Whisky is ideaal voor roerbakgerechten of Aziatische gerechten en als garnering bij een gerecht, zoals de haggis op Burns Night . Whisky kan gebruikt worden als marinade, maar ook in fruitsalades en traditionele fruitcake.
Uiteraard wel met mate.
Of de slijter de aangebroken fles Whisky terug moet nemen hangt van de manier van verkoop af want als de fles uit het schap heeft gepakt en zonder verder iets over de smaak te vragen afgerekend heeft dan hoeft de slijter de fles whisky niet terug te nemen.
Heeft u wel vragen gesteld en de slijter heeft u verteld dat deze variant ook zeer smakelijk is en dat blijkt achteraf niet zo te zijn dan bent u in zekere zin misleid want van een slijter mag u verwachten dat die kennis van whisky en andere dranken heeft.
Zeker nu de feestdagen er weer aan komen best wel een waardevol topic want voor een goede fles whisky of wijn wordt ook door niet kenners vaak om advies van de slijter gevraagd.
Heeft u wel vragen gesteld en de slijter heeft u verteld dat deze variant ook zeer smakelijk is en dat blijkt achteraf niet zo te zijn dan bent u in zekere zin misleid want van een slijter mag u verwachten dat die kennis van whisky en andere dranken heeft.
Dat ga je met deze argumentatie nooit winnen Ron. Smaak is immers persoonsgebonden.
Om dit topic dan toch nog maar van een juridisch (whisky)sausje te voorzien: pas als er concrete, objectief verifieerbare toezeggingen zijn gedaan die achteraf (eveneens objectief waargenomen) onjuist blijken te zijn, kom je in de buurt van non-conformiteit.
Als antwoord op de gestelde vraag: Neen, ik heb wel een praatje gemaakt met de slijter, maar ik heb er niet specifiek om gevraagd. Ik dacht voldoende kennis én logica in huis te hebben om te weten dat sea cask veel meer turf zou moeten hebben dan land cask. Zie ook de eerdere link van mijn collega liefhebber.
Toch vind ik dat de slijter hier de fout in is gegaan. Hij had dit duidelijk op het schap moeten aangeven omdat dit een afwijking is van de standaard.
Vergelijk het met chocolade. Blauw= melkchocolade, Rood= puur chocolade. Maar niet bij alle merken. Dus staat er op het schap welke soort chocolade het is.
Of stuur hem naar de Mods van het forum.... krijgt ze mss wel in beweging.
Forum draait vlg mij op hulpmodjes (niet te verwarren met hulp pieten en klazen), die zijn waarschijnlijk nog geen 18. Lekker goedkoop die stagiairs toch?
Dat van die hulpmodjes was in het verleden inderdaad zo. Tegenwoordig dus niet meer, nu moet de redactie het erbij doen. Maar dat is meer iets voor het feedbacktopic. DIt gaat over whiskey, met name de teleurstelling die de TS heeft ervaren bij het aanbreken van een fles specifieke whiskey.
Vergelijk het met chocolade. Blauw= melkchocolade, Rood= puur chocolade. Maar niet bij alle merken. Dus staat er op het schap welke soort chocolade het is.
Het zou staat doorgaans ook op de verpakking.
Nu drink ik eigenlijk nooit whiskey, dus ik weet eigenlijk niet of de smaaksensatie gedetailleerd op de etiketten zou moeten staan. Volgens mij niet, en dan kom je bij sommige slijterijen en supers (ingeval van wijn ed) in de info op de schapkaartjes. Helaas is dat niet echt uitgebreid, meer iets als 'soepel', 'rond', en dat soort vage omschrijvingen meer.
Maar of de slijter echt kennis van zijn hele assortiment zou moeten hebben? Dan heeft hij aardig wat gezellige avondjes achter de rug, laten we eerlijk zijn.
Als antwoord op de gestelde vraag: Neen, ik heb wel een praatje gemaakt met de slijter, maar ik heb er niet specifiek om gevraagd. Ik dacht voldoende kennis én logica in huis te hebben om te weten dat sea cask veel meer turf zou moeten hebben dan land cask. Zie ook de eerdere link van mijn collega liefhebber.
Toch vind ik dat de slijter hier de fout in is gegaan. Hij had dit duidelijk op het schap moeten aangeven omdat dit een afwijking is van de standaard.
Vergelijk het met chocolade. Blauw= melkchocolade, Rood= puur chocolade. Maar niet bij alle merken. Dus staat er op het schap welke soort chocolade het is.
Gebaseerd waarop? Ik heb talloze single malts gedronken en mijn associatie zou zijn 'zeezout' (zoals Bowmore). Maar zelfs dan nog lees ik even op het label wat er staat. Turf bestaat niet op zee dus waarom je daar aan denkt is mij een raadsel. En het feit dat land en zee complete tegenstellingen zijn maakt die verwachting nog krommer. Alle logica ontbreekt.
Maar of de slijter echt kennis van zijn hele assortiment zou moeten hebben? Dan heeft hij aardig wat gezellige avondjes achter de rug, laten we eerlijk zijn.
Een echte slijter kent absoluut zijn hele assortiment. Van iemand die bij de Gall-achtigen achter de toonbank staat zou ik dat echter niet verwachten. Dat ijn meestal gewoon verkopers, geen slijters.
Ik dacht voldoende kennis én logica in huis te hebben om te weten dat sea cask veel meer turf zou moeten hebben dan land cask. Zie ook de eerdere link van mijn collega liefhebber.
Gebaseerd waarop? Ik heb talloze single malts gedronken
Gebaseerd op het feit dat ik graag een whisky mag drinken en een uitgebreide collectie van meer dan 50 flessen in huis heb. Daarnaast ben ik voormalig slijter. En nog een echte van vroeger, in het bezit van het VAKO diploma, hoewel in mijn tijd de meeste slijterijen maximaal twee merken single malt in huis hadden, Glenfiddisch en Glenlivet.
Goed, u ziet, ik ben niet perfect. Maar u ook niet, deze topic is dus echt een consumentenissue. Heeft u wel inmiddels spijt dat u deze topic gemeld heeft bij de mods?
Maar of de slijter echt kennis van zijn hele assortiment zou moeten hebben? Dan heeft hij aardig wat gezellige avondjes achter de rug, laten we eerlijk zijn.
Een echte slijter kent absoluut zijn hele assortiment. Van iemand die bij de Gall-achtigen achter de toonbank staat zou ik dat echter niet verwachten. Dat ijn meestal gewoon verkopers, geen slijters.
Mijn ervaring is dat er bij de grotere slijterijen vaak 1 of 2 rondlopen die er kennis van hebben, maar meer die er geen kennis van hebben.
Maar of de slijter echt kennis van zijn hele assortiment zou moeten hebben? Dan heeft hij aardig wat gezellige avondjes achter de rug, laten we eerlijk zijn.
Een echte slijter kent absoluut zijn hele assortiment. Van iemand die bij de Gall-achtigen achter de toonbank staat zou ik dat echter niet verwachten. Dat ijn meestal gewoon verkopers, geen slijters.
Mijn ervaring is dat er bij de grotere slijterijen vaak 1 of 2 rondlopen die er kennis van hebben, maar meer die er geen kennis van hebben.
Dat snap ik. Maar de slijterijen waar ik het over heb zijn ook niet van het niveau Gall en Gall, maar het type dat ook zeldzame flessen verkoopt.
Maar ook daar lopen verkoper en slijters rond, neem ik aan? In mijn favoriete plaatselijke slijterij is er één slijter, de eigenaar, die alle dranken tot in detail kent. Daarnaast is er een verkoper in dienst, die kent wel de hoofdlijnen, maar niet alle producten.
Eigenlijk is de OP dus onvolledig - in die zin, een slijter kan en mag ook op de uitingen van een verkoper worden afgerekend. Het is wat anders als de verkoper eigenlijk de schoonmaakster/hygiënisch medewerkster/flessenpoetster is, maar dat lijkt niet het geval te zijn.
Ja, maar aangezien de slijter het aan had moeten geven blijft de vraag of daadwerkelijk de slijter is gesproken of 1 van de verkopers.
Dát maakt juridisch dan weer niet uit: als de slijter ervoor kiest om het woord te laten doen door een verkoper, is de slijter verantwoordelijk voor de uitingen van die verkoper. Als consument mag je vertrouwen op mededelingen van degene die de verkoper vertegenwoordigt.
Maar de slijter of de verkoper heeft niets over de smaak gezegd. Mijn beste vriend (wij kijken altijd samen naar wedstrijden van Ajax en Feyenoord) meneer Deltoer geeft aan te hebben verwacht van de gesproken persoon dat deze zou aangeven dat de smaak anders zou zijn dan hij verwacht.
ik reageer slechts op jouw stelling.