Radar

Op het moment weinig nieuws.. Na bericht van de arbeidsjuridische afdeling van Asito heb ik dus mijn vrouw de keuze voorgelegd: Omrollen en opgeven, of de strijd aangaan en NAW en personeelsgegevens doorgeven.

Door de verslechterde (ondertussen bijna niet bestaande) verhouding tussen vriendin/collega en mijn echtgenote, plus het gemekker van de objectlijdster twijfelt ze nog steeds over het al dan niet doorgeven van de gegevens, uit angst voor een nieuwe uitbarsting van mevr. de objectlijdster.

Overigens is dit een non-issue omdat haar contract binnenkort toch afloopt, dus het balletje kan deze week gaan rollen, of over 5 weken, maar het balletje gaat rollen..

Word vervolgt

als uw vrouw er toch niet wil blijven werken zie ik het probleem niet om haar gegevens niet volledig te geven!!!

wat heeft ze dan nog te verliezen?

misschien haar baan maar ja daar zou ik me niet aan storen als ik zelf ergens niet wil blijven werken zou ik tot de bodem toe doorgaan!!!

de verslechterde relatie met vriendin/collega is toch ook niet zo belangrijk meer!
als het toch al verslechterd is tot eigenlijk geen contact zie ik het probleem niet in dit geval!

Ik heb Uw onderwerp geheel doorgelezen maar ik raak ergens het verhaal toch een beetje kwijt.

Uw vrouw heeft problemen met de leidinggevende. Daarbij komt de vriendin van Uw vrouw ook in voor? Zoals ik het begrijp heeft zij aan Uw vrouw onrecht aangedaan?
Later komt U hierop terug en zegt U dat zij geen rol had in het verhaal.

Wat ik mis en wat ik normaal zou doen is toch eens contact leggen met deze vriendin/collega.
Zoals ik zie heeft Uw vrouw nog geen tot weinig contact met haar gehad? Is dit juist.
Het wil er bij mij wel in dat U voor de rechten van Uw vrouw opkomt, maar ik snap totaal niet het verband met die vriendin/collega. Volgens Uw zeggen had zij daar weinig tot niets mee te maken. Ik lees dan toch grotendeels een frustratie naar haar toe.
U heeft met die vriendin/collega gesproken, ik adviseer Uw vrouw contact op te nemen.
Dat U zich mengt in een urenverantwoording (welke bij de leidinggevende van Uw vrouw ligt) dat is Uw keuze. Uw vrouw vraagt U all te way te gaan, dus schijnbaar wilt Uw vrouw die vriendin/collega ergens een hak zetten? Heb ik het correct?
Als zij geen rol had, vind ik het ergens niet juist dat U en Uw vrouw de desbetreffende vriendin/collega er in willen betrekken. Volgens Uw zeggen had zijn geen rol namelijk.

Uw vrouw geeft aan dat ze wilt stoppen?
Om welke reden wilt zij stoppen? Is dit door de uren? Door de vriendin/collega?
Door de leidinggevende?
Wat ik dagelijks mijn clienten adviseer: Treed in contact met Uw leidinggevende. Uw dreigt nu met een rechtbank en heeft U enig idee wat U zich hiermee op de nek haalt?
Uw vrouw haar leidinggevende heeft haar verhaal, Uw vrouw heeft haar verhaal, en mocht U die vriendin/collega oproepen ook zij heeft haar verhaal.
Als er 2 personen hetzelfde antwoorden en 1 heeft een afwijkend antwoord dan gaat U hier niet aan uitkomen.

Volgens Uw vrouw staat zij over 5 weken buiten? Op grond waarvan?
Er zal een geldige reden moeten zijn om iemand zijn ontslag te geven.
Een meningsverschil met leidinggevende is geen reden.
Naar mijn idee speelt er veel meer dan dat U hier schrijft.

U kunt zich altijd wenden tot de FNV Bondgenoten om advies in te winnen.
Wat ik veel hoor door bezorgde mensen: Asito is waardeloos, kan ik niet geheel met een ieder hier eens zijn.
De ene tak presteert beter dan de ander.
Wat ik als bemiddelaar altijd adviseer: Blijf als werknemer contact houden, praat er als volwassen mensen over.
Uw vrouw was emotioneel en haar leidinggevende was emotioneel door hetgeen wat er had plaatsgevonden. (dit concludeer ik uit Uw schrijven)
Dan kan iets hier anders overkomen dan dat het werkelijk had moeten zijn, of dat het had over moeten komen.

Uw vrouw (niet U maar Uw vrouw) zal opheldering moeten vragen aan haar leidinggevende en vriendin/collega.

Ik kan het fout hebben, maar U en Uw vrouw zijn naar mijn mening erg negatief over vriendin/collega.
Wellicht heeft U en Uw vrouw er nog niet aan gedacht, maar hoe moet zij zich voelen?
Hier hoor ik totaal niemand over.
Zoals U en Uw vrouw haar over haar spreken, zie ik geen vriendschap en dan snap ik wel waarom dat vriendin/collega geen contact legt. (wie zou dit wel doen? verplaats U eens in haar dan begrijpt U wat ik wil zeggen)

Als Uw vrouw schoon genoeg heeft van haar baan, dan zal ze het bijltje er bij neer moeten gooien.
Nu gaat zij zien dat haar leidinggevende dit ook doorheeft (dan krijg je toch al snel een onwerkbare situatie.)want die is neem ik aan niet gek.

Ik wens Uw beiden succes met de algehele situatie,

Miranda Bosters

Een tijdje geleden zelf in een conflict situatie gezeten en wil graag reageren naar aanleiding van het hele verhaal en het advies.

Het verhaal is volgens mij redelijk helder. Het blijft altijd wel lastig om de situatie goed in te schatten als lezers.
Dat er niet correct wordt uitbetaald is wel duidelijk. Hoe ver je hierin wilt gaan is aan jullie zelf. Bedenk wel dat de gang naar een eventuele rechtzaak ERG emotioneel is. Hierin moeten jullie je niet vergissen.
De vraag is dan of het jullie dit waard is en of je vrouw dit aankan.
Willen en kunnen jullie dit, doe het dan goed!
Zo niet, dan kun je beter de energie stoppen in het zoeken naar een andere werkgever.

Wat betreft vriendin/collega..... probeer deze er zoveel mogelijk buiten te houden. Jullie vinden dat de uitbetaling niet correct is gegaan, maar respecteer de mening van een ander hierin (ook al heeft die persoon geen gelijk). Leg het probleem daar neer waar het hoort. De vriendin/collega zal waarschijnlijk aan het einde van het verhaal kiezen voor haar baan.

Nog wel de tip om eventueel een onafhankelijke derde in te schakelen (mediation) voor vervolg gesprekken die uw vrouw met de leiding heeft. Door emoties kunnen dingen groter lijken dan ze zijn. Nadruk op lijken, want het kan natuurlijk ook gewoon zo zijn.

Jullie zijn niet bij de vakbond, maar ook geen rechtsbijstandverzekering?

Veel succes met jullie strijd.

Mhhh. De vorige twee berichten komen op mij wat vreemd over. Vooral omdat het de eerste berichten op Trosradar van allebei de posters zijn. Het lijkt wel of vanaf de 'Asito kant' nu het e.e.a. gemobiliseerd wordt.

Het is alleen maar een 'gevoel' van mij. Ik kan het mis hebben hoor.

aan WillemV:

u heeft het inderdaad mis.
de vrouw van Athos zou toch gewoon tot de bodem verder moeten gaan om haar uren te krijgen als het niet klopte?
ik begrijp niet waarom ze angst heeft haar gegevens volledig te geven.
Athos heeft vermeld dat ze er niet wil blijven werken en dat er met vriendin/collega eigenlijk geen tot weinig contact is..

ik zelf zou doorgaan als mijn uren/loon niet klopt!

Ik zal pogen alles te beantwoorden:

Mijn vrouw d'r contract loopt over een week of 5 af, en verlenging is dus niet aan de orde. Ze wil er ook niet verder omdat nu duidelijk is dat 'normaal' haar werk doen met de dag moeilijker word. Op dit moment ontwijkt ze alle betrokken personen om in ieder geval haar werk normaal te kunnen doen.. Is geen gezonde werksfeer. Doorgaan daar is dus allesbehalve wenselijk.

U heeft met die vriendin/collega gesproken, ik adviseer Uw vrouw contact op te nemen.
Dat U zich mengt in een urenverantwoording (welke bij de leidinggevende van Uw vrouw ligt) dat is Uw keuze. Uw vrouw vraagt U all te way te gaan, dus schijnbaar wilt Uw vrouw die vriendin/collega ergens een hak zetten? Heb ik het correct?
Als zij geen rol had, vind ik het ergens niet juist dat U en Uw vrouw de desbetreffende vriendin/collega er in willen betrekken. Volgens Uw zeggen had zijn geen rol namelijk.

De vriendin/collega had in zoverre een rol hierin, dat ze niet of te laat aan de objectleidster heeft doorgegeven dat heel dat uren delen niet duidelijk kreeg aan mijn vrouw. De objectleidster heeft op verzoek van mijn vrouw niet gereageerd. Omdat de objectleidster geen idee had hoe ze de uren moest verantwoorden is op advies van vriendin/collega heel het urenpotje gedeelt. Dus in den beginne, als iemand een ander een hak heeft gezet is het wel begonnen toen er voorgesteld werd de uren in loon te delen. Zo voelt mijn vrouw dat, maar we zijn ook reëel genoeg om te beseffen dat dit niet als zodanig is gedaan. Zoals ik al eerder gezegd heb, als het mijn vrouw vanaf dag 1 duidelijk was dat ze bijna 22 uur als vrijwilligster zou werken om het personeelsprobleem van mevr. de objectleidster op te lossen, had dit probleem zich helemaal niet voorgedaan omdat ze dat niet gedaan zou hebben. Niemand werkt voor niets in 'loon'dienst. De constructie zoals voorgesteld was uren delen in arbeid, er was haar niets duidelijk gemaakt over uren delen in loon. Ook de uren verdelen onder een uitgevallen collega is natuurlijk van de gekke.

De vriendin/collega is op een bepaald moment gevraagd om de hele constructie uit te leggen (dit i.v.m. haar 'promotie' tot voorvrouw). Daar er niets op papier gezet werd bleef het onduidelijk voor mijn vrouw. Dit is door de vriendin/collega persoonlijk opgevat en is het gezeik omtrend de uren tussen haar en mijn vrouw ontstaan. Doordat de objectleidster zich hier willens en wetens niet mee heeft bemoeit terwijl mijn vrouw haar om schriftelijke uitleg gevraagd had, heeft dit verder kunnen escaleren. Dat de vriendin/collega in de overtuiging is dat het wel klopt, en mijn vrouw vind van niet, is dit op een persoonlijk vlak terecht gekomen.

Ze is niet lid van een vakbond, maar de rechtsbijstandverzekering hebben we al op de hoogte gebracht. Deze verwacht ook een aantal te nemen stappen in dit soort zaken, die we momenteel aan het nemen zijn. Hieronder valt bijvoorbeeld de afdeling waar we nu contact mee hebben laten pogen dit minnelijk op te laten lossen.. Laatste stap is een loonvordering, mocht hier ook niet op gereageerd worden komt de rechtsbijstandsverzekering aan de orde wanneer ik dus met een rechtzaak aan kan komen.

Uw vrouw (niet U maar Uw vrouw) zal opheldering moeten vragen aan haar leidinggevende en vriendin/collega.

En dat is meermalen geprobeerd. De objectleidster schoof het af op de vriendin/collega, welke het daarna te persoonlijk oppakte, de objectleidster heeft zich ondanks meerdere verzoeken stil gehouden. Dat ik er uiteindelijk in betrokken raakte is door toedoen van de objectleidster en haar idiote uitspraken. De email die ik stuurde naar het hoofdkantoor is de email van mijn vrouw, alleen wat duidelijker uitgelegd. Deze email is dan ook door de objectleidster (nadat ze het regiokantoor het zwijgen had opgelegd) aan anderen getoond. Dus verzoeken die mijn vrouw gedaan heeft ofwel direct aan de objectleidster, of het hoofdkantoor, zijn niet behandeld en zijn aan derden getoond. Dat geeft nou niet echt motivatie om nog langer te trachten mevr. de objectleidster te betrekken in een normale conversatie.

Ik kan het fout hebben, maar U en Uw vrouw zijn naar mijn mening erg negatief over vriendin/collega.
Wellicht heeft U en Uw vrouw er nog niet aan gedacht, maar hoe moet zij zich voelen?
Hier hoor ik totaal niemand over.
Zoals U en Uw vrouw haar over haar spreken, zie ik geen vriendschap en dan snap ik wel waarom dat vriendin/collega geen contact legt. (wie zou dit wel doen? verplaats U eens in haar dan begrijpt U wat ik wil zeggen)

Omdat heel deze situatie zich op persoonlijk vlak heeft ontwikkeld en niet op 'zakelijk' vlak zoals het zou moeten, is de negatieviteit over en weer op een breaking-point terecht gekomen. Zoals ik eerder heb opgemerkt heb ik een aantal dagen terug een goed gesprek gehad met vriendin/collega. Dat IK dit gesprek heb moeten houden i.p.v. de betrokken dames zegt al genoeg denk ik.. Ook ben ik er persoonlijk bij betrokken geraakt toen er in de zakelijke sfeer privezaken betrokken werden, want opeens zou ik het allemaal gedaan hebben. Dat betekend automatisch dat ik dus ook recht van spreken krijg, ik word er namelijk al in betrokken.. Waarom, dat vraag ik mevr. de objectleidster nog wel eens. Beide dames leggen geen contact met elkaar, en de echtgenoten van beide dames zijn dit ook meer dan zat. Er is in de privesfeer nu teveel gerommel geweest door het rare spelletje van mevr de objectleidster om dit zo maar even aan de kant te schuiven, te vergeten of zelfs te vergeven. Dit is TE persoonlijk opgepakt door beide partijen..

Haar gegevens worden echt wel doorgegeven, maar de uitdrukking "gooi geen oude schoenen weg voor je nieuwe hebt" is wel van toepassing, omdat we de centen goed kunnen gebruiken..

@Chantal-v-Overveld

Ik ben het helemaal met je eens. Ik had het dan ook niet over jouw bericht maar over de 2 berichten daarna.

In allebei die berichten wordt op de emotie van de echtgenote van Athoz ingespeeld. Er klinkt een ondertoon in door van "stop maar met je actie want daar wordt je niet gelukkig van". Er worden pogingen gedaan Athoz buiten spel te zetten. Vreemd.

WillemV schreef:Mhhh. De vorige twee berichten komen op mij wat vreemd over. Vooral omdat het de eerste berichten op Trosradar van allebei de posters zijn. Het lijkt wel of vanaf de 'Asito kant' nu het e.e.a. gemobiliseerd wordt.

Het is alleen maar een 'gevoel' van mij. Ik kan het mis hebben hoor.

Ik kan mij voorstellen dat dit zo lijkt, maar ik kan met klem zeggen dat ik geen banden heb met het bedrijf.

Waar ik op doel is dat ik (helaas) ervaring heb met zo'n vervelende situatie en ik persoonlijk kan zeggen dat het voor Athoz, zijn vrouw en de relatie heel zwaar gaat worden als je de strijd aangaat. Maar als je het doet, het ook goed moet doen.

Mijn situatie heeft nl. bijna een jaar geduurd. In die periode 'gewoon' doorgewerkt, maar ondertussen iedereen genegeerd en van de andere partij continu boze blikken gehad. Voor mevrouw gaat dit het zwaarste deel worden. Wel hier het voordeel dat dit nog maar 5 weken duurt.

Ook mijn man werd persoonlijk aangevallen! Er werd gezegd dat het allemaal van zijn kant kwam en dat hij de brieven schreef. Vandaar dat ik reageer omdat de situatie erg herkenbaar is.

Ook bij mij was het steeds mijn woord tegen de collega's. Deze kende ik al 15 jaar en we dachten 'vriendinnen' te zijn. Vandaar mijn reactie dat de collega uiteindelijk toch voor haar werk gaat kiezen. Geld is nu eenmaal belangrijk.

Vandaar ook mijn vraag over de rechtsbijstand, want die heb ik gebruikt en dat was uiteindelijk mijn overwinning. Ik ben de strijd dus wel degelijk aangegaan, maar weet daarom ook maar al te goed wat de consequenties kunnen zijn.

WillemV schreef:In allebei die berichten wordt op de emotie van de echtgenote van Athoz ingespeeld. Er klinkt een ondertoon in door van "stop maar met je actie want daar wordt je niet gelukkig van". Er worden pogingen gedaan Athoz buiten spel te zetten. Vreemd.

Dat is precies de reden waarom ze twijfelde. Ze voelt het ook zo en heeft angst voor de gevolgen als mevr. de objectleidster erachter komt dat ze het er niet bij laat zitten.

En mij zetten ze niet zomaar buiten spel, daar zal een hoop voor nodig zijn Ik doe namelijk alles voor mijn vrouw als ze mij dat vraagt, en in dit geval wil ze gerechtigheid. Er is niemand (en al helemaal niet van Asito) die mij van de gedachte afhoud gerechtigheid voor mijn vrouw te krijgen

grtz

@ WillemV

ow haha ok ik dacht dat je mijn bericht bedoelde
verkeerd begrepen sorry

Miranda Bosters leest niet goed, want ze vraagt meerdere malen erg naar de bekende weg, als ik zo brutaal mag zijn om dit te concluderen.

En verder denk ik ook; zonder strijd geen overwinning. Al hoeft dit natuurlijk niet ten koste van alles te gaan. Want het lijkt me verrekte moeilijk wanneer je geen weerklank vind bij je collega's. Het lijkt er wel op dat dit systeem van uren declareren en uitbetalen al zolang bestaat bij deze ploeg schoonmakers, dat men gewoon niet beter weet en denkt dat het eerlijk zo is. Misschien is deze rare constructie van uren uitbetalen wel geheel binnen alle afdelingen van A.... verankerd. Heel veel werknemers nemen niet de moeite om de cao te raadplegen en deze is ook vaak niet erg duidelijk en toegankelijk geschreven in nogal ambtelijke taal.
Vaak helpt het je wanneer je naaste collega's zich bewust zijn van hun rechten en dat het ze voordeel in de portemonnee oplevert.

Hoe hebben wij ( mijn collega's en ik) zoiets dergelijks opgelost?
Wij hadden ooit een akkefietje over kledingvergoeding waar we volgens cao recht op hadden, maar waarbij werkgever probeerde onderuit te komen.
- Cao goed nalezen.
- Zorgen dat ons probleem als agendapunt bij de ondernemingsraad kwam. Eerst voor hun onderling overleg, en later op die van de overlegvergadering met de bestuurder.
- Agenda + uitleg ophangen in personeelskamer (indien aanwezig) of in postvakjes deponeren, op intranet plaatsen (indien aanwezig). Zorg er in ieder geval voor dat alle collega's waarop het betrekking heeft op de hoogte raken en dat je op die manier alle neusjes dezelfde kant op krijgt.
Wanneer iets op de agenda bij een OR -vergadering komt, moet daar door de bestuurder op gereageerd worden en dwing je op die manier een besluitvorming af. Een punt wat duidelijk in de cao omschreven staat, kan men niet negeren en enkel bevestigen en beloven zich er aan te houden.
- De kracht van een personeelslid zit erin om zijn/haar collega's bewust van iets te maken en zo medestanders te vinden. Denk dat een rechter het ook zal waarderen wanneer je eerst deze weg hebt gevolgd. Zo laat je zien dat je er alles aan hebt gedaan.
- Notulen zichtbaar neerleggen voor personeelsleden zodat ze op de hoogte blijven.

Bij ons heeft het gewerkt.
Wie weet dat een ander er nog zijn voordeel mee kan doen....

Vandaag heeft mijn vrouw weer een gesprek gehad met mevr. de objectleidster. Volgens mijn vrouw is dit gesprek wonderbaarlijk genoeg redelijk tot goed verlopen.

Ook is ze eindelijk op de hoogte van het bestaan van deze topic, en vroeg mijn vrouw of het waar was dat ze ermee wou stoppen. Mijn vrouw heeft hierop maar geantwoord dat het aan het werk lag, gemekker over de manier van handelen is niet (meer) aan de orde. Ze moest wel even snappen dat ze nu minder werk zou krijgen (surprise surprise)..

Gisteravond laat kwam haar loon van februari binnen, en volgens schatting is er niets gecorrigeerd, eerder denken we dat ze ook nu weer uren mist. Er is geen enkele correctie uitgevoerd denken we, maar das nog even afwachten totdat we de loonstrook binnen hebben.

Ook hebben we contact gehad met een kennis van ons op een vestigingskantoor ergens anders in het land, en die zei het volgende:

"Deze manier van werken komt mij totaal absurd voor, en is er dan ook geen die Asito voorschrijft of ondersteund. Met de huidige onrust kan Asito dit soort reclame niet gebruiken en zit er dan ook allesbehalve op te wachten. Vraag een gesprek aan met de objectleiding (na uitleg kwam ook zij tot de conclusie dat dat geen optie meer is, en bevond de manier van handelen uiterst onbekwaam en in tegenstrijd tot hoe een leidinggevende zich zou moeten gedragen), de vestigingsmanager en ga inderdaad verder met de arbeidsjuridische afdeling."

In tegenstelling tot de regio waar mijn vrouw werkzaam is hanteerd dus bijvoorbeeld de regio waar ik contact mee heb gehad wel degelijk een correctieregeling. Haar laatste opmerking was: "Als de objectleiding weigert, stelt de vestigingsmanager een onderzoek in. Als ook maar even blijkt dat de uren niet kloppen word er meteen een correctie uitgevoerd."

Al met al heb ik dus weer meer om mee te slaan want ook deze kennis wil haar informatie en kennis omtrend de normale gang van zaken met ons delen, en deze week gaat heel de handel aan de rol.

*edit* Juist.. De loonstrook is binnen, en voorzover ik heb kunnen zien is er geen (positieve) correctie van januari uitgevoerd. De uren komt ze nog steeds tekort. Sterker nog, er is een negatieve correctie uitgevoerd van..... jawel, 1 cent.. Niemand die weet waarom lol. Wat een zooitje..

Als ik daar werknemer was zou ik met urenbriefjes willen werken die ook door een objectleidster of voorvrouw afgetekend worden. Zo kun je altijd aantonen hoeveel je gewerkt hebt. Want nu was er toch alleen die portier die enigzins wat bijhield?
Of ik heb ergens overheen gelezen....

Ja op 1 van die pandjes word een log bijgehouden van die loper of iets dergelijks die ze krijgen, maar dat schijnt dus op de pandjes waar mijn vrouw werkzaam is helemaal niet te gebeuren.. Maar 1 pand, en de rest niet, dus er is geen gesloten registratie..

Nu is het wel zo dat we nu per mail alles bevestigd willen, en ook alles van week 3, 4 enzovoorts op mail hebben. Hieruit blijkt wel degelijk dat mevr. de objectleidster weet van de uren maar ze bewust niet uitbetaald. Gelukkig dat we alle communicatie nog hebben, das al redelijk duidelijk

Afgelopen donderdag 4 maart heeft mijn vrouw een email naar de objectleidster gedaan, met daarin tekst en uitleg, haar onvrede over het hele verloop van deze blamage, en het verzoek om gedetailleerde urenstaten van januari.

Er word niet op gereageerd door de objectleidster. Willens en wetens stuurt ze niets zwart op wit en reageerd ze nergens meer op. Vandaag is dus de mail naar de arbeidsjuridische afdeling weggegaan.

Ook zijn we nu lid van de bond geworden, en deze hebben op mijn vraag of ze dit conflict op zouden willen pakken expliciet vermeld dat in het licht van de huidige misstanden in de schoonmaak sector, ze dit graag op willen pakken, zelfs al was het al een lopende zaak voor onze lidmaatschap. Dit hebben we op papier.

Maar weer afwachten met wat voor onzin de objectleidster nu weer aankomt..

in het licht van de huidige misstanden in de schoonmaak sector

Ik denk dat het niet voor niets is dat er in Amsterdam op het CS éven niet meer schoongemaakt wordt...

Hi Athoz,

Verstandig dat jullie lid van de bond zijn geworden. Da sta je er niet meer zo kwetsbaar en alleen voor.

wat er ook niet klopt is dat objectleidster eist dat ik mijn operatie uitstel tot september! als ik me eerder laat opereren vlieg ik eruit! niet door haar zegt ze maar door degene die boven haar staat!

rare bedoeling maar goed!!!

dit bericht zal ook vast wel bij haar terecht komen maar ja ik laat mijn niks eisen als het om mijn gezondheid gaat!

WennekuH schreef:wat er ook niet klopt is dat objectleidster eist dat ik mijn operatie uitstel tot september! als ik me eerder laat opereren vlieg ik eruit! niet door haar zegt ze maar door degene die boven haar staat!

rare bedoeling maar goed!!!

dit bericht zal ook vast wel bij haar terecht komen maar ja ik laat mijn niks eisen als het om mijn gezondheid gaat!

Ik hoor het dus net van A.. Dat is gewoon te bizar voor woorden. Als jij doorverwezen word voor een operatie mogen ze jou dat niet onthouden. Ik zal je een PM sturen met daarin een emailadres waar je dit verhaal naar toe moet sturen, vraag dan of dit de normale gang van zaken zijn..