Re: waarom is het stil rondom Wouter Bos
Geplaatst: 13 mar 2011 09:09
Door: Jan-Hein Strop
Gepubliceerd: woensdag 9 maart 2011 23:12
Update: donderdag 10 maart 2011 09:52
http://www.depers.nl/economie/550830/Ve ... Kamer.html
Verzekeraars claimden woensdag in de Kamer altijd helder te zijn geweest over de woekerpoliscompensatie. Niet waar, er is bewust een rookgordijn opgetrokken.
Uw woekerpolis is een tijdbom
De Tweede Kamer is eindelijk wakker. Er is begrip ontstaan over woekerpolissen en het tekortschieten van de compensatie voor gedupeerden, zo bleek uit de hoorzitting met alle hoofdrolspelers gisteren.
Kamerleden lieten duidelijk hun ergernis zien, nu zij na jaren van onbegrip snappen dat met het afgesproken kostenmaximum (2,5 tot 3,5 procent) voor beleggingsverzekeringen, het woekeren gewoon voortduurt. 2,5 procent klinkt heel laag, maar als je eenmaal een flink vermogen hebt opgebouwd, dan is jaarlijks 2,5 procent van bijvoorbeeld een ton heel veel geld.
Rookgordijn
Dat er zo lang een misverstand over is geweest, komt door een zorgvuldig opgetrokken rookgordijn over de werkelijke aard van de kostennorm. Dat begon met de mistige uitspraken van Jan Wolter Wabeke, de voormalige financiële ombudsman, die in overleg met verzekeraars met de kostennorm (‘Wabeke-norm’) op de proppen kwam, die de basis vormt voor de compensatieregelingen. Daarna is het misverstand gevoed door de misleidende communicatie van verzekeraars zelf.
Ronald Plasterk (PvdA) vroeg aan Ronald Latenstein, voorzitter van het Verbond van Verzekeraars, waarom er niet gewaarschuwd is voor het misverstand. Hij antwoordde: ‘De communicatie over het percentage is altijd duidelijk geweest.’
Deze bewering is aantoonbaar onjuist. Vorig jaar februari schreef deze krant al dat de aanbeveling van Wabeke verschilde van het persbericht dat hij erover verspreidde in maart 2008 ( http://www.depers.nl/economie/440378/ee ... arden.html ). In de aanbeveling stond dat verzekeraars voor de kosten een percentage van het opgebouwde vermogen per jaar mogen inhouden. Maar in het persbericht ging het opeens over een percentage van het ‘bruto fondsrendement’, zonder te spreken over een jaarlijkse inhouding – iets compleet anders! In een beschamend interview met Tros Radar ging Wabeke opnieuw de fout in.
Onafhankelijk
Delta Lloyd koos er bewust voor de verwarring in stand te houden. In een brochure over de compensatieregeling voor klanten lezen we dat het totaal aan kosten niet meer mag ?zijn dan het ‘afgesproken maximumpercentage dat op het rendement van de gekozen fondsen in mindering wordt gebracht’. Let op: Delta Lloyd suggereerde net als Wabeke dat het gaat om een percentage van het rendement.
Ook andere verzekeraars meldden niet dat het gaat om een jaarlijkse ?inhouding over fondswaarde. Zo bleef onduidelijk dat ook 2,5 procent aan het eind van de looptijd van de polis tot hele hoge kosten leidt: dan ?is er immers veel waarde opgebouwd.
Hoe nu verder? Er lijkt een Kamermeerderheid te zijn om een financiële ombudsman te benoemen die werkelijk onafhankelijk is. Die zou opnieuw onderzoek kunnen doen en helder zeggen waar het op staat. Verzekeraars zien er – verbazingwekkend – niets in.
Gepubliceerd: woensdag 9 maart 2011 23:12
Update: donderdag 10 maart 2011 09:52
http://www.depers.nl/economie/550830/Ve ... Kamer.html
Verzekeraars claimden woensdag in de Kamer altijd helder te zijn geweest over de woekerpoliscompensatie. Niet waar, er is bewust een rookgordijn opgetrokken.
Uw woekerpolis is een tijdbom
De Tweede Kamer is eindelijk wakker. Er is begrip ontstaan over woekerpolissen en het tekortschieten van de compensatie voor gedupeerden, zo bleek uit de hoorzitting met alle hoofdrolspelers gisteren.
Kamerleden lieten duidelijk hun ergernis zien, nu zij na jaren van onbegrip snappen dat met het afgesproken kostenmaximum (2,5 tot 3,5 procent) voor beleggingsverzekeringen, het woekeren gewoon voortduurt. 2,5 procent klinkt heel laag, maar als je eenmaal een flink vermogen hebt opgebouwd, dan is jaarlijks 2,5 procent van bijvoorbeeld een ton heel veel geld.
Rookgordijn
Dat er zo lang een misverstand over is geweest, komt door een zorgvuldig opgetrokken rookgordijn over de werkelijke aard van de kostennorm. Dat begon met de mistige uitspraken van Jan Wolter Wabeke, de voormalige financiële ombudsman, die in overleg met verzekeraars met de kostennorm (‘Wabeke-norm’) op de proppen kwam, die de basis vormt voor de compensatieregelingen. Daarna is het misverstand gevoed door de misleidende communicatie van verzekeraars zelf.
Ronald Plasterk (PvdA) vroeg aan Ronald Latenstein, voorzitter van het Verbond van Verzekeraars, waarom er niet gewaarschuwd is voor het misverstand. Hij antwoordde: ‘De communicatie over het percentage is altijd duidelijk geweest.’
Deze bewering is aantoonbaar onjuist. Vorig jaar februari schreef deze krant al dat de aanbeveling van Wabeke verschilde van het persbericht dat hij erover verspreidde in maart 2008 ( http://www.depers.nl/economie/440378/ee ... arden.html ). In de aanbeveling stond dat verzekeraars voor de kosten een percentage van het opgebouwde vermogen per jaar mogen inhouden. Maar in het persbericht ging het opeens over een percentage van het ‘bruto fondsrendement’, zonder te spreken over een jaarlijkse inhouding – iets compleet anders! In een beschamend interview met Tros Radar ging Wabeke opnieuw de fout in.
Onafhankelijk
Delta Lloyd koos er bewust voor de verwarring in stand te houden. In een brochure over de compensatieregeling voor klanten lezen we dat het totaal aan kosten niet meer mag ?zijn dan het ‘afgesproken maximumpercentage dat op het rendement van de gekozen fondsen in mindering wordt gebracht’. Let op: Delta Lloyd suggereerde net als Wabeke dat het gaat om een percentage van het rendement.
Ook andere verzekeraars meldden niet dat het gaat om een jaarlijkse ?inhouding over fondswaarde. Zo bleef onduidelijk dat ook 2,5 procent aan het eind van de looptijd van de polis tot hele hoge kosten leidt: dan ?is er immers veel waarde opgebouwd.
Hoe nu verder? Er lijkt een Kamermeerderheid te zijn om een financiële ombudsman te benoemen die werkelijk onafhankelijk is. Die zou opnieuw onderzoek kunnen doen en helder zeggen waar het op staat. Verzekeraars zien er – verbazingwekkend – niets in.