Waar het tussen Alfatarion en mij botst is dat Alfatarion de zaken puur vanuit de wet bekijkt en wetmatig dingen wilt oplossen.
Ik bekijk de zaken puur uit de praktische kant en hoe het in de praktijk werkelijk werkt.
Daarbij ga ik wel van de wet uit, maar ik benader de zaken puur uit de praktijk.
En daar zit dus het verschil.
Waar ook een verschil in zit is dat veel consumentenorganisaties de macht aan de consumenten geven.
En dat is vreemd, want de wet kan sommige zaken niet oplossen en de wet laat ook steken vallen.
Ik probeer altijd de zaken zo goed mogelijk op te lossen waarbij de klant zo min mogelijk overlast heeft.
Echter overlast is nooit voor 100% te voorkomen.
En over de bestelling van onderdelen wil ik nog wat aan toevoegen:
Normale onderdelen zijn makkelijk verkrijgbaar.
Specifieke onderdelen niet.
Die moeten bij de fabrikant zelf besteld worden.
Als de fabrikant de onderdelen niet op voorraad heeft, moeten ze apart gefabriceerd worden.
Voor 1 onderdeel gaat de fabrikant echt niet een heel productieproces opstarten!
De fabrikant wacht zolang totdat er voldoende orders zijn binnengekomen en gaat dan pas het onderdeel fabriceren.
Dat betekent dat de conument soms 3 tot 4 maanden moet wachten voordat de fabrikant het onderdeel in productie neemt.
Voor de consument en de winkelier zit er dan niets anders op dan wachten.
Als dit het geval is, dan proberen we wel een oplossing te vinden om de overlast tot het minimum te beperken.
Maar steeds meer consumenten en consumentenorganisaties accepteren dit niet en eisen van de winkelier dat hij het onderdeel zo snel mogelijk krijgt. Hierbij zijn ze heel onredelijk geworden.
Ze gaan periodes eisen en als de winkelier dan het onderdeel niet binnenheeft, stappen ze naar de rechter.
Oke, ik moet als winkelier volgens de wet de overlast tot het minimum beperken, maar de consumenten en consumentenorganisaties horen dit als TOTAAL GÉÉN OVERLAST!
En als de winkelier wacht op het onderdeel en het onderdeel komt niet snel genoeg in de ogen van sommige consumenten, dan worden ze heel onredelijk.
Dan wordt er geroepen dat de winkelier de boel bedonderd, dat de winkelier express wacht omdat hij het leuk vind om de klant te treiteren, dat de winkelier het product in gijzeling heeft, enz. enz.
Dit is een ontwikkeling waar ik niet gelukkig mee ben en er ook stevig van baal.
Als ik dan aan de consument uitleg waarom dat het zolang duurt, zeggen ze:
Niets mee te maken! Dat zijn jouw zaken en niet mijn probleem!
Als je het onderdeel niet binnen 4 dagen hebt, dan schakel ik de rechter in. Dit zijn mijn rechten en jouw plichten.
In het algemeen proberen de winkeliers de problemen zo snel mogelijk op te lossen (uitzonderingen daargelaten), maar de consument neemt tegenwoordig wel een hele starre houding aan!
En dat vind ik echt jammer.
. Alfatarion het komt simpel op neer. In feit de wetten dat jij citeert klopt en daar valt weinig over te praten, maar jij probeert je eigen draai erop te zetten. Dat is ook jou goed recht, maar in feit zit je naast. De "wet" zoals jij het ziet lijkt op de wet van de voormalige USSR. Total inflexible dus. In een democracy zoals Nederland is de wet flexible en staat aan de kant van redelijkheid (most of the time anyways). Dit betekent simpelweg dat ikbenik is niet verplicht om leentoestellen te hebben. Ik kan je garandeeren dat als het puntje bij paaltje komt in een rechtzaal zal ikbenik winnen. Er is niemand, consumenten groepen tot overheids orgaan dan kan hem (of andere winkeliers) forceeren om de dingen te hebben.