Bruidsjurk zonder overeenkomst
Geplaatst: 03 feb 2012 11:55
Heel drama weet niet waar ik moet beginnen.
Ik had dus een trouwjurk. Maar veel klopte er al niet aan. In het begin deden ze poeslief. Ik wilde graag afvallen en naar hun idee had ik daar nog alle tijd voor en ging het wel lukken (Ik was net 3,5 mnd geleden bevallen). Er werd beloof dat alles naar wens zou gebeuren. Na aanbetaling werd verteld dat ze vlak voor mijn trouwdatum op vakantie gingen en ik de jurk dus eerder moest afhalen. Nouja dat is nog niet zo'n ramp. Maar..
Na de 1e keer opmeten ging het mis, kreeg te kleine schoenen aan wat ik drie keer moest zeggen kreeg toen nog geen grotere. Een niet passend torselet wat ze wel opschreef en wel 'even zou afspelden, kon zo ook op de huwelijksdag'. Ik ging niks meer afvallen volgens haar want wat ze op had gemeten was bot en daar ging niets meer af. Bovendien viel je de eerste 4 mnd na je bevalling volgens haar t meest af dus ging het nu niet meer gebeuren in haar ogen. Ze wilde de jurk in december 2011 gaan vermaken, uitleggen. (ik trouw in juli 2012). Ik maakte direct al bezwaar tegen het vermaken, was mij te vroeg en ik vond maart op tijd en dan sloot ik al een compromis. Daar deed ze niet echt een toezegging op maar mompelde heel erg. Ik dacht ach ja t zal. Ze had een stuk stof om tussen de jurk te zetten, maar liet het me niet zien.
Eind december moest ik terugkomen voor de eerste pas.
Na een paar dagen belde ik dat ik twijfelde over de jurk (had bij het meten de jurk al 2 mnd niet gezien en toen inmiddels bijna 3 mnd). Ik wilde hem graag nog eens passen en even een foto maken. toen kreeg ik krengerig naar mn hoofd geslingerd dat we niet bleven passen. Dus ik had echt zoiets van sorry? Naja weinig gezegd en gaf aan dat ik wel het liefst op een dinsdag of donderdag langs kon komen. Nou bij elke dag die ik voorstelde kon allemaal niet. Ze had het druk met december klanten die voor een gala of feestjurk kwamen. Ze was niet aanwezig, was laat op de zaak die dag elke dag had een andere smoes. Dan ging ze de doorpas wel vroeger zetten want we bleven immers niet passen.. Dat wilde ik niet want daar ging het me niet om, wilde gewoon even mijn jurk voelen, aanraken etc. om die twijfel (die volgens mij erg bekend is bij bruidjes) weg te nemen. Zij deden erg raar over de twijfel alsof ik dom was en dat nooit voorkwam. Ze hadden het erg druk in december dus geen tijd voor mij werd er gezegd. Ze moesten gala en feestjurken aanpassen en aanmeten en dat was al druk zat. Puntje bij paaltje dus geen afspraak want ze kon maar niet. Ik wist even niet meer wat ik ermee moest. Had immers twijfel en die had zij nu nog groter gemaakt door zo te doen aan de telefoon en te zuchten en te mopperen en zeuren tegen mij. Tegen de kerst begon het te knagen (vlak voor de doorpas) en belde ik om het e.e.a door te spreken. Gelijk begon ze fel er tegenin, ik stelde me aan, gaf zelf niet genoeg opties voor de jurk te passen (had 5 dinsdagen+donderdagen genoemd maargoed) en wat ik zei was allemaal niet aan de hand ik had het verkeerd opgevat en maakte haar verwijten en liep te zeuren. Dus ik heb uiteindelijk huilend opgehangen, gaf al aan dat ik het niet meer zag zitten met de jurk en me er gewoon niet goed bij voelde. Het verhaal is helaas ook bij mijn verloofde gekomen, droeg immers een enorme last en dat merkte hij. Uiteindelijk zijn we die middag nog persoonlijk gaan praten daar. en dat liep alleen maar uit de hand. Toen we binnen kwamen keek ze al boos dat ik mijn verloofde had meegenomen. Ze zei wel 8 keer wil je hem niet even zien de jurk of even aan? alsof mijn liefde voor de jurk alles zou doen vergeten.. Toen ik aangaf te willen praten en eerst oplossingen wou omdat het niet lekker liep. werd er gelijk gegild : WE GEVEN GEEN GELD TERUG! Naja geprobeerd alles te bespreken maar waar het op neer kwam: Ik zocht een oplossing en zij wilde mij dwingen de jurk te passen, te kopen, nu te betalen en ik had alles verkeerd begrepen en stelde me aan. Andere bruiden vonden het fijn als de jurk 8 mnd van tevoren perfect op maat werd gemaakt, accessoires werden altijd 3 weken van tevoren pas bij gematcht dus ik moest niet anders wensen. Ze wilde niet korter op de datum vermaken maar ik MOEST hem wel kopen. Toen liep ze gewoon weg en zei ik ben hier klaar mee. Wij zijn boos blijven zitten we hadden zoiets van ja aanbetaling terug als je zo gaat doen. Daar komt nog bij dat er dus GEEN overeenkomst was!! Ik heb niks getekend, nooit, geen totaalbedrag op papier, had het idee dat ze allerlei accessoires erbij had gezet (ze zei elke keer als ik was geweest, oke dat schrijf ik erbij dan. Terwijl ik zei dat ik er nog niet over uit was). Ik wist gewoon niet meer wat er wel in rekening werd gebracht en wat niet. Maar ik had al wel een deel betaald! Uiteindelijk heb ik dus aangegeven hier niet akkoord mee te gaan en dat ze me geen bruid lieten voelen in hun zaak. Ik zag het daar niet meer zitten met haar niet en die hele jurk niet meer. Ze kwam er ook pas achteraf mee dat hij flink uitgelegd moest worden terwijl vooraf werd gezegd dat ik er goede kans op had om erin te gaan passen maar dat nam ze terug toen ik na 2 mnd nog niet 'goed genoeg' was afgevallen. Ik had lichamelijke klachten en gaf borstvoeding dus dat was niet realistisch wat zij zag. Die jurk bleek veel te klein en moest FLINK uitgelegd worden..
Afijn ik zei ik wil de jurk dan annuleren en ermee stoppen en zei tegen vriendlief van dat geld daar gaan we wel achteraan. Nou toen begonnen ze te gillen. Ik had de mooiste jurk van de winkel en ik moest niet denken dat ik mn geld terug kreeg. Hij kon geannuleerd worden maar ik moest niet rekenen op geld terug. Maar in korte tijd werd ze zo giftig dat hij niet geannuleerd werd en wij zijn de winkel maar uitgelopen omdat ik zo overstuur was gemaakt inmiddels. Er werd geroepen dat we een deurwaarder achter ons aan zouden krijgen om het resterende bedrag te innen want we bleven in gebreke..
Ik heb het laten varen en gewoon proberen te genieten van de feestdagen. Maar ja het bleef knagen en eind januari trok ik de stoute schoenen aan en besloot een brief te sturen en te kijken of we de aanbetaling toch terug konden krijgen. (het is trouwens ook niet ons geld, maar de jurk word betaald!!).. Krijg ik vandaag een aangetekende brief met een hoop gezeik. Niks klopt en het slaat nergens op hoor. Staat kort in dat hij niet geannuleerd kan worden puur omdat de reden hun niet aanstaat. Daarnaast klopt de datum van mijn datering v.d. brief niet en dat is curieus bla bla (Ja vanwege ernstige familieomstandigheden heb ik er niet bij stil gestaan de brief even opnieuw te printen, dus daar heeft ze wel gelijk in. Maar om dan gelijk zo te reageren!).
Maar ik ben nu dus weer flink emotioneel en heb een klap gehad van deze brief weer. Waarom ik!! Waarom moet het zo? Ik wil verdorie een pracht dag en prachtige voorbereidingen.. Elke keer dat iemand vraagt heb je al een jurk schiet ik gewoon vol. Waar heb ik deze ellende aan verdient??
De vraag is wat nu? Ik weet dat als er een overeenkomst getekend is dat er voorwaarden zijn en regelgeving om een jurk wel of niet te kunnen annuleren. Maar het vervelende is dat ik dit nog NOOIT onder ogen heb gezien. Ik weet van niks, heb alleen twee bonnetjes van hun zaak. De ene met een afspraak erop voor doormeten en de andere met de aanbetaling die mijn schoonmoeder is gaan doen. Niks geen totaalbedrag, voorwaarden, regels, afspraken of overeenkomst. Ik heb nergens getekend en ben me dus ook niet bewust van de rechten en plichten van zowel hun als mij.
Jullie zullen wel begrijpen dat ik er mijn buik van vol heb en haast niet meer wil trouwen in die jurk, die te klein is. Laat staan dat ik hem door HUN op maat wil laten maken. Het liefst laat ik de jurk voor wat het is en stikken ze maar in mijn aanbetaling. Maar het gaat hier wel om €500,- dat ze zo in hun zak steken. Terwijl er geen jurk is besteld, niks is aangepast. Er zijn twee passessies geweest (die ze met elke bruid die niks bij hun koopt ook kunnen hebben) en een meting. En ze heeft een stukje stof gezocht (zeggen ze) om tussen de jurk te zetten.
Wat zijn jullie tips en adviezen? Ik vraag er niet om om afgebrand te worden dus graag hiervoor je begrip. Zit al genoeg in zak en as aangezien de bruiloft nadert, ik geen jurk heb maar wel ellende!
Heb nu een afspraak staan ergens om een jurk op maat te laten maken en te ontwerpen (noodgedwongen vele malen goedkoper). En dat is eigenlijk hoe ik het wil.
Ik had dus een trouwjurk. Maar veel klopte er al niet aan. In het begin deden ze poeslief. Ik wilde graag afvallen en naar hun idee had ik daar nog alle tijd voor en ging het wel lukken (Ik was net 3,5 mnd geleden bevallen). Er werd beloof dat alles naar wens zou gebeuren. Na aanbetaling werd verteld dat ze vlak voor mijn trouwdatum op vakantie gingen en ik de jurk dus eerder moest afhalen. Nouja dat is nog niet zo'n ramp. Maar..
Na de 1e keer opmeten ging het mis, kreeg te kleine schoenen aan wat ik drie keer moest zeggen kreeg toen nog geen grotere. Een niet passend torselet wat ze wel opschreef en wel 'even zou afspelden, kon zo ook op de huwelijksdag'. Ik ging niks meer afvallen volgens haar want wat ze op had gemeten was bot en daar ging niets meer af. Bovendien viel je de eerste 4 mnd na je bevalling volgens haar t meest af dus ging het nu niet meer gebeuren in haar ogen. Ze wilde de jurk in december 2011 gaan vermaken, uitleggen. (ik trouw in juli 2012). Ik maakte direct al bezwaar tegen het vermaken, was mij te vroeg en ik vond maart op tijd en dan sloot ik al een compromis. Daar deed ze niet echt een toezegging op maar mompelde heel erg. Ik dacht ach ja t zal. Ze had een stuk stof om tussen de jurk te zetten, maar liet het me niet zien.
Eind december moest ik terugkomen voor de eerste pas.
Na een paar dagen belde ik dat ik twijfelde over de jurk (had bij het meten de jurk al 2 mnd niet gezien en toen inmiddels bijna 3 mnd). Ik wilde hem graag nog eens passen en even een foto maken. toen kreeg ik krengerig naar mn hoofd geslingerd dat we niet bleven passen. Dus ik had echt zoiets van sorry? Naja weinig gezegd en gaf aan dat ik wel het liefst op een dinsdag of donderdag langs kon komen. Nou bij elke dag die ik voorstelde kon allemaal niet. Ze had het druk met december klanten die voor een gala of feestjurk kwamen. Ze was niet aanwezig, was laat op de zaak die dag elke dag had een andere smoes. Dan ging ze de doorpas wel vroeger zetten want we bleven immers niet passen.. Dat wilde ik niet want daar ging het me niet om, wilde gewoon even mijn jurk voelen, aanraken etc. om die twijfel (die volgens mij erg bekend is bij bruidjes) weg te nemen. Zij deden erg raar over de twijfel alsof ik dom was en dat nooit voorkwam. Ze hadden het erg druk in december dus geen tijd voor mij werd er gezegd. Ze moesten gala en feestjurken aanpassen en aanmeten en dat was al druk zat. Puntje bij paaltje dus geen afspraak want ze kon maar niet. Ik wist even niet meer wat ik ermee moest. Had immers twijfel en die had zij nu nog groter gemaakt door zo te doen aan de telefoon en te zuchten en te mopperen en zeuren tegen mij. Tegen de kerst begon het te knagen (vlak voor de doorpas) en belde ik om het e.e.a door te spreken. Gelijk begon ze fel er tegenin, ik stelde me aan, gaf zelf niet genoeg opties voor de jurk te passen (had 5 dinsdagen+donderdagen genoemd maargoed) en wat ik zei was allemaal niet aan de hand ik had het verkeerd opgevat en maakte haar verwijten en liep te zeuren. Dus ik heb uiteindelijk huilend opgehangen, gaf al aan dat ik het niet meer zag zitten met de jurk en me er gewoon niet goed bij voelde. Het verhaal is helaas ook bij mijn verloofde gekomen, droeg immers een enorme last en dat merkte hij. Uiteindelijk zijn we die middag nog persoonlijk gaan praten daar. en dat liep alleen maar uit de hand. Toen we binnen kwamen keek ze al boos dat ik mijn verloofde had meegenomen. Ze zei wel 8 keer wil je hem niet even zien de jurk of even aan? alsof mijn liefde voor de jurk alles zou doen vergeten.. Toen ik aangaf te willen praten en eerst oplossingen wou omdat het niet lekker liep. werd er gelijk gegild : WE GEVEN GEEN GELD TERUG! Naja geprobeerd alles te bespreken maar waar het op neer kwam: Ik zocht een oplossing en zij wilde mij dwingen de jurk te passen, te kopen, nu te betalen en ik had alles verkeerd begrepen en stelde me aan. Andere bruiden vonden het fijn als de jurk 8 mnd van tevoren perfect op maat werd gemaakt, accessoires werden altijd 3 weken van tevoren pas bij gematcht dus ik moest niet anders wensen. Ze wilde niet korter op de datum vermaken maar ik MOEST hem wel kopen. Toen liep ze gewoon weg en zei ik ben hier klaar mee. Wij zijn boos blijven zitten we hadden zoiets van ja aanbetaling terug als je zo gaat doen. Daar komt nog bij dat er dus GEEN overeenkomst was!! Ik heb niks getekend, nooit, geen totaalbedrag op papier, had het idee dat ze allerlei accessoires erbij had gezet (ze zei elke keer als ik was geweest, oke dat schrijf ik erbij dan. Terwijl ik zei dat ik er nog niet over uit was). Ik wist gewoon niet meer wat er wel in rekening werd gebracht en wat niet. Maar ik had al wel een deel betaald! Uiteindelijk heb ik dus aangegeven hier niet akkoord mee te gaan en dat ze me geen bruid lieten voelen in hun zaak. Ik zag het daar niet meer zitten met haar niet en die hele jurk niet meer. Ze kwam er ook pas achteraf mee dat hij flink uitgelegd moest worden terwijl vooraf werd gezegd dat ik er goede kans op had om erin te gaan passen maar dat nam ze terug toen ik na 2 mnd nog niet 'goed genoeg' was afgevallen. Ik had lichamelijke klachten en gaf borstvoeding dus dat was niet realistisch wat zij zag. Die jurk bleek veel te klein en moest FLINK uitgelegd worden..
Afijn ik zei ik wil de jurk dan annuleren en ermee stoppen en zei tegen vriendlief van dat geld daar gaan we wel achteraan. Nou toen begonnen ze te gillen. Ik had de mooiste jurk van de winkel en ik moest niet denken dat ik mn geld terug kreeg. Hij kon geannuleerd worden maar ik moest niet rekenen op geld terug. Maar in korte tijd werd ze zo giftig dat hij niet geannuleerd werd en wij zijn de winkel maar uitgelopen omdat ik zo overstuur was gemaakt inmiddels. Er werd geroepen dat we een deurwaarder achter ons aan zouden krijgen om het resterende bedrag te innen want we bleven in gebreke..
Ik heb het laten varen en gewoon proberen te genieten van de feestdagen. Maar ja het bleef knagen en eind januari trok ik de stoute schoenen aan en besloot een brief te sturen en te kijken of we de aanbetaling toch terug konden krijgen. (het is trouwens ook niet ons geld, maar de jurk word betaald!!).. Krijg ik vandaag een aangetekende brief met een hoop gezeik. Niks klopt en het slaat nergens op hoor. Staat kort in dat hij niet geannuleerd kan worden puur omdat de reden hun niet aanstaat. Daarnaast klopt de datum van mijn datering v.d. brief niet en dat is curieus bla bla (Ja vanwege ernstige familieomstandigheden heb ik er niet bij stil gestaan de brief even opnieuw te printen, dus daar heeft ze wel gelijk in. Maar om dan gelijk zo te reageren!).
Maar ik ben nu dus weer flink emotioneel en heb een klap gehad van deze brief weer. Waarom ik!! Waarom moet het zo? Ik wil verdorie een pracht dag en prachtige voorbereidingen.. Elke keer dat iemand vraagt heb je al een jurk schiet ik gewoon vol. Waar heb ik deze ellende aan verdient??
De vraag is wat nu? Ik weet dat als er een overeenkomst getekend is dat er voorwaarden zijn en regelgeving om een jurk wel of niet te kunnen annuleren. Maar het vervelende is dat ik dit nog NOOIT onder ogen heb gezien. Ik weet van niks, heb alleen twee bonnetjes van hun zaak. De ene met een afspraak erop voor doormeten en de andere met de aanbetaling die mijn schoonmoeder is gaan doen. Niks geen totaalbedrag, voorwaarden, regels, afspraken of overeenkomst. Ik heb nergens getekend en ben me dus ook niet bewust van de rechten en plichten van zowel hun als mij.
Jullie zullen wel begrijpen dat ik er mijn buik van vol heb en haast niet meer wil trouwen in die jurk, die te klein is. Laat staan dat ik hem door HUN op maat wil laten maken. Het liefst laat ik de jurk voor wat het is en stikken ze maar in mijn aanbetaling. Maar het gaat hier wel om €500,- dat ze zo in hun zak steken. Terwijl er geen jurk is besteld, niks is aangepast. Er zijn twee passessies geweest (die ze met elke bruid die niks bij hun koopt ook kunnen hebben) en een meting. En ze heeft een stukje stof gezocht (zeggen ze) om tussen de jurk te zetten.
Wat zijn jullie tips en adviezen? Ik vraag er niet om om afgebrand te worden dus graag hiervoor je begrip. Zit al genoeg in zak en as aangezien de bruiloft nadert, ik geen jurk heb maar wel ellende!
Heb nu een afspraak staan ergens om een jurk op maat te laten maken en te ontwerpen (noodgedwongen vele malen goedkoper). En dat is eigenlijk hoe ik het wil.