Dank allen voor jullie goede tips.
Vandaag was het gesprek, wat volgens de brief een uur zou duren. Op het einde zei de arts iets in de trant van we hebben uitgebreid alles besproken. Bleek dat we al bijna 2,5 uur in gesprek waren....Oeps, vanwege mijn gebrek aan tijdsbesef had ik dat niet in de gaten. Voelde me meteen schuldig, maar de dokter vond dat niet nodig. Voor mij bewijst het dat ik wel echt serieus genomen ben. Ook al heb ik achteraf het idee dat ik dingen vergeten ben ondanks gedegen voorbereiding en een dikke stapel papieren van specialisten en ggz. Of dat ik dingen beter had moeten uitleggen ofzo, maar dat heb idee heb ik vaker. Als het goed is kan hij de echt belangrijke zaken wel uit alle paperassen halen. De meest recente info die ze bij het UWV over me hadden bleek van augustus 2020 te zijn, dus goed dat de meeste info die ik bij me had van na die datum was.
De arts wilde me niet meteen helemaal afschrijven, ook niet tijdelijk. Volgens zijn visie zou ik door werken een regelmatig ritme krijgen. Daardoor zouden de psychische en lichamelijke klachten gaan verdwijnen. Ik vrees dat het niet zo eenvoudig werkt, ook gezien de eerdere pogingen tot opbouw die steeds strandden.
Maar zoals al gezegd is kan het proberen en mis laten gaan de zaak ook duidelijk maken. Al met al ondanks verschil in visie wel een fijn gesprek waar ik me gehoord voelde.
Als ik het goed heb begrepen zijn dit de beperkingen, althans degene die ik onthouden heb:
Functies zonder stress, geen deadlines of verantwoordelijkheid, de sturing moet bij mij van anderen komen.
Beperkingen vanwege schouderklachten en artrose in mijn voet en niet te vaak bukken vanwege lage bloeddruk (orthostase)
Ik meen ook iets gehoord te hebben over wel rijbewijs hebben maar momenteel niet mogen autorijden ivm medicatie/veiligheid. Dat weet ik alleen niet meer zeker.
Ik ben benieuwd wat er uit het gesprek met de arbeidsdeskundige gaat komen. En met name of er überhaupt functies te duiden zijn met de bovengenoemde beperkingen.
De arts vroeg op het einde nog of ik veilig thuis zou komen en savonds nog ging eten. Een betrokken, fijne arts dus
dat mag ook wel eens gezegd worden vind ik.