[ archief ] Compensatie abonnement BigGym

[JozJan]

een ander een eenzijdige kijk verwijten en zelf niet afwijken van je eigen eenzijdige kijk is inderdaad niet hypocriet. Wel inconsequent, dat wel.

Het zou goed zijn als mensen beide kanten, de zakelijke en de emotionele, meenemen in deze kwesties. Iedereen besluit dan zelf of hij/zij zich hard of minder hard opstelt tegen de 'ondernemer'. Ik ben zelf bv een stuk minder geneigd om een grote sportschool te helpen overleven, maar ga echt geen contributie terugvragen bij de plaatselijke sportclub, of voor de seizoenskaart van de voetbalclub hier.

[JozJan]

'...maar maakt daar een juridisch standpunt van'.
En daar zit het probleem.

Onzin. Ten eerste wordt er van de 'menselijke kant' in de laatste berichten helemaal geen juridisch punt gemaakt. en ten tweede ligt de waarheid veel meer in het midden.

[tttlocke]

'...maar maakt daar een juridisch standpunt van'.
En daar zit het probleem.

Onzin. Ten eerste wordt er van de 'menselijke kant' in de laatste berichten helemaal geen juridisch punt gemaakt. en ten tweede ligt de waarheid veel meer in het midden.

Na uw stevige kwalificatie 'Onzin' was ik toch wel hoopvol gestemd over het vervolg. Teleurstellend is het te moeten constateren dat uw onderbouwing te wensen over laat. De opmerking van Moneyman die ik citeerde is immers een algemene opmerking. Doen voorkomen alsof ze alleen betrekking heeft op 'de laatste berichten' is daarom onjuist. Uw 'ten tweede' is een dooddoener: zonder nadere uitleg een inhoudsloze opmerking.

Jammer.

Overigens: Alfatrion beperkt zich tot de juridische kant van de zaak. Dat doet hij consequent en daarover is hij ook duidelijk. Voor andere aspecten dan juridische is binnen die context geen plaats. Het staat anderen natuurlijk vrij andere discussies te (willen) voeren. Maar volgens mij doet Alfatrion daar consequent niet aan mee.

[alfatrion]

Neodutchio een eenzijdige kijk verwijten, terwijl je zelf geen moment van het standpunt dat je gewoon moet claimen waar je recht op hebt (ongeacht de situatie) afwijkt. Een beetje hypocriet vind ik dat wel, Alfatrion.

Waarom moet ik daar met alle geweld van afwijken? En weet je eigenlijk wel wat hypocrisie is? Het is overigens niet moeten maar kunnen. Ik houd me hier op het forum niet bezig om de vragensteller te vertellen wat hij moet doen tenzij daar een rechtsgrond voor is.

Het is toch heel simpel: voor de crisis liepen de kosten door maar kon je ook sporten, tijdens de crisis stoppen beide aspecten. Er staat als het waren een = teken: leveren = betalen. Het is eenzijdig om slechts naar een van deze twee aspecten te benoemen. Je kijkt letterlijk alleen naar een kant. Het minste wat je kan doen is beide kanten benoemen. En als je beiden kanten niet benoemd dan is daar een reden voor.

[Moneyman]

'...maar maakt daar een juridisch standpunt van'.
En daar zit het probleem.

Onzin. Ten eerste wordt er van de 'menselijke kant' in de laatste berichten helemaal geen juridisch punt gemaakt. en ten tweede ligt de waarheid veel meer in het midden.

Het is overduidelijk dat de gevoelsmatige argumenten tot een juridische kwalificatie leiden. Alleen al het woord "moeten" duidt daarop.

En de waarheid ligt in het midden? Wie bepaalt dat? Je onderbouwt he standpunt niet, dus wat je exact bedoelt moet ik raden. Er is niets iets als "dé waarheid" in een dergelijke discussie. En áls die er al is, dan zou dat het juridische standpunt moeten zijn. Dat is immers het meest objectief bepaalbaar. De gevoelsmatige kant van de zaak kan al helemaal niet als waarheid fungeren - die is immers per persoon verschillend.

Het zou goed zijn als mensen beide kanten, de zakelijke en de emotionele, meenemen in deze kwesties. Iedereen besluit dan zelf of hij/zij zich hard of minder hard opstelt tegen de 'ondernemer'. Ik ben zelf bv een stuk minder geneigd om een grote sportschool te helpen overleven, maar ga echt geen contributie terugvragen bij de plaatselijke sportclub, of voor de seizoenskaart van de voetbalclub hier.

Dat gebeurt ook. De één belicht de juridische kant, de ander de gevoelsmatige. En zolang die discussies naast elkaar bestaan, levert dat een prima discussie op. Maar als je die discussies gaat vermengen, gaat het fout...

[NeoDutchio]

- NeoDutchio zit meer op de gevoelsmatige kant van de zaak, maar maakt daar een juridisch standpunt van.

Deze discussie is al vaker gevoerd, ik maak er GEEN juridisch standpunt van.

En daar zit het probleem.

Dat probleem wordt veroorzaakt door mensen enkel in juridische oplossingen kunnen denken. Zelfs een rechter kijkt per zaak naar de menselijke kant.

En ja, ik kijk naar de gevoelsmatige kant. En waarom? Straks na de crisis moeten we allemaal weer door. En nee, niemand heeft om deze situatie gevraagd, maar we moeten elkaar wel in de ogen moeten kunnen blijven kijken. Een hardwerkende ondernemer mag in mijn ogen wel wat steun gebruiken. Andersom zeg ik net zo goed dat als een ondernemer wil profiteren dat je je daar best harder mag tegen optreden. Mijn sportschoolabonnement loopt dus gewoon door, daar komen we wel uit als de verplichte sluiting voorbij is. Wanneer dat is? Nog geen idee. Ik wacht wel af. De camping die ik geboekt hebt en enkel wil annuleren volgens de Recron voorwaarden krijgt dan wel weer de deksel op zijn neus. Als hij niet volledig open kan ga ik geen 90% tot 100% annuleringskosten betalen. Ik bekijk het van situatie tot situatie.

Het is, in mijn ogen, te kort door de bocht om meteen aan iedereen het advies te geven om maar te storneren, een zaak te starten of het volledige bedrag terug te eisen. Toen er lucht kwam van een mogelijk lockdown gingen mensen massaal wc papier inslaan. Niet alleen dat, complete gangpaden waren leeggetrokken door niet nadenkende en volgzame type’s. Wat zou er gebeuren als 1 persoon begint met het geld terug te eisen? Mensen worden bang voor faillisementen en proberen ook hun geld terug te halen. Je krijgt een sneeuwbaleffect en je weet zeker dat er uiteindelijk mensen met lege handen zullen staan.

Elke ontslagen werknemer kost geld. Elk faillissement kost geld. De klant staat met lege handen, leveranciers kunnen fluiten naar hun geld en de overheid loopt geld mis. Indirect komen alle kosten weer bij ons terecht. Dan vind ik het behoorlijk gevoelloos om maar te zeggen dat het allemaal het probleem van de ondernemer is en dat de consument fluitend zonder een centje pijn kan doorgaan. Dit raakt ons allemaal en bij allemaal ligt ook de verantwoordelijkheid om hier weer uit te komen. En dat niet ten koste van anderen.

[Moneyman]

- NeoDutchio zit meer op de gevoelsmatige kant van de zaak, maar maakt daar een juridisch standpunt van.

Deze discussie is al vaker gevoerd, ik maak er GEEN juridisch standpunt van.

Ja, dat jij dat niet (h)erkend, was me al duidelijk. Jammer; het zou wellicht een hoop discussie kunnen schelen.

En daar zit het probleem.

Dat probleem wordt veroorzaakt door mensen enkel in juridische oplossingen kunnen denken. Zelfs een rechter kijkt per zaak naar de menselijke kant.

Het door tttlocke benoemde probleem wordt absoluut niet veroorzaakt door jouw verklaring.

En daar zit het probleem.

Dat probleem wordt veroorzaakt door mensen enkel in juridische oplossingen kunnen denken. Zelfs een rechter kijkt per zaak naar de menselijke kant.

En ja, ik kijk naar de gevoelsmatige kant. En waarom? Straks na de crisis moeten we allemaal weer door. En nee, niemand heeft om deze situatie gevraagd, maar we moeten elkaar wel in de ogen moeten kunnen blijven kijken. Een hardwerkende ondernemer mag in mijn ogen wel wat steun gebruiken. Andersom zeg ik net zo goed dat als een ondernemer wil profiteren dat je je daar best harder mag tegen optreden. Mijn sportschoolabonnement loopt dus gewoon door, daar komen we wel uit als de verplichte sluiting voorbij is. Wanneer dat is? Nog geen idee. Ik wacht wel af. De camping die ik geboekt hebt en enkel wil annuleren volgens de Recron voorwaarden krijgt dan wel weer de deksel op zijn neus. Als hij niet volledig open kan ga ik geen 90% tot 100% annuleringskosten betalen. Ik bekijk het van situatie tot situatie.

Het is, in mijn ogen, te kort door de bocht om meteen aan iedereen het advies te geven om maar te storneren, een zaak te starten of het volledige bedrag terug te eisen. Toen er lucht kwam van een mogelijk lockdown gingen mensen massaal wc papier inslaan. Niet alleen dat, complete gangpaden waren leeggetrokken door niet nadenkende en volgzame type’s. Wat zou er gebeuren als 1 persoon begint met het geld terug te eisen? Mensen worden bang voor faillisementen en proberen ook hun geld terug te halen. Je krijgt een sneeuwbaleffect en je weet zeker dat er uiteindelijk mensen met lege handen zullen staan.

Elke ontslagen werknemer kost geld. Elk faillissement kost geld. De klant staat met lege handen, leveranciers kunnen fluiten naar hun geld en de overheid loopt geld mis. Indirect komen alle kosten weer bij ons terecht. Dan vind ik het behoorlijk gevoelloos om maar te zeggen dat het allemaal het probleem van de ondernemer is en dat de consument fluitend zonder een centje pijn kan doorgaan. Dit raakt ons allemaal en bij allemaal ligt ook de verantwoordelijkheid om hier weer uit te komen. En dat niet ten koste van anderen.

Heel epistel. En ik ben het nog vrijwel volledig met je eens ook, afgezien van je eerste alinea. Maar weet je? Het is slechts een mening - en die is persoonlijk.

De juridische werkelijkheid is -ondanks de gevoelsmatige tegenargumenten- nog altijd dat niet leveren, niet betalen betekent. Dat wordt heel mooi zichtbaar in de voucher-discussie: de voucher is de pragmatische oplossing, die de hierboven en vaker door jou genoemde gevolgen (financiële problemen, faillissementen) moet voorkomen. Maar iedereen is het er over eens dat die voucher op geen enkele manier betekent dat mensen niet gewoon geld terug kunnen eisen.

[tttlocke]

- NeoDutchio zit meer op de gevoelsmatige kant van de zaak, maar maakt daar een juridisch standpunt van.

Deze discussie is al vaker gevoerd, ik maak er GEEN juridisch standpunt van.

Vaak laat je je wel degelijk verleiden tot het innemen van juridische standpunten, al lijk je dat zelf niet altijd in de gaten te hebben.
Uit dit topic bijvoorbeeld:

Artikel 6:265
1 Iedere tekortkoming van een partij in de nakoming van een van haar verbintenissen geeft aan de wederpartij de bevoegdheid om de overeenkomst geheel of gedeeltelijk te ontbinden, tenzij de tekortkoming, gezien haar bijzondere aard of geringe betekenis, deze ontbinding met haar gevolgen niet rechtvaardigt.

Een nieuw lichtpunt en wie weet de redding van een hoop bedrijven. Het lijkt mij dat deze tekortkoming zeer bijzonder van aard is.

Een juridische opvatting, die verklapte dat je de betekenis van dat wetsartikel niet begrepen had.
En ja, iedere keer dat je je laat verleiden tot juridische uitspraken die niet kloppen, krijg je een draai om de oren. Dat je daarbij naar eigen zeggen gedreven wordt door de menselijke of gevoelsmatige benadering van de kwestie, beschermt je daar niet tegen. Onjuist is onjuist.

En daar zit het probleem.

Dat probleem wordt veroorzaakt door mensen enkel in juridische oplossingen kunnen denken. Zelfs een rechter kijkt per zaak naar de menselijke kant.

Een rechter kan naar van alles en nog wat kijken, maar de wet opzij schuiven kan hij niet. Dus komt ie uiteindelijk (wellicht na eerst met tranen in de ogen zijn medeleven betuigd te hebben) toch op 'de lijn-Alfatrion' uit.

[NeoDutchio]

Heel epistel. En ik ben het nog vrijwel volledig met je eens ook, afgezien van je eerste alinea. Maar weet je? Het is slechts een mening - en die is persoonlijk.

Dat klopt, nergens zeg ik ook dat het iets anders zou zijn.

De juridische werkelijkheid is -ondanks de gevoelsmatige tegenargumenten- nog altijd dat niet leveren, niet betalen betekent.

Dat klopt ook. Echter wil dat in een uitzonderlijke situatie zoals deze niet zeggen dat het juridische ook toegepast moet worden. Waar we mee begonnen in dit topic was in een tijd dat de verplichte sluiting voor 3 weken zou zijn. Die 3 weken zijn inmiddels verlengt en niemand weet wanneer echt weer iets mogelijk is. Wellicht minder mensen sporten, minder toestellen, of welke andere oplossing/regel dan ook. Als je in die eerste 3 weken al meteen begonnen bent met het nemen van je recht, dan moet je bij elke verlenging of aanpassing weer zelf actie ondernemen. Waarom dan simpelweg niet even afwachten? Je recht halen/nemen kan altijd nog.

Dat wordt heel mooi zichtbaar in de voucher-discussie: de voucher is de pragmatische oplossing, die de hierboven en vaker door jou genoemde gevolgen (financiële problemen, faillissementen) moet voorkomen. Maar iedereen is het er over eens dat die voucher op geen enkele manier betekent dat mensen niet gewoon geld terug kunnen eisen.

De voorwaarden van de vouchers nu zijn al anders als die van het begin. Zaken veranderen als blijkt dat iets niet werkt. Wat echter niet veranderd is, is dat er vanaf het begin gezegd is dat als mensen gewichtige redenen hebben ze gewoon in gesprek kunnen gaan met de reisorganisatie om tot een oplossing te komen. Het recht is en blijft er gewoon om het geld terug te vragen. Maar buiten dat juridische aspect moet je altijd bij jezelf ten rade gaan of het echt wel nodig is om A la minute het geld terug te moeten halen, of dat er even gewacht kan worden.

Vandaar mijn weerwoord naar Alfatrion regelmatig. Te stellig zeggen dat je gewoon maar moet storneren is te kort door de bocht.

[Moneyman]

Vandaar mijn weerwoord naar Alfatrion regelmatig. Te stellig zeggen dat je gewoon maar moet storneren is te kort door de bocht.

..... dat is niet te kort door de bocht, dat vindt jij te kort door de bocht...

En dat mag jij vinden. Als je dat als tweede standpunt zou inbrengen, zou dat prima zijn. Maar als je jouw mening hieromtrent gebruikt om de -meer juridische- mening van een ander als onjuist neer te zetten, gaat het fout. Dát is het probleem...

[NeoDutchio]

En daar zit het probleem.

Dat probleem wordt veroorzaakt door mensen enkel in juridische oplossingen kunnen denken. Zelfs een rechter kijkt per zaak naar de menselijke kant.

Een rechter kan naar van alles en nog wat kijken, maar de wet opzij schuiven kan hij niet. Dus komt ie uiteindelijk (wellicht na eerst met tranen in de ogen zijn medeleven betuigd te hebben) toch op 'de lijn-Alfatrion' uit.

Dat is uw mening. Mijn mening is daarin anders. Natuurlijk wordt er naar de wet gekeken, echter kan de oplossing op verschillende manieren geboden worden. Er is niet slechts 1 mogelijkheid.
Iemand die meer dan 50km/u rijdt is niet automatisch zijn rijbewijs kwijt voor 2 maanden, ondanks dat dat de richtlijn is. Ik zie niet in waarom een rechter niet naar de situatie zou kijken en daar zijn oplossing voor zou maken.

[Moneyman]

Iemand die meer dan 50km/u rijdt is niet automatisch zijn rijbewijs kwijt voor 2 maanden, ondanks dat dat de richtlijn is. Ik zie niet in waarom een rechter niet naar de situatie zou kijken en daar zijn oplossing voor zou maken.

Ook dit vaak gegeven voorbeeld jouwerzijds is al vaak weerlegd, maar komt steeds terug.

In het strafrecht heeft de rechter in dit soort gevallen nu juist de bevoegdheid om de richtlijnen al dan niet toe te passen. Dat is ook logisch: in het strafrecht gaat het primair om sanctionering, en dat is per definitie maatwerk.

Hier gaat het echter om civiel recht. Daarin heeft de rechter die bevoegdheid niet: daar moet gewoon de wet toegepast worden.

[tttlocke]

Dat is uw mening. Mijn mening is daarin anders. Natuurlijk wordt er naar de wet gekeken, echter kan de oplossing op verschillende manieren geboden worden. Er is niet slechts 1 mogelijkheid.

Dat de rechter de wet niet opzij kan schuiven is volgens mij wel iets meer dan slechts 'mijn mening'.

Even de proef op de som: klant vraagt zijn geld terug omdat niet geleverd wordt en de zaak belandt voor de rechter. Welke creatieve oplossing kan de rechter volgens jou dan bedenken zonder te oordelen dat het geld terugbetaald moet worden?

[NeoDutchio]

Iemand die meer dan 50km/u rijdt is niet automatisch zijn rijbewijs kwijt voor 2 maanden, ondanks dat dat de richtlijn is. Ik zie niet in waarom een rechter niet naar de situatie zou kijken en daar zijn oplossing voor zou maken.

Ook dit vaak gegeven voorbeeld jouwerzijds is al vaak weerlegd, maar komt steeds terug.

In het strafrecht heeft de rechter in dit soort gevallen nu juist de bevoegdheid om de richtlijnen al dan niet toe te passen. Dat is ook logisch: in het strafrecht gaat het primair om sanctionering, en dat is per definitie maatwerk.

Hier gaat het echter om civiel recht. Daarin heeft de rechter die bevoegdheid niet: daar moet gewoon de wet toegepast worden.

In dat geval mag er iemand heel snel een zaak gaan starten. De vraag die de rechter ongetwijfeld zal stellen aan de reisorganisatie is waarom ze niet meteen hebben terug betaald. Het antwoord is evident. En dan ben ik benieuwd wat de rechter zou doen. In uw ogen de uitleg naar zich neerleggen en direct aangegeven dat er terug betaald moet worden, of terug koppelen naar de eiser met de vraag met welke redenen de andere mogelijkheden/oplossingen niet geaccepteerd zijn.

[NeoDutchio]

Dat is uw mening. Mijn mening is daarin anders. Natuurlijk wordt er naar de wet gekeken, echter kan de oplossing op verschillende manieren geboden worden. Er is niet slechts 1 mogelijkheid.

Dat de rechter de wet niet opzij kan schuiven is volgens mij wel iets meer dan slechts 'mijn mening'.

Even de proef op de som: klant vraagt zijn geld terug omdat niet geleverd wordt en de zaak belandt voor de rechter. Welke creatieve oplossing kan de rechter volgens jou dan bedenken zonder te oordelen dat het geld terugbetaald moet worden?

Het ligt helemaal aan de reden. In het geval van de vele dropshippers hier zal er geen gewichtige reden zijn om niet te leveren en moet er dus meteen terug betaald worden.
Echter, in het geval van Corona, is nog niets 100% zeker. Wanneer er weer gereisd gaat worden, wanneer sportscholen weer open gaan. Er worden tijdelijke oplossingen geboden aangezien het steeds tijdelijk zou zijn.
In het geval van een sportschool die 3 weken dicht zou zijn, daar begon het topic immers mee. Door een maatregel buiten de ondernemer om moest er gesloten worden. Er is een alternatief aangeboden. Je zal over en weer vragen kunnen krijgen waarom dat alternatief, waarom dat de klant dat niet wilde accepteren en wat de reden was van dit alternatief. Het doel is niet het failliet maken van een bedrijf. Als een ondernemer dit kan aangegeven dat, buiten het sociale aspect van extra werklozen en aanverwante bedrijven die schade zullen ondervinden, TS Met lege handen zal blijven staan zal er dus naar een andere optie gekeken moeten worden.

[tttlocke]

In dat geval mag er iemand heel snel een zaak gaan starten. De vraag die de rechter ongetwijfeld zal stellen aan de reisorganisatie is waarom ze niet meteen hebben terug betaald. Het antwoord is evident. En dan ben ik benieuwd wat de rechter zou doen. In uw ogen de uitleg naar zich neerleggen en direct aangegeven dat er terug betaald moet worden, of terug koppelen naar de eiser met de vraag met welke redenen de andere mogelijkheden/oplossingen niet geaccepteerd zijn.

Aha, u verzint de bemiddelende rechter erbij.
Ok, eiser wil wel antwoorden en zegt: 'ik heb geen cent te makken: mijn inkomen is door de crisis tot nul gedaald en ik heb dit geld nu écht nodig'.
En wat doet de rechter nu?

[tttlocke]

[...]
Even de proef op de som: klant vraagt zijn geld terug omdat niet geleverd wordt en de zaak belandt voor de rechter. Welke creatieve oplossing kan de rechter volgens jou dan bedenken zonder te oordelen dat het geld terugbetaald moet worden?

Het ligt helemaal aan de reden. In het geval van de vele dropshippers hier zal er geen gewichtige reden zijn om niet te leveren en moet er dus meteen terug betaald worden.
Echter, in het geval van Corona, is nog niets 100% zeker. Wanneer er weer gereisd gaat worden, wanneer sportscholen weer open gaan. Er worden tijdelijke oplossingen geboden aangezien het steeds tijdelijk zou zijn.
In het geval van een sportschool die 3 weken dicht zou zijn, daar begon het topic immers mee. Door een maatregel buiten de ondernemer om moest er gesloten worden. Er is een alternatief aangeboden. Je zal over en weer vragen kunnen krijgen waarom dat alternatief, waarom dat de klant dat niet wilde accepteren en wat de reden was van dit alternatief. Het doel is niet het failliet maken van een bedrijf. Als een ondernemer dit kan aangegeven dat, buiten het sociale aspect van extra werklozen en aanverwante bedrijven die schade zullen ondervinden, TS Met lege handen zal blijven staan zal er dus naar een andere optie gekeken moeten worden.

Veel woorden, weinig duidelijkheid. Ik vroeg naar de uitspraak van uw creatieve rechter die met van alles en nog wat rekening hield en volgens u met een oplossing zou kunnen komen, binnen de wet, maar anders dan 'geld terug voor niet geleverde prestaties'.
Dus nogmaals: wat is de uitspraak van uw rechter?

[alfatrion]

Het zou goed zijn als mensen beide kanten, de zakelijke en de emotionele, meenemen in deze kwesties. Iedereen besluit dan zelf of hij/zij zich hard of minder hard opstelt tegen de 'ondernemer'.

Als je de onderstaande discussie terugkijk dan kun je zien dat mijn insteek is om een vragensteller te helpen om te brijken wat hij of zij wilt. Eerst heb ik de indruk dat vooral een punt met stornering gemaakt wilt worden, waarop mij reactie is dat hiervoor beter een ander moment kan worden uitgekozen. Later wordt duidelijk dat hij echt wilt storneren en heb ik een brief geschreven die aansloot bij hoe hij er in staat.
viewtopic.php?p=2743314#p2743314

[Moneyman]

Iemand die meer dan 50km/u rijdt is niet automatisch zijn rijbewijs kwijt voor 2 maanden, ondanks dat dat de richtlijn is. Ik zie niet in waarom een rechter niet naar de situatie zou kijken en daar zijn oplossing voor zou maken.

Ook dit vaak gegeven voorbeeld jouwerzijds is al vaak weerlegd, maar komt steeds terug.

In het strafrecht heeft de rechter in dit soort gevallen nu juist de bevoegdheid om de richtlijnen al dan niet toe te passen. Dat is ook logisch: in het strafrecht gaat het primair om sanctionering, en dat is per definitie maatwerk.

Hier gaat het echter om civiel recht. Daarin heeft de rechter die bevoegdheid niet: daar moet gewoon de wet toegepast worden.

In dat geval mag er iemand heel snel een zaak gaan starten. De vraag die de rechter ongetwijfeld zal stellen aan de reisorganisatie is waarom ze niet meteen hebben terug betaald. Het antwoord is evident. En dan ben ik benieuwd wat de rechter zou doen. In uw ogen de uitleg naar zich neerleggen en direct aangegeven dat er terug betaald moet worden, of terug koppelen naar de eiser met de vraag met welke redenen de andere mogelijkheden/oplossingen niet geaccepteerd zijn.

Daar hoef je geen kanttekeningen bij te plaatsen: consumenten hebben geen enkele plicht andere mogelijkheden of oplossingen te accepteren. Hoe zou een rechter dat dan wél kunnen eisen volgens jou?

Er ligt overigens gewoon al jurisprudentie waarin het Covid-verweer (in dit geval van gedaagden) verworpen wordt, met de volgende overweging: "Voor zover [gedaagden] met hun verweer een beroep hebben willen doen op financieel onvermogen c.q. betalingsonmacht, geldt dat betalingsonmacht, hoe vervelend ook voor [gedaagden] , in de risicosfeer van [gedaagden] ligt en hen niet van hun betalingsverplichtingen uit hoofde van de huurovereenkomst jegens [eisers] ontslaat.". Geen woord Spaans bij.

Best logisch ook: overmacht is niets nieuws, dat verweer wordt dagelijks weet ik hoe vaak gevoerd - en verworpen.

[tttlocke]

Je uitlaten over welke speelruimte een rechter wel of niet heeft in zo'n zaak, valt overigens ook onder het innemen van een juridisch standpunt.