Je kunt een verband tussen verzekeraars en commissie niet aannemen op basis van een resultaat. Ik weet zeker dat verzekeraars medici niet beinvloeden. Dat bewijs is niet te leveren, eenvoudig omdat het niet gebeurt.
De commissie-werkgroep c.q. kernredactie bewijst wel degelijk dat ze beïnvloed worden door verzekeraars, gezien haar uitspraken: "geen substraat na 6 maanden" en dan ook nog eens geen advies uitbrengen over vervolgonderzoeken indien klachten aanhouden?
Waar haal jij die 'zekerheid' vandaan? Geen verzekeraar, geen lotgenoot. wat wil je überhaupt op dit forum bereiken c.q. wat is de meerwaarde op dit forum voor letselschadeslachtoffers?
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Kijk eens op!!!!
Re: Kijk eens op!!!!
"Ik weet zeker dat verzekeraars medici niet beinvloeden".........
........en de waarheid is de dupe........
www.katholieknieuwsblad.nl/actueel24/kn2411f.htm
........en de waarheid is de dupe........
www.katholieknieuwsblad.nl/actueel24/kn2411f.htm
Re: Kijk eens op!!!!
Die uitspraak is geen bewijs. Hoe kun je nu aannemen dat die uitspraak een gevolg is van beinvloeding?
Het artikel in de link is niet anders dan ongefundeerde stemmingmakerij.
Overigens denk je toch niet dat een hele industrie dergelijke zaken geheim zou kunnen houden. Als dit echt zou spelen, zouden er allang personeelsleden van verzekeraars of ziekenhuizen aan de bel hebben getrokken.
Mijn meerwaarde is dat ik mensen een beetje kan helpen en dat is meer dan flauwekul verspreiden.
Het artikel in de link is niet anders dan ongefundeerde stemmingmakerij.
Overigens denk je toch niet dat een hele industrie dergelijke zaken geheim zou kunnen houden. Als dit echt zou spelen, zouden er allang personeelsleden van verzekeraars of ziekenhuizen aan de bel hebben getrokken.
Mijn meerwaarde is dat ik mensen een beetje kan helpen en dat is meer dan flauwekul verspreiden.
Re: Kijk eens op!!!!
Als dit echt zou spelen, zouden er allang personeelsleden van verzekeraars of ziekenhuizen aan de bel hebben getrokken.
Zie wat er met 'klokkenluiders' gebeurt, die 'flauwekul' verspreiden?
Zie wat er met 'klokkenluiders' gebeurt, die 'flauwekul' verspreiden?
Re: Kijk eens op!!!!
Bromtol,
In Medisch Contact stelt dhr. E.Doel van de Com For.Neurologie dat geen enkele Beroepsgroep of Belangenvereniging een rol heeft gespeeld bij het totstandkomen van de Richtlijn. Hij is van mening dat er geen sprake is van een functiestoornis van het perifere of centrale zenuwstelsel volgens de meest recente wetenschappelijke inzichten(bron: medisch contact). Derhalve 0% functieverlies dus.
Als de Richtlijn Whiplash, zoals jij stelt,niet in verband kan worden gebracht met belangen van verzekeringsmaatschappijen en aanverwante organisaties zoals bv UWV zijn we nog veel verder van huis.
Veel opties blijven er dan niet over ter verklaring van die "Medische Misser" cq de Richtlijn Whiplash waarbij volgens de commissie geen enkele Beroepsgroep of belangenvereniging een rol heeft gespeeld.
Weerspiegelt de Richtlijn in dat geval dus het niveau van de betrokken medici/ de Commissie en het CBO?
In dat geval: Sauve qui peut.
Waarom? Omdat Pijn geen functiestoornis doch een normale functie is van het perifere en/of centrale zenuwstelsel. Het is een waarschuwingssignaal dat er wat mis is, er iets beschadigd is. Een doodnormale functie van het zenuwstelsel.
En wat er dan mogelijk aan de hand is vindt de Commissie kennelijk geen neurologisch probleem omdat daarvan alleen sprake kan zijn als er sprake is van een Dysfunctie van het zenuwstelsel.
Zolang beschadigingen maar lekker zichtbaar aan de buitenkant zitten is er niks aan de hand. Prima te zien.
Het probleem onstaat wanneer er via beeldvormend onderzoek niets aan de binnenkant te zien is. Dat wordt als bewijs gezien dat er dan ook niets aan de hand is. Absence of proof is proof of absence.
Is dat ook zo? Nee, beschadigingen zijn veelal op rontgen en zelfs op MRI niet te zien. Maar kunnen wel degelijk.
Ook zonder dat er wat te zien is op foto's moet op grond van de medische literatuur daarover (post-mortemonderzoeken van Jonsson etc.), worden aangenomen dat er sprake kan zijn van beschadigingen aan oa. wervels, tussenwervelschijven, facetgewrichten, ligamenten.
Zo vond Jonsson bij 22 verkeersslachtoffers 198 met beeldvormend onderzoek gemiste/niet te detecteren laesies. Waaronder oa. 22 tussenwervelschijfbeschadigingen en 77 beschadigingen van facetgewrichten.
En als die cervicale structuren beschadigd worden kunnen die, gezien de innervatie van die structuren, wel degelijk pijn veroozaken. Vandaar de zgn facet en nerveblocks en rdiofrequente laesies die gebruikt worden als diagnostisch middel om de oorzaak van nek(pijn)klachten op te sporen.
Leuk detail: er wordt in dat geval een dysfunctie gecreeerd om de normale functie lam te leggen.
Die Pijnklachten betreffen inderdaad geen dysfunctie van het zenuwstelsel doch een neurologen en dus de Commissie wel bekende goede oude trouwe waarschuwingsfunctie van pijn: er is iets beschadigd.
In de oude richtlijn stelde de Commissie nog dat dat pijnsyndroom als realiteit moest worden gezien.
In de nieuwe richtlijn is dat pijnsyndroom niet meer "het pakkie an" van de neurlogen. Zolang het geen dysfunctie van het zenuwstelsel is bemoeien ze zich er dus niet meer mee.
De nieuwe richtlijn verondersteld evenals de oude bovendien ook nog 's dat bovengenoemde beschadigingen ALTIJD zonder blijvende en/of zichtbare/objectiveerbare klachtenverklarende gevolgen genezen.
Gevolg: als de patient klachten blijft houden staan de opstellers van de richtlijn met de handen in het haar. Symptomen(nekpijn etc) zonder ook een mogelijke oorzaak te kunnen vinden. 0% functieverlies dus. Niks aan de hand op neurologisch gebied.
Welnu. Waar is de essentie van de richtlijn dat er niets lichamelijks aan de hand is/kan zijn dat langdurige klachten verklaard op gebaseerd?
Op de uitgebreide literatuurlijst die door het CBO en de opstellers bij de richtlijn werd overlegd. Die vormt inhoudelijk HET bewijs voor het ontbreken van lichamelijk substraat.
Het bewijs? Was het maar waar. Wat er nl aan die literatuurlijst ontbreekt zijn al die onderzoeken waarmee wordt aangetoond dat aanhoudende klachten in voorkomende gevallen ( niet alle gevallen dus) wel degelijk te wijten kunnen zijn aan na ongeval onstane afwijkingen aan cervicale structuren zoals disci, facetgewrichten, ligamenten etc.
Zoals blijkt uit de onderzoekvan Mason Hohl, prof. Panjabi, prof. Bogduk, prof. Taylor, zweeds onderzoek van Hildingson/Toolanen, Noors onderzoek van Kraakenes, etc etc..
Zouden het CBO en de opstellers van de richtlijn bij hun zoektocht door de medische bibliotheken bovenstaande onderzoeken inzake whiplash niet zijn tegengekomen? Niet bekend dus? Kom nou toch aub tenzij je de intelligentie van de opstellers in twijfel wil trekken.
Nee, daar mankeert het niet aan. Het gaat erom hoe ze die intelligentie gebruikt hebben. En als voor dat medische opportunisme geen relatie met belangengroeperingen zoals TP's kan worden gevonden/aangetoond is het mogelijk te wijten aan een ernstige vorm van wetenschappelijke tunnelvisie die, zoals bekend, slechts uitzicht biedt op het eigen gelijk.
En dat doet vermoeden dat door het CBO en de Commissie nogal ludiek met wetenschap omgaan. Niks waarheidsvinding op basis van gedegen bestudering van de literatuur. De gewenste diagnose, het eigen gelijk, was al bekend. Er moesten alleen nog de bewijzen bij worden geleverd.
De literatuurlijstlijst en de interpretatie daarvan zoals verwoord in de richtlijn weerspiegelt dat als evidence-based gepresenteerde eigen gelijk. Bazarwetenschappelijk.
Patienten worden dus na ongeval nogmaals aangereden. Door het CBO, de Commissie Forensische Neurologie en door die artsen die de richtlijn onderschrijven en voor wetenschappelijk relevant houden. En die 0% functie verlies van de neurologen betekend dat ze daarna nog eens doorrijden ook.
Te triest voor woorden dat artsen op zo'n manier gegevens manipuleren.
H
In Medisch Contact stelt dhr. E.Doel van de Com For.Neurologie dat geen enkele Beroepsgroep of Belangenvereniging een rol heeft gespeeld bij het totstandkomen van de Richtlijn. Hij is van mening dat er geen sprake is van een functiestoornis van het perifere of centrale zenuwstelsel volgens de meest recente wetenschappelijke inzichten(bron: medisch contact). Derhalve 0% functieverlies dus.
Als de Richtlijn Whiplash, zoals jij stelt,niet in verband kan worden gebracht met belangen van verzekeringsmaatschappijen en aanverwante organisaties zoals bv UWV zijn we nog veel verder van huis.
Veel opties blijven er dan niet over ter verklaring van die "Medische Misser" cq de Richtlijn Whiplash waarbij volgens de commissie geen enkele Beroepsgroep of belangenvereniging een rol heeft gespeeld.
Weerspiegelt de Richtlijn in dat geval dus het niveau van de betrokken medici/ de Commissie en het CBO?
In dat geval: Sauve qui peut.
Waarom? Omdat Pijn geen functiestoornis doch een normale functie is van het perifere en/of centrale zenuwstelsel. Het is een waarschuwingssignaal dat er wat mis is, er iets beschadigd is. Een doodnormale functie van het zenuwstelsel.
En wat er dan mogelijk aan de hand is vindt de Commissie kennelijk geen neurologisch probleem omdat daarvan alleen sprake kan zijn als er sprake is van een Dysfunctie van het zenuwstelsel.
Zolang beschadigingen maar lekker zichtbaar aan de buitenkant zitten is er niks aan de hand. Prima te zien.
Het probleem onstaat wanneer er via beeldvormend onderzoek niets aan de binnenkant te zien is. Dat wordt als bewijs gezien dat er dan ook niets aan de hand is. Absence of proof is proof of absence.
Is dat ook zo? Nee, beschadigingen zijn veelal op rontgen en zelfs op MRI niet te zien. Maar kunnen wel degelijk.
Ook zonder dat er wat te zien is op foto's moet op grond van de medische literatuur daarover (post-mortemonderzoeken van Jonsson etc.), worden aangenomen dat er sprake kan zijn van beschadigingen aan oa. wervels, tussenwervelschijven, facetgewrichten, ligamenten.
Zo vond Jonsson bij 22 verkeersslachtoffers 198 met beeldvormend onderzoek gemiste/niet te detecteren laesies. Waaronder oa. 22 tussenwervelschijfbeschadigingen en 77 beschadigingen van facetgewrichten.
En als die cervicale structuren beschadigd worden kunnen die, gezien de innervatie van die structuren, wel degelijk pijn veroozaken. Vandaar de zgn facet en nerveblocks en rdiofrequente laesies die gebruikt worden als diagnostisch middel om de oorzaak van nek(pijn)klachten op te sporen.
Leuk detail: er wordt in dat geval een dysfunctie gecreeerd om de normale functie lam te leggen.
Die Pijnklachten betreffen inderdaad geen dysfunctie van het zenuwstelsel doch een neurologen en dus de Commissie wel bekende goede oude trouwe waarschuwingsfunctie van pijn: er is iets beschadigd.
In de oude richtlijn stelde de Commissie nog dat dat pijnsyndroom als realiteit moest worden gezien.
In de nieuwe richtlijn is dat pijnsyndroom niet meer "het pakkie an" van de neurlogen. Zolang het geen dysfunctie van het zenuwstelsel is bemoeien ze zich er dus niet meer mee.
De nieuwe richtlijn verondersteld evenals de oude bovendien ook nog 's dat bovengenoemde beschadigingen ALTIJD zonder blijvende en/of zichtbare/objectiveerbare klachtenverklarende gevolgen genezen.
Gevolg: als de patient klachten blijft houden staan de opstellers van de richtlijn met de handen in het haar. Symptomen(nekpijn etc) zonder ook een mogelijke oorzaak te kunnen vinden. 0% functieverlies dus. Niks aan de hand op neurologisch gebied.
Welnu. Waar is de essentie van de richtlijn dat er niets lichamelijks aan de hand is/kan zijn dat langdurige klachten verklaard op gebaseerd?
Op de uitgebreide literatuurlijst die door het CBO en de opstellers bij de richtlijn werd overlegd. Die vormt inhoudelijk HET bewijs voor het ontbreken van lichamelijk substraat.
Het bewijs? Was het maar waar. Wat er nl aan die literatuurlijst ontbreekt zijn al die onderzoeken waarmee wordt aangetoond dat aanhoudende klachten in voorkomende gevallen ( niet alle gevallen dus) wel degelijk te wijten kunnen zijn aan na ongeval onstane afwijkingen aan cervicale structuren zoals disci, facetgewrichten, ligamenten etc.
Zoals blijkt uit de onderzoekvan Mason Hohl, prof. Panjabi, prof. Bogduk, prof. Taylor, zweeds onderzoek van Hildingson/Toolanen, Noors onderzoek van Kraakenes, etc etc..
Zouden het CBO en de opstellers van de richtlijn bij hun zoektocht door de medische bibliotheken bovenstaande onderzoeken inzake whiplash niet zijn tegengekomen? Niet bekend dus? Kom nou toch aub tenzij je de intelligentie van de opstellers in twijfel wil trekken.
Nee, daar mankeert het niet aan. Het gaat erom hoe ze die intelligentie gebruikt hebben. En als voor dat medische opportunisme geen relatie met belangengroeperingen zoals TP's kan worden gevonden/aangetoond is het mogelijk te wijten aan een ernstige vorm van wetenschappelijke tunnelvisie die, zoals bekend, slechts uitzicht biedt op het eigen gelijk.
En dat doet vermoeden dat door het CBO en de Commissie nogal ludiek met wetenschap omgaan. Niks waarheidsvinding op basis van gedegen bestudering van de literatuur. De gewenste diagnose, het eigen gelijk, was al bekend. Er moesten alleen nog de bewijzen bij worden geleverd.
De literatuurlijstlijst en de interpretatie daarvan zoals verwoord in de richtlijn weerspiegelt dat als evidence-based gepresenteerde eigen gelijk. Bazarwetenschappelijk.
Patienten worden dus na ongeval nogmaals aangereden. Door het CBO, de Commissie Forensische Neurologie en door die artsen die de richtlijn onderschrijven en voor wetenschappelijk relevant houden. En die 0% functie verlies van de neurologen betekend dat ze daarna nog eens doorrijden ook.
Te triest voor woorden dat artsen op zo'n manier gegevens manipuleren.
H
Re: Kijk eens op!!!!
Maar dat is nu precies waar het om gaat bij medische wetenschap. Pijn is geen functieverlies (dan moeten er beperkingen zijn in de zin van taken niet kunnen of niet mogen verrichten). Is er bij onderzoek niets te constateren dan houdt het op voor een medisch wetenschapper. In die zin is het standpunt van de neurologen terecht.
Maar ik wil er wel op wijzen dat deze emperische methode niet opgaat voor let leggen van een juridisch causaal verband. Daarbij is wel relevant dat er bij doden beschadigingen zijn vastgesteld en dan kan je op basis van een vermoeden aannemen dat anderen die betrokken zijn bij een vergelijkbaar trauma ook letsel kunnen hebben opgelopen. Als je dan nog eens kijkt naar het gegeven dat er voor het ongeval geen klachten waren, het trauma de klachten verklaart, een en ander snel is vastgelegd etc. dan kom je een heel eind voor een juridisch causaal verband.
Voor zover ik weet zijn er ook maar heel weinig verzekeraars die het bestaan van een whiplashletsel ontkennen.
Wel bestaan er probleemzaken, want wat doe je met mensen die al klachten hadden, een arbeidsconflict hebben, een te hoog ambitieniveau, grote financiele lasten in combinatie met een grote kinderwens om maar wat voorbeelden te noemen?
Hoe dan ook is van een complot tegen slachtoffers geen sprake/
Maar ik wil er wel op wijzen dat deze emperische methode niet opgaat voor let leggen van een juridisch causaal verband. Daarbij is wel relevant dat er bij doden beschadigingen zijn vastgesteld en dan kan je op basis van een vermoeden aannemen dat anderen die betrokken zijn bij een vergelijkbaar trauma ook letsel kunnen hebben opgelopen. Als je dan nog eens kijkt naar het gegeven dat er voor het ongeval geen klachten waren, het trauma de klachten verklaart, een en ander snel is vastgelegd etc. dan kom je een heel eind voor een juridisch causaal verband.
Voor zover ik weet zijn er ook maar heel weinig verzekeraars die het bestaan van een whiplashletsel ontkennen.
Wel bestaan er probleemzaken, want wat doe je met mensen die al klachten hadden, een arbeidsconflict hebben, een te hoog ambitieniveau, grote financiele lasten in combinatie met een grote kinderwens om maar wat voorbeelden te noemen?
Hoe dan ook is van een complot tegen slachtoffers geen sprake/
Re: Kijk eens op!!!!
Hoe dan ook is van een complot tegen slachtoffers geen sprake/
En dat is dus een grote denkfout, met name indien inconsequenties ontstaan in medisch dossiers, bijv. objectiveerbare diagnostiek weglaten bij expertises e.d.. misbruik maken van -niet gegeven- machtigingen.
En dat is dus een grote denkfout, met name indien inconsequenties ontstaan in medisch dossiers, bijv. objectiveerbare diagnostiek weglaten bij expertises e.d.. misbruik maken van -niet gegeven- machtigingen.
Re: Kijk eens op!!!!
Huh? Nog één poging dan. Het is juist een denkfout om een complot aan te nemen op grond van een fout en zeker wanneer dat nog een door een leek veronderstelde - dus niet bewezen - fout is ook.
Re: Kijk eens op!!!!
Het zou natuurlijk ook zo kunnen zijn dat medici zich realiseren dat ze mensen slechter maken door er een verkeerde diagnose op te plakken, ook al willen mensen die diagnose graag. Een mooi voorbeeld is bekkeninstabiliteit. Dat is een mooi voorbeeld om dat (private) verzekeraars er niet bij betrokken zijn. Het fenomeen bekkeninstabiliteit heeft een heel duidelijk piek gekend, maar is nu aardig op zijn retour. Medisch gezien (althans vanuit lichamelijk oogpunt) is dat niet te begrijpen.
Het zou wel eens te maken kunnen hebben met de manier waarop artsen (en de rest van de maatschappij) ermee omgaan.
(Ongetwijfeld gaan er nu mensen reageren met een echte bekkeninstabiliteit, die -en anderen- vraag ik om even afstand te nemen tot de individuele zaak en zich af te vragen hoe het nu kan dat bekkeninstabiliteit vroeger niet bestond, plots een grote vlucht neemt met operatieve ingrepen en al en nu weer verdwijnt...)
Er is nog iets heel wezenlijks: waarom denken jullie dat het verzekeringsbedrijf belang heeft bij lage schade? Bedrijven hebben daar helemaal geen belang bij. Als ze veel schade moeten betalen kunnen ze veel premie vragen en daardoor hun omzet laten stijgen. Dat vinden directeuren en aandeelhouders altijd erg belangrijk!
Het zou wel eens te maken kunnen hebben met de manier waarop artsen (en de rest van de maatschappij) ermee omgaan.
(Ongetwijfeld gaan er nu mensen reageren met een echte bekkeninstabiliteit, die -en anderen- vraag ik om even afstand te nemen tot de individuele zaak en zich af te vragen hoe het nu kan dat bekkeninstabiliteit vroeger niet bestond, plots een grote vlucht neemt met operatieve ingrepen en al en nu weer verdwijnt...)
Er is nog iets heel wezenlijks: waarom denken jullie dat het verzekeringsbedrijf belang heeft bij lage schade? Bedrijven hebben daar helemaal geen belang bij. Als ze veel schade moeten betalen kunnen ze veel premie vragen en daardoor hun omzet laten stijgen. Dat vinden directeuren en aandeelhouders altijd erg belangrijk!
Re: Kijk eens op!!!!
Er is nog iets heel wezenlijks: waarom denken jullie dat het verzekeringsbedrijf belang heeft bij lage schade? Bedrijven hebben daar helemaal geen belang bij. Als ze veel schade moeten betalen kunnen ze veel premie vragen en daardoor hun omzet laten stijgen. Dat vinden directeuren en aandeelhouders altijd erg belangrijk!
waarom denken jullie dat het verzekeringsbedrijf belang heeft bij lage schade?
Uitkeren van de juiste schade drukt de omzet: vandaar ook dat verhalen van langdurige schade uitblijft. (lees: ziektewinst!)
Als ze veel schade moeten betalen kunnen ze veel premie vragen en daardoor hun omzet laten stijgen.
Verzekeraars beweren dat zij hondederden miljoenen (regres) aan uitvoeringsinstellingen zouden hebben betaald, terwijl er maar dus heel weinig langdurige verkeersletselschade-uitkeringen blijken te zijn. Nogal ongeloofwaardig, te meer daar de commerciële verzekeraars al jaren aangeven dat het de sociale verzekeringen waren die de schade door letsel opvingen; nu deze verzekeringen zijn uitgekleed moeten de WA-verzekeraars de premie verhogen.
Hoge premies minus lage schade-uitkeringen = ziektewinst voor de verzekeraar.
waarom denken jullie dat het verzekeringsbedrijf belang heeft bij lage schade?
Uitkeren van de juiste schade drukt de omzet: vandaar ook dat verhalen van langdurige schade uitblijft. (lees: ziektewinst!)
Als ze veel schade moeten betalen kunnen ze veel premie vragen en daardoor hun omzet laten stijgen.
Verzekeraars beweren dat zij hondederden miljoenen (regres) aan uitvoeringsinstellingen zouden hebben betaald, terwijl er maar dus heel weinig langdurige verkeersletselschade-uitkeringen blijken te zijn. Nogal ongeloofwaardig, te meer daar de commerciële verzekeraars al jaren aangeven dat het de sociale verzekeringen waren die de schade door letsel opvingen; nu deze verzekeringen zijn uitgekleed moeten de WA-verzekeraars de premie verhogen.
Hoge premies minus lage schade-uitkeringen = ziektewinst voor de verzekeraar.
Re: Kijk eens op!!!!
Fubar,
Kennelijk zijn Hans V en Bromtol aanhangers van de richtlijn Whiplash ondanks, of beter gezegd juist vaznwege de gevolgen die dat medische onzinverhaal heeft voor slachtoffers en TP´s.
Maar goed, eens zal aan het licht komen wat nu onder de pet wordt gehouden.
En ik mag lijen dat dan de reputatie van de opstellers en voorstanders-aanhangers voorgoed naar de maan is.
Met als mogelijk gevolg ook nog eens "claimherziening" op basis van het bewust manipuleren van medische onderzoeken teneinde het recht op schadevergoedig qua hoogte negatief te beinvloeden.
Dan wel introductie van een "amerikaanse toestand" cq torenhoge boetes voor dat misselijk makende medische gedrag.
Hanz
Kennelijk zijn Hans V en Bromtol aanhangers van de richtlijn Whiplash ondanks, of beter gezegd juist vaznwege de gevolgen die dat medische onzinverhaal heeft voor slachtoffers en TP´s.
Maar goed, eens zal aan het licht komen wat nu onder de pet wordt gehouden.
En ik mag lijen dat dan de reputatie van de opstellers en voorstanders-aanhangers voorgoed naar de maan is.
Met als mogelijk gevolg ook nog eens "claimherziening" op basis van het bewust manipuleren van medische onderzoeken teneinde het recht op schadevergoedig qua hoogte negatief te beinvloeden.
Dan wel introductie van een "amerikaanse toestand" cq torenhoge boetes voor dat misselijk makende medische gedrag.
Hanz
Re: Kijk eens op!!!!
De Commissie Forensische Neurologie vond een nieuwe Richtlijn Whiplash noodzakelijk.
In de werkgroep die de richtlijn opstelde zat ook dhr. Buitenhuis, medisch adviseur van Unive.
Op onderstaande link is de relatie te zien tussen Buitenhuis/Unive en de universiteit Groningen.
En ja hoor, het is weer "psychisch".
http://www.ncbi.nlm.nih.gov:80/sites/en ... $=activity
In de werkgroep die de richtlijn opstelde zat ook dhr. Buitenhuis, medisch adviseur van Unive.
Op onderstaande link is de relatie te zien tussen Buitenhuis/Unive en de universiteit Groningen.
En ja hoor, het is weer "psychisch".
http://www.ncbi.nlm.nih.gov:80/sites/en ... $=activity
Re: Kijk eens op!!!!
Met of zonder (ziekte)winstoogmerk??.
Laat maar, ik weet het al....
Laat maar, ik weet het al....
Re: Kijk eens op!!!!
Psychisch or not psychisch.......that's the question?
Sensorische processen
Michele Sterling (PT, MT, MSc, University of Queensland, Australië) houdt zich bezig met het onderzoek en behandelen van patiënten met WAD (Whiplash Associated Disorders). In haar presentatie stelt ze twee onderzoeksvragen. Hoe komt het bij WAD patiënten de behandelresultaten zo matig zijn; en: Is sprake van een uniek symptomencomplex?
200 ”Chronische‘ WAD patiënten worden vergeleken met 200 patiënten met geleidelijk ontstane chronische nek-en hoofdpijnklachten. Er worden verschillende metingen uitgevoerd:
* NDI (Neck Disability Index),
* MPQ (McGill Pain Questionnaire),
* actieve ROM,
* kinesthetische sensibiliteit (de patiënt dient zijn hoofd actief en nauwkeurig terug te brengen naar de oorspronkelijke positie),
* coördinatie (cervico-craniale flexie) en veranderde prikkeldrempels voor pijngewaarwording (zowel thermisch: koude test, als mechanisch: lokale drukpijn en ”brachial plexus provocation test‘).
Op een aantal punten scoren de WAD patiënten wat hoger. Zoals een wat hogere score op de NDI, meer duizeligheid en minder evenwicht. Beperkingen in de actieve ROM, een matige coördinatie en de gestoorde kinesthesie kwamen in beide groepen in gelijke mate voor.
De belangrijkste verschillen betreffen de veranderde prikkeldrempels voor pijngewaarwording. WAD patiënten hebben niet alleen toegenomen pijnzin in de nek (lokale of segmentale sensitisatie) maar in andere delen van het lichaam (algemene sensitisatie). Deze veranderingen in de pijndrempel blijken al snel na het ongeval op te treden en zijn niet afhankelijk van de mate van psychologische disstress.
In Manual Therapy nr. 1 2003 (pagina‘s 52-55) is een vinnige discussie te lezen over de vraag of sprake is van antecedente of, zoals Sterling beweert, consequente psychologische disstress. Sterling concludeert dat beide patiëntengroepen baat hebben bij revalidatie van biomechanische stoornissen zoals ROM, coördinatie en kinesthesie maar dat bij WAD patiënten rekening gehouden moet worden met veranderde nocisensorische processen in het centraal zenuwstelsel zodat toepassen van aspecten van pijnmanagement vooral bij die groep belangrijk zijn.
bron: nvmt.nl - manuele therapie. 29-7-2004
Sensorische processen
Michele Sterling (PT, MT, MSc, University of Queensland, Australië) houdt zich bezig met het onderzoek en behandelen van patiënten met WAD (Whiplash Associated Disorders). In haar presentatie stelt ze twee onderzoeksvragen. Hoe komt het bij WAD patiënten de behandelresultaten zo matig zijn; en: Is sprake van een uniek symptomencomplex?
200 ”Chronische‘ WAD patiënten worden vergeleken met 200 patiënten met geleidelijk ontstane chronische nek-en hoofdpijnklachten. Er worden verschillende metingen uitgevoerd:
* NDI (Neck Disability Index),
* MPQ (McGill Pain Questionnaire),
* actieve ROM,
* kinesthetische sensibiliteit (de patiënt dient zijn hoofd actief en nauwkeurig terug te brengen naar de oorspronkelijke positie),
* coördinatie (cervico-craniale flexie) en veranderde prikkeldrempels voor pijngewaarwording (zowel thermisch: koude test, als mechanisch: lokale drukpijn en ”brachial plexus provocation test‘).
Op een aantal punten scoren de WAD patiënten wat hoger. Zoals een wat hogere score op de NDI, meer duizeligheid en minder evenwicht. Beperkingen in de actieve ROM, een matige coördinatie en de gestoorde kinesthesie kwamen in beide groepen in gelijke mate voor.
De belangrijkste verschillen betreffen de veranderde prikkeldrempels voor pijngewaarwording. WAD patiënten hebben niet alleen toegenomen pijnzin in de nek (lokale of segmentale sensitisatie) maar in andere delen van het lichaam (algemene sensitisatie). Deze veranderingen in de pijndrempel blijken al snel na het ongeval op te treden en zijn niet afhankelijk van de mate van psychologische disstress.
In Manual Therapy nr. 1 2003 (pagina‘s 52-55) is een vinnige discussie te lezen over de vraag of sprake is van antecedente of, zoals Sterling beweert, consequente psychologische disstress. Sterling concludeert dat beide patiëntengroepen baat hebben bij revalidatie van biomechanische stoornissen zoals ROM, coördinatie en kinesthesie maar dat bij WAD patiënten rekening gehouden moet worden met veranderde nocisensorische processen in het centraal zenuwstelsel zodat toepassen van aspecten van pijnmanagement vooral bij die groep belangrijk zijn.
bron: nvmt.nl - manuele therapie. 29-7-2004
Re: Kijk eens op!!!!
Praktijkrichtlijn KNGF
G.E. BekkeringI, H.J.M. HendriksII, K. LanserIII, R.A.B. OostendorpIV, G.G.M. PeetersV, A.P. VerhagenVI,
D.A.W.M. van der Windt
Inleiding
Deze richtlijn beschrijft het fysiotherapeutisch diagnostisch en therapeutisch proces bij patiënten die nadelige gevolgen van een whiplash ofwel een zweepslagtraumavan de nek ondervinden. Het uitgangspunt is dat een whiplash schade van weke delen veroorzaakt die kan leiden tot diverse klachten. De klachten, in deze richtlijn ‘gevolgen van whiplash’ genoemd, kunnen worden beschreven in termen van stoornissen (zoals pijn en een afgenomen mobiliteit van de nek), beperkingen (bijvoorbeeld in activiteiten in het kader van huishouden, werk of hobby’s) en participatieproblemen (bijvoorbeeld problemen met werkhervatting of verminderde sociale contacten). De gevolgen van whiplash worden benaderd volgens het biopsychosociale model. De pathofysiologie van whiplash en de in de richtlijn gemaakte keuzes worden toegelicht in de ‘Verantwoording en toelichting’. Het biopsychosociale model is uitgangspunt voor het fysiotherapeutisch handelen bij patiënten met gevolgen van whiplash. Afbakening whiplash Een whiplash is een acceleratie-deceleratiemechanisme waarbij krachten inwerken op de nek. Het treedt op bij (auto-)ongevallen, met name bij een aanrijding van achteren of van de zijkant, maar het kan ook het gevolg zijn van bijvoorbeeld duiken. Het mechanisme kan resulteren in letsel van bot of weke delen (‘whiplash injury’), hetgeen een verscheidenheid aan klinische symptomen kan veroorzaken. Veelvoorkomende symptomen zijn nekpijn, een afgenomen mobiliteit van de nek, hoofdpijn en duizeligheid. De klinische symptomen (WAD = ‘whiplash associated disorders’) zijn in te delen in vijf graden (tabel 1). De richtlijn betreft patiënten met de WAD-gradering 1 en 2. Patiënten met neurologische uitvalsverschijnselen, fracturen of dislocaties (gradering 3 en 4) vallen buiten het bereik van deze richtlijn.
De verstreken tijd sinds het ongeval kan worden ingedeeld in zes fases: tot vier dagen; vier dagen tot drie weken; drie tot zes weken; zes weken tot drie maanden; drie tot zes maanden en langer dan zes maanden. In deze richtlijn wordt de verstreken tijd sinds het ongeval gerelateerd aan de gevolgen van whiplash. Epidemiologische gegevens Epidemiologische gegevens met betrekking tot het voorkomen van whiplash zijn meestal afgeleid van het aantal ingediende verzekeringsclaims. Mede daardoor lopen de jaarlijkse incidentiecijfers van whiplash per land en werelddeel zeer uiteen: ze variëren van 16 (Nieuw-Zeeland) tot 70 (Quebec) per 100.000 inwoners. Voor Nederland wordt het aantal nieuwe patiënten met een whiplash geschat op 94 tot 188 per 100.000 inwoners per jaar. Deze cijfers zijn veel hoger dan de internationale cijfers omdat ze zijn afgeleid van ongevalsstatistieken. Er zijn geen Nederlandse gegevens bekend over de prevalentie van bepaalde symptomen na een whiplash. Prognose in de literatuur is er geen consensus over de prognose van de gevolgen van whiplash: prevalentiecijfers van langdurige klachten (zes maanden tot twee jaar) variëren van 19 tot 60%. Een Canadese onderzoeksgroep (Quebec Task Force [QTF]-WAD) beschrijft een gunstige prognose: ongeveer 85% van de patiënten heeft binnen zes maanden na een whiplash hun werkzaamheden weer opgepakt. Recentelijk is kritiek geuit op deze gegevens omdat de ernst en de duur van de klachten zouden worden onderschat.
G.E. BekkeringI, H.J.M. HendriksII, K. LanserIII, R.A.B. OostendorpIV, G.G.M. PeetersV, A.P. VerhagenVI,
D.A.W.M. van der Windt
Inleiding
Deze richtlijn beschrijft het fysiotherapeutisch diagnostisch en therapeutisch proces bij patiënten die nadelige gevolgen van een whiplash ofwel een zweepslagtraumavan de nek ondervinden. Het uitgangspunt is dat een whiplash schade van weke delen veroorzaakt die kan leiden tot diverse klachten. De klachten, in deze richtlijn ‘gevolgen van whiplash’ genoemd, kunnen worden beschreven in termen van stoornissen (zoals pijn en een afgenomen mobiliteit van de nek), beperkingen (bijvoorbeeld in activiteiten in het kader van huishouden, werk of hobby’s) en participatieproblemen (bijvoorbeeld problemen met werkhervatting of verminderde sociale contacten). De gevolgen van whiplash worden benaderd volgens het biopsychosociale model. De pathofysiologie van whiplash en de in de richtlijn gemaakte keuzes worden toegelicht in de ‘Verantwoording en toelichting’. Het biopsychosociale model is uitgangspunt voor het fysiotherapeutisch handelen bij patiënten met gevolgen van whiplash. Afbakening whiplash Een whiplash is een acceleratie-deceleratiemechanisme waarbij krachten inwerken op de nek. Het treedt op bij (auto-)ongevallen, met name bij een aanrijding van achteren of van de zijkant, maar het kan ook het gevolg zijn van bijvoorbeeld duiken. Het mechanisme kan resulteren in letsel van bot of weke delen (‘whiplash injury’), hetgeen een verscheidenheid aan klinische symptomen kan veroorzaken. Veelvoorkomende symptomen zijn nekpijn, een afgenomen mobiliteit van de nek, hoofdpijn en duizeligheid. De klinische symptomen (WAD = ‘whiplash associated disorders’) zijn in te delen in vijf graden (tabel 1). De richtlijn betreft patiënten met de WAD-gradering 1 en 2. Patiënten met neurologische uitvalsverschijnselen, fracturen of dislocaties (gradering 3 en 4) vallen buiten het bereik van deze richtlijn.
De verstreken tijd sinds het ongeval kan worden ingedeeld in zes fases: tot vier dagen; vier dagen tot drie weken; drie tot zes weken; zes weken tot drie maanden; drie tot zes maanden en langer dan zes maanden. In deze richtlijn wordt de verstreken tijd sinds het ongeval gerelateerd aan de gevolgen van whiplash. Epidemiologische gegevens Epidemiologische gegevens met betrekking tot het voorkomen van whiplash zijn meestal afgeleid van het aantal ingediende verzekeringsclaims. Mede daardoor lopen de jaarlijkse incidentiecijfers van whiplash per land en werelddeel zeer uiteen: ze variëren van 16 (Nieuw-Zeeland) tot 70 (Quebec) per 100.000 inwoners. Voor Nederland wordt het aantal nieuwe patiënten met een whiplash geschat op 94 tot 188 per 100.000 inwoners per jaar. Deze cijfers zijn veel hoger dan de internationale cijfers omdat ze zijn afgeleid van ongevalsstatistieken. Er zijn geen Nederlandse gegevens bekend over de prevalentie van bepaalde symptomen na een whiplash. Prognose in de literatuur is er geen consensus over de prognose van de gevolgen van whiplash: prevalentiecijfers van langdurige klachten (zes maanden tot twee jaar) variëren van 19 tot 60%. Een Canadese onderzoeksgroep (Quebec Task Force [QTF]-WAD) beschrijft een gunstige prognose: ongeveer 85% van de patiënten heeft binnen zes maanden na een whiplash hun werkzaamheden weer opgepakt. Recentelijk is kritiek geuit op deze gegevens omdat de ernst en de duur van de klachten zouden worden onderschat.
Re: Kijk eens op!!!!
2000-083%20Med%20[1].doc
Re: Kijk eens op!!!!
Ha Fubar,
Je zou toch "gestoord" worden van die gasten als het niet zo lachwekkend was.
In 2008 is het volgens Buitenshuis dus het catastroferen van pijn.En de klachten worden veroorzaakt door het medisch/cultureel verschijnsel Whiplash wat een "duperend nadelig" effect heeft op het beloop van de klachten. Catastroferen is volgens dat flutonderzoek de voornaamste oorzaak van voorkomende " disability".
In 2006 meent Buitenshuis nog dat het post-traumatisch strees syndroom de klachten verklaard.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1708 ... rom=pubmed
Zou me niks verbazen als dat gezwalk komt omdat ie inmiddels werd teruggefloten door TP's omdat PTSD finacieel/verzekeringskundig niet zo lekker ligt. Mogelijk mede omdat dat onder soldaten die betrokken waren bij " vredesoperaties" een probleem is met mogelijk behoorlijke financiele consequeties.
Dan is het financiele plaatje bij catastroferen toch wat gunstiger lijkt het.
Gevolg: gewoon ff onderzoekjes aanpassen volgens de laatste financiele schadeinzichten. Wetenschappelijk zwalken is ook wetenschap in Nederland.
En die man heeft dus meegeprutst, sorry meegewerkt, aan de richtlijn.
Sauve qui peut. Wie zouden er toch op de achtergrond de rol van "eminence grise" vervullen die dit gedoe ensceneren?
Kan me nl niet meer voorstellen dat de Beroepsgroep alleendader zou zijn.
Overigens blijken de Chinezen ook al "last" van Whiplash te hebben.
Echter nog niet van het onder de pet houden van feiten over mogelijke oorzaken.
Als nr 2 van het cervicaal syndroom/degeneratie van facetgewrichten wordt genoemd:
'Acute and chronic injuries, especially whiplash injury".
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1910 ... d_RVDocSum
H
Je zou toch "gestoord" worden van die gasten als het niet zo lachwekkend was.
In 2008 is het volgens Buitenshuis dus het catastroferen van pijn.En de klachten worden veroorzaakt door het medisch/cultureel verschijnsel Whiplash wat een "duperend nadelig" effect heeft op het beloop van de klachten. Catastroferen is volgens dat flutonderzoek de voornaamste oorzaak van voorkomende " disability".
In 2006 meent Buitenshuis nog dat het post-traumatisch strees syndroom de klachten verklaard.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1708 ... rom=pubmed
Zou me niks verbazen als dat gezwalk komt omdat ie inmiddels werd teruggefloten door TP's omdat PTSD finacieel/verzekeringskundig niet zo lekker ligt. Mogelijk mede omdat dat onder soldaten die betrokken waren bij " vredesoperaties" een probleem is met mogelijk behoorlijke financiele consequeties.
Dan is het financiele plaatje bij catastroferen toch wat gunstiger lijkt het.
Gevolg: gewoon ff onderzoekjes aanpassen volgens de laatste financiele schadeinzichten. Wetenschappelijk zwalken is ook wetenschap in Nederland.
En die man heeft dus meegeprutst, sorry meegewerkt, aan de richtlijn.
Sauve qui peut. Wie zouden er toch op de achtergrond de rol van "eminence grise" vervullen die dit gedoe ensceneren?
Kan me nl niet meer voorstellen dat de Beroepsgroep alleendader zou zijn.
Overigens blijken de Chinezen ook al "last" van Whiplash te hebben.
Echter nog niet van het onder de pet houden van feiten over mogelijke oorzaken.
Als nr 2 van het cervicaal syndroom/degeneratie van facetgewrichten wordt genoemd:
'Acute and chronic injuries, especially whiplash injury".
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1910 ... d_RVDocSum
H
Re: Kijk eens op!!!!
Dr. Mariëlle Goossens (Revalidatiecentrum Hoensbroek) spreekt over relaties tussen chronische pijn en nekklachten. De omvang van het probleem duidt er op dat op dit moment geen effectieve behandelvormen bestaan die chroniciteit voorkomen.
Aangezien een biomedisch model geen afdoende verklaring biedt voor de grote groep patiënten met aspecifieke klachten, dienen tevens psychologische en sociale factoren te worden beoordeeld. Ze gaat vooral in op de psychologische factoren en benadrukt het belang van inadequate cognities zoals catastroferen (uitspraken:”Ik denk voortdurend aan de pijn‘, ”Ik denk dat de pijn erger zal worden‘, ”Ik wordt gek van de pijn‘.).
Catastroferen leidt vaak tot angst; angst voor pijn, letsel en/of ziekte. Om angst te reduceren heeft de therapeut een viertal middelen tot zijn beschikking. In tabel 1 worden deze middelen genoemd en wordt tevens aangegeven in welke mate de neurale (over)activiteit en de inadequate cognities daadwerkelijk worden beïnvloed.
bron: nvmt.nl - manuele therapie. 29-7-2004
Aangezien een biomedisch model geen afdoende verklaring biedt voor de grote groep patiënten met aspecifieke klachten, dienen tevens psychologische en sociale factoren te worden beoordeeld. Ze gaat vooral in op de psychologische factoren en benadrukt het belang van inadequate cognities zoals catastroferen (uitspraken:”Ik denk voortdurend aan de pijn‘, ”Ik denk dat de pijn erger zal worden‘, ”Ik wordt gek van de pijn‘.).
Catastroferen leidt vaak tot angst; angst voor pijn, letsel en/of ziekte. Om angst te reduceren heeft de therapeut een viertal middelen tot zijn beschikking. In tabel 1 worden deze middelen genoemd en wordt tevens aangegeven in welke mate de neurale (over)activiteit en de inadequate cognities daadwerkelijk worden beïnvloed.
bron: nvmt.nl - manuele therapie. 29-7-2004
Re: Kijk eens op!!!!
Werd klakkeloos door het CBO in 2006 overgenomen:
bron: Conceptrichtlijn Whiplash, 2006
Ook is er matig to sterk bewijs dat deze psychosociale factoren pijn en beperkingen op de lange termijn kunnen voorspellen. Recente studies bij whiplashpatiënten focussen zich op de psychosociale factoren en met name psychologische en posttraumatische stressfactoren (Sterling e.a. 2005). Deze factoren kunnen mogelijk gerelateerd zijn aan de mate van klachten, maar meer onderzoek hiernaaris wenselijk. Conclusies Niveau 3 Psychosociale variabelen zijn waarschijnlijk gerelateerd aan langdurige pijn en beperkingen, maar voor whiplashpatiënten specifiek is dit nog onvoldoende onderzocht. B Linton, 2000 Niveau 3 De psychiatrische toestand na een whiplashongeval is één van derisicofactoren voor langdurige klachten. Hierin spelen mogelijk depressie,angst, hyperarousal (PTSD), catastrofaal denken en passieve ‘coping’ een rol. Gezien de wederzijdse relatie tussen deze factoren en langdurige pijn is het onduidelijk of deze psychosociale c.q. psychiatrische factoren onafhankelijke risicofactoren zijn. B Blokhorst 2002 C Sullivan 2002, Buitenhuis 2006
Vraag: is er ooit klnisch/chemisch onderzoek verricht naar de genoemde pijnen? JAZEKER! Is door het CBO en haar (werk)groep c.q. kernredactie rhier rekening mee gehouden? NEE, omdat het hier slechts gaat om WAD 1 en 2.......
bron: Conceptrichtlijn Whiplash, 2006
Ook is er matig to sterk bewijs dat deze psychosociale factoren pijn en beperkingen op de lange termijn kunnen voorspellen. Recente studies bij whiplashpatiënten focussen zich op de psychosociale factoren en met name psychologische en posttraumatische stressfactoren (Sterling e.a. 2005). Deze factoren kunnen mogelijk gerelateerd zijn aan de mate van klachten, maar meer onderzoek hiernaaris wenselijk. Conclusies Niveau 3 Psychosociale variabelen zijn waarschijnlijk gerelateerd aan langdurige pijn en beperkingen, maar voor whiplashpatiënten specifiek is dit nog onvoldoende onderzocht. B Linton, 2000 Niveau 3 De psychiatrische toestand na een whiplashongeval is één van derisicofactoren voor langdurige klachten. Hierin spelen mogelijk depressie,angst, hyperarousal (PTSD), catastrofaal denken en passieve ‘coping’ een rol. Gezien de wederzijdse relatie tussen deze factoren en langdurige pijn is het onduidelijk of deze psychosociale c.q. psychiatrische factoren onafhankelijke risicofactoren zijn. B Blokhorst 2002 C Sullivan 2002, Buitenhuis 2006
Vraag: is er ooit klnisch/chemisch onderzoek verricht naar de genoemde pijnen? JAZEKER! Is door het CBO en haar (werk)groep c.q. kernredactie rhier rekening mee gehouden? NEE, omdat het hier slechts gaat om WAD 1 en 2.......
Re: Kijk eens op!!!!
Fubar,
Mw Goossens kletst gewoon de Richtlijn na. En waarom ook niet?
Waarom zou ze er niet op mogen vertrouwen dat artsen de kluit niet belazeren?
Maar goed,
Ellende is dat bv bloedafwijkingen ook bij psychische aandoeningen voorkomen en het dus moeilijk te bewijzen valt dat de oorzaak traumatisch was/is.
Wat betreft Whiplash en "psychisch" . Er is op zich niets mis met door trauma veroozaakte psychosomatische klachten.
Zoals bv PTSD.
Het schijnt redelijk simpel vast te stellen te zijn of iemand daaraan lijdt.
http://powerandcontrol.blogspot.com:80/ ... -ptsd.html
En dat geldt ook voor mogelijk licht hersenletsel. Zie:
http://www.nytimes.com:80/2007/02/13/he ... ted=1&_r=2
En er lopen voor zover ik weet ook onderzoeken om het mogelijke verband tussen licht hersenletsel en "centrale sensitizatie" aan te tonen.
Aanhoudende pijnklachten kunnen dus ovenstaande oorzaken maskeren en onopgemerkt blijven als die niet goed onderzocht worden.
Onderzoek is dus noodzakelijk om, voor zover mogelijk, die oorzaken bij mensen uit te sluiten.
Gebeurd dat? Nee. Het is veel makkelijker alles maar weer op catastroferen etc. te gooien.
En ik denk dat gezien de mogelijke letselschadeconsequeties van PTSS of PTSR Buitenhuis het roer heeft omgegooid en weer uit z'n gezonde nek begint te kletsen.
Maar aanhoudende nek(pijn)klachten kunnen behalve bovenstaande oorzaken ook een puur lichamelijke oorzaak hebben met grote psychische gevolgen voor het slachtoffer als die zeer onterecht met zo'n pseudodiagnose als "catastroferen" het bos wordt ingestuurd.
Nl. vroegtijdige degeneratie van de nek met alle mogelijke langetermijngevolgen van dien.
Wordt dat onderzocht? Ook al niet.
Kortom, er zijn verschillende zeer goede somato-pscychische en psycho-somatische oorzaken te duiden die NIET onderzocht worden.
En dus is het sprookje dat niemand weet wat die mensen mogelijk mankeren simpelweg terug te voeren op het niet verrichten van onderzoek. "Drie aapjes" politiek. Niks horen, vooral niks zien en al helemaal je mond niet opendoen.
H.
Mw Goossens kletst gewoon de Richtlijn na. En waarom ook niet?
Waarom zou ze er niet op mogen vertrouwen dat artsen de kluit niet belazeren?
Maar goed,
Ellende is dat bv bloedafwijkingen ook bij psychische aandoeningen voorkomen en het dus moeilijk te bewijzen valt dat de oorzaak traumatisch was/is.
Wat betreft Whiplash en "psychisch" . Er is op zich niets mis met door trauma veroozaakte psychosomatische klachten.
Zoals bv PTSD.
Het schijnt redelijk simpel vast te stellen te zijn of iemand daaraan lijdt.
http://powerandcontrol.blogspot.com:80/ ... -ptsd.html
En dat geldt ook voor mogelijk licht hersenletsel. Zie:
http://www.nytimes.com:80/2007/02/13/he ... ted=1&_r=2
En er lopen voor zover ik weet ook onderzoeken om het mogelijke verband tussen licht hersenletsel en "centrale sensitizatie" aan te tonen.
Aanhoudende pijnklachten kunnen dus ovenstaande oorzaken maskeren en onopgemerkt blijven als die niet goed onderzocht worden.
Onderzoek is dus noodzakelijk om, voor zover mogelijk, die oorzaken bij mensen uit te sluiten.
Gebeurd dat? Nee. Het is veel makkelijker alles maar weer op catastroferen etc. te gooien.
En ik denk dat gezien de mogelijke letselschadeconsequeties van PTSS of PTSR Buitenhuis het roer heeft omgegooid en weer uit z'n gezonde nek begint te kletsen.
Maar aanhoudende nek(pijn)klachten kunnen behalve bovenstaande oorzaken ook een puur lichamelijke oorzaak hebben met grote psychische gevolgen voor het slachtoffer als die zeer onterecht met zo'n pseudodiagnose als "catastroferen" het bos wordt ingestuurd.
Nl. vroegtijdige degeneratie van de nek met alle mogelijke langetermijngevolgen van dien.
Wordt dat onderzocht? Ook al niet.
Kortom, er zijn verschillende zeer goede somato-pscychische en psycho-somatische oorzaken te duiden die NIET onderzocht worden.
En dus is het sprookje dat niemand weet wat die mensen mogelijk mankeren simpelweg terug te voeren op het niet verrichten van onderzoek. "Drie aapjes" politiek. Niks horen, vooral niks zien en al helemaal je mond niet opendoen.
H.
