Radar

ClaimConcept schreef:Er is meer dan een collectief Alles-of-Niets (Vernietiging). En voor geld moest u sowieso toch al individueel gaan procederen.

Robin R. schreef:Waarom toch steeds weer de suggestie ophouden dat er individueel iets te claimen valt bij AEGON, want dat is slechts het geval als bij aanvang van het Sprintplan het inkomen onevenredig laag was. Die zorgplichtschending geldt niet als het gaat om een 70-plusser die de inhoud niet kon begrijpen en uitsluitend op de goede naam van AEGON vertrouwde.

Pardon? Die zorgplichtschending geldt niet voor die 70-plusser? Een 70-plusser met alleen lagere school, zoals zovelen koud benaderd door een tussenpersoon? Sparen voor de kleinkinderen, een 70-plusser die ook met kerst 2001 geen enkele argwaan kreeg over zijn inleg van ƒ 350 per maand: Uw kapitaal wordt opgebouwd via het AEGON GarantieFonds ?

Inderdaad, X "een 70-plusser die de inhoud niet kon begrijpen ". Of Y een Ghanese asielzoekster. Of Z. Of U.

Vanwege het collectieve karakter heeft GESP per definitie uitsluitend de algemene brochure en overeenkomst laten beoordelen. Rechtbank, Hof en Hoge Raad kunnen niet anders dan een algemene maatstaf over reclame hanteren:

4.3.5 Als algemene maatstaf geldt de vermoedelijke verwachting van een gemiddeld geïnformeerde, omzichtige en oplettende gewone consument tot wie de brochure zich richt of die zij bereikt.

Maar nu het individuele verhaal erom heen:

4.3.5 (..) van een omzichtige en oplettende consument mag worden verwacht dat hij zich vooraf redelijke inspanningen getroost om de betekenis van de overeenkomst en de daaruit voortvloeiende verplichtingen en risico's te doorgronden

4.3.7 Het oordeel over de vraag of de desbetreffende mededelingen omtrent de "Sprintplan"-overeenkomst voor de gemiddeld geïnformeerde, omzichtige en oplettende gewone consument al dan niet misleidend zijn, is voorbehouden aan de rechter die over de feiten oordeelt en kan in cassatie niet op juistheid worden onderzocht.

4.6.2 Op Aegon rust als professionele dienstverlener op het terrein van beleggingen in effecten en aanverwante financiële diensten jegens de personen met wie zij een "Sprintplan"-overeenkomst zal aangaan een bijzondere zorgplicht die ertoe strekt particuliere wederpartijen te beschermen tegen de gevaren van eigen lichtvaardigheid of gebrek aan inzicht.
De reikwijdte van deze bijzondere zorgplicht is afhankelijk van de omstandigheden van het geval , waaronder de mate van deskundigheid en relevante ervaringen van de betrokken wederpartij

"De omstandigheden van het geval ": eind 2009 door Hof Amsterdam versimpeld tot uitsluitend (laag) inkomen, maar in 2014 door Hof Den Bosch weer hersteld naar ruimere normen:

4.16.26 (..)Bij het bepalen van de omvang van de aan de tekortkoming toe te rekenen gevolgen dient dan uitgangspunt te zijn dat [geïntimeerde] mocht afgaan op het advies van Spaar Select en [geïntimeerde] aldus minder bedacht hoefde te zijn en zich minder snel eigener beweging behoefde te verdiepen in niet (uitdrukkelijk) vermelde risico’s dan in het geval de effectenlease-overeenkomsten niet naar aanleiding van een advies zouden zijn totstandgekomen.

Niets nieuws onder zon, de Hoge Raad bekrachtigde in 2009 gewoon de uitspraak uit 2004 ECLI:NL:RBUTR:2004:AR7916

4.36 Voor de vaststelling welk schade voor vergoeding in aanmerking komt, kan bij de beoordeling van de omstandigheden in het individuele geval ook een eventueel ingeschakelde tussenpersoon een rol spelen.

Robin R. schreef:ClaimConcept, de zaak X "een 70-plusser die de inhoud niet kon begrijpen" is uiteindelijk ontvankelijk verklaard maar GEEN SCHADEVERGOEDING omdat er geen restschuld was.

ClaimConcept schreef:

Robin R. schreef:ClaimConcept, de zaak X "een 70-plusser die de inhoud niet kon begrijpen" is uiteindelijk ontvankelijk verklaard maar GEEN SCHADEVERGOEDING omdat er geen restschuld was.

Onjuist. X kreeg geen schadevergoeding omdat volgens Kifid geen sprake zou zijn van een onaanvaardbaar zware last.

Robin R. schreef:CC Maar dit is toch juist wat ik aangaf in mijn vorige reactie maar waartegen u met voorbeeld X aankwam. Toch ?

4.16. Nu vaststaat dat geen sprake is van een restschuld en niet gebleken is van een onaanvaardbaar zware last, dient de vordering van Consument te worden afgewezen.

4.6. De Commissie acht zich gehouden dit rechtsoordeel van zijn appelinstantie te volgen. Bij brief van 18 december 2014 heeft de secretaris van de Commissie partijen gewezen op voornoemde uitspraken van de Commissie van Beroep en hen gewezen op het feit dat de Commissie zich aan de uitspraken van de Commissie van Beroep gebonden acht. Daarnaast zijn partijen in de gelegenheid gesteld, indien zij van mening zijn dat zich in deze zaak bijzondere omstandigheden voordoen die tot afwijking van genoemde uitgangspunten nopen, de Commissie zulks gemotiveerd mede te delen.

ClaimConcept schreef: Het resultaat voor de 80-jarige meneer X, na nog langer wachten? Uiteindelijk toch nog ontvankelijk, maar natuurlijk geen schadevergoeding want er is geen restschuld! Hadden we al verteld dat het hier een bejaard echtpaar betrof, met alleen lagere school en na een lang leven in de horeca nagenoeg alleen AOW? Die eind 1999 met zijn Sprintplan ƒ350 per maand voor de kleinkinderen wilde sparen tegen 8,3 % vermeende garantie, een Maandbedrag wat rente bleek te zijn over een als Garantiewaarde vermomde onderliggende lening van ƒ 52.500 met dito koersrisico? Kerst 1999 warm aanbevolen door adviseur Finalim en ook Kerst 2001 ongewis van de risico's voor hun inleg in Sprintplan: "U weet wellicht dat uw kapitaal wordt opgebouwd via het AEGON GarantieFonds."

Voor zover nog van belang, geen sprake van een onaanvaardbaar zware last? Zelfs met de bruto inkomensgegevens van AEGON uit 2000 pakt dat vermaledijde Hofmodel Amsterdam nog desastreus uit:

X - W - A - B - C < Y + 0,1*Y + 0,15 * ( X - Y ) =
1.225 - 208 - 555 - ? - ? < 786 + 78,60 + 0,15 * ( 1.225 - 786 ) = 462 < 930 = - 468

MIN VIERHONDERD-ACHT-EN- ZESTIG EURO: geen onaanvaardbaar zware last?

Uitspraak GC-2015-121: Liegen in Commissie, anders kunnen we het niet noemen! Een Commissie die nog steeds te belazerd is om zelf even een berekening te maken! Onachtzaamheid, onwil, of is het opzet?

peewee schreef:Ik heb de voorbije 12 jaar meerdere mooie ver gezichten gezien. De rechtbank Arnhem heeft zo'n 9 tot 10 jaar geleden een redelijk mooi betoog opgezet waarom de Wet op het Consumentenkrediet wel van toepassing is op de kredietverlening (hoe marginaal die mogelijk feitelijk ook was) die bij effectenlease plaatsvond. Hogere rechters en plv. P-G beredeneerden vervolgens anders, kennelijk omdat het betoog van de Rechtbank Arnhem niet in hun regressieve redeneertrant paste.

Op 11 december 2015 heeft de plv. Procureur Generaal bij de Hoge Raad, mw. mr. C.L. de Vries Lentsch-Kostense, aan de Hoge Raad geadviseerd ons cassatieberoep tegen het vonnis van april 2015 van het Gerechtshof NIET in behandeling te nemen.

3. [x] verwijt het hof schending van art. 6 EVRM “nu het Hof Amsterdam, naar het oordeel van de Vereniging willens en wetens, althans bewust roekeloos, althans door aanmerkelijke schuld onjuiste uitspraken gedaan en/of onjuiste arresten [heeft] gewezen, terwijl bij wel juiste uitspraken, de zaak in het voordeel van VCG/consumenten zou zijn beslecht.”

[x] insinueert dat het hof een faillissement van de bank wilde voorkomen en daarom zijn arresten onvoldoende en onbegrijpelijk heeft gemotiveerd met schending van de regels van stelplicht en bewijslast.

Verder dan het uiten van deze opmerkelijke en ernstige aantijging komt [x] niet. Er worden geen specifieke gedragingen en/of overwegingen van het hof vermeld, waaruit zou blijken dat er ook maar enige grond zou bestaan voor dit verwijt.

juwita schreef:@CC.

Kulverhaal ? Maar waarom dan wel ? Terechte vraag eerder al van pewee.

Isa(a)c le Maire schreef:Ook vandaag weer onduidelijkheid:

http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraa ... S:2016:702

In de zaak van GeSp tegen Aegon Bank, heeft Aegon Bank gesteld dat met het Sprintplan vanuit het Aegon Garantiefonds wordt belegd in:

- opties en obligaties, en
- naast in obligaties ook in obligaties nagebootst door opties, en
- in andere typen effecten om het effect van de obligaties en opties te simuleren.

Volgens de stellingen van Aegon Bank wordt dus belegd in:

1. opties
2. obligaties
3. andere typen effecten.

Kijkt u eens naar de jaarrekeningen van het Aegon Garantiefonds: daarin worden enkel opties (= derivaat) genoemd en verantwoord.

http://www.platformaandelenlease.nl/doc ... 081014.pdf

Hoe kan dat nu toch?

Heeft iemand een verklaring voor die discrepantie tussen het verhaal van Aegon (opties, obligaties en andere typen effecten) en de inhoud van de jaarrekeningen (opties (=derivaat))?

Ps. Hier de in de uitspraak genoemde register accountant prof. dr G.J.M. Braam:

http://www.ru.nl/economics/koppeling/braam/

15 feb 2016, ClaimConcept schreef:

juwita schreef:Kulverhaal? Maar waarom dan wel? Terechte vraag eerder al van pewee.

Kulverhaal is mijn vertaling van het oordeel tot aan onze hoogste rechtsinstantie de Hoge Raad der Nederlanden.
Ik heb de lezing van de advocaat bij Hof Amsterdam live meegemaakt: het was tenenkrommend, net als op youtube.

Discussie hierover is verder zinloos, einde oefening. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!

Een element dat in de schadeberekeningen geheel lijkt te ontbreken, is de alternatieve aanwending van de in de lease-overeenkomst geïnvesteerde middelen. Deze hadden bijvoorbeeld rente kunnen opbrengen op een spaarrekening of hadden betaalde rente over andere leningen overbodig kunnen maken. Toekenning van de wettelijke rente over de schadevergoeding, gerekend vanaf de dag dat de relevante bedragen (rente, aflossing) werden betaald, zou hier soelaas kunnen bieden.

Nu, vijftien jaar later, zijn de meeste deskundigen het er wel over eens dat aandelenleaseproducten regelrechte rommel zijn (..)
Alles wat erin zit kun je ook goedkoper en met minder risico bereiken (..)
Dat maakt het een inherent gebrekkig product.

Waarom zou het verhullen van de essentialia niet misleidend zijn? De gedachte moet zijn geweest dat het product, als het helder was omschreven, niet zou worden afgenomen.
Communicatie betreft niet alleen de relatie tekst-ontvanger. Ook de relatie opsteller-tekst is van belang, en zou juridisch een rol moeten spelen. Er zijn (vooral oudere) effectenleasebrochures waarbij het geen twijfel lijdt dat de opsteller van de tekst er alles aan heeft gedaan om de essenties van de overeenkomst te verdoezelen. Waar woorden als “rente” en “lening” eenvoudig gebruikt hadden kunnen worden om die essentie te beschrijven, zijn ze vermeden. Om dan beslissend te achten of de lezer, als hij of zij een gemiddeld begrip had en de nodige moeite nam, wel had kunnen begrijpen dat van beleggen met geleend geld sprake was, gaat mij te ver. Als essentialia worden verhuld, overschrijdt men mijns inziens de grens van aanvaardbare werving. Waarom zou een dergelijke handelwijze niet misleidend zijn? Misleiden is een activiteit! De gedachte van de opsteller van de tekst kan toch alleen zijn geweest dat het product, indien het helder was omschreven, niet of minder zou worden afgenomen? Daarbij is ook nog van belang dat aanbieders van effectenleaseproducten deze met intensieve reclamecampagnes in de markt hebben gezet, en daarbij ook het niet met beleggen vertrouwde publiek hebben weten te bereiken. Zeker niet van iedere afnemer mocht het begrip van de gemiddelde consument worden verwacht en het lezen van contracten is niet iedereen gegeven. Hetzelfde geldt voor het kritisch benaderen van tussenpersonen.

“4.36 Voor de vaststelling welk schade voor vergoeding in aanmerking komt, kan bij de beoordeling van de omstandigheden in het individuele geval ook een eventueel ingeschakelde tussenpersoon een rol spelen”

“4.2.4 Dat klemt te meer omdat Aangeslotene het product voor een breed publiek beschikbaar heeft gesteld en het niet rechtstreeks, doch via tussenpersonen heeft aangeboden. Zodoende heeft Aangeslotene zich voor de kwaliteit van de informatieverstrekking ten dele afhankelijk gemaakt van die tussenpersonen.”

ClaimConcept schreef:Misschien kan nieuwbakken raadsheer bij de Hoge Raad prof. mr. C.E. du Perron (EduP ) soelaas bieden, nu nog waarnemend Ombudsman en Voorzitter Geschillencommissie bij het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening Kifid. Waarom hij? Vanwege de vooruitziende blik van EduP, want diens epistel Effectenlease, the Saga Continues uit maart 2010 bevat een aantal kritische noten

Waarom zou het verhullen van de essentialia niet misleidend zijn? De gedachte moet zijn geweest dat het product, als het helder was omschreven, niet zou worden afgenomen.
Communicatie betreft niet alleen de relatie tekst-ontvanger. Ook de relatie opsteller-tekst is van belang, en zou juridisch een rol moeten spelen. Er zijn (vooral oudere) effectenleasebrochures waarbij het geen twijfel lijdt dat de opsteller van de tekst er alles aan heeft gedaan om de essenties van de overeenkomst te verdoezelen. Waar woorden als “rente” en “lening” eenvoudig gebruikt hadden kunnen worden om die essentie te beschrijven, zijn ze vermeden. Om dan beslissend te achten of de lezer, als hij of zij een gemiddeld begrip had en de nodige moeite nam, wel had kunnen begrijpen dat van beleggen met geleend geld sprake was, gaat mij te ver. Als essentialia worden verhuld, overschrijdt men mijns inziens de grens van aanvaardbare werving. Waarom zou een dergelijke handelwijze niet misleidend zijn? Misleiden is een activiteit! De gedachte van de opsteller van de tekst kan toch alleen zijn geweest dat het product, indien het helder was omschreven, niet of minder zou worden afgenomen? Daarbij is ook nog van belang dat aanbieders van effectenleaseproducten deze met intensieve reclamecampagnes in de markt hebben gezet, en daarbij ook het niet met beleggen vertrouwde publiek hebben weten te bereiken. Zeker niet van iedere afnemer mocht het begrip van de gemiddelde consument worden verwacht en het lezen van contracten is niet iedereen gegeven. Hetzelfde geldt voor het kritisch benaderen van tussenpersonen.

Effectenlease, the Saga Continues - pagina 61

"U weet wellicht dat uw kapitaal wordt opgebouwd via het AEGON GarantieFonds."