Radar

Beste mensen.
Graag zou ik van jullie willen weten wat jullie er van vinden als iemand onder curatele staat en graag een hond wil hebben.
Voorbeeld: Angel staat onder curatele en wil graag een hond hebben.De wet schrijft voor dat Angel géén huisdieren mag hebben,omdat Angel onder curatele staat en volgens de wet handelingonbekwaam is.Angel wil dat er een wetswijziging komt waarin een kleine groep van de ondercuratele gestelde (Angel zelf dus ook) toestemming krijgt voor het hebben van een huisdier (b.v een hond).Zeij gelooft dat deze groep juist heel goed voor dieren kan zijn en dat dit een therapeutische werking kan hebben op hun leven en medicatie in sommige gevallen (sterk) kan verminderen!
Angel zelf mag niks doen want ze staat onder curatele.Hoe lost ze dit nou op?
Wat vinden jullie van de stelling dat iedereen die on der curatele gesteld word niet voor dieren zorgen kan omdat die handeling onbekwaam zou zijn?
Reageren graag!

Als iemand onder curatele staat omdat tie er financieel een puinhoop van heeft gemaakt en dat de schulden ingelost moeten worden kan ik me er iets bij voorstellen. Immers, de aanschaf en de verzorging van een beest kosten geld.

In die gevallen waarbij men kan vermoeden dat het dier niet goed verzorgd zal worden is dit ook redelijke billijk.

In alle andere gevallen lijkt me het niet redelijk.

Heel plat gezien kost het beest altijd geld en dus zou deze handeling niet ten gunste van de schuldeisers zijn. Financieel moet eerst alles op orde zijn alvorens je weer aan een nieuw traject begint (bijvoorbeeld een huisdier). Een huisdier op therapeutische basis klinkt leuk, maar is geen reden. Dit moet dan door een huisarts voorgeschreven worden en dat is nog nooit gebeurd!

medicatie

Het gaat inderdaad niet om een financiële curatele, maar een curatele op basis van medische redenen.

Eerlijk gezegd denk ik inderdaad dat een dier soms heel goed uit kan pakken. Ik kan me van ongeveer een jaar geleden herinneren dat er een autistische jongen van een jaar of 14 zijn hond kwijt was, dat kwam op tv omdat men op die manier hoopte het dier terug te krijgen. Voor die jongen was de hond, zo werd gezegd, zijn venster op de wereld.

Ook voor bejaarden kan een diertje heel goed zijn om bijvoorbeeld eenzaamheid te verminderen. Zo zijn er veel meer voorbeelden en situaties waaruit duidelijk blijkt dat het verzorgen van een dier inderdaad therapeutisch/heilzaam kan werken. In de psychiatrie is dat ook wel bekend.

Ik weet niet of het nodig is dat Angel zelf een diertje heeft, of dat er een andere manier is dat ze een diertje kan verzorgen. Eerlijk gezegd vind ik het ook een beetje vreemd dat er ergens in een wet lijkt te staan dat het niet mag. Met de informatie zoals je het nu geeft, kan ik weinig, en met meer informatie eigenlijk ook niet, waarschijnlijk.

Pindakaaspotje schreef:waar halen jullie vandaan dat iemand om financiële redenen onder curatele staat?? Naast dat je het dan wel heel bont moet hebben gemaakt zie ik dat nergens in de TS staan.

LEZEN pindakaaspotje. Nu is het mij duidelijk waarom jij al op bijna 1000 reacties zit.

Het gaat inderdaad niet om een financiële curatele, maar een curatele op basis van medische redenen.

Het staat er beide niet In geval van financiële curatele blijf ik bij mijn standpunt. In het geval van medische redenen wil ik mijn standpunt best wijzigen ")

Zeij gelooft dat deze groep juist heel goed voor dieren kan zijn en dat dit een therapeutische werking kan hebben op hun leven en medicatie in sommige gevallen (sterk) kan verminderen!

Hoe anders kun je dit interpreteren dan dat er een medische reden aan de curatele ten grondslag ligt?

Tja... om verder niet veel af te wijken ken ik toevallig iemand die medicijnen slikt juist door financiële problemen (anti-depressiva en dergelijke). Ik blijf wel bij mijn eerdere uitspraak in geval van financiële curatele!

Als iemand die ziek is of gehandicapt en soms een aanval krijgt van b.v. agressiviteit en/of naar het ziekenhuis moet, niet meer weet wat hij/zij doet dan heeft het dier in welke vorm dan ook daar geen toekomst.

Iemand die onder curatele staat, bevindt zich niet voor niets in die situatie, of dat nu om financiele redenen of medische redenen is, doet voor mij eerlijk gezegd niet te zake. Ik kijk dan naar het welzijn van het dier en moet dan zeggen dat een dier niet geplaatst moet worden bij iemand die handelingsonbekwaam is. Sorry. Een huisdier is een behoorlijke verantwoordelijkheid die door veel te veel mensen veel te licht wordt opgevat.

Voor minderjarige kinderen (of kinderen die nog thuis wonen) is het een ander verhaal. Daar zijn dan nog andere gezinsleden die de verzorging van het dier op zich nemen.

@PKP. Dat is een specifieke situatie (die door TS niet wordt genoemd). In een vorm van begeleid wonen kan ik me het (correct!) houden van een huisdier ook wel voorstellen. Ik had meer de situatie van een zelfstandig wonend iemand voor ogen. Maar inderdaad, in de situatie die jij schetst, met toezicht dus, is het haalbaarder.

lostlovey schreef:@PKP. Dat is een specifieke situatie (die door TS niet wordt genoemd). In een vorm van begeleid wonen kan ik me het (correct!) houden van een huisdier ook wel voorstellen. Ik had meer de situatie van een zelfstandig wonend iemand voor ogen. Maar inderdaad, in de situatie die jij schetst, met toezicht dus, is het haalbaarder.

Ik denk dat Angel heel goed voor een hond zorgen kan.Mede omdat zij eerlijk is naar haarzelf toe wat lang niet altijd makkelijk is.Ook is er al geregeld dat er mensen op haar hond passen als haar wat overkomen zou (mochten die mensen dat niet kunnen om welke reden dan ook dan kan de hond naar een asiel toe).Persoonlijk zou ik het slim vinden dat deze groep van ondercuratele gestelde wel aan voorwaarden zou moeten voldoen,bijvoorbeeld contrôle van dierenbescherming/curator of iets dergenlijks (of woonbegeleiding die meekijkt als het om verzorgen van haar hond zou gaan).Ikzelf kan dit niet doen want ik ben daar niet voor aangesteld.Wel kan ik een melding doen als er iets niet goed dreigt te gaan.
Ik gun haar een (kleine)hond,maar wel onder bepaalde voorwaarden.
Kinderen kan ze niet krijgen want ze heeft de prikpil zodat ze niet zwanger raken kan.
Ik geloof dat er véél mensen zijn zoals Angel.Daarom heb ik dit opgezet deze topic.Wil meningen horen van anderen.
Hopelijk dat de overheid meekijkt en er wat aan doen kan.

Hoi Helena, leuk dat je dit topic geopend hebt, maar zou je wat specifiekere informatie willen geven over de reden van de onder curatelestelling? Zoals je ziet wordt daarover nogal druk gespeculeerd, met als gevolg dat je geen zinnige antwoorden zult kunnen krijgen, hooguit de bovenstaande algemeenheden. En daar kun je weinig mee, denk ik.

Ik denk dat je het van persoon tot persoon moet bekijken.
Wat mij betreft mogen deze mensen absoluut een huisdier, maar iemand moet er wel 100% geschikt voor zijn.
Het belang van het dier moet natuurlijk niet vergeten worden.

Witte Angora,- 21 nov 2010 13:22
Wegens privacy van Angell kan ik niet al te veel uitwijden.Maar toch zal ik het wat proberen uit te leggen.
Angel is geboren met NAH.Daar zijn ze pas na ruim 35 jaar achter gekomen.Angel zelf wist wel dat er wat aan de hand was maar niet wat.
Toen ze er achter kwam ging er bij haar,figuurlijk gesproken,een bel rinkelen.
Angel heeft in haar huwlijk geen ruimte gehad om met geld te (leren) omgaan.Dit deed haar man altijd want die zei:"Geef maar hier...jij kan dit toch niet" .Toen ze dus alleen kwam te staan had ze nog nooit met geld (goed) om leren gaan.De opmars van de GSM was er toen net.Gratis GSM met abonement was te verleidenlijk voor haar.Ze liep in de val (las toen geen "kleine lettertjes").Bij de eerst rekening viel alles nogal mee."Mmm..dacht ze valt wel mee".En dus belde ze er op los die maand er op.Toen de 2e rekening kwam schrok ze zich een hoedje.Ze had inmiddels andere schulden opgebouwd die óók betaald moesten worden.Ze leende daarom bij Becam een flink bedrag waarmee ze dacht uit de ellende te zijn.Ze dacht:"Ik betaal hun een €100,-- af en dan is het klaar".Maar door omstandigheden gingen wat andere betalingen mis die ze éérst wilde aflossen.Ze kwam dus met een gat te zitten die niet meer afgelost KON worden.Ondertussen ging het met Angel ook slechter.Privé ook.Maar ik kon haar niet helpen helaas! .
Toen ze uiteindelijk onder curatele werd gesteld (er was bij haar een reeks van beperkingen inmiddels geconstateerd) knapte ze.
Ik heb haar zover ik kon laten zien dat ik er voor haar zijn zou en blijven,en dat heeft na jaren toch zijn vruchten afgeworpen gelukkig.
Angel blijkt een laaggemiddelt IQ te hebben (de beste van de laagbegaafden) en N.A.H met PDD-NOS en lichte borderline...Al met al reden genoeg om haar onder curatele te houden.Wel is ze zeer goed in het verzorgen van huisdieren en is dit voor haar iets waar ze zich aan vast klampt en levenshouvast aan heeft.Zonder dat (ze heeft nu een papegaai en 2 kanaries) had ze allang een gelukte zelfmoordpoging gedaan denk ik (ze heeft er ooit 2 gedaan die alletwee mislukt zijn).
Al met al is Angel nu veel sterker geworden in haar doen en laten,maar omdat ze die beperkingen heeft wil ze toch onder curatele blijven.Alleen wil ze zéér graag nog een hond hebben,want dat zou haar sociale contacten vergroten.Ze wil dan ook van haar vakantiegeld een hond aanschaffen en de eerste dierenartsconsult betalen.Ze gaat verder toch niet op vakantie ofzo...ze is liever thuis tussen haar diertjes.
Hopelijk is dit een betere toelichting Witte Angora??

Hoi Helena, dit was een stuk uitgebreider dan mijn bedoeling was, eerlijk gezegd. Maar wel volkomen duidelijk.

Uit je verhaal maak ik op dat Angel zelf onder curatele wil blijven staan? In dat geval lijkt ze duidelijk haar beperkingen te kennen, en haar grenzen aan te kunnen geven. En dan zie ik het bezwaar niet zo, eerlijk gezegd. Temeer omdat er veel meer als Angel zijn, maar die dan geen enkele begeleiding hebben, en die dan wel van alles kunnen en mogen. En dat gaat dan vaak wél goed.

Wat ik niet snap is dat ze blijkbaar wel vogels mag hebben, maar geen hond?

Persoonlijk denk ik inderdaad dat dit van persoon tot persoon bekeken zou moeten worden. Waarbij vooral de mate van verantwoordelijkheidsbesef in aanmerking genomen moet worden, en dat lijkt, op basis van jouw verhaal, bij Angel zeker wel aanwezig te zijn.

Witte Angora- 22 nov 2010 09:29
Ja ze wil welf onder curatele staan blijven want ze is zelf bang dat als ze wel "fouten" maken gaat dat de dieren dan een speelbal worden.Dat wil ze ook weer niet,maar ze zou zo héél graag een hond (jack Russel) willen hebben voor haar sociale contacten die ze nu vanuit internet probeert te halen...Snap je?
Ze wil echter de buitenlucht in en alleen wandelen vind ze zo saai.Met een hond heeft ze meer aanspraak denk ze (ik trouwens ook).
Ze is echt een "grensgeval" denk ik.Soms heeft ze uitspattingen maar beseft erna dat ze iets gedaan heeft wat niet "door de beugel kan".
Ik zou haar graag een hondje willen geven maar haar curator vind dit niet goed dus.... Als ik haar dan toch een hond geeft is ze waarschijnlijk alles kwijt omdat haar curator de regeltjes van de curatele naleven moet en gewoon zijn werk doen moet.
Tussen willen en kunnen zit een wereld van verschil en ze weet dat als ze geholpen wil worden,wel eerlijk naar haarzelf toe moet blijven ookal is dit soms knap lastig voor haar.

Ze heeft inderdaad 2 kanaries maar die hebben geen dierenartskosten nodig volgens de curator... .Althans,niet véél dierenartskosten (meer als dat ze per week krijgt aan leefgeld ).

Misschien is er een tussenoplossing? Dat Angel af en toe de hond van een buurman of buurvrouw uitlaat? Of van een oudere in een bejaardentehuis, die niet meer zo goed naar buiten kan? Desnoods samen met iemand anders? Dan kan ze naar buiten, ze heeft haar sociale contacten, maar ze heeft niet de verantwoording voor een hond.

Ik denk dat ze vooral in een bejaardentehuis heel goed terecht zou kunnen, niet alleen wat het uitlaten van honden betreft, maar ook voor de sociale contacten. Veel ouderen zijn eenzaam, en zouden het, denk ik, wát fijn vinden als iemand hen opzoekt, of inderdaad af en toe hun hondje uitlaat als ze het zelf niet meer zo goed aankunnen.