Britse hypotheken nachtmerrie DNB
Geplaatst: 20 mar 2006 19:38
Agressieve verkoop beleggingshypotheken in VK leidde tot enorme strop
JAN MAARTEN SLAGTER
LONDEN — De Nederlandsche Bank (DNB) waarschuwde vorige week voor de risico’s van beleggingshypotheken. De toezichthouder heeft hierbij vermoedelijk de Britse markt voor ogen gehad, waar verzekeraars de afgelopen jaren £1,1 mrd aan schadevergoeding hebben betaald wegens het agressief aan de man brengen van deze producten.
Wie op een zoekmachine de woorden ‘misselling’ en ‘endowment’ intikt, vindt een groot aantal Britse adviesbureaus die allemaal één dienst aanbieden: schadevergoeding halen bij de verzekeraar die ooit een beleggingshypotheek verkocht zonder voldoende op de risico’s te wijzen. Dit is inmiddels een zodanig volgroeide industrie geworden dat de regering-Blair overweegt deze dienstverleners onder toezicht te plaatsen.
De Britse situatie speelt ongetwijfeld een rol bij de waarschuwende woorden van DNB over beleggingshypotheken. DNB vreest voor de reputatieschade die voor financiële instellingen kan ontstaan als klanten ‘ontoereikende informatieverschaffing’ gaan aanvechten.
In het VK heeft dit gebrek de financiële industrie zo’n 700.000 klachten opgeleverd van teleurgestelde hypotheekklanten. Schadevergoedingen voor te agressieve verkooptactieken en/of gebrekkige informatie bedroegen eind 2004, de meest recente peildatum, £1,1 mrd. Toezichthouder Financial Services Authority (FSA) heeft tien verzekeraars boetes opgelegd, die oplopen tot £2 mln voor Royal Scottish Assurance. Ook Royal & Sun Alliance, Legal & General en Winterthur moeten boetes betalen.
Beleggingshypotheken, in het Engels ‘mortgage endowments’, waren in het VK eerder populair dan in Nederland. In de jaren tachtig werd onder premier Thatcher het eigenhuisbezit gestimuleerd en werden Britten door gemeenten in staat gesteld hun huurhuis te kopen. Financiële instellingen speelden op de plotselinge groei van de vraag naar hypotheken in met een aflossingsvrije hypotheek gecombineerd met een levensverzekering op basis van aandelen, obligaties of onroerend goed. De fiscus hielp mee door de aftrekbaarheid van de verzekeringspremies.
Reputatieschade
►DNB stelt vast dat banken onvoldoende zicht hebben op risico’s beleggingshypotheek
►Daarmee kan zorgplicht in geding komen, wat reputatieschade bij banken kan geven
►In Groot-Brittannië leidde agressieve verkoop van deze hypotheek tot miljardenclaims
►Britse toezichthouder verwacht dat huizenkopers met gat van £16 mrd aan hypotheekschuld blijven zitten
De hausse op de financiële markten gaf op zeker moment de valse hoop dat de beleggingsverzekering naast aflossing zelfs een aantrekkelijke overwinst zou opleveren. Verzekeringsagenten en adviseurs, wier beloningsstructuur een sterke voorkeur voor deze nieuwe producten afdwong, verklaarden de ouderwetse annuïteitenhypotheek dood en toonden grafieken met optimistische rendementsontwikkelingen. Op het hoogtepunt van de populariteit in 1988 waren beleggingshypotheken goed voor 80% van de hele hypotheekmarkt.
In het begin van de jaren negentig kantelde het tij. De fiscale aftrekbaarheid verdween en magere tijden op de beurs zorgden ervoor dat beleggers opeens rekening moesten houden met een restschuld aan het einde van de looptijd. De verkopen van beleggingshypotheken vielen terug. Sinds 2000 worden er nauwelijks meer beleggingshypotheken verkocht.
Sinds 1999 werden verzekeraars verplicht om klanten een jaarlijkse projectie te sturen van de verwachte eindopbrengst van hun polis, op basis van voorgeschreven maximale rendementen. Tot dan toe was een jaarlijkse opgave van de actuele waarde van de polis voldoende informatie geweest.
Met de langzame krach begin deze eeuw bleek dat veel beleggers met grote tekorten te maken zouden krijgen. De Britse variant van de aandelenlease-affaire was geboren. Van de 2,7 miljoen huishoudens met een beleggingshypotheek blijft zo’n 82% met een restschuld zitten. Volgens de inschatting van de FSA van vorig jaar juli bedraagt het totale tekort £16 mrd.
Honderdduizenden beleggers hebben zich er met succes op beroepen onvoldoende informatie te hebben gekregen over de risico’s van hun beleggingshypotheek. Zij worden gedeeltelijk of geheel gecompenseerd voor hun tekort. De £1,1 mrd die eind 2004 aan schadevergoeding was betaald, is nog maar het begin.
JAN MAARTEN SLAGTER
LONDEN — De Nederlandsche Bank (DNB) waarschuwde vorige week voor de risico’s van beleggingshypotheken. De toezichthouder heeft hierbij vermoedelijk de Britse markt voor ogen gehad, waar verzekeraars de afgelopen jaren £1,1 mrd aan schadevergoeding hebben betaald wegens het agressief aan de man brengen van deze producten.
Wie op een zoekmachine de woorden ‘misselling’ en ‘endowment’ intikt, vindt een groot aantal Britse adviesbureaus die allemaal één dienst aanbieden: schadevergoeding halen bij de verzekeraar die ooit een beleggingshypotheek verkocht zonder voldoende op de risico’s te wijzen. Dit is inmiddels een zodanig volgroeide industrie geworden dat de regering-Blair overweegt deze dienstverleners onder toezicht te plaatsen.
De Britse situatie speelt ongetwijfeld een rol bij de waarschuwende woorden van DNB over beleggingshypotheken. DNB vreest voor de reputatieschade die voor financiële instellingen kan ontstaan als klanten ‘ontoereikende informatieverschaffing’ gaan aanvechten.
In het VK heeft dit gebrek de financiële industrie zo’n 700.000 klachten opgeleverd van teleurgestelde hypotheekklanten. Schadevergoedingen voor te agressieve verkooptactieken en/of gebrekkige informatie bedroegen eind 2004, de meest recente peildatum, £1,1 mrd. Toezichthouder Financial Services Authority (FSA) heeft tien verzekeraars boetes opgelegd, die oplopen tot £2 mln voor Royal Scottish Assurance. Ook Royal & Sun Alliance, Legal & General en Winterthur moeten boetes betalen.
Beleggingshypotheken, in het Engels ‘mortgage endowments’, waren in het VK eerder populair dan in Nederland. In de jaren tachtig werd onder premier Thatcher het eigenhuisbezit gestimuleerd en werden Britten door gemeenten in staat gesteld hun huurhuis te kopen. Financiële instellingen speelden op de plotselinge groei van de vraag naar hypotheken in met een aflossingsvrije hypotheek gecombineerd met een levensverzekering op basis van aandelen, obligaties of onroerend goed. De fiscus hielp mee door de aftrekbaarheid van de verzekeringspremies.
Reputatieschade
►DNB stelt vast dat banken onvoldoende zicht hebben op risico’s beleggingshypotheek
►Daarmee kan zorgplicht in geding komen, wat reputatieschade bij banken kan geven
►In Groot-Brittannië leidde agressieve verkoop van deze hypotheek tot miljardenclaims
►Britse toezichthouder verwacht dat huizenkopers met gat van £16 mrd aan hypotheekschuld blijven zitten
De hausse op de financiële markten gaf op zeker moment de valse hoop dat de beleggingsverzekering naast aflossing zelfs een aantrekkelijke overwinst zou opleveren. Verzekeringsagenten en adviseurs, wier beloningsstructuur een sterke voorkeur voor deze nieuwe producten afdwong, verklaarden de ouderwetse annuïteitenhypotheek dood en toonden grafieken met optimistische rendementsontwikkelingen. Op het hoogtepunt van de populariteit in 1988 waren beleggingshypotheken goed voor 80% van de hele hypotheekmarkt.
In het begin van de jaren negentig kantelde het tij. De fiscale aftrekbaarheid verdween en magere tijden op de beurs zorgden ervoor dat beleggers opeens rekening moesten houden met een restschuld aan het einde van de looptijd. De verkopen van beleggingshypotheken vielen terug. Sinds 2000 worden er nauwelijks meer beleggingshypotheken verkocht.
Sinds 1999 werden verzekeraars verplicht om klanten een jaarlijkse projectie te sturen van de verwachte eindopbrengst van hun polis, op basis van voorgeschreven maximale rendementen. Tot dan toe was een jaarlijkse opgave van de actuele waarde van de polis voldoende informatie geweest.
Met de langzame krach begin deze eeuw bleek dat veel beleggers met grote tekorten te maken zouden krijgen. De Britse variant van de aandelenlease-affaire was geboren. Van de 2,7 miljoen huishoudens met een beleggingshypotheek blijft zo’n 82% met een restschuld zitten. Volgens de inschatting van de FSA van vorig jaar juli bedraagt het totale tekort £16 mrd.
Honderdduizenden beleggers hebben zich er met succes op beroepen onvoldoende informatie te hebben gekregen over de risico’s van hun beleggingshypotheek. Zij worden gedeeltelijk of geheel gecompenseerd voor hun tekort. De £1,1 mrd die eind 2004 aan schadevergoeding was betaald, is nog maar het begin.
