in de thuiszorg, dat houd enkel en alleen wat huishoudelijke ondersteuning in en wat licht lichamelijke verzorging en ondersteuning.
wat mij dwars zit, is het volgende:
*ik werk in een gezinssituatie, een weduwe (48) en haar zoon (18)
moeders heeft een lichte hartinfarct gehad, enkele jaren geleden.
sindsdien rijd ze in een scootmobiel en heeft ze huish.ondersteuning van mij.
in het huishouden kan ze kennelijk niks, maar als haar oppaskind van 1,5 jr komt kan ze ineens tillen en wandelen.
wat mij betreft kan ze dan ook de strijkbout of de wasmand tillen, of stoffen de wc schoonmaken noem maar op.
zoon lief mankeert altijd wat, toen ik voor het eerst kwam was het een zeer been, nu een zere duim. altijd ziektewet
de dokter kan niets doen.
maar hij wil wel spierverslappers, toen ik opperde dat hij dan wel uit mocht kijken met de carnaval was het ''dan stop ik vrijdag met de spierverslappers en begin ik woensdag weer..''
hij heeft deze week al verschillende malen carnavalfeestjes gehad, vreselijk gedanst en spelletjes gedaan, maar kon smorgens niet naar zijn werk.
moeders, die dan met de scootmobiel rondrijd liet uit haar mond vallen dat ze mee heeft gedaan met de stoelendans
ik weet nog dat ze eerst een rollator had waar ze nooit mee liep.
toen vroeg ze de scootmobiel aan, men kwam kijken of het nodig was en voor het eerst in maanden zag ik haar met haar rollator door het huis strompelen.
toen men weg was ging ze zonder hulpmiddel de hond uitlaten...
dit is maar 1 van de vele voorbeelden die ik tegenkom.
mensen hebben hulp van wijkverpleging en ziekenverzorgsters terwijl ze zo veel zelf kunnen.
er zijn zoveel mensen die deze hulp ECHT nodig hebben en die gekort worden op hun uren i.v.m. bezuinigingen..
en die ******** van een zoon ook, de arts zegt zelf dat ze niets voor hem kan doen, maar ze laat hem toch komen en hij WIL dan de spierverslappers die hij ook krijgt, zijn dit niet de mensen die onze premies zo opjagen????
een ander voorbeeld is een patiente,
ze kan helemaal niets, niet als ik er ben, en niet wanneer de wijk er is om haar te verzorgen.
maar ze kan wel door het winkelcentrum lopen.
ze kan wel haar driejarig kleinkind op schoot tillen,
(ze heeft pijnlijke handen en gewrichten)
en ze kan ook steunkousen en een corset aan laten meten om het vervolgens TOCH niet te dragen, weet je wat dat kost??? dat aangepaste spul???
we hebben een patiente die pijnstillers besteld voor haar kleinzoon.
zij krijgt ze vergoed, hij niet
ik heb nog een patiente gehad met reuma,
absoluut niet in een vergevorderd stadium
er zou een nieuwe intake komen.
heeft ze (ze zei het zelf tegen mij) de dag ervoor expres in de tuin gewerkt, zodat ze de volgende dag, wanneer de intaker zou komen
helemaal krom van de pijn in haar bed zou liggen, en niet op of neer kon...
dat gebeurde dus ook, en mevr. kreeg extra uren
ja, als ik dus naar die echte hulpbehoevende mensen kijk, die het allemaal zo hard nodig hebben, die gaan zo hun best doen die een extra pijnstiller nemen om zo goed mogelijk mee te kunnen helpen met het werk, en om o.a. de intaker zelf een kopje koffie in te kunnen schenken die worden potverdorie gekort
het is oneerlijk in de wereld.
ze zouden eens steekproeven moeten houden i.p.v. van te voren aankondigen wanneer ze langskomen.
en mensen zoals die zoon van 18, die zou 3x zijn normale premie moeten betalen!
en de overheid moet niet korten op mensen die in hun broekplassen en nu maar een beperkt aantal inc.materiaal vergoed krijgen.
wat mij betreft mag voor die profiteurs een kliklijn ingeschakeld worden.
