Alleen is er nog geen enkele reden om dat te (veronder)stellen. Maar goed, het kan één van de drie ankers zijn.
De verdeling van de bewijslast is normaal: de koper moet bewijzen dat de wifi van de laptop niet werkt; de verkoper moet bewijzen dat de laptop bij aflevering conform was. De verkoper heeft het product laten onderzoeken en stelt dat de wifi werkt en daarna heeft hij de bewijslast vernietigd. Dit kan redenen zijn om de bewijslast om te draaien.
Ik verwacht het meest van claim op de onrechtmatige daad.
En waarom een onrechtmatige daad? Dat TS het niet goed begrepen heeft ligt niet aan CB. Dat TS een te snelle beslissing genomen heeft is ook niemand anders aan te rekenen. TS heeft aangegeven dat de laptop de shredder in mag en is daarmee zelf verantwoordelijk voor de gevolgen. Als achteraf zou blijken dat de test door CB toch fout geweest zou zijn, dan is dat aan TS om te bewijzen.
Oneigenlijke dwaling heeft niets met verstandelijke vermogens te maken van partijen die het begaan.
1. Wilde TS deze rechthandeling aangaan? Neen!
2. Mocht Coolblueer op vertrouwen dat TS dat toch wilde? Neen!
Tja, ik wilde ook niet met opzet door rood rijden. Mocht de politie er op vertrouwen dat ik normaal wel zou stoppen? Die boete die krijg ik dan gewoon.
Bij TS thuis werkte de laptop niet, CB kijkt deze na en vind niets. Is het dan vreemd dat TS zegt vernietig maar? Nee, want als het thuis niet zou werken, wat zou je er dan mee moeten? En nee, dat hoeft niet het antwoord te zijn, maar wel een van de antwoorden.
Bij wanprestatie bij reparatie denk ik allereerst aan het niet opmerken van een defect. Wat ook niet ter discussie staat.
Nee, dat staat niet ter discussie, om de simpele reden dat jouw gedachten geen onderdeel uitmaken van de casus en de OP. Er is geen enkele grondslag voor jouw gedachte, en hij is al helemaal niet relevant voor de topicvraag,
Wellicht kun je beter focussen op uitleg, waarom dit wanprestatie zou zijn, dat lijkt me constructiever.
De reparatie overeenkomst lijkt me naar behoren uitgevoerd:
Kijken of garantie van toepassing is, zoniet , dan de klant de keuze bieden tot betalen van onderzoekskosten, of afstand doen van apparaat.
De reparatie overeenkomst lijkt me naar behoren uitgevoerd:
Kijken of garantie van toepassing is, zoniet , dan de klant de keuze bieden tot betalen van onderzoekskosten, of afstand doen van apparaat.
Er kan pas sprake zijn van een overeenkomst op het moment dat de klant deze opties kreeg voorgeschoteld. Iets anders zou betekenen dat klanten niet een beroep kunnen doen op hun wettelijke rechten zonder een tweede overeenkomst te sluiten.
Dat TS het niet goed begrepen heeft ligt niet aan CB. Dat TS een te snelle beslissing genomen heeft is ook niemand anders aan te rekenen.
Dat argument geef je nooit in casussen waarbij de verkoper een kennelijke fout heeft gemaakt. Dan is het: "de verkoper wil dit niet en dat is kenbaar voor de koper". Nu zijn de rollen omgedraaid, maar in plaats dat je schrijft "de koper wil dit niet en dat is kenbaar voor de verkoper" schrijf jij "de koper heeft een te snelle beslissing genomen."
Dat is niet echt een argument. Als MediaMarkt al hun tv’s ongeveer hetzelfde prijzen kan er toch sprake zijn van een kennelijke fout. Immers zal een 80inch niet ongeveer hetzelfde kosten als een 40inch. En een massa Chinese tv niet ongeveer hetzelfde als een merk. Dat u niet wist dat het een dure design stoel zou zijn maakt voor de prijs ook niet uit.
Toen MediaMarkt de IMacs verkocht voor €2,19 was er ook geen wil. Ondanks dat die prijs op de website stond en mensen gekocht hebben. Dat de stoel voor die prijs in de winkel gezet is en afgerekend is wil dus niet automatisch zeggen dat er een wil was van de verkoper.
Dat TS het niet goed begrepen heeft ligt niet aan CB. Dat TS een te snelle beslissing genomen heeft is ook niemand anders aan te rekenen.
Dat argument geef je nooit in casussen waarbij de verkoper een kennelijke fout heeft gemaakt. Dan is het: "de verkoper wil dit niet en dat is kenbaar voor de koper". Nu zijn de rollen omgedraaid, maar in plaats dat je schrijft "de koper wil dit niet en dat is kenbaar voor de verkoper" schrijf jij "de koper heeft een te snelle beslissing genomen."
Dat is niet echt een argument. Als MediaMarkt al hun tv’s ongeveer hetzelfde prijzen kan er toch sprake zijn van een kennelijke fout. Immers zal een 80inch niet ongeveer hetzelfde kosten als een 40inch. En een massa Chinese tv niet ongeveer hetzelfde als een merk. Dat u niet wist dat het een dure design stoel zou zijn maakt voor de prijs ook niet uit.
Toen MediaMarkt de IMacs verkocht voor €2,19 was er ook geen wil. Ondanks dat die prijs op de website stond en mensen gekocht hebben. Dat de stoel voor die prijs in de winkel gezet is en afgerekend is wil dus niet automatisch zeggen dat er een wil was van de verkoper.
Dat ik dat in de 2 genoemde situaties niet gezegd heb wil dat niet zeggen dat het nooit zo is. Het gaat er om wat je kan verwachten. En, zoals ik zei, is het vreemd te noemen dat iemand een laptop laat vernietigen die thuis niet werkt? In mijn ogen niet. Het is in ieder geval niet abnormaal te noemen. En dat is het wel om een IMac voor €2,19 aan te bieden of een dure designerstoel voor een habbekrats.
Dat TS het niet goed begrepen heeft ligt niet aan CB. Dat TS een te snelle beslissing genomen heeft is ook niemand anders aan te rekenen.
Dat argument geef je nooit in casussen waarbij de verkoper een kennelijke fout heeft gemaakt. Dan is het: "de verkoper wil dit niet en dat is kenbaar voor de koper". Nu zijn de rollen omgedraaid, maar in plaats dat je schrijft "de koper wil dit niet en dat is kenbaar voor de verkoper" schrijf jij "de koper heeft een te snelle beslissing genomen."
Dat is niet echt een argument. Als MediaMarkt al hun tv’s ongeveer hetzelfde prijzen kan er toch sprake zijn van een kennelijke fout. Immers zal een 80inch niet ongeveer hetzelfde kosten als een 40inch. En een massa Chinese tv niet ongeveer hetzelfde als een merk. Dat u niet wist dat het een dure design stoel zou zijn maakt voor de prijs ook niet uit.
Toen MediaMarkt de IMacs verkocht voor €2,19 was er ook geen wil. Ondanks dat die prijs op de website stond en mensen gekocht hebben. Dat de stoel voor die prijs in de winkel gezet is en afgerekend is wil dus niet automatisch zeggen dat er een wil was van de verkoper.
Het voorbeeld van de Mediamarkt is anders. Daar gaat het om koop. Dat is een meerzijdige rechtshandeling. Het vernietigen van de laptop is überhaupt geen rechtshandeling. Dan kan er ook geen sprake zijn van (oneigenlijke) dwaling.
Het gaat er om wat je kan verwachten. En, zoals ik zei, is het vreemd te noemen dat iemand een laptop laat vernietigen die thuis niet werkt? In mijn ogen niet. Het is in ieder geval niet abnormaal te noemen. En dat is het wel om een IMac voor €2,19 aan te bieden of een dure designerstoel voor een habbekrats.
Een gloed nieuwe laptop laten vernietigen is net zo abnormaal als een iMac voor €2,19 verkopen.
De reparatie overeenkomst lijkt me naar behoren uitgevoerd:
Kijken of garantie van toepassing is, zoniet , dan de klant de keuze bieden tot betalen van onderzoekskosten, of afstand doen van apparaat.
Er kan pas sprake zijn van een overeenkomst op het moment dat de klant deze opties kreeg voorgeschoteld. Iets anders zou betekenen dat klanten niet een beroep kunnen doen op hun wettelijke rechten zonder een tweede overeenkomst te sluiten.
Eens. Van te voren dient de klant er al op gewezen te worden, dat onderzoekskosten volgen, indien klacht niet wordt geconstateerd, of schade buiten de garantie valt.
En die info is wel te vinden https://www.coolblue.nl/klantenservice/reparatie
Onder "Waarom krijg ik een prijsopgave?"
Het gaat er om wat je kan verwachten. En, zoals ik zei, is het vreemd te noemen dat iemand een laptop laat vernietigen die thuis niet werkt? In mijn ogen niet. Het is in ieder geval niet abnormaal te noemen. En dat is het wel om een IMac voor €2,19 aan te bieden of een dure designerstoel voor een habbekrats.
Een gloed nieuwe laptop laten vernietigen is net zo abnormaal als een iMac voor €2,19 verkopen.
Het verschil is nu gaat het om een consument. Een gloednieuwe laptop zou je altijd nog kunnen verkopen. Het vernietigen daarvan is absurd.
Een 3 maanden oude laptop die niet werkt bij TS. Natuurlijk kan je die verkopen, maar vernietigen kan je ook. De een zal zeggen het is nog geld waard, immers alles heeft nog een (rest) waarde. Een ander zou zeggen het werkt niet, in de prullenbak ermee en nooit meer dat merk kopen. Het is niet de taak van CB om erachter te komen of de klant tot welk type de klant hoort en of de keuze ook echt de keuze is die gemaakt is.
Van te voren dient de klant er al op gewezen te worden, dat onderzoekskosten volgen, indien klacht niet wordt geconstateerd, of schade buiten de garantie valt.
Oneens. Ik vind dat je van Coolblue nag verwachten dat ze zelf een smoke test uitvoeren en daar dan uiteraard geen kosten voor rekenen. Dat was voldoende geweest om te zien dat de wifi werkte.
Van te voren dient de klant er al op gewezen te worden, dat onderzoekskosten volgen, indien klacht niet wordt geconstateerd, of schade buiten de garantie valt.
Oneens. Ik vind dat je van Coolblue nag verwachten dat ze zelf een smoke test uitvoeren en daar dan uiteraard geen kosten voor rekenen. Dat was voldoende geweest om te zien dat de wifi werkte.
Geen idee wat een smoke test is...
Repareren bij dit soort bedrijven, betekent doorgaans dat ze eerst de computer re-imagen (= soort terug naar fabrieksinstellingen)
Dit om uit te sluiten dat malware van klant de boel verstierd. En wat weer een extra handeling is.
En als je als bedrijf de onderzoekskosten niet vooraf communiceer, dan is het te laat om dit achteraf te doen.
Dit was overigens de 2e keer dat de laptop voor dezelfde klacht terug ging. 1e keer was men blijkbaar coulanter.
Maar CB blijft niet bezig.
Het gaat om een schadevergoeding. Die kan ook achteraf in rekening worden gebracht.
Het gaat mij niet om het moment van in rekening brengen, maar om het moment van communiceren.
In dit topic wordt garantie/reparatie afhandeling beschouwd als een 2e overeenkomst. En terecht.
Vooraf duidelijk communiceren is dan een must, om te zorgen dat die overeenkomst voldoende bepaald is.
Het verschil is nu gaat het om een consument. Een gloednieuwe laptop zou je altijd nog kunnen verkopen. Het vernietigen daarvan is absurd.
Een 3 maanden oude laptop die niet werkt bij TS. Natuurlijk kan je die verkopen, maar vernietigen kan je ook. De een zal zeggen het is nog geld waard, immers alles heeft nog een (rest) waarde. Een ander zou zeggen het werkt niet, in de prullenbak ermee en nooit meer dat merk kopen. Het is niet de taak van CB om erachter te komen of de klant tot welk type de klant hoort en of de keuze ook echt de keuze is die gemaakt is.
Een nieuwe iMac kun je natuurlijk verkoper voor €1250,- maar je kan hem ook verkopen voor €2,19. En ja, Coolblue moet wel nagaan of TS dit echt wilde.
In dit topic wordt garantie/reparatie afhandeling beschouwd als een 2e overeenkomst. En terecht.
De volgorde is:
1. Je doet een beroep op de wettelijke garantie;
2. Coolblue doet onderzoek;
3. Geeft aan dat het apparaat conform is en bied je aan om 1) onderzoekskosten te betalen en de laptop terugkrijgen; of 2) geen onderzoekskosten betalen en de laptop te vernietigen.
De volgorde is:
1. Je doet een beroep op de wettelijke garantie;
2. Coolblue doet onderzoek;
3. Geeft aan dat het apparaat conform is en bied je aan om 1) onderzoekskosten te betalen en de laptop terugkrijgen; of 2) geen onderzoekskosten betalen en de laptop te vernietigen.
Het alternatief,:
Koper: mij laptop is stuk, ik doe een beroep op de wettelijke garantie
Verkoper: u kunt met ons een overeenkonst sluiten, voor €40,- onderzoeken we wat er mis mee is.
Koper: afgewezen
Verkoper: dan doen we niet.
Koper: ja maar, wettelijke garantie.
Verkoper: nee, nu doen we niets.
Meer als in:
1. Klant doet een beroep op de wettelijke garantie;
2 Coolblue informeert klant, dat als garantieclaim onterecht is, er onderzoekskosten in rekening worden gebracht
3 Klant gaat hiermee akkoord, biedt apparaat aan
4 Coolblue doet onderzoek
5 Coolblue geeft aan dat het apparaat conform is en bied je aan om 1) onderzoekskosten te betalen en de laptop terugkrijgen; of 2) geen onderzoekskosten betalen en de laptop te vernietigen.
