[ archief ] Hoe komt een hoog opgeleide 50 plusser aan een baan ?

[Superbreen]

Hoewel de bemiddelingsbureaus, uitzendbureaus en media het tegenspreken, kom je als energieke goed opgeleide 50 plusser niet meer aan een passende baan. Wat zeg ik, zelfs niet aan een baan op lager niveau. En dan heb ik het niet over mensen achter in de 50 die misschien al bezig zijn met hun pensioen maar vroege 50-ers die midden in het leven staan, altijd een baan op hoog niveau hebben gehad, representatief zijn en graag willen werken.
Iedere sollicitatie geeft, als je al antwoord krijgt, dezelfde reactie, uit de vele reacties is een kandidaat uitgenodigd die beter aansluit op het profiel. Het enige punt wat beter aan zou kunnen sluiten in de meeste gevallen is de leeftijd, want vaak wordt aan gevraagde competenties en vaardigheden voldaan. Als daarnaar gevraagd wordt is het antwoord (wederom als er al een antwoord komt) wij mogen niet discrimineren op leeftijd. Advies is om je geboortedatum weg te laten uit je CV, maar het CV biedt ook werkervaring en opleiding en je onderschat mensen als dan je leeftijd niet geraden wordt.
Dus hoe kom je als jonge oudere aan een baan?
50 plus uitzendbureau bieden alleen chauffeursbanen, fondsenwerving, oppas, callcenter (werving), vrijwilligerswerk, niet echt banen waar een ervaren HBO-er op zit te wachten.
De headhunters voor executive functies zijn jonge snelle broekies die het bij kandidaten in hun leeftijdscategorie zoeken. De gespecialiseerde uitzendbureaus zijn nette afgestudeerde meisjes die denken dat opa of oma reageert op een baan.
Hoe kunnen we de vooroordelen ontkrachten?
50 plussers zijn te duur.
Ook al reageer je op een functie waarvan je weet dat het salaris lager is dan je gewend bent, dan past het niet want je bent “te zwaar”. Of zouden ze dan toch fysiek bedoelen?
Omdat het leven van een 50 plusser minder duur en financieel op de rit is kunnen ze juist prima functioneren met wat minder salaris, omdat het hebben van een baan belangrijker is.
50 plussers zijn vaak ziek.
Nee, 50- plussers hebben hun leven op orde, de kinderen groot of de deur uit, ze leven gezond en hebben minder stress. Juist 30-ers zouden dan een groter risico zijn.
50 plussers zijn uitgerangeerd en niet meer ambitieus.
De huidige 50 plusser is energiek en wil ontzettend graag deelnemen aan de maatschappij door zinvol bezig te zijn, zijn/haar kennis te benutten, zijn/haar ervaring in te zetten en te fungeren als mentor / coach. Daarbij is een auto van de zaak, telefoon en laptop, maatpak, en ander uiterlijk vertoon minder belangrijk. Hij/zij begrijpt ondernemerschap, loyaliteit en heeft de capaciteit om een bedrijf (en de mensen) naar een hoger niveau te tillen. Ze zijn positief en willen zich graag langdurig in blijven zetten zonder jobhoppen.
50 plussers weten niets van social media en andere nieuwe communicatiemiddelen.
Hierover zijn rapporten voldoende beschikbaar die aantonen dat dit absolute onzin is. Nieuwe media is niet meer weg te denken in de maatschappij en juist hoog opgeleide mensen zijn ervaren gebruikers.
50 plussers hebben een ouderwets CV.
De meeste werkzoekenden hebben een traject doorlopen waarbij of door het bedrijf, of door UWV ondersteuning is geboden bij de opmaak van een aansprekend CV, sollicitatie technieken aangeleerd en hulp bij het gericht naar vacatures zoeken.
Blijft de vraag: Hoe komt de hoog opgeleide 50 plusser nog aan een baan (na 286 sollicitaties) ?

[tenormin]

Hoewel de bemiddelingsbureaus, uitzendbureaus en media het tegenspreken, kom je als energieke goed opgeleide 50 plusser niet meer aan een passende baan. Wat zeg ik, zelfs niet aan een baan op lager niveau. En dan heb ik het niet over mensen achter in de 50 die misschien al bezig zijn met hun pensioen maar vroege 50-ers die midden in het leven staan, altijd een baan op hoog niveau hebben gehad, representatief zijn en graag willen werken.
Iedere sollicitatie geeft, als je al antwoord krijgt, dezelfde reactie, uit de vele reacties is een kandidaat uitgenodigd die beter aansluit op het profiel. Het enige punt wat beter aan zou kunnen sluiten in de meeste gevallen is de leeftijd, want vaak wordt aan gevraagde competenties en vaardigheden voldaan. Als daarnaar gevraagd wordt is het antwoord (wederom als er al een antwoord komt) wij mogen niet discrimineren op leeftijd. Advies is om je geboortedatum weg te laten uit je CV, maar het CV biedt ook werkervaring en opleiding en je onderschat mensen als dan je leeftijd niet geraden wordt.
Dus hoe kom je als jonge oudere aan een baan?
50 plus uitzendbureau bieden alleen chauffeursbanen, fondsenwerving, oppas, callcenter (werving), vrijwilligerswerk, niet echt banen waar een ervaren HBO-er op zit te wachten.
De headhunters voor executive functies zijn jonge snelle broekies die het bij kandidaten in hun leeftijdscategorie zoeken. De gespecialiseerde uitzendbureaus zijn nette afgestudeerde meisjes die denken dat opa of oma reageert op een baan.
Hoe kunnen we de vooroordelen ontkrachten?
50 plussers zijn te duur.
Ook al reageer je op een functie waarvan je weet dat het salaris lager is dan je gewend bent, dan past het niet want je bent “te zwaar”. Of zouden ze dan toch fysiek bedoelen?
Omdat het leven van een 50 plusser minder duur en financieel op de rit is kunnen ze juist prima functioneren met wat minder salaris, omdat het hebben van een baan belangrijker is.
50 plussers zijn vaak ziek.
Nee, 50- plussers hebben hun leven op orde, de kinderen groot of de deur uit, ze leven gezond en hebben minder stress. Juist 30-ers zouden dan een groter risico zijn.
50 plussers zijn uitgerangeerd en niet meer ambitieus.
De huidige 50 plusser is energiek en wil ontzettend graag deelnemen aan de maatschappij door zinvol bezig te zijn, zijn/haar kennis te benutten, zijn/haar ervaring in te zetten en te fungeren als mentor / coach. Daarbij is een auto van de zaak, telefoon en laptop, maatpak, en ander uiterlijk vertoon minder belangrijk. Hij/zij begrijpt ondernemerschap, loyaliteit en heeft de capaciteit om een bedrijf (en de mensen) naar een hoger niveau te tillen. Ze zijn positief en willen zich graag langdurig in blijven zetten zonder jobhoppen.
50 plussers weten niets van social media en andere nieuwe communicatiemiddelen.
Hierover zijn rapporten voldoende beschikbaar die aantonen dat dit absolute onzin is. Nieuwe media is niet meer weg te denken in de maatschappij en juist hoog opgeleide mensen zijn ervaren gebruikers.
50 plussers hebben een ouderwets CV.
De meeste werkzoekenden hebben een traject doorlopen waarbij of door het bedrijf, of door UWV ondersteuning is geboden bij de opmaak van een aansprekend CV, sollicitatie technieken aangeleerd en hulp bij het gericht naar vacatures zoeken.
Blijft de vraag: Hoe komt de hoog opgeleide 50 plusser nog aan een baan (na 286 sollicitaties) ?

Goed verwoord. Antwoord: Dan zou u in uw vorige baan in de regering hebben moeten zitten, waren er geen 286 sollicitaties nodig geweest en de banen aangeboden. Zelfs bij ontslag, zoals we maar al te vaak lezen ! Toch doorzetten en succes gewenst.

[Lisjan]

Een tijdje geleden las ik een open sollicitatie op Facebook, die overigens ook in de krant was geplaatst, compleet met foto van de betreffende werkzoekende. Het verhaal stak goed in elkaar, het las lekker weg en het was zeker geen standaard sollicitatiebrief, meer een column. De sollicitatie werd en masse gedeeld met als resultaat dat de betreffende werkzoekende eindelijk - net op tijd, want de WW periode was bijna afgelopen - een nieuwe baan vond.
Met andere woorden: het normaal solliciteren werkt niet meer. Men moet creatief en innovatief te werk gaan om nog enigszins op te vallen.
U heeft geluk dat u nog begin 50 bent, het verhoogt het enigszins uw kansen. Ik was 58 toen ik mijn baan verloor en heb nooit meer een baan gevonden.
Ik wens u heel veel succes.

[tenormin]

Een tijdje geleden las ik een open sollicitatie op Facebook, die overigens ook in de krant was geplaatst, compleet met foto van de betreffende werkzoekende. Het verhaal stak goed in elkaar, het las lekker weg en het was zeker geen standaard sollicitatiebrief, meer een column. De sollicitatie werd en masse gedeeld met als resultaat dat de betreffende werkzoekende eindelijk - net op tijd, want de WW periode was bijna afgelopen - een nieuwe baan vond.
Met andere woorden: het normaal solliciteren werkt niet meer. Men moet creatief en innovatief te werk gaan om nog enigszins op te vallen.
U heeft geluk dat u nog begin 50 bent, het verhoogt het enigszins uw kansen. Ik was 58 toen ik mijn baan verloor en heb nooit meer een baan gevonden.
Ik wens u heel veel succes.

Heeft u dan niet uw eigen gegeven "ludieke" tip aan de TS ook niet voor uzelf gebruikt?

[mh73]

Buurvrouwtje is 58, werd boventallig verklaard en kon gaan. Zit al anderhalf jaar met een club van 30 mensen in een 'traject naar werk'. Daar zitten ook twintigers en dertigers bij. Inmiddels hebben twee van die groep een tijdelijke baan, denk dus aan vervanging tijdens zwangerschapsverlof e.d. Ze heeft buiten dat traject om ook op alles gesolliciteerd wat maar een beetje in de richting kwam, maar werd overal afgewezen met inderdaad de term: U past niet binnen het profiel.

Buurman verderop, zo'n beetje zelfde leeftijd, kwam door het faillissement van het bedrijf op straat te staan. Is nu al een jaar of drie, vier werkeloos, heeft op alles gesolliciteerd wat los en vast zit en heeft alleen nog een keer een halfjaar contract ergens gehad.

Het is jammer, maar ervaring en levenswijsheid worden tegenwoordig niet meer gewaardeerd in de maatschappij. Sterker nog, gewoon je best doen en altijd goed je werk doen is tegenwoordig niet meer genoeg. Bij mijn man op het werk dreigt een ontslagronde, iedereen moest één of ander duur coachingtraject in dat potdorie 2000 euro per persoon kostte. En wat kwam eruit: eigenlijk moest je wel bijzonder zijn, lef hebben, jezelf constant met allerlei cursussen willen vernieuwen (al was dat een cursus fotografie die helemaal niets met het werk te maken heeft). Kortom, of je je werk goed doet of niet dat telt eigenlijk helemaal niet mee. Het is een hopeloze wereld.

[Miepje1]

Wat een goed stukje. En helaas niet alleen voor 50-plussers waar... Toen ik in oktober 2005 werkloos werd, was ik 47. En toen al 'paste ik niet in het profiel'. Ik kon echter nog vrij makkelijk werk krijgen via het uitzendbureau en eenmaal zelfs via het toenmalige CWI. Ik ben wel vaak uitgenodigd want ik schreef in mijn sollicitatiebrief altijd dat ik in een stabiele relatie zat, geen kinderen of andere zorgvragers had en bereid was mij verder te ontwikkelen. Dat die uitnodigingen niet leidden tot werk kwam eigenlijk meer omdat ik solliciteerde op alles wat los en vast zat, en dus vaak ook zelf wel doorhad dat ik bij een bepaald bedrijf niet zou passen.
Ik wens je heel veel succes!
In maart 2007 kwam ik bij toeval terecht waar ik nu nog werk. Ik ben inmiddels aan mijn 3e functie hier en iedereen verwacht - en dat doe ik ook - dat je je voortdurend blijft ontwikkelen. Je krijgt daar ook hulp bij - al is die hulp nog steeds meer gericht op jongeren dan op ouderen - maar goed, het is beter dan niets.
Moraal van het verhaal: blijf bezig! Een kennis van mij heeft onlangs op 56-jarige leeftijd, na 1,5 jaar thuis, ook weer een fijne baan gevonden, een váste nog wel. Optimistisch blijven en creatieve brieven schrijven helpt ook. Vat je CV samen zodat het niet zo lang is. Benadruk dat je wilt werken voor het salaris dat ze bieden (als je dat weet en als het genoeg is).

[Lisjan]

Heeft u dan niet uw eigen gegeven "ludieke" tip aan de TS ook niet voor uzelf gebruikt?[/quote]

Nee, toen had ik het nog niet gelezen en zelf was ik niet op het idee gekomen.

[GJvdZ]

Nog een tip: werk actief aan een professioneel netwerk (ook als je werk hebt). Zeker voor hoger opgeleiden wordt slechts een heel klein deel van de vacatures gepubliceerd of bekend gemaakt aan het UWV. Ik heb wel eens gelezen dat dat om maar 15% gaat. De rest van de functies wordt via professionele netwerken (incl. headhunters) vervuld. Wat op zich wel weer logisch is: selectieprocedure zijn ontzettend duur. Als je dat kunt voorkomen of beperken is het eerste verdiend.

Uit ervaring weet ik ook dat het UWV nog steeds niet echt weet wat ze met hoger opgeleiden moeten doen. Die bieden dus weinig soelaas.

[kweenie]

Juist voor functies voor goed opgeleide en ervaren mensen is een iets hogere leeftijd minder van belang, mits je de juiste kennis en ervaring hebt en bij het juiste bedrijf naar werk zoekt. Dus niet de jonge honden headhunters, maar ook niet de (even denigrerend gezegd) semi-charitatieve 50-plus bureaus, maar gewoon een professioneel bureau voor 'iedereen'.

Als je gericht zoekt, dan kun je ook werk vinden. Maar 286 sollicitaties klinkt voor mij eerder als met hagel schieten op willekeurige functies. En dan zul je nooit een baan krijgen, want er zullen altijd ook mensen zijn die echt enthousiast zijn over specifiek díe functie en dát bedrijf. Die mensen zullen ze dus eerder vragen.

Maar dan nog, de meeste functies worden tegenwoordig via werving en selectie bureaus ingevuld, vaak ook na eerst een tijdelijk contract en/of een 'detachering'-achtige constructie. Zeker bij de functies voor meer ervaren en hoog opgeleide mensen. Dat zijn functies waarvoor ze mensen zoeken die precies weten wat ze willen en kunnen. En die functies worden dan eerst uitgezet bij de werving en selectie bureaus om te zien of zij iemand hebben die daaraan voldoet.

Dat kun je dan dus ook omkeren: als ze een vacature plaatsen (waar jij waarschijnlijk op zou reageren), dan zullen ze waarschijnlijk niet zozeer op zoek zijn naar iemand die al veel ervaring heeft en precies weet wat die wil en kan, maar dan zullen ze eerder een 'nieuweling' willen, iemand die ze nog zelf kunnen 'kneden' en bij wie ze de carriere in de richting kunnen sturen die zij willen. Dan zullen ze jou dus nooit kiezen. Natuurlijk hebben ze wel de voorkeur voor iemand die kennis heeft en dus ook al een aantal jaren in het vak zit, maar liefst niet iemand die al te ver op het carrierepad is.

Het is dus vooral zaak om bij de juiste wervings- en selectiebureaus bekend te raken. Dus bij een bureau dat met jou een klik heeft en die ook prefered supplier is van de bedrijven waar je zou willen werken.

[stofzuigertje]

Beste HBOers,

Als je normaal solliciteerde en er reageren meer als 1000 mensen....
Dan worden tenminste 90% vooraf afgewezen en de 100 die over bleven maken maar 1% kans.

Bij een open sollicitatie ben je vaak met enkele personen.
Dan is de kans vele malen groter en omdat de kans bestaat dat je toevallig op tijd was
zullen ze niet adverteren met de bulk zooi effect van mensen die wekelijks moeten solliciteren maar waarvan 99% niet geschikt is...

Daarom, uit onderzoek bleek dat Open sollicitatie hoger rendement geeft en zelden ongeschikte opleverde.
Van alle Open is tenminste meer dan 80% die aan alle eisen voldoet.
Daarom is het voor zowel werkgever rendabel deze Open brieven enkele maanden te bewaren
en scheelde hem zoekwerk.
Ook geen mails naar verkeerde adressen , brievenbus vol met dure postzegels en ook geen telefoontjes of ze nog gesprek krijgen en kans hebben....
Ja, vele bellen en mailen als ze niets horen en dat is voor een werkgever tijdrovend en leverde niets op behalve overlast.

Daarom gaan vele op online formulier over met voor selectie.
Ga dus meer Open Sollicitatie brieven maken en stuur vooral geen standaard altijd goed brieven rond...
Een op het bedrijf waar je solliciteerde aangepaste zal meer opleveren dan standaard klik en stuur brief.

Ook blijkt dat Post eerder zoek raakte dus mail want dan word het doorgestuurd en opgeslagen bij juiste persoon of in map met deze.
Denk als werkgever en zorg dat je geen tijd verspil aan de massa vervuiling op de kranten advertenties.

Ook vooraf de website werkgever doorzoeken en google eens en je maakt met een op dit bedrijf gerichte brief meer kansen.

Succes, en ga niet meer op in de massa van normale op Werk.nl gevonden zooi die vaak al voorzien is maar nog maanden later vaak nog steeds online te vinden is...