Radar

lindorff heeft mijn vrouw een aanmaning gestuurd inzake T-mobile, in principe is dit allemaal niet helemaal correct gegaan omdat wij voor het incassotraject T-mobile netjes een brief hebben gestuurd en gebeld, aangezien ik door de crisis werkloos werd, en door de WW die 3 maanden wachten heeft geduurd voor ik geld zou krijgen. daarin heb ik netjes aangegeven dat ik mijn verplichtingen niet meer kon nakomen, en of er tot een oplossing gekomen kon worden. dit kon niet, ik had een contract voor 2 jaar en die moest uitgediend worden. hoe het betaald werd intresseerde ze niet. had ik maar beter moeten nadenken voor ik het abbo afsloot. pfff alsof ik ruim een jaar van tevoren kan zien dat ik ontslagen word?
nu is het zo dat ondanks het contract die je aangaat met T-mobile, een clausule in de voorwaarden staat dat wederzijds opzeggen niet mogelijk is. hiermee is t-mobile en ook Lindorff al een aantal keren nat gegaan bij het gerechtshof. en wel bij het onderstaande.

EG Richtlijn 93/13/EEG van 5 april 1993 betreffende oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten.

Artikel 3. Lid 3.
Bijlage e en bijlage o.
richtlijnconforme interpretatie van artikel 6:233 aanhef en sub a BW.
En als laatste, artikel 6:237 aanhef en sub k BW

Dit zijn uitspraken van Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 27 juni 2000 (NJ 2000/730, Océano) en 26 oktober 2006 (NJ 2007/201, Mostaza Claro).

nu hebben we een aanmaning binnengekregen en blijkt de naam van mijn vrouw in de aanmaning niet te kloppen. die is namelijk niet volledig en die komt ook niet overeen met de legitimatie die ze toen moest laten zien.
officieel gezien heeft Lindorff dus geen poot om op te staan qua rente en incassokosten gezien art. 3:85BW. lindorff versprak zich hier ook mee en gaf toen aan dat wij maar een kopie van de legitimatie moesten mailen of opsturen.
in hoeverre kunnen wij nu verder gaan? is er nu ook nog de mogelijkheid om onder de resterende abbo kosten uit te komen? gezien het bovenstaande.

Stuur geen kopie van je legimitatiebewijs.Dan hebben ze het origineel en dan hang je zowiezo.Heb jij brieven of mailtjes bewaard die bewijzen dat jij om een oplossing hebt gevraagd?Als jij kunt aantonen dat je al het mogelijke hebt gedaan om tot een oplossing te komen,denk ik dat de rechter de incassokosten en rente afwijst en dat je alleen de hoofdsom moet betalen.Jij hebt aangegeven dat je wil betalen en een betaalregeling wil.De tegenpartij wil dat niet en blijft stug volhouden.Maar het restant bedrag moet betaald worden,je had een abbo voor 2 jaar ,maar incassokosten e.d daar geloof ik niets van.

renegade66 schreef:nu hebben we een aanmaning binnengekregen en blijkt de naam van mijn vrouw in de aanmaning niet te kloppen. die is namelijk niet volledig en die komt ook niet overeen met de legitimatie die ze toen moest laten zien.
officieel gezien heeft Lindorff dus geen poot om op te staan qua rente en incassokosten gezien art. 3:85BW. lindorff versprak zich hier ook mee en gaf toen aan dat wij maar een kopie van de legitimatie moesten mailen of opsturen.
in hoeverre kunnen wij nu verder gaan? is er nu ook nog de mogelijkheid om onder de resterende abbo kosten uit te komen? gezien het bovenstaande.

Dat de naam van je partner niet helemaal juist op de aanmaning is vermeld is denk ik geen grond om een vordering te laten vervallen. Voor iemand die bijvoorbeeld door een huwelijk, scheiding of een andere reden een andere naam heeft gekregen nadat een overeenkomst is aangegaan gaat dit uiteraard ook niet op. Dit kan gezien worden als een kennelijke vergissing en eenvoudig worden rechtgezet door Lindorff.

Voor het overige weet ik nog te weinig om er iets van te kunnen zeggen. Volgens mij mag T-Mobile nakoming van de verplichtingen van de resterende contractsperiode wel eisen. De rechter is voor zover ik wel echter wel geneigd om die kosten af te wijzen die onredelijk bezwarend zijn. Maar misschien kan onze huisdeurwaarder Mark hier wat meer over zeggen?

ja ik heb alle kopieën nog bewaard, en ik heb wel 3 of 4 keer om een oplossing gevraagd en een voorstel gedaan. ze gaan nergens mee akkoord. ik heb ze zelfs een schulden en budgetoverzicht toegestuurd waaruit blijkt dat we gewoon niet aan hun voorstel kunnen voldoen.

ik weet zo net nog niet of ik de vervallen termijnen van de lopende contractperiode hoef te betalen. hij komt namelijk voor op de zogenaamde grijze lijst, en de rechter is daar niet bepaalt blij mee. hij zegt eigenlijk het volgende;

art. 6:237 onder k BW is bepaald dat een beding in de algemene voorwaarden dat in een overeenkomst als de onderhavige (met betrekking tot het leveren van telefoondiensten) een duur bepaalt van meer dan een jaar wordt vermoed onredelijk bezwarend te zijn, behoudens tegenbewijs van factoren of omstandigheden die een langere duur in beginsel rechtvaardigen of tenzij de wederpartij de bevoegdheid heeft de overeenkomst telkens na een jaar op te zeggen.

In een bij deze Richtlijn behorende bijlage is een lijst van in algemene voorwaarden voorkomende bedingen opgenomen, die als oneerlijk in de zin van de Richtlijn kunnen worden aangemerkt. In die lijst is onder andere het beding opgenomen dat tot doel of tot gevolg heeft deconsument die zijn verbintenissen niet nakomt, een onevenredig hoge schadevergoeding op te leggen.

aan de hand hiervan maak ik toch wel een redelijke kans lijkt mij.

voor alle duidelijkheid, natuurlijk ligt er ook een fout bij ons, we hadden dit contract niet moeten afsluiten, maar wij gingen aan de andere kant er niet van uit dat ik zonder werk zou komen te zitten. ik wil best wel iets betalen maar dan wel volgens de voorwaarden van het nederlands recht en niet voor een oneerlijk beding.

@pavlova,

dat ik de hele vordering aan de hand van een verkeerde naam probeer te laten vervallen heb ik ook niet gezegd.
wat ik wel aangeef is dat lindorff een halve naam op de aanmaningen en ingebrekestellingen zet. onderstaand is een stukje wat ik gevonden heb op een juridische vraagbaak.

Omdat de volgende aanmaningen die aan mij verstuurd zijn de verkeerde naam vermelden (mijn naam word geschreven met een S en zij hebben het met 2 SS gedaan)
Je moet de hoofdsom wel betalen! De rente en kosten zijn onterecht. Rente en kosten bent u pas verschuldigd als u aantoonbaar in gebreke bent gesteld.

Nu blijkt aantoonbaar, dat zij u nooit in gebreke hebben kunnen stellen omdat zij de verkeerde tenaamstelling hebben gebruikt.

U kunt het incassobureau melden dat u inderdaad de hoofdsom verschuldigd bent en deze per omgaande heeft overgemaakt, maar dat u niet gehouden bent aan het betalen van de incassokosten en rente omdat u nooit en te nimmer in gebreke bent gesteld, terwijl dit conform art.6:85BW noodzakelijk is indien met aanspraak wil maken op rente en kosten.

de hoofdsom is niet voor mij van toepassing natuurlijk gezien de EG Richtlijn 93/13/EEG van 5 april 1993 betreffende oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten.
maar de rest dat wil ik wel betalen. mits ze akkoord gaan met de mij voorgestelde betalingen.

Pavlova schreef:Dat de naam van je partner niet helemaal juist op de aanmaning is vermeld is denk ik geen grond om een vordering te laten vervallen. Voor iemand die bijvoorbeeld door een huwelijk, scheiding of een andere reden een andere naam heeft gekregen nadat een overeenkomst is aangegaan gaat dit uiteraard ook niet op. Dit kan gezien worden als een kennelijke vergissing en eenvoudig worden rechtgezet door Lindorff.

Voor het overige weet ik nog te weinig om er iets van te kunnen zeggen. Volgens mij mag T-Mobile nakoming van de verplichtingen van de resterende contractsperiode wel eisen. De rechter is voor zover ik wel echter wel geneigd om die kosten af te wijzen die onredelijk bezwarend zijn. Maar misschien kan onze huisdeurwaarder Mark hier wat meer over zeggen?

Je hebt gelijk, Pavlova. Een verkeerde naam is absoluut geen reden om de incassokosten en rente niet te hoeven betalen. Het gevonden advies op de juridische vraagbaak is in die zin niet correct. Waar de rechter naar zal kijken, is of het voor partijen duidelijk geweest is of had moeten zijn wie of wat er bedoeld werd. En dat is het geval. Er wordt gesproken over artikel 3:85 BW, dat moet uiteraard (zoals later ook genoemd) 6:85 BW zijn. De schrijver op die vraagbaak vergeet echter dat er bij deze betalingen helemaal geen ingebrekestelling of aanmaning vereeist is om in verzuim te geraken... laat staan dat een aanmaning met een onvolledige naam die betrokkene wel bereikt heeft, een reden zou zijn om geen incassokosten en rente te hoeven betalen.

Dan nog voor wat betreft de toekomstige termijnen tot einde contractdatum. Tot voor kort werden die vrijwel standaard toegewezen. Er waren een aantal rechters die meer oog hadden voor de Europese richtlijnen en vorderingen tot het einde van de contractdatum gingen afwijzen. De laatste tijd is er veel verzet tegen dit fenomeen geweest vanuit het LOK (landelijk overleg van kantonrechters). De laatste maanden van 2009 is daar uiteindelijk het standpunt uitgekomen dat die termijnen niet meer standaard toegewezen zullen worden, maar slechts een redelijk gedeelte. Uiteraard is dat slechts een richtlijn, en mogen kantonrechters in individuele gevallen anders beslissen. Maar als ik in een telecomzaak nu een dagvaarding beteken waarin een en ander niet duidelijk gespecificeerd en gemotiveerd wordt, wordt dat gedeelte meestal direct afgewezen.

Het standpunt dat het incassotraject onterecht zou zijn omdat je T-Mobile al een voorstel had gedaan, snijdt helaas geen hout. Hoe vervelend de persoonlijke omstandigheden ook zijn, die liggen in jouw risicosfeer en niet in die van de schuldeiser. Een schuldeiser is nimmer verplicht tot het aangaan van een betalingsregeling of het geven van uitstel. Uitstel of een regeling is juridisch gezien een gunst, en geen recht. Het niet aangaan van een regeling mag in normale omstandigheden ook geen reden zijn om de incassokosten af te wijzen.

De vraag is nu: wat staat er precies open? Alleen toekomstige termijnen tot het einde van het contract, of ook reeds vervallen facturen? Ik neem aan het laatste.

Ik kan alleen maar adviseren om te kijken of je een afspraak kunt maken voor het bedrag aan vervallen termijnen (die je sowieso moet betalen), de incassokosten en de rente. Ik zou wel met een beroep op de in dit topic gegeven redenen proberen of je gedeeltelijk onder die toekomstige termijnen uit kunt komen. Helemaal eronderuit komen gaat je niet lukken waarschijnlijk, maar alles wat je wint is meegenomen.

Let er dan trouwens wel op dat de incassokosten dan aangepast worden aan de lagere vordering...

Kom je er niet uit, tsja, dan kun je de hier gegeven redenatie altijd nog aan de kantonrechter vertellen. En misschien ben je dan nog wel beter uit uiteindelijk...

Zo, da's nog een heel verhaal geworden zie ik... Succes!

dank je voor de duidelijke uitleg mark, inderdaad er zitten ook nog vervallen facturen bij, die wil ik ook wel betalen, dat is het probleem niet, en dan ook de eventuele incasso en rentekosten. dit heb ik ook al aangegeven bij lindorff, alleen zij gaan er gewoon niet mee akkoord, en dan heb ik een regeling voorgesteld waar ze ook niet mee akkoord willen gaan. ondanks dat ze mijn schulden en budgetoverzicht hebben toegestuurd gekregen. ze weten dat ik nog weinig kan missen. ik vind dat ik toch wel redelijk heb meegewerkt. trouwens de incassokosten zijn ook te hoog, daar rekenen ze btw overheen.

Tsja, als je niet kunt betalen en de schuldeiser wil niet meewerken, dan weet je wel weer waar het op uitdraait: een rechtszaak. En weet je? ik denk dat dat in dit geval misschien wel de beste optie is... zorg er alleen alsjeblieft wel voor dat er iemand is die jouw zaak goed kan behandelen tijdens de zitting!

Je hoeft jezelf in ieder geval niets te verwijten, je hebt alles geprobeerd, en wat niet kan, kan niet!

Een telecombedrijf kan de btw verrekenen, dus die mogen ze niet aan jou in rekening brengen. Slordig!

ik kan wel wat betalen en dat heb ik ook voorgesteld, beter iets dan niets toch? ik ben in ieder geval welwillend.

Wat je nog kan doen is gewoon overmaken wat je kunt missen, des te sterker sta je dan als je toch gedagvaard wordt. Je hebt dan alles gedaan om je goede wil te tonen, en meer dan dat kun je niet doen!

renegade66 schreef:ik kan wel wat betalen en dat heb ik ook voorgesteld, beter iets dan niets toch? ik ben in ieder geval welwillend.

mijn ervaring met rechters is dat ze als je kan bewijzen dat je, je uiterste best hebt gedaan tot een goede regeling te komen en je ook inderdaad een gedeelte hebt betaald, hij of zij het incassoburo terecht wijst en dan ook gelijk probeert te bemiddelen om te zien of er een deal gemaakt kan worden...de rechter gaat niet over een afbetalingsregeling maar als je een goede rechter hebt doet hij wel zijn best de partijen bij elkaar te brengen...en het lullig is dat ze dan ineens wel willen luisteren

Hallo Renee! Ik heb met verbazing je hele uiteenzetting gevolgd.
Hoewel ze natuurlijk het recht hebben om een achterstallige betaling te innen,verbaasd het mij dat ze geen enkele medewerking willen verlenen om tot een oplossing te komen.Daarmee komt maar weer al te duidelijk die keiharde claim cultuur naar voren bij dit incassobureau! Terecht of onterecht !
Onmenselijk vind ik dat,terwijl je verder nergens schuld aan hebt,zoals ik al eerder liet weten dit overkomt je.
Maar nu het volgende ,ik probeer mee te denken om toch tot een oplossing te komen.Want dat het zo niet langer kan is duidelijk,wat ik je nog wil vragen,is er in jouw woonplaats een bureau voor schuldhulpverlening?
Misschien kun je daar naar informeren via het gemeentehuis,of via het maatschappelijk werk.
Dan kun je via een hulpverlener een beroep doen op de wettelijke regeling voor schuldsanering.
Probeer dat eens,dan hoor ik wel hoe het is afgelopen,sterkte Renee.

28 jan 2010 08:20

rene117

Geregistreerd: 12 mei 2007 09:14
Berichten: 702
Re: Beslagop inboedel
KAMER VOOR GERECHTSDEURWAARDERS TE AMSTERDAM - 6



Beslissing van januari 2010 zoals bedoeld in artikel 43, van de Gerechtsdeurwaarderswet inzake de klacht met nummer 265.2010 in gesteld door







[ ],



namens [ ] te [ ],



klaagster,







tegen:







1. [ ],



gerechtsdeurwaarder te [ ],



2. [ ],



kandidaat gerechtsdeurwaarder te [ ],



beklaagden.







Verloop van de procedure







Bij brief met bijlagen ingekomen op 24 april 2009 heeft klaagster een klacht ingediend tegen beklaagden, hierna de gerechtsdeurwaarders.



Op 26 mei 2009 is het aangehechte verweerschrift met bijlagen, van de gerechtsdeurwaarder ontvangen.



Bij brief van 12 oktober 2009 heeft klaagster meegedeeld de klacht tegen beklaagde sub 1 in te trekken, doch de klacht tegen beklaagde sub 2 te handhaven.



De zaak is behandeld ter openbare terechtzitting van 27 oktober 2009.



Omdat beide partijen niet ter zitting zijn verschenen is hiervan geen proces-verbaal opgemaakt.



De uitspraak is bepaald op 20 januari 2010.







1. De feiten







a) Bij uitspraak van deze Kamer van 16 december 2008 is aan beklaagde sub 2 de maatregel van ontzetting uit het ambt opgelegd.



b) Bij Koninklijk Besluit van 6 maart 2009 is aan beklaagde sub 2 op zijn verzoek per 1 april 2009 ontslag uit het ambt van gerechtsdeurwaarder verleend.



c) De uitspraak van de Kamer van 16 december 2008 is door het Gerechtshof te Amsterdam bekrachtigd bij uitspraak van 24 maart 2009.



d) Klaagster heeft bij brief van 18 maart 2009 gericht aan (het kantoor van) de beklaagde 1 te [ ], opdracht verstrekt tot executie van een beschikking van de Rechtbank [ ] met het verzoek per omgaande tot beslaglegging over te gaan. Deze opdracht is doorgezonden aan beklaagde sub 2.







e) Bij brieven van 26 maart 2009 en 7 april 2009 aan beklaagde sub 1 heeft klaagster gerappelleerd en nogmaals verzocht per omgaande beslag te leggen.



f) Beklaagde sub 2 heeft op 8 april 2009 telefonisch aan (medewerkers van) klaagster meegedeeld dat het beslag was gelegd en op 14 april 2009 dat die dag conservatoir beslag zou worden gelegd.



g) Op 17 april 2009 heeft beklaagde sub 2 aan klaagster een rekening gezonden voor de gelegde beslagen.



h) Bij e-mail van 20 april 2009 heeft beklaagde sub 2 klaagster in reactie op een door haar aan (het kantoor van) beklaagde sub 1 gezonden brief van 15 april 2009 meegedeeld dat zij de door hem gezonden nota voor de beslagleggingen dient te betalen.







2. De klacht







Omdat de klacht tegen beklaagde sub 1 is ingetrokken wordt dat deel van de klacht niet besproken. Klaagster beklaagt zich er ten aanzien van beklaagde sub 2 over, samengevat, dat de beslaglegging onbehoorlijk lang op zich heeft laten wachten, dat deze zonder opdracht daartoe beslag heeft gelegd, alsmede over de wijze waarop deze zich uitdrukt in zijn e-mail van 20 april 2009







3. Het verweer van beklaagde sub 1







Omdat klaagster de klacht tegen beklaagde sub 1 heeft ingetrokken behoeft dit verweer hier niet te worden besproken.







4. Verweer van beklaagde sub 2







Beklaagde sub 2 stelt zich op het standpunt dat hij uitsluitend de beslagen heeft gedeclareerd en verder niets.







4. Beoordeling van de klacht







4.1 Op grond van artikel 34 van de Gerechtsdeurwaarderswet (hierna: Gdw) zijn (kandidaat) gerechtsdeurwaarders onderworpen aan tuchtrechtspraak ter zake van enig handelen of nalaten in strijd met enige bij of krachtens deze wet gegeven bepaling en ter zake van enig handelen of nalaten dat een behoorlijk gerechtsdeurwaarder niet betaamt.



4.2. Niet duidelijk is geworden wanneer de opdracht aan beklaagde sub 2 is verstrekt, zodat niet kan worden vastgesteld of deze de opdracht onbehoorlijk lang heeft laten liggen zoals gesteld wordt door klaagster. Zoals blijkt uit wat hiervoor onder de feiten is overwogen, is beklaagde sub 2 bij uitspraak van deze Kamer van 16 december 2008 uit het ambt van gerechtsdeurwaarder ontzet. Vervolgens heeft hij ontslag uit het ambt verzocht. Dit verzoek is bij KB van 6 maart 2009 per 1 april 2009 is ingewilligd. De ontzetting uit het ambt is op grond van de uitspraak van het Gerechtshof op 24 maart 2009 definitief geworden.







4.3. De Kamer is van oordeel dat beklaagde sub 2 had kunnen en moeten begrijpen dat hij de in de brief van klaagster van 18 maart 2009 aan beklaagde sub1 vervatte opdracht tot het verrichten van ambtshandelingen, nadat deze opdracht aan hem was doorgestuurd, had dienen terug te zenden aan beklaagde sub 1. Dezeopdracht is zoals blijkt uit de aanhef van de brief immers uitdrukkelijk niet aan beklaagde sub 2, maar aan beklaagde sub 1 verleend.







4.4. Voorts had beklaagde sub 2 onder de hiervoor geschetste omstandigheden kunnen en moeten begrijpen dat hij in afwachting van de uitspraak op het door hem ingestelde hoger beroep geen ambtshandelingen diende te verrichten, of zich als nog zijnde bevoegd tot het verrichten daarvan diende te presenteren. Met name het vermelden onderaan de brief van 17 april 2009 van de zinsnede “P.S. Wij exploiteren in heel Limburg”, is in dit kader ontoelaatbaar. De genoemde brief vermeldt als naam alleen beklaagde sub 2 en geen andere kantoorgenoten die wel bevoegd zouden zijn exploten uit te brengen. Door dit toch te doen heeft beklaagde sub 2 zeer ernstig tuchtrechtelijk laakbaar gehandeld zodat de klacht gegrond dient te worden verklaard.







4.5. op grond van artikel 34, vijfde lid, Gdw blijven (kandidaat) gerechtsdeurwaarder die niet meer als zodanig werkzaam zijn aan tuchtrechtspraak onderworpen ter zake van handelen of nalaten gedurende de tijd dat zij als zodanig werkzaam waren. Ook aan hen kunnen daarom de in artikel 43, tweede lid, Gdw genoemde maatregelen worden opgelegd. Dit is slechts anders indien het een maatregel betreft die er zich uit zijn aard niet voor leent om alsnog te worden opgelegd, zoals in het onderhavige geval de maatregel van ontzetting uit het ambt.







4.6. De geconstateerde onzorgvuldigheden acht de Kamer dusdanig ernstig dat op grond daarvan aan beklaagde sub 2 de maatregel van ontzetting uit het ambt opgelegd zou zijn indien hij nog in functie zou zijn geweest. Omdat deze maatregel al onherroepelijk is opgelegd, zal de Kamer aan beklaagde sub 2 de maatregel van berisping opleggen.







5. Beslist wordt als volgt.







BESLISSING







De Kamer voor Gerechtsdeurwaarders:







- verklaart de klacht gegrond;



- legt aan de gerechtsdeurwaarder de maatregel van schorsing op.







Aldus gegeven door mr. H.C. Hoogeveen, voorzitter, en mrs. G.H.I.J. Hage en



J.M. van der Weijden (plaatsvervangend) leden en uitgesproken ter openbare terechtzitting van januari 2010 in tegenwoordigheid van de secretaris.



hier heb ik net bericht van gehad via de mail ander volgt

jvn,

ik heb alles al op orde, ik heb een budgetbeheerder die alles voor mij regelt, alleen lindorff wil daar niet mee in zee gaan omdat het geen GKB of zoiets is.

eigenlijk belachelijk, op deze manier krijgen ze namelijk binnen 2 jaar hun complete vordering en dat is ook wat ik wil, ik kan ook naar de wettelijke schuldsanering gaan natuurlijk maar dan mogen ze blij zijn als ze een gedeelte krijgen en dan duurt het 3 jaar of 5 jaar.

ze zijn gewoon dom. ik wil voor mijn schulden opdraaien, ondanks dat het niet helemaal mijn schuld is dat ik zover gezakt en in de problemen ben geraakt.
maar dan nog willen ze niet meewerken. het zijn gewoon sukkels. en op macht en geld belust. zo zie ik het.

zo heb weer ff mijn gal gespuugd

Over Lindorff bestaat al een topic. Gelieve daar verder te discussiëren. Deze thread is gesloten.