsvindt naar meer ouderen, maar ook naar ouder wordende ouderen. Het is dus niet alleen zo dat de jaarlijkse ‘instroom’ in de AOW relatief veel groter is geworden, maar ook blijven die mensen langer in de AOW. Dat laatste is op te lossen door de AOW leeftijd te verschuiven.
Zucht... het is geen weegschaal hoor. Als iemand verzint dat de 'gemiddelde leeftijdsverwachting' van mensen, geboren na 1970, hoger is dan die van mensen geboren voor 1970, zegt dat niet iets over álle mensen van voor of na die datum.
Ik ben ook niet gezond. Waarschijnlijk kan ik al over 5 jaar niet goed genoeg meer zien om te werken.
Dus levensverwachting of niet, nog 17 jaar doorwerken zal er wel niet in zitten. En dan heb ik het niet eens over mensen in zware beroepen.
Toen de AOW werd ingevoerd werd die ook op 65 gezet omdat de meeste mensen niet ouder werden. Nu gaat het dus naar 70 t.z.t. omdat de meeste mensen dat toch niet halen.
Een gemiddelde zegt inderdaad niets over alle mensen. Sommige mensen zijn niet gezond en zullen om die reden op een gegeven moment niet (meer) goed kunnen werken. Daarvoor moeten inderdaad ook voorzieningen zijn. Maar daar is de AOW dus niet het juiste middel voor. Daar moet je andere maatregelen voor treffen.
Ik ken ook mensen die met 35 jaar niet meer konden werken, maar dat is toch ook geen argument om de AOW leeftijd dan maar op 35 te zetten? Daar moet een andere voorziening voor zijn. Dan heb ik liever dat de AOW een of twee jaar (of meer) later ingaat en je daardoor jaarlijks een paar miljard euro zou kunnen besteden aan gerichte oplossingen voor specifieke groepen, zoals een fatsoenlijke WIA of gezondere werkomstandigheden.
Laat ik duidelijk zijn dat die leeftijdgrens verhoging voor 50- behoort te zijn. De huidige generatie 50+ moet ontzien worden.
Waarom de grens bij 50? Het is toch een stuk eerlijker om de grens geleidelijk te laten stijgen. Iemand van 49 zou dus 2 jaar langer door moeten, of daarvoor moeten sparen, terwijl iemand van 51 2 jaar eerder kan stoppen? Als iemand van 49 zelf 24 maanden bij elkaar zou kunnen sparen, dan kan iemand van 51 ook wel bv. 21 maanden bij elkaar sparen. Een geleidelijke stijging is daarom veel eerlijker.
En dus komt het er op neer, volgens jou, dat het eerlijk is dat al die mensen die net als ik vroeg zijn gaan werken, nu geconfronteerd worden met minimaal 2 jaar extra moeten doorwerken. Je AOW komt later, maar ook je zélf bij elkaar gespaarde pensioen.
Dat hoeft niet, wat je met je zelf bij elkaar gespaarde pensioen doet, moet je zelf weten. Dat staat los van de AOW leeftijd. Ook nu al kun je met bv. 60 jaar stoppen en je pensioen eerder laten ingaan. Of tot je 70ste doorgaan. Maar als je een jaar eerder wilt stoppen, dan zul je het stuk AOW dat je in dat jaar nog niet ontvangt wel zelf op moeten kunnen brengen.
Is het vervelend om langer door te MOGEN werken?
Zeker niet. Maar ook dat is nu al mogelijk, als je werkgever dat ook wil. Het verschil is dat je dan op dit moment ook AOW krijgt vanaf je 65ste.
Waar ik dan ook voor zou pleiten is dat je er voor zorgt dat meer mensen ook tot hun 67 door kúnnen werken. Dus goede voorzieningen die ook je laatste jaren werkbaar maken. Voor de een betekent dat gezondere werkomstandigheden. De ander zal een manier willen om makkelijker minder te gaan werken. Er zijn bv. veel mensen die met 60 jaar nog best wel willen werken, maar dat niet meer 40 uur per week willen of kunnen. En weer iemand anders zal voortijdig moeten stoppen omdat hij het werk niet meer aankan. Ook daar moeten goede voorzieningen voor zijn.
Liever een leraar die met plezier de laatste 10 jaar van zijn werkende leven op 70% werkt, dan een die 5 jaar voor zijn pensioen totaal opgebrand is en doodongelukkig de rest van zijn jaren slijt.
Pensioen bouw je alleen op als je een vaste baan hebt. Uitzendkrachten bouwen niets op. Tegenwoordig zijn veel mensen die niet eens de mogelijkheid hebben om maandelijks een bedrag opzij te zetten voor als ze met pensioen gaan. Veel mensen hebben te maken met een pensioengat.
Dat is onjuist. Je bouwt ook op als je een tijdelijke baan hebt. En uitzendkrachten bouwen ook pensioen op (Stipp). Bijna alle normale werknemers bouwen pensioen op. Het zijn vooral zelfstandigen die niet verplicht opbouwen. Maar zelfstandigen kiezen er zelf voor dat ze die keuze zelf willen houden/nemen.
En of je een pensioengat hebt of niet staat los van de vraag of je met 65 of 67 met pensioen zou kunnen of niet. Een pensioengat is puur een rekenkundige term die kijkt naar de verhouding tussen je fiscale loon en je opgebouwde pensioen. Dat zegt niets over de netto bedragen en over de vraag hoeveel je later nodig hebt.