Radar

Het rapport is via bijgaande link in te zien:
Feitenonderzoek: Achtergrond van beleggingsverzekeringen

Alle doorrekeningen van de onderzochte producten:
Feitenonderzoek: Doorrekening van producten

Doorzoek hier de database met de berekeningen over de onderzochte producten:
Factsheetmodule beleggingsverzekeringen

Vermoedelijk zal ook voor dit AFM rapport gelden als voor eerdere AFM-rapporten: er staat meer niet in dan wel. Kritische lezers kunnen evenwel tussen de regels ''door lezen''

Sgt. Mossad: Dit is NIET het onderzoek naar woekerpensioenen, dat loopt blijkbaar nog.

Zie verder ook de website www.afm.nl

Peewee er is al een topic over.
En hoe kom je erbij dat er meer niet in staat dan wel??? Blijkbaar heb je het niet goed doorgenomen.

En welke rapporten zijn er dan nog meer gepubliceerd door de AFm in deze zaak??

debeurd,

Zeker werknemer bij SNS Reaal ? Of tussenpersoon ? Of loondienstagent voor Reaal?.

Bang dat je baantje of je provisieomzet op de tocht komt te staan ?

Tja.

De term ''Feitenonderzoek'' wekt alleen al de (misleidende) indruk dat nu ineens ALLE feiten boven water komen. Niets is minder waar. En logisch ook, het is aan de rechter om over de echte feiten (misleiding, dwaling bij polisbezitters, schending van de RIAV, schending van de zorgplicht etc. ) te beslissen.

Typisch,

het gaat continu over hoge kosten binnen beleggingsverzekeirngen en nu het rapport uitkomt dat daar duidelijkheid over geeft klaar is dan wordt daar inhoudelijk niet over gesproken maar wordt ingegaan op zaken als ''de rechter, misleiding en dwaling''.

Comissie Wabeke heeft advies gegeven betreffende de maximale kosten binnen een polis. Nu wordt eindelijk duidelijk aan de hand van diverse casussen hoe de kosten daadwerkelijk vorm hebben en je gooit het weer over een andere boeg.

Blijkbaar heb je het rapport zelf niet goed gelezen. Want je haalt snsreaal aan. Sns reaal doet het in bijna iedere opzet redelijk tot goed qua kosten. Behalve in de door dsb gelabelde producten.

Ik ben inderdaad tussenpersoon en zodoende geinteresseerd in de materie. Ik heb in het verleden met name Goudse, Reaal en Aegon geadviseerd.

Ik ben het zat dat ik als intermediair continu in een kwaad daglicht wordt gesteld. Ik ben altijd transparant geweest betreffende ALLE kosten en risico's van dergelijke producten. Als onafhankelijk intermediair niet gelieerd aan een verzekeringsmaatschappij zoek ik ook die producten uit die het beste bij de klant passen.

Dus leg mij maar uit wat er mis is met mij en de manier waarop ik mijn vak uitoefen....

ik ben een ''traditioneel intermediair'' 70% omzet komt uit schadeverzekeringen en rest uit leven/hypotheken. Om te overleven ben ik dus totaal niet afhankelijk van ''snelle verkoop''.

Debeurd
Volgens mij is er in het algemeen niets mis met een tussenpersoon, het onafhankelijke assurantiebedrijf, in de financiele dienstverlening. Volgens mij zijn er genoeg die hun werk integer doen en zich zelf een slag in de lucht werken om aan alle nieuwe regelgeving, die door de macht van consumentenorganisaties wettelijke status heeft verkregen, te voldoen.

Maar het is onnodig /verkeerd dat deze onafhankelijke adviseurs de verantwoordelijkheid voor verkeerde producten naar zich toetrekken.

Als in een winkel/supermarkt potjes olvarit zijn besmet met het ontsmettingsmiddel halamid, als gevolg van fouten in het productieproces bij de fabrikant, dan is het toch gebruikelijk/logisch dat de producent aansprakelijk wordt gesteld. Deze verkeerde producten worden uit de schappen gehaald en consumenten, en ook de winkeliers, worden schadeloosgesteld.

Een tussenpersoon, onafhankelijk adviseur, moet niet een kop van jut worden van en machtige verzekeraars en machtige consumentenorganisaties incl. Tros-Radar. Het is beter om echt onafhankelijk te blijven. Een onafhankelijk adviseur heeft het niet nodig om machtige verzekeraars te verdedigen als die in de fout gaan. Laat die hun vuile zaakjes zelf maar opknappen.

Met vriendelijke groet, Arie Wever

Het AFM-onderzoek heeft resultatenoverzichten opgeleverd van 57 verzekeringspolissen gebaseerd op een beleggingsverzekering.
In verhouding tot het toaal aan dergelijke producten , een kleine 2000, is dat maar weing. Volgens de AFM is het wel marktrelevant want deze 57 typen beslaat 60 - 80% van de markt.

Mijn vrees is dat de onderzochte producten, juist doordat ze in verhouding veel zijn verkocht, de betere producten zijn, en dat een groot aantal ernstig gedupeerden zich bevinden in de groep met niet onderzochte producten. Maar geen duidelijkheid hierover.

Uit het onderzoek blijkt dat 52% van de onderzochte producten meer dan 2.5% kosten, elk jaar als percentage van de eindwaardevan de polis, heeft.
Die komen dus allemaal in aanmerking voor compensatie voor de Delta-Lloyd schikking.

Het AFM-onderzoek beoordeelt een langere polisduur, 25 -30 jaar, als gunstig want langdurige polissen hebben gem. een iets lager jaarkostenpercentage. Dit lijkt mij onzin. Door de lange duur van de premie-inleg en de lange duur van het beleggersrendement krijgt de polis een hoge waarde. Een kostenpercentege van 2% van de poliswaarde elk jaar betekent dan een zeer hoge nominale kostenpost die afbreuk doet aan de eindwaarde.

Verder heeft de AFM het nergens, veel te weinig, over de invloed van grote koersdalingen op het moment van aflopen van de polisduur, het tot uitkering komen van de polis Dat het risico voor 100% bij de polishouder en, door de kostenstructuur, nooit bij de verzekeraar ligt, wordt nergens opgemerkt, laat staan bekritiseert. Dit is in de voorlichting/productbegeleiding nooit duidelijk gemaakt. Wat is hier de waarde van een verzekeraar/verzekeringsproduct?

In veel, wat jongere polissen, hebben verzekeraars er voor gekozen om de kosten zoveel mogelijk te verrekenen in het begin van de looptijd. Dus hoge kosten in het begin. Dat dit grote nadelen heeft op de totale waardeontwikkeling wordt nergens, voor zover ik weet , genoemd, laat staan bekritiseerd.

Uit het onderzoek van de AFM blijkt dat er enkele polissen zijn die echt waardeloos zijn en volgens mij de grens van misdaad/oplichting overschrijden. Dit betreft het " Profijtplan " en "Hollands welvaren plus " beiden van de DSB bank/reaal. Deze polissen scoren in een aantal gevallen negatieve rendementen terwijl het onderzoek uit gaat van beleggingsrendementen van 6.25 % tot 8%. De negatieve rendementen worden alleen maar verzoorzaakt door te hoge kosten in het zuivere beleggingsdeel van de polis, tot boven de 10%.
Hoe is het mogelijk dat dit soort producten in de markt zijn gezet en ook nog eens een keer vaak verkocht zijn geweest. Hoe kan het dat mensen zich zo'n product hebben laten aansmeren?

De AFM stelt zich dit soort vragen niet. Bank/verzekeraars die deze rommel hebben verkocht en clienten/polishouders belazerd hebben worden niet bekritiseert.
De AFM stelt zich niet op als autoriteit/toezichthouder en spreekt geen enkele beoordeling uit laat staan een veroordeling. Verzekeraars die wat dit betreft de "fout " in zijn gegaan kunnen blijkbaar volgens de AFM verder gaan.

De vraag is wie aan deze praktijken wel een einde gaat maken.

Met vriendelijke groet, Arie Wever

Onderstaand persbericht is verstuurd naar alle persdiensten en naar alle tweede kamer fracties door Stichting Koersplandewegkwijt.

www.koersplandewegkwijt.nl

PERSBERICHT: AFM rapport rammelt

Het feitenonderzoek beleggingsverzekeringen van de Autoriteit Financiële Markten blijkt ten aanzien van het product Koersplan van Spaarbeleg / Aegon een verre van compleet beeld te geven, zo constateert de Stichting Koersplan De Weg Kwijt.
In het feitenonderzoek zijn voorbeelden van Koersplan opgenomen op basis van contracten die gestart zijn in 1997. Tijdens de lopende juridische procedure die de stichting heeft aangespannen tegen Spaarbeleg / Aegon is gebleken dat in 1996 de kosten van Koersplan drastisch zijn verlaagd.
De kosten van de Koersplanovereenkomsten van voor 1996 zijn veel hoger dan uit het feitenonderzoek blijkt. Van de bijna 700.000 Koersplanovereenkomsten is naar schatting 75% gestart voor 1996. Deze overeenkomsten kennen een oneigenlijke kostenopslag in de vorm van een extreem hoge premie overlijdensrisicoverzekering.
Overeenkomsten die zijn gestart in 1996 en latere jaren kennen een aanmerkelijk lagere premie overlijdensrisicoverzekering.

Door in het feitenonderzoek de Koersplanovereenkomsten die zijn gestart in de jaren 1988 tot en met 1995 weg te laten maakt de AFM een ernstige fout, zo constateert de Stichting. De Stichting is zondermeer bereid haar kennis ten aanzien van het product Koersplan te delen met de AFM.

Nota bene heeft er enkele maanden geleden uitgebreid aanlevering van gegevens plaatsgevonden tussen Stichting Koersplan De Weg Kwijt en Money View. (Money View heeft de input geleverd als grondslag van het onderzoek in opdracht van minister Bos). Van de aangeleverde gegevens is echter niets terug te vinden in het AFM rapport.

Stichting Koersplan De Weg Kwijt heeft al in 2005 Spaarbeleg / Aegon gedagvaard inzake Koersplan en startte daarmee als eerste een woekerpolisclaim. De Stichting vertegenwoordigt circa 11.000 gedupeerden met in totaal bijna 16.000 Koersplanovereenkomsten. De lopende procedure spitst zich toe op de hoogte van de premie overlijdensrisicoverzekering. De Ombudsman Financiële Dienstverlening mr. J.W. Wabeke heeft in zijn aanbevelingen meerdere malen aangegeven dat in de premie overlijdensrisicoverzekering geen oneigenlijke kostenopslagen verwerkt mogen worden. De rechtbank in Utrecht heeft in eerdere tussenvonnissen al bepaalt dat er geen premie voor de overlijdensrisicoverzekering overeengekomen was tussen Spaarbeleg / Aegon en de deelnemers.

Uit onderzoek van de stichting is gebleken dat Koersplanovereenkomsten van voor 1996 een kosteninhouding kennen van circa 3,5% tot ruim 4% bij een beleggingsrendement van 6% per jaar. De deelnemers hielden van dat rendement tussen de 2% en 2,5% over. Volgens het feitenonderzoek van de AFM bedraagt de kosteninhouding echter slechts 2,1% indien uitgegaan wordt van een Koersplan overeenkomst die in 1997 is gestart. Daarmee geeft het onderzoek een incompleet beeld omdat zo'n 75% van de Koersplan overeenkomsten buiten beschouwing blijft. Het product Koersplan is goed voor 8 tot 10% van alle beleggingsverzekeringen die verkocht zijn.

Wevera,
Je slaat de plank mis wat betreft de door jou gedachte ''macht van consumentenorganisaties''. Die macht is er in werkelijkheid niet. Dat blijkt onder meer uit het feit dat consumentenorganisaties, anno medio jaren negentig toen wekelijks nieuwe beleggingsverzekeringen in de markt werden gedumpt, niet bij machte waren naleving van de RIAV bij de politiek en de toezichthouders (toen nog de Pensioen- en Verzekeringskamer) af te dwingen. Sporadisch hebben consumentenorganisaties hun leden via hun ledenmagazines wel gewaarschuwd tegen de kostencomponent van beleggingsverzekeringen.

De zwakte van de consumentenbeweging blijkt ook anno 2008 weer uit de zwakke deal die WPC en Verliespolis met Delta Lloyd sloten.

Een ieder die ook maar één minuut nadenkt over het zeer uitgebreide werkterrein van een organisaties als de Consumentenbond (van de kwaliteit van wasmachines tot potten jam, financiele producten en alles daar tussen in !) ziet direct in dat het uitgebreide karakter van het werk alleen al het volstrekt onmogelijk maakt voor de Consumentenbond om uiterst deskundig te kunnen zijn op al die deelgebieden en voldoende menskracht in de strijd te gooien.
De categorale consumentenorganisatie, de Vereniging Consument & Geldzaken, was midden jaren negentig nog maar pas opgericht en telde toen slechts 5.000 leden (in 2008: 37.000). Om gelijk maar een ander veelal bestand misverstand op te ruimen: consumentenorganisaties worden niet gesubsidieerd voor hun werk door de overheid, zij hebben slechts bestaansrecht dankzij hun contributiebetalende leden.

Ik ben het overigens met je eens dat de tussenpersoonsbranche geen collectieve blaam treft. In de jaren rond 1995 werden tussenpersonen door verzekeraars zelden geinformeerd over het totale kostenplaatje. De doorsnee tussenpersoon, zal vermoedelijk alleen geweten hebben hoe hoog zijn provisie was (als onderdeel van het totale kostenplaatje). Dit laat onverlet dat er vermoedelijk in vele individuele adviessituaties heel veel gebrekkige adviezen zijn verstrekt.

Beste Arie,

Fijn dat jij de bopel inhoudelijk onder de loep neemt. Ik wil graag wat kanttekeningen plaatsen bij zaken die jij stelt die niet kloppen.


Mijn vrees is dat de onderzochte producten, juist doordat ze in verhouding veel zijn verkocht, de betere producten zijn, en dat een groot aantal ernstig gedupeerden zich bevinden in de groep met niet onderzochte producten. Maar geen duidelijkheid hierover.

Hier kan je geen uitspraak over doen. Het feit dat een hbepaalde polis veel of weinig is verkocht zegt niets over de percormance van een produkt



Het AFM-onderzoek beoordeelt een langere polisduur, 25 -30 jaar, als gunstig want langdurige polissen hebben gem. een iets lager jaarkostenpercentage. Dit lijkt mij onzin. Door de lange duur van de premie-inleg en de lange duur van het beleggersrendement krijgt de polis een hoge waarde. Een kostenpercentege van 2% van de poliswaarde elk jaar betekent dan een zeer hoge nominale kostenpost die afbreuk doet aan de eindwaarde.

Dit is geen onzin. De vaste kostencompenent drukt relatief zwaarder wanneer een produkt voor een kortere duur wordt afgesloten. Je kan je natuurlijk sowieso afvragen of het verstandig is een beleggingsproduct af te sluiten met een korte beleggingshorizon, ik denk van niet. Zowel kosten technisch als risicotechnisch niet.


Verder heeft de AFM het nergens, veel te weinig, over de invloed van grote koersdalingen op het moment van aflopen van de polisduur, het tot uitkering komen van de polis Dat het risico voor 100% bij de polishouder en, door de kostenstructuur, nooit bij de verzekeraar ligt, wordt nergens opgemerkt, laat staan bekritiseert. Dit is in de voorlichting/productbegeleiding nooit duidelijk gemaakt. Wat is hier de waarde van een verzekeraar/verzekeringsproduct?
Er is de mogelijkheid te participeren in fondsen die een garantiekapitaal kennen. Uiteraard worden daar kosten voor gemaakt die doorbelast worden aan de klant. Het lijkt mij pesoonlijk redelijk logisch dat er bij beleggingsproducten een bepaald risico bestaat dat het doelvermogen niet behaald wordt. Het omgekeerde is uiteraard ook mogelijk.


In veel, wat jongere polissen, hebben verzekeraars er voor gekozen om de kosten zoveel mogelijk te verrekenen in het begin van de looptijd. Dus hoge kosten in het begin. Dat dit grote nadelen heeft op de totale waardeontwikkeling wordt nergens, voor zover ik weet , genoemd, laat staan bekritiseerd.
Deze aanname klopt niet. Ik heb enige tijd een zeer interessant stuk van een actuaris gelezen dat het kapitaal op einddatum hoger is in het geval dat de kosten aan het begin van de looptijd worden verrekend. Eindkapitaal is hoger dan wanneer er sprake zou zijn van kostenspreiding. Wat jij stelt klopt dus niet.


Uit het onderzoek van de AFM blijkt dat er enkele polissen zijn die echt waardeloos zijn en volgens mij de grens van misdaad/oplichting overschrijden. Dit betreft het " Profijtplan " en "Hollands welvaren plus " beiden van de DSB bank/reaal. Deze polissen scoren in een aantal gevallen negatieve rendementen terwijl het onderzoek uit gaat van beleggingsrendementen van 6.25 % tot 8%. De negatieve rendementen worden alleen maar verzoorzaakt door te hoge kosten in het zuivere beleggingsdeel van de polis, tot boven de 10%.
Hoe is het mogelijk dat dit soort producten in de markt zijn gezet en ook nog eens een keer vaak verkocht zijn geweest. Hoe kan het dat mensen zich zo'n product hebben laten aansmeren?
De door DSB gelabelde producten zijn inderdaad schandalig te noemen. Het is als klant goed je breed te orienteren. E.e.a. had voorkomen kunnen worden als klant zich wat beter zou hebben ingelezen. Vaak staat zwart op wit wat een belachelijke constructies wordt aangeboden en ondanks dat tekenen klanten daarvoor. Ik kom in de praktijk met name bij dsb zoveel ellende tegen. Klanten moeten dus nog beter worden beschermd.


De AFM stelt zich dit soort vragen niet. Bank/verzekeraars die deze rommel hebben verkocht en clienten/polishouders belazerd hebben worden niet bekritiseert.
De AFM stelt zich niet op als autoriteit/toezichthouder en spreekt geen enkele beoordeling uit laat staan een veroordeling. Verzekeraars die wat dit betreft de "fout " in zijn gegaan kunnen blijkbaar volgens de AFM verder gaan.

Eens maar de grote jongens zullen de dans ongetwijfeld weer ontlopen.

Debeurd
Toch nog maar even de verschillende onderwerpen nalopen. Het over alles eens worden hoeft niet.

Het lijkt mij logisch dat de meest verkochte producten het meest voldoen/hebben voldaan aan de vraag uit de markt. Bij het aangaan van de polis was de performance meestal nog onduidelijk voor afnemers.
Maar wel de kostenstructuur en de hoogte van de kosten, als het goed is.
Consumenten/polishouders zullen daar toch wel naar gekeken hebben.
Als de meest verkochte producten slechter zouden zijn wat kosten betreft dan de minder verkochte dan denk ik toch dat er sprake is geweest van misleiding/dwaling.

De bewering dat er bij een langere polisduur nominaal meer kosten worden verrekend houd ik staande. Het is zeker zo dat relatief de vaste kosten bij kortere polisduur zwaarder doorwegen, vandaar dat het kostenpercentage hoger is. Maar door de waardeontwikkeling geeft een langdurende polis bij een lager kostenpercentage nominaal hogere kosten en meer totale kosten. Dit vooral als er in de kostenverrekening fee-kosten worden berekend als percentage van de jaar-eindwaarde van de polis
Het is natuurlijk ook wel zo dat er in een langdurende polis meer (kans op) waardeontwikkeling is. Maar ook dan is het mogelijk dat de einddatum toevallig valt net na een periode met extreme koersdaling.

Volgens mij is elke beleggingsverzekering voor de verzekeraar, door de manier van kostenverrekening, een zeker product. Maar niet voor de plolishouders. De garantiestelling zit maar in een deel van de polissen en ligt , voor zover ik het weet, beneden het niveau van een spaarrekening met 4%.

Als er in het begin van de polisduur veel kosten worden verrekend betekent dat, dat de waardeontwikkeling direct al vanaf het begin achter blijft. Dat achter blijven van de waardeontwikkeling is blijvend. Over de gehele polisduur geven de ingehouden kosten van het begin geen rendementen. Dit hangt natuurlijk wel af van de manier waarop in een polis in de latere jaren kosten worden verrekend. Als na de dure beginjaren 100%van de premie wordt belegd is herstel mogelijk en kan het meevallen. In dat opzicht heeft de actuaris gelijk.
Ik vergelijk het maar met mijn eigen polis, de LevobHGP. Mijn verzekeraar, Achmea, zegt daarvan dat ze er bewust voor gekozen heeft om de kosten in het begin laag te houden. Dus precies andersom.
De polis is eind 1995 begonnen, de totale inleg eind 2007 was € 8800 en de poliswaarde was toen € 13100. Dan vinden dus velen dat ik niet moet klagen. Maar het totaal aan in gehouden kosten is € 2400. Dat is veel te veel over 12 jaar.( huidige premieinleg € 544 per jaar ) Als er geen kosten waren verrekend was de poliswaarde eind 2007 € 18000 geweest. Dan denk ik dus toch dat beleggen veel interessanter is als sparen.
Maar voor mij kan het dus vanaf nu dus gaan tegenvallen met de kostenverrekening omdat in mijn polis de feekosten worden verrekend als percentage van de eindwaarde van de polis. Dat wordt nog wat als na 2008 de koersen weer gaan stijjgen dan kan Achmea heel wat fee-kosten verrekenen ten kost van de waardeontwikkeling van mijn polis.

Dit laatse brengt mij trouwens op de stellingname dat het veel beter zou zijn als de kostenverrekening zou gaan via een jaarlijkse te betalen gespecifeerde nota, en niet via de beleggersrekening.
Het is veel beter om 100% van de premie te gebruiken om beleggingseenheden toe te voegen aan de beleggersrekening en de kosten direct, buiten de beleggersrekening om, te betalen elk jaar. Dat lijkt harder voor de polishouder maar is veel duidelijker en beter/voordeliger want de beleggingsopbouw is dan maximaal. Nu zijn de aandelen spotgoedkoop dus kunner veel beleggingseenheden worden toegevoegd bij 100% premieinleg. Die geven dan, als er geen kosteninhouding plaats vindt,een zeer goede waardeontwikkeling bij een aantrekkende beurs.

Over de houding van het AFM m.b.t. de echte woekerpolissen zijn we het dus eens en dat stemt mij tevreden. De AFM gaat er blijkbaar nog steeds vanuit dat de financiele sector in staat is tot zelfcontrole en zelf de problemen kan oplossen, dus zelf zijn verantwoordelijkheid neemt.
Maar daar gaat het dus om. De kwaaie pieren doen dat niet , die gaan gewoon hun gang en laten de gedupeerden berooid achter.

Met vriendelijke groet, Arie Wever