Radar

Feit is dat het consumentenrecht geeft de consument alleen een uitstekende bescherming naar de winkelier en de winkelier op zijn beurt naar de fabrikant, maar niet rechtstreeks.

Als de consument steeds naar de winkel gaat wel.

Echter als de consument zonder medeweten van de winkelier rechtstreeks naar de fabrikant gaat weer niet.

Mijn boodschap is:

Als je als consument steeds naar de winkel gaat of met medeweten/toestemming van de winkelier dat je dan rechtstreeks contact hebt met de fabrikant, dan kun je als de fabrikant er een zooitje van maakt, terugvallen op de winkelier.

Echter, als je zonder medeweten/toestemming van de winkelier dat je dan rechtstreeks contact hebt met de fabrikant, dan kun je nooit of te nimmer terugvallen op de winkelier.

Dus als er dan problemen zijn, kun je niet de winkelier aansprakelijk stellen.

als je effe in google zoekt dan zie je dat het om een pentium 4 gaat met 3.06 ghz en ik kocht hem voor 1500(goedkoop?!!)

het is toch niet mij schuld dat de pc kapot gaat? heb hier onder een goedkope pc van rond 400 euro van 2002 en het gaat om een asus terminator en dat ding is nooit kapot gegaan!Terwijl die 12 uur per dag aan staat meestal

Als het aldi zijn schuld niet is naar wie moet ik dan een klacht sturen?

het is toch niet mij schuld dat de pc kapot gaat? heb hier onder een goedkope pc van rond 400 euro van 2002 en het gaat om een asus terminator en dat ding is nooit kapot gegaan!Terwijl die 12 uur per dag aan staat meestal

Als het aldi zijn schuld niet is naar wie moet ik dan een klacht sturen?

Producten gaan nu eenmaal kapot.

Echter wordt als een product kapot gaat heel snel de schuld in de schoenen geschoven van de winkelier.

Electronica gaat kapot. Daar is niets aan te doen.


En als er iets kapot gaat, moeten tegenwoordig gelijk koppen rollen, omdat de consument niet om de defecten gevraagd heeft.

De winkelier wel dan?

De mensen willen niet accepteren dat producten ook kapot kunnen gaan. Is hun probleem.

De producten gaan kapot. En inderdaad heeft de consument daar niet om gevraagd, maar de winkelier en de fabrikant ook niet.
Doordat de producten snel kapot kunnen gaan, zeggen de fabrikanten ook dat ze de goede werking maar een jaar of 2 jaar kunnen garanderen en langer niet.

de winkelier verkoop het toch?en ontvangt het geld

als elektronica kapot gaat dan vertel ik je nog wat

we hebben nog een oude pc die we aan me broer hebben gegeven

gekocht in 1996 procesoor was een mx 166 mghz

een groot kast en waarom is die nooit kapot gegaan?

als een fabrikant 3 jaar ganrantie geeft dan doen ze toch eerst een duurtest of niet?

de winkelier verkoop het toch?en ontvangt het geld

Als een winkelier een computer verkoopt van €1000,- dan steekt hij die heus niet in zijn zak.
Een gedeelte ervan is BTW en dient aan de Staat overgedragen te worden.
Een groot gedeelte (zo'n 85%) gaat naar de fabrikant.
Dus hij houdt er zelf zo'n 10% tot 15% zelf aan over.

Dus van die €1000,- houdt hij er zelf dan zo'n €100,- tot €150,- aan over. Daarvan moeten ook de vaste lasten betaald worden.

Dus dat sommige consumenten zeggen dat hij het complete bedrag in zijn zak steekt is dus echt een fabeltje.

dus ik moet naar medion een klacht indienen?

Na 3 jaar kun je nergens meer terecht met die klacht.

Dus na 3 jaar komen alle kosten voor de consument, hoe vervelend dat ook klinkt.

Vooral na 5 jaar vind ik persoonlijk het nogal ongepast om dan nog bij de winkelier of fabrikant een klacht neer te leggen en de winkelier of fabrikant verantwoordelijk houden voor het kapot gaan van de computer.

Vergeet niet dat de levensduur door veel factoren bepaald wordt. Factoren die de fabrikant noch de winkelier in de hand hebben en daar wat aan kunnen doen.

Vandaar de beperkte aansprakelijkheid van de fabrikanten/winkelieren

Het komt er gewoon op neer dat het onzinnig en onmogelijk is om na 3 jaar nog restwaarde terug te krijgen. Dat lukt je ook nooit.

Wat zit er voor marge op een notebook? Pak 10% (en dat is vele malen hoger dan gemiddeld).

Dus op een notebook van 1000 euro maakt de wikelier zo'n 100 euro winst. Daar gaan dan de vast kosten nog af, dus kom je op een euro of 50 winst. Nu heb jij na 3 jaar geen vertrouwen meer in de notebook en zou je geld willen vangen? Als je dan echt 30% terug moet krijgen, dus 300 euro, dan heeft de winkelier 250 euro verlies. Leg mij dan eens uit hoe dit economisch systeem zou moeten werken? Het kan alleen als er een VEEL hogere marge op het notebook zou zitten. Dat ding moet dan geen 1000 maar 2000 of 3000 euro kosten om alle mogelijke onkosten erin te verwerken. Een winkelier heeft namelijk ook geld nodig om te eten en om zijn winkel te onderhouden. En ja, ook goede produkten gaan stuk, dus daar gaat de winst ook gewoon op omhoog.

Na 3 jaar restwaarde terug gaan halen (ook zoals nu, wanneer het artikel niet eens stuk is) is gewoon onmogelijk. Ga het maar proberen bij een winkel en kijk of ze je eruit trappen of niet.

een groot kast en waarom is die nooit kapot gegaan?

als een fabrikant 3 jaar ganrantie geeft dan doen ze toch eerst een duurtest of niet?

Misschien omdat iets dat niet kapot kan nog moet worden uitgevonden en dus alles wel een keer kapot kan en zal gaan?

Wat zit er voor marge op een notebook? Pak 10%

Dat is in deze kwestie (en zeker voor de consument) niet relevant!

Tevens leg je die ene laptop onder een financieel vergrootglas, terwijl er veel meer laptops verkocht zijn die nooit terugkomen. Die moet je ook in de berekening betrekken.


Ik ben met je eens dat restwaarde van een laptop na 3 jaar geen 30% meer zal zijn. (kijk eens naar 2e hands prijzen op marktplaats)

Dat is in deze kwestie (en zeker voor de consument) niet relevant!

Is wel van belang!

Het wordt tijd dat veel consumenten maar weer herhalingslessen economie en bedrijfskunde moeten volgen!

Als een winkelier €100,- verdient, kan hij niet aan de reparaties €500,- gaan uitgeven!

Veel mensen zijn van mening dat de winkelier ook werkelijk minimaal €500,- tot €700,- verdient en dat is je reinste onzin!

Daarnaast heeft de winkelier ook totaal GÉÉN INVLOED OP DE KWALITEIT VAN HET PRODUCT, terwijl veel mensen van mening zijn dat de winkelier die invloed wel heeft.

Alleen willen veel mensen dat maar niet inzien!

Als een winkelier €100,- verdient, kan hij niet aan de reparaties €500,- gaan uitgeven!

Als een winkelier 20x 100,- verdient door verkoop van 20 producten, dan kan hij in dat ene probleemgeval wel 500,- aan reparatie uitgeven.

....heeft de winkelier ook totaal GÉÉN INVLOED OP DE KWALITEIT VAN HET PRODUCT

Maar door een goede productkeuze heeft de winkelier wel invloed op de kwaliteit van het assortiment!

Maar door een goede productkeuze heeft de winkelier wel invloed op de kwaliteit van het assortiment!

Aan de andere kant is de consument op dit moment niet bereidt om goede kwaliteitsproducten te kopen.

Liever een slecht product die goedkoop is, dan een duurder product die kwalitatief beter is.

Als de consument zo graag wilt dat er alleen goede producten verkocht worden, moeten ze zelf niet blijven zeuren om de goedkopere producten die kwalitatief veel minder zijn.

Weet je wat de keiharde realiteit is?

Ik heb alleen goede kwalitatieve producten in mijn assortiment zitten.

Maar door een goede productkeuze heeft de winkelier wel invloed op de kwaliteit van het assortiment!

Dat bedoel ik dus.

Echter bij de concurrentie zijn ook producten te koop die stukken minder van kwaliteit zijn en nog goedkoper ook.

Dus volgens jouw komen dan de consumenten massaal bij mij en niet bij de concurrent!

Echter de consumenten gaan massaal naar de concurrenten toe, omdat bij hun de producten veel goedkoper zijn. Alleen vergeet men (en de kwaliteit interesseert de consument dus geen moer) dat de kwaliteit stukken minder is!!!!!!!

16again schreef:

Feit is dat het consumentenrecht geeft de consument alleen een uitstekende bescherming naar de winkelier en de winkelier op zijn beurt naar de fabrikant

En dat is nu juist niet zo, en daar klaagt ikbenik juist over.
De consument heeft veel meer rechten tegenover de winkelier, dan de winkelier tegenover de fabrikant.

Consument is door consumentenrecht flink beschermd.

Recent kocht ik bedrijfsmatig enkele Sony VAIO laptops. Enkele dagen na bestelling startte Sony een actie, en werd het product honderden euros goedkoper. Embarassed
Als consument had ik, met wet koop op afstand in de hand, product simpelweg kunnen terugsturen (en vervolgens opnieuw bestellen met korting). Als bedrijf ging die vlieger helaas niet op Evil or Very Mad

Mijn stukje gaat alleen op voor die gevallen waarbij de consument de eind gebruiker is en dat met name voor ondeugdelijke producten. Zie:
http://www.burgerlijk-wetboek.nl/BW7/artikel25.htm

Het komt er gewoon op neer dat het onzinnig en onmogelijk is om na 3 jaar nog restwaarde terug te krijgen. Dat lukt je ook nooit.

Wat zit er voor marge op een notebook? Pak 10% (en dat is vele malen hoger dan gemiddeld).

Dus op een notebook van 1000 euro maakt de wikelier zo'n 100 euro winst. Daar gaan dan de vast kosten nog af, dus kom je op een euro of 50 winst. Nu heb jij na 3 jaar geen vertrouwen meer in de notebook en zou je geld willen vangen? Als je dan echt 30% terug moet krijgen, dus 300 euro, dan heeft de winkelier 250 euro verlies. Leg mij dan eens uit hoe dit economisch systeem zou moeten werken? Het kan alleen als er een VEEL hogere marge op het notebook zou zitten. Dat ding moet dan geen 1000 maar 2000 of 3000 euro kosten om alle mogelijke onkosten erin te verwerken. Een winkelier heeft namelijk ook geld nodig om te eten en om zijn winkel te onderhouden. En ja, ook goede produkten gaan stuk, dus daar gaat de winst ook gewoon op omhoog.

Na 3 jaar restwaarde terug gaan halen (ook zoals nu, wanneer het artikel niet eens stuk is) is gewoon onmogelijk. Ga het maar proberen bij een winkel en kijk of ze je eruit trappen of niet.

Dat je voor een product dat goed is geen geld terug kunt krijgen en een PC na 3 jaar geen restwaarde heeft van 30% heb je helemaal gelijk in, maar...

Als ik schade veroorzaak door tegen een auto op te rijden dan moet ik deze vergoeden. Waarom zou een winkelier die schade veroorzaakt door dat hij aantoonbaar niet aan zijn verplichtingen heeft voldaan dat niet hoeven?

Milad:

Neem even contact op met de mensen consuwijzer:
088 - 070 70 70
5 dagen per week van
8.30-17.30u, nationaal tarief

Waarom zou een winkelier die schade veroorzaakt door dat hij aantoonbaar niet aan zijn verplichtingen heeft voldaan dat niet hoeven

Ten eerste:
Als een winkelier bij een reparatie schade veroorzaakt, moet hij deze ook gewoon vergoeden.

Ten tweede:
Steeds meer mensen zeggen dat het product binnen een periode van 3 tot 6 jaar niet kapot mag gaan, gaat het product dan toch kapot, dan heeft de winkelier zich niet aan zijn verplichtingen voldaan.

Dit is volstrekte onzin!

Nogmaals:
De fabrikant bepaald de producteigenschappen en niemand anders.
Met wat jij zegt, suggereer je dus dat de consument of iemand anders de producteigenschappen bepaald.

Een product heeft die eigenschappen zoals de fabrikant die zegt dat die eigenschappen bezit!

Als de fabrikant duidelijk zegt dat hij de goede werking na 12 maanden niet kan garanderen, moet je na 24 maanden niet bij de winkelier aan komen zetten dat hij zich niet aan zijn verplichtingen voldaan heeft.

De enige die het laatste woord heeft over de producteigenschappen is altijd de fabrikant.

Ik heb geamuseerd de discussie zitten lezen. Iedereen heeft gelijk:

De economische levensduur is de periode dat de gebruiker het actief (in dit geval de laptop) economisch verantwoord kan inzetten. Dat betekent dat voor iedere gebruiker de economische levensduur anders is. De verwachte economische levensduur is de periode dat de gebruiker verwacht dat hij de laptop economisch verantwoord kan gebruiken. Daar zijn regels voor opgesteld en de markt geeft daarvoor ook aanwijzingen: ict-apparatuur heeft een verwachte economische levensduur van ca 3 jaar. Dit betekent dat indien de laptop minder lang meegaat dan deze 3 jaar (of dat 'ie helemaal kapot is, of dat 'ie telkens kapot gaat) de consument aanspraak kan maken op vervanging, rekening houdend met de leeftijd van het apparaat.

In het geval een laptop (bijna) 3 jaar oud is en stuk gaat en er zit nog garantie op, moet de winkelier ervoor zorgen dat de laptop wordt gerepareerd. De vervangen onderdelen mogen aan de klant worden doorberekend, maar de restwaarde van het vervangen onderdeel moet daar van af worden getrokken. Bijvoorbeeld: het moederbord gaat stuk binnen de garantietermijn. Een nieuwe kost € 200. Het oude moederbord kostte toen € 400 (oude prijs) en heeft nu een restwaarde van zeg € 20 (afschrijving in 3 jaar, al 2 jaar en 10 maanden gebruikt). De winkelier mag de kosten van de arbeid niet berekenen, maar wel het verschil tussen het oude en het nieuwe moederbord, dus € 180. Immers, doordat het moederbord wordt vervangen (het belangrijkste deel van de laptop, de rest is ook maar gewoon plastic) kan de laptop economisch gezien weer langer mee (verlenging van de economische levensduur).

Dus: JA, de consument heeft recht op reparatie
en: NEE, de winkelier hoeft niet alle kosten te dragen, maar slechts een (beperkt) deel.

Eind goed, al goed. Ikbenik gaat niet failliet, en Milad kan de computer gratis laten repareren, maar moet wel een deel van de prijs van de nieuwe onderdelen betalen.

Overigens is het een misvatting dat de consument een transactie aangaat met de fabrikant. De consument gaat een transactie aan met de winkelier, en de winkelier met de fabrikant. De winkelier is dus verantwoordelijk voor het door hem geleverde produkt, ookal heeft hij deze niet zelf gefabriceerd.

Dus: JA, de consument heeft recht op reparatie

Sterker nog:
De winkelier is ten aller tijden verplicht om het probleem op te lossen.

Dus de consument heeft altijd recht op reparatie, ook buiten de garantieperiode en ook buiten de economische levensduur.

Ik vind dat de winkelier het gratis moet repareren wanneer het onder garantie is. Anders heeft garantie geen enkele zin. Ik vind daarentegen wel dat wanneer de garantieperiode voorbij is, dat de winkelier dan geen verplichtingen meer heeft, anders dan dat deze verplicht is het produkt te maken. Zo staat het ook in de wet. De klant heeft nog steeds recht op een deugdelijk produkt, voor zover in overeenstemming met de gebruiksperiode, en verwachtte levensduur van het produkt.

Binnen garantie: gratis repareren en vervangen van produkt bij 3 keer retour.
Buiten garantie: betaald repareren en geen andere aansprakelijkheid.

Als ik schade veroorzaak door tegen een auto op te rijden dan moet ik deze vergoeden. Waarom zou een winkelier die schade veroorzaakt door dat hij aantoonbaar niet aan zijn verplichtingen heeft voldaan dat niet hoeven?

Het zijn geen verplichtingen voor de winkelier om na een garantieperiode nog een restwaarde uit te keren omdat de klant geen vertrouwen heeft in het produkt. Bovendien maak je wederom een scheve vergelijking. Als jij schade veroorzaakt doordat het stuur van de auto afbreekt omdat die ondeugdelijk is, ben jij dan degene die de schade moet vergoeden?

Als jij schade veroorzaakt doordat het stuur van de auto afbreekt omdat die ondeugdelijk is, ben jij dan degene die de schade moet vergoeden?

Dus als na 4 jaar de harde schijf kapot gaat, moet dus de winkelier alle schade vergoeden omdat hij een ondeugelijk product geleverd heeft?

Voor alle duidelijkheid:

In de garantieperiode is de verkoper compleet aansprakelijk voor schade die ontstaan is door productiefouten of montagefouten.

Dus na het verlopen van de garantieperiode en in de economische levensduur moet de winkelier ook meebetalen aan de reparatie.


Het is duidelijk dat de consumenten deze periodes veel langer willen hebben en de consumentenorganisaties ook.

Ze willen deze periode oprekken naar 5 jaar en het liefst veel langer (8 jaar).

De reden dat de winkeliers en de fabrikanten hierin niet meegaan, is dat de computermarkt behoorlijk in beweging is en een forse ontwikkeling doormaakt.

Kijk alleen maar naar het gezeur dat alleen op de nieuwste computers Vista goed draait en op de oude niet.

Dus de economische levensduur is wel degelijk afhankelijk van de hardware en de software ontwikkelingen.

Dus als de consument de zin zou krijgen en na 4½ jaar gaat de computer kapot en is total loss, dan zou de winkelier dus mee moeten betalen aan de complete nieuwe computer. Echter wilt men dan niet meer die oude bakbeest, maar het nieuwste hebben. Echter gaat de consument dan zoveel op vooruit dat het niet eerlijk is om de winkelier voor die verbetering op te laten draaien.

Want men wilt dan overstappen op Vista, en dat kan niet met die oude computer.
Dus om veel problemen te voorkomen, blijft de economische levensduur op 3 jaar staan.

De economische levensduur is dus niet alleen afhankelijk van de afschrijving van de computer, maar ook heel sterk afhankelijk van de technische ontwikkelingen.