Ik heb een aantal vragen ontremd de paticipatiewet/indicatie banenafspraak.
Mijn vriend heeft eind 2015 wajong aangevraagd omdat werken niet lukte met zijn borderline stoornis.
Deze is afgewezen omdat hij arbeidsvermogen heeft volgens het UWV. Hij heeft wel een indicatie banenafspraak gekregen.
Dit zegt het UWV over indicatie banenafspraak:
Wat is een Indicatie banenafspraak?
Een Indicatie banenafspraak is een verklaring die u krijgt als u door een ziekte of handicap niet het minimumloon kunt verdienen. Kabinet en werkgevers hebben afgesproken dat ze banen gaan creëren voor mensen met een ziekte of handicap. Werkgevers moeten tot 2026 in totaal 100.000 banen realiseren voor mensen met een ziekte of handicap. De overheid doet dit voor 25.000 mensen met een ziekte of handicap. Deze afspraak heet de banenafspraak. Heeft u een Indicatie banenafspraak? Dan valt u onder de doelgroep van de banenafspraak. Wij nemen u dan op in het doelgroepregister. U heeft dan meer kans op werk. Want het is voor werkgevers financieel aantrekkelijk om iemand uit het doelgroepregister in dienst te nemen of te houden.
Hij heeft samen met de indicatie banenafspraak, een jobcoach toegewezen gekregen. Met zijn jobcoach heeft hij lang gezocht naar passend werk en dat heeft hij gevonden gelukkig. Hij werkt 24 uur per week.
In die afspraak staat dat hij dus niet in staat is om zelf het minimumloon helemaal te genereren, wat klopt want hij kan niet meer dan 24 uur pw werken. Hij werkte eerst 32 uur pw maar kwam helemaal overstuur thuis en elke prikkel was te veel voor hem. Nu gaat het goed.
Echter vragen wij ons af hoe het zit met het 'gat' dat tussen zijn loon en het minimumloon? Wie is daar verantwoordelijk voor? Of is het zo dat hij maar genoegen moet nemen met zijn loon?
Want hij is 'te goed' om een wajong te krijgen en we wonen samen dus hij heeft ook geen recht op aanvulling van de bijstand.
Ik hoop dat iemand hier misschien een richting weet waar we ons antwoord moeten zoeken.
Alvast bedankt!
