Moneyman schreef: ↑25 apr 2022 17:17
alfatrion schreef: ↑25 apr 2022 16:52
Met welk betaalmiddel moet de verkoper terug betalen, indien hierover niet vooraf afspreken heeft gemaakt? Meen je dat de handelaar mag kiezen uit de cadeubon of 10 euro?
Exact.
Daar zijn we het over oneens.
Moneyman schreef: ↑25 apr 2022 17:17
Als de wet het niet regelt, is het aan partijen om dat middels het contract in te vullen binnen de wettelijke kaders.
Waarom zou dit geregeld moeten worden in het contract als de verkoper dat zonder een regeling toch al mag bepalen?
Moneyman schreef: ↑25 apr 2022 17:17
Exact: een keuze van TS dus. Geen moeten.
Het begint op te lijken dat je de woorden die gebruikt worden belangrijker vindt dan de boodschap die ik uit. Ik blijf erbij dat ik het woord moeten in de context correct heb gebruikt. Dat TS de vrijheid heeft om de bonnen bij een andere bestelling te uiten doet niets af aan dat TS -volgens Bol en jou- de hele overeenkomst had moeten ontbinden en dan opnieuw had moeten bestellen om op het door TS gewenste resultaat uit te komen.
Moneyman schreef: ↑25 apr 2022 17:17
alfatrion schreef: ↑25 apr 2022 16:52
Ik wijs erop dat in de wet koop op afstand ook niet expliciet stond dat de consument voor de levering al kon herroepen, maar dat recht wel kreeg omdat de handeling die de koper zou moeten uitvoeren om op het door hem gewenste resultaat zouden leiden tot een nutteloze exercitie.
Ik sluit ook zeker niet uit dat, als de politiek hier ooit een mening over zou vormen, de wettelijke uitkomst de door jou geschetste situatie zou zijn. Maar zover is het nog niet, en tot die tijd moeten we het doen met de wet, aangevuld met contractsvrijheid.
Ik heb sterk de indruk dat je mijn boodschap niet hoort.
Art. 7:46d lid 1 eerste volzin BW luide:
"Gedurende zeven werkdagen na de ontvangst van de zaak heeft de koper het recht de koop op afstand zonder opgave van redenen te ontbinden."
Hier staat taalkundig dat het herroepingsrecht pas ontstaat na ontvangst van de goederen. En toch zijn er die rechters geweest die hebben geoordeeld dat de consument dat recht toch hebben, omdat het anders tot een nutteloze exercitie zou resulteren. Ik vind dat je dit argument te gemakkelijk weggewuifd met "andere situatie". Ja nog al weides, das een andere bepaling, maar ik zie overeenkomst op de hoofdlijnen
"De handelaar komt de in lid 1 bedoelde verbintenis na, met gebruikmaking van hetzelfde betaalmiddel als door de consument is gebruikt ter voldoening van de voor de ontbinding op de consument rustende verbintenissen, tenzij de consument uitdrukkelijk met een ander betaalmiddel heeft ingestemd en met dien verstande dat de consument hierdoor geen kosten mag hebben."
Ik denk dat dit zo uitgelegd kan worden dat de verkoper met geld moet terugbetalen als de consument aangeeft dat de cadeaubon heeft gebruikt voor het andere product. Ik houd er rekening mee dat rechter overeenstemmend zullen oordelen. Een overtuigend tegenargument heb ik niet gehoord. Waarom zou de verkoper mogen bepalen welke bestemming de consument geeft aan de voucher?